در این بخش شعرهایی را فهرست کرده‌ایم که در آنها حافظ مصرع یا بیتی از ظهیر فاریابی را عیناً نقل قول کرده است:
-
حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰ :: ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۲۵
حافظ (بیت ۲): غم در دلِ تنگِ من از آن است که نیست - یک دوست که با او غمِ دل بتوان گفت
ظهیر فاریابی (بیت ۲): با کس غم دل مگوی زیرا که نماند - یک دوست که با او غم دل بتوان گفت.
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۰ :: ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۵۴
حافظ (بیت ۲): مرا امیدِ وِصالِ تو زنده می‌دارد - و گر نه هر دَمَم از هجرِ توست بیمِ هلاک
ظهیر فاریابی (بیت ۱۱): مرا امید وصال تو زنده می دارد - وگرنه بی تو نه عینم بماند و نه اثرم
در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروه‌های مجزا فهرست کرده‌ایم:
-
حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲:در سنبلش آویختم از روی نیاز - گفتم من سودازده را کار بساز
ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۵۸:شاها به تو دارد همه آفاق نیاز - برخیز جهان بگیر و بخرام و بتاز
ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۵۹:اندر هوس تو صرف شد عمر دراز - در عشق تو کس نباشدم محرم راز
-
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۷:به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاق - به پنج شخص عجب ملک فارس بود آباد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱:شراب و عیش نهان چیست؟ کارِ بی‌بنیاد - زدیم بر صفِ رندان و هر چه بادا باد
حافظ » مقدّمهٔ جمع آورندهٔ دیوان حافظ:غزل‌سرایی حافظ بدان رسید که چرخ - نوای زهره به رامشگری بهشت از یاد
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۱۶:دلم که در همه عالم غم تو کرده مراد - امید ده که ز وصل تو کی رسد به مراد؟
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۱۷:مرا ز دست هنرهای خویشتن فریاد - که هریکی به دگرگونه داردم ناشاد
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۲۷:سپهر فضل و جهان هنر رضی الدین - تویی که همت تو هست با فلک همزاد
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۲۸:خدایگان کرام جهان رضی الدین - تویی که همت تو هست با فلک همزاد
-
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۶:ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست - آرزو می‌بخشد و اسرار می‌دارد نگاه
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۶۸:هرچه فرّ و جاه قدرست ای همایون بارگاه - در حریم حضرتت جمع آمد از اقبال شاه
-
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۷:به گوش جان رهی منهی ای ندا در داد - ز حضرت احدی لا اله الّا الله
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۸:به روز شنبهٔ سادس ز ماه ذی الحجّه - به سال هفتصد و شصت از جهان بشد ناگاه
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۶:خنک نسیم معنبر شمامه‌ای دل‌خواه - که در هوای تو برخاست بامداد پگاه
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۶۹:مرا مبَشر اقبال بامداد پگاه - نوید عاطفت آورد از آستانه شاه
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۹۰:زمانه داور کشور گشای نصرت دین - ایا ضمیر تو از راز روزگار آگاه
-
حافظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - در مدح شاه شجاع:شد عرصهٔ زمین چو بساط ارم جوان - از پرتو سعادت شاه جهان‌ستان
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۵۹:گیتی ز فرّ دولت فرمانده جهان - ماند به عرصه حرم و روضه جنان
-
حافظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - قصیدهٔ در مدح قوام الدین محمد صاحب عیار وزیر شاه شجاع:ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی - هزار نکته در این کار هست تا دانی
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۷۹:در این هوس که من افتاده ام به نادانی - مرا به جان خطر است از غم تو تا دانی
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۱۰۴:سر ملوک جهان شهریار روی زمین - به دست و دل،حسد بحر و غیرت کانی
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست - که به پیمانه‌کشی شهره شدم روز الست
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶:زلف‌آشفته و خِوی‌کرده و خندان‌لب و مست - پیرهن‌چاک و غزل‌خوان و صُراحی در دست
ظهیر فاریابی » غزلیات » شمارهٔ ۲:یار میخواره من دی قدحی باده به دست - با حریفان ز خرابات برون آمد مست
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹:باغِ مرا چه حاجتِ سرو و صنوبر است؟ - شمشادِ خانه‌پرورِ ما از که کمتر است؟
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۶:گفتار تلخ از آن لب شیرین نه در خورست - خوش کن عبارتت که خطت هرچه خوشتر است
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰:دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد - گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۱۵:نوروز فرخ آمد و بوی بهار داد - بوی بهار و مژده زلفین یار داد
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۰:اگر به بادهٔ مُشکین دلم کشد، شاید - که بویِ خیر ز زهدِ ریا نمی‌آید
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۴۸:ایا نموده به صد علم در جهان معجز - تویی که دهر نظیر تو نیز ننماید
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۸:جهان بر ابرویِ عید از هِلال وَسمه کشید - هِلال عید در ابرویِ یار باید دید
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۹:رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید - وظیفه گر برسد، مصرفش گُل است و نَبید
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۴۹:به خواب دوش چنان دیدمی که صدر جهان - بخواند پیشم و تشریف داد و زر بخشید
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۵۰:مربی فضلای زمانه شمس الدین - تویی که قفل امل را سخای توست کلید
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۵:الا ای طوطیِ گویا‌یِ اسرار - مبادا خالی‌ات شِکَّر ز مِنقار
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۵۲:عمادالدین تو آن تقدیر حکمی - که با قدرت فلک را نیست مقدار
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۶:عید است و آخِرِ گُل و یاران در انتظار - ساقی به رویِ شاه ببین ماه و مِی بیار
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۳۵:در ابتدای کون جهان آفریدگار - بر نام خسرو از پی این عقد نامدار
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۳۷:چون بر زمین طلیعۀ شب گشت آشکار - آفاق ساخت کسوت عباسیان شعار
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:نصیحتی کُنَمَت بشنو و بهانه مَگیر - هر آنچه ناصِحِ مُشْفِق بگویَدَت بپذیر
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۵۶:سر اکابر دولت صفی دولت و دین - تویی که نیست تو را در جهان عدیل و نظیر
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۸:هزار شُکر که دیدم به کامِ خویشت باز - ز رویِ صدق و صفا گشته با دلم دَمساز
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۹:منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز - چه شُکر گویَمَت ای کارسازِ بنده نواز
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۱۳:صبا به مقدم گل راح روح بخشد باز - کجاست بلبل خوشگوی؟ گو برآر آواز!
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۵۹:ایا شهی که فلک را مهار در بینی - کشد وفاق تو همچون شتر نشیب و فراز
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۶۰:پناه ملت و داعی خلق نصرة دین - تویی که هست ضمیر تو با قضا همراز
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۰:ای سروِ نازِ حُسن که خوش می‌روی به ناز - عُشّاق را به نازِ تو هر لحظه صد نیاز
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۵۸:ای خسروی که از تف تیغ تو در نبرد - جان عدو فتد چو دل شمع در گداز
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶:دلم رمیدهٔ لولی‌وَشیست شورانگیز - دروغ‌وَعده و قَتّال‌وَضع و رنگ‌آمیز
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۶۲:ایا شهی که ز آثار نعل شبرنگت - حسد برد به گه حمله صاحب شبدیز
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۰:چو برشکست صبا زلفِ عنبرافشانش - به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۴۳:ز خواب خوش چو برانگیخت عزم میدانش - مه دو هفته پدید آمد از گریبانش
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰:دلم رمیده شد و غافلم منِ درویش - که آن شِکاریِ سرگشته را چه آمد پیش
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۱۵:به جد و جهد چو کاری نمی‌رود از پیش - به کردگار رها کرده به مصالح خویش
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۶۷:پناه اهل هنر پیشوای روی زمین - توراست چرخ نکوخواه و بخت خیراندیش
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۲:قسم به حشمت و جاه و جلالِ شاه شجاع - که نیست با کَسَم از بهرِ مال و جاه نزاع
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۲۶:به فر دولت گیتی فروز شاه شجاع - که با کسم نبود بهر مال و جاه نزاع
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۶۸:سر ملوک جهان فخر دین تو آن شاهی - که ماه و مهر ز رای تو می برند شعاع
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۳:شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وِصال - بیا که بویِ تو را میرم ای نسیمِ شِمال
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۵۰:قدوم ماه مبارک مبارک است به فال - که باد بر ملک بحر و بر مبارک سال
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۰:مرحبا طایرِ فَرُّخ پِیِ فرخنده پیام - خیرِ مقدم چه خبر؟ دوست کجا؟ راه کدام؟
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۷۳:ای ترا گشته کرم ذاتی و احسان لازم - بی مقولات تو منطق ندهد داد کلام
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲:بُشری اِذِ السَّلامةُ حَلَّت بِذی سَلَم - لِلّهِ حمدُ مُعتَرِفٍ غایةَ النِّعَم
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۵۶:چون برفَراخت خسرو سیارگان علم - در خاک پست کرد سراپرده ظُلَم
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۰:تو همچو صبحی و من شمعِ خلوتِ سَحَرم - تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سِپرَم
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۵۴:چو ماه یکشبه بنهفت چهره از نظرم - مه دو هفته درآمد به تهنیت ز درم
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۷۸:شنید بنده که فرمانده جهان می گفت - که غم مخور تو که تیمار کارتو ببرم
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۷:فتوی پیرِ مُغان دارم و قولیست قدیم - که حرام است مِی آنجا که نه یار است ندیم
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۵۷:منم امروز و دلی زانده گیتی به دو نیم - بیم آنست هنوزم که به جان باشد بیم
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۹:چو گل هر دم به بویت جامه در تن - کنم چاک از گریبان تا به دامن
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۸۵:خداوندا تویی کز روی رفعت - سپهرت تخت زیبد،مِهر،گَژزَن
-
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۳:چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری - خورد ز غیرت روی تو هر گلی خاری
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۷۳:نباشدت نفسی در سر آن کله داری - که سر به کلبه احزان ما فرود آری
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۷۴:زهی چو عقل علم گشته در نکو کاری - مسلم است تو را نوبت جهانداری
ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۹۷:خدایگان اکابر بهاء دولت دین - تو را رسد به جهان سروری و سر داری
-
حافظ » مقدّمهٔ جمع آورندهٔ دیوان حافظ:آن بنده‌پروری که زبان در دهان نهاد - درّ کلام در صدف هر زبان نهاد
ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۱۸:تا غمزه تو تیر جفا بر کمان نهاد - خوی تو رسم خیره کشی در جهان نهاد