فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «این گلستان است ؟ یا صحن ارم ؟ یا بوستان ؟ » مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ن» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱ - در مدح سلطان اویس: ای غبار موکبت چشم فلک را توتیا
شماره ۲ - در مدح دلشاد خاتون: آب آتش رنگ ده ساقی که می‌بخشد صبا
شماره ۳ - در مدح شیخ حسن نویان: ای قبله سعادت و ای کعبه صفا
شماره ۴ - در پند و دوری از دنیا: قدم نه بر سر هستی که هست این پایه ادنی
شماره ۵ - در مدح شیخ اویس: ای منزل ماه علمت، اوج ثریا
شماره ۶ - در مدح دلشاد خاتون: ای عید رخت کعبه دل اهل صفا را
شماره ۷ - در مدح سلطان اویس: زکان سلطنت لعلی سزای تاج شد، پیدا
شماره ۸ - در مدح سلطان اویس: آن ماه، رو اگر بنماید شبی به ما
شماره ۹ - در طلب بخشش از سلطان: ای سران ملک را شمشیر تو مالک رقاب!
شماره ۱۰ - در مدح سلطان اویس: ز سیم برف، زمین شد چون قلزم سیماب
شماره ۱۱ - در شكایت از روزگار: سقی الله لیلا، کصدغ الکواعب
شماره ۱۲ - در مدحدلشاد خاتون: سر سودای سر زلف تو تا در سرماست
شماره ۱۳ - درمصیبت كربلا: خاک، خون آغشته لب تشنگان کربلاست
شماره ۱۴ - در مدح دلشاد خاتون: ای دل! امروز تو را روز مبارک بادست
شماره ۱۵ - در مدح دلشاد خاتون: مصور ازل از روح، صورتی می‌خواست
شماره ۱۶ - در مدح سلطان اویس: ای که روی تو به صدبار، ز گل تازه‌ترست
شماره ۱۷ - درموعظه و پند: سرای خانه گیتی که خانه دودراست
شماره ۱۸ - در مدح سلطان الوزرا محمد زكریا: سرو با قد تو خواهد که کند بالا راست
شماره ۱۹ - در مدح سلطان اویس: باز این منم که دیده بختم منورست
شماره ۲۰ - در مدح امیر شیخ حسن: تا باد خزان رانگ رز رنگرزان است
شماره ۲۱ - در مدح سلطان اویس: بهار خانه چین، عرصه گلستان است
شماره ۲۲ - در مدح خواجه غیاث الدین محمد: تا ز مشک ختنت، دایره بر نسترن است
شماره ۲۳ - در مدح سلطان اویس: ساقی زمان آذر و دوران بهمن است
شماره ۲۴ - در مدح دلشاد خاتون: زلف شبرنگش که باد صبح سرگردان اوست
شماره ۲۵ - در مدح دلشاد خاتون: دلشاد باد، آنکه جهان در امان اوست
شماره ۲۶: از تکسر، اگرش طره به هم بر شده است
شماره ۲۷ - در مدح سلطان اویس: گفت: لبش نکته‌ای، لعل بدخشان شکست
شماره ۲۸ - درنعت پیامبر: هر دل که در هوای جمالش مجال یافت
شماره ۲۹ - در مدح سلطان اویس: دولت سلطان اویس، عرصه دوران گرفت
شماره ۳۰ - در مدح سلطان اویس: در درج عقیق لبت نقد جان نهاد
شماره ۳۱ - در مدح سلطان اویس: چمن از بلبل و گل، برگ و نوایی دارد
شماره ۳۲ - در مدح سلطان اویس: هدهدی حال صبا پیش سلیمان می‌برد
شماره ۳۳ - در مدح امیر شیخ حسن: ما را از تو چشم بد ایام جدا کرد
شماره ۳۴ - در مدح سلطان اویس: بختم از بادیه در کعبه علیا آورد
شماره ۳۵ - در مدح سلطان اویس: صبح ظفر از مشرق امید بر آمد
شماره ۳۶ - در مدح شیخ حسن: دل را هوای چشم تو بیمار می‌کند
شماره ۳۷ - در مدح غیاث الدین محمد: آن دم که باد صبح به زلفت گذر کند
شماره ۳۸ - در مدح سلطان اویس: وصف ماه من چو شعری را منور می‌کند
شماره ۳۹ - در مدح سلطان اویس: وقت آن آمد که بلبل در چمن گویا شود
شماره ۴۰ - در مدح سلطان اویس: باد سحرگهی به هوای تو جان دهد
شماره ۴۱ - در مدح امیر شیخ حسن: صبا، چون پرده ز روی بهار بگشاید
شماره ۴۲ - در مدح سلطان اویس: سحرگهی که چمن، شمع لاله در گیرد
شماره ۴۳ - در مدح سلطان اویس: زامروز تا به حشر بر ابنای روزگار
شماره ۴۴ - در بیان اوضاع نامناسب ساوه: چون به عزم حضرت خورشید جمشید اقتدار
شماره ۴۵ - در مدح سلطان اویس: فرخ اختر اختری دری و دری شاهوار
شماره ۴۶ - در مدح امیر شیخ حسن: دجله عمری است، تر وتازه که خوش می گذرد
شماره ۴۷ - در وصف ساغر و می: نیست پیدا ، این محیط لاجوردی را کنار
شماره ۴۸ - درمدح امیر سیخ حسن نویان: به چشم و ابرو و رخسار و غمزه می‌برد دلبر
شماره ۴۹ - در مدح سلطان اویس: ای غبار موکبت چشم فلک را توتیا
شماره ۵۰ - در مدح دلشاد خاتون: کجایی ای زنسیمت دماغ باغ معطر ؟
شماره ۵۱ - در مدح سلطان اویس: دارم آهنگ حجاز ، ای بت عشاق نواز
شماره ۵۲ - در مدح شاه دوندی: حور اگر دیده بدین روضه کند روزی باز
شماره ۵۳ - در مدح دلشاد خاتون: خوش بر آمد به چمن با قدح زر نرگس
شماره ۵۴ - در مدح سلطان اویس: بسم نبود جفای رخ چو یاسمنش
شماره ۵۵ - در مدح سلطان اویس: مبشران سعادت برین بلند رواق
شماره ۵۶ - در مدحامیر شیخ حسن: ای حریم بارگاهت کعبه ملک و ملک !
شماره ۵۷ - در مدح سلطان اویس: عید من آنکه هست خم ابرویش هلال
شماره ۵۸ - در مدح شیخ زاهد برادر سلطان اویس: ماهی از برج شرف زاده خورشید کمال
شماره ۵۹ - در مدح دلشاد خاتون: زنجیر بند زلفت زد حلقه بر در دل
شماره ۶۰ - در موعظه ونصیحت: رفتند رفیقان ورسیدند به منزل
شماره ۶۱ - در مدح غیاث الدین محمد: راه نجم چو مشرف کند ایوان حمل
شماره ۶۲ - در مدح سلطان اویس: شفق آمد چو می و ماه نو عید چو جام
شماره ۶۳ - در مدح شاه دوندی: بیا چون مقام طرب شد تمام
شماره ۶۴ - در مدح امیر شیخ حسن: ای سر کوی تو را کعبه رسانیده سلام
شماره ۶۵ - در مدح امیر شیخ حسن: عید است بر خیز ای صنم ، پیش آر پیش از صبحدم
شماره ۶۶ - درطلب آمرزش: منم ، که نیست شب و روز جز گنه کارم
شماره ۶۷ - در مدح سلطان اویس: خوش نسیمی از چمن بر خاست بر خیز ای ندیم !
شماره ۶۸ - در مدح امیر شیخ حسن: اگویی خیال قد تو ای گلستان چشم!
شماره ۶۹ - در مدح سلطان اویس: دو در در درج دولت داشت این فیروزه گون طارم
شماره ۷۰ - در مدح امیر شیخ حسن: شکوه افسر شاهی تراز کسوت عالم
شماره ۷۱ - در مدح دلشاد خاتون: زهی نهال قدرت سرو جویبار روان
شماره ۷۲ - در مدح سلطان اویس: نسیم صبح سلامم به دلستان برسان
شماره ۷۳ - دروصف زورق: بنگر این زورق رخشنده بر آب روان
شماره ۷۴ - در مدح سلطان اویس: این گلستان است ؟ یا صحن ارم ؟ یا بوستان ؟
شماره ۷۵ - در موعظه و دوری از دنیا: ای دل آخر یک قدم بیرون خرام از خویشتن
شماره ۷۶ - در مدح سلطان اویس: نقره ی خنگ صبح را در تاخت سلطان ختن
شماره ۷۷ - در مدح سلطان اویس: منت خدای را که به تعید ذو المنن
شماره ۷۸ - در مدح سلطان اویس: این وصلت مبارک وین مجلس همایون
شماره ۷۹ - در مدح سلطان اویس: پیش از این ملکی که جمع را شد میسر بیش از این
شماره ۸۰ - در مدح خواجه شمس الدین زکریا: داغ ابروی تو دل پیوسته دارد بر جبین
شماره ۸۱ - در مدح شاه دوندی: ای زمین آستانت آسمان ملک و دین
شماره ۸۲ - در مدح سلطان اویس: طراوتی است جهان را به فر فروردین
شماره ۸۳ - درمرثیه ی شاهزاده ی بیرام شاه: آسمان با سینه ی پر آتش و پشتی دو تا ه
شماره ۸۴ - در مدح شیخ حسن نویان: منت ایزد را که ذات خسرو گیتی پناه
شماره ۸۵ - در مدح سلطان اویس: به گرد چشمه نوشت دمی مهر گیاه
شماره ۸۶ - در مدح دلشاد شاه: یاد صبح است این گذر بر کوی جانان یافته
شماره ۸۷ - در مدح سلطان اویس: ای کمان ابرویت را جان من قربان شده
شماره ۸۸ - در موعظه ونصیحت: ز حبس نفس خلاص ای عزیز اگر یابی
شماره ۸۹: از مروت نیست پیشش بحر را خواندن سخی
شماره ۹۰ - در مدح سلطان اویس: دمید گرد لب جوی خط زنگاری
شماره ۹۱ - در مدح امیر شیخ حسن: طالع عالم مبارک شد به میمون اختری
شماره ۹۲ - درمرثیه شیخ زاهد: دریغا که باغ بهار جوانی
شماره ۹۳ - درمرثیه میر قاسم: دریغا که خورشید روز جوانی
شماره ۹۴ - در مدح شاه دوندی: بهار و نگار و شراب و جوانی
شماره ۹۵ - درمدح دلشاد شاه: ای سرو گل عذار و مه آفتاب روی