حرف آخر قافیه

شماره ۱: سوگند خورده‌ایم بموی تو بارها

شماره ۲: شستند بمی خرقه آلوده ما را

شماره ۳: دل نداد از دست یک مو زلف یار خویش را

شماره ۴: بر نثار یار جان اندک بود درویش را

شماره ۵: ترک عقل ذوفنون کردیم ما

شماره ۶: از شهر مه نو سفرم باز روانه است

شماره ۷: از حسرت لعلی که در او آب حیاتست

شماره ۸: دلبر امروز کمربست و بقامت برخاست

شماره ۹: کرده بپا قامت نشسته قیامت

شماره ۱۰: باذی نفسی نیست که او یکنفسی نیست

شماره ۱۱: گفتم اندر قدمت این سر و این جان منست

شماره ۱۲: ای صفی معشوقت آخر دیدی اندرخانه بود

شماره ۱۳: یار آمد و از جان و جهان بیخبرم کرد

شماره ۱۴: تا تماشای قیام تو بقامت کردند

شماره ۱۵: دل طلبکار وصال ار ز تو در کوی تو بود

شماره ۱۶: کمان ابروی پیوسته را چو زه سازد

شماره ۱۷: دل غمدیده به تنهائی هجران خو کرد

شماره ۱۸: تا رشته میثاقم با موی تو محکم شد

شماره ۱۹: دل در شکن طره جانانه چه سازد

شماره ۲۰: داشتم چشم بعهدی که کند یار بماند

شماره ۲۱: دانم که زلف از چه خم اندر خم اوفتد

شماره ۲۲: دو چشم مست تو برشان یکدگر گوهند

شماره ۲۳: هزار دور از سپهر چو بگذرد گه شود

شماره ۲۴: در کوی تو یک لحظه اقامت نتوان کرد

شماره ۲۵: رفت دلدار و غمش در دل غمخوار بماند

شماره ۲۶: چو آندو زلف شب آسا حجاب مه گردد

شماره ۲۷: شاهدی کاهل نظر عشق جمالش دارند

شماره ۲۸: ای حسین ابن علی از باطن پاکت مدد

شماره ۲۹: در عشق تو آن بهره که حاصل شود آخر

شماره ۳۰: از بهر قرار دل دیوانه خود باز

شماره ۳۱: خیال سر زده آورد در کنار منش

شماره ۳۲: به حرف آید گر او با من دهم جان را به آوازش

شماره ۳۳: دلا بموسم گل باده نوش و خندان باش

شماره ۳۴: می‌رفت و بخود می‌گفت رمزی لب خاموشش

شماره ۳۵: دل بگیسوی تو پی برد و غم آنجا بگرفتش

شماره ۳۶: چشم تو می‌رود همی از خود و این دل از پیش

شماره ۳۷: روی نیاورد به من یار که معیوب و بدم

شماره ۳۸: مگر بهر سفر برسته محمل باز جانام

شماره ۳۹: هیچ شگفتی ز هر چه هست بعالم

شماره ۴۰: می‌برد دل من بان ترک ختائی چون کنم

شماره ۴۱: گویند که من بر کف در راه تو سر دارم

شماره ۴۲: ما کعبه بجز کوی خرابات نکردیم

شماره ۴۳: از چشم تو ما مست و ز لعل تو بجوشیم

شماره ۴۴: من اندر خرقه دوش از سوز می غرق عرق گشتم

شماره ۴۵: من بملک دل شهنشه بوده‌ام تا بوده‌ام

شماره ۴۶: گفتم که بجام تست خون دل ناچیزم

شماره ۴۷: خواهم از دیوانگی هر چند بکشم دست من

شماره ۴۸: عادت ابروی تست فته در انداختن

شماره ۴۹: مهر است مرا بر لب پیش لب قند تو

شماره ۵۰: دلی که می‌کشد او را کمند گیسویی

شماره ۵۱: این کمر جانا که تنگ از بهر نیرو بسته‌ای

شماره ۵۲: امروز نیامد به من از دوست بریدی

شماره ۵۳: در طواف حرمم گفت بگوش آگاهی

شماره ۵۴: برده عقل و هوش از من دلبری قدح نوشی‌

شماره ۵۵: تو اگر کناره از ما ز ره مجاز کردی

شماره ۵۶: گر عناصر سرگران کردند با من نوبتی

شماره ۵۷: در انجمن به خرام آمدی و رو بستی