بخش ۱ - بسم اللٰه الرحمن الرحیم: الحمد لخالق البرایا
بخش ۲ - فی نعت النبی علیه الصلوٰة و السلام: آن سایۀ رحمت الهی
بخش ۳ - مناجات: ای مقصد هر امیدواری
بخش ۴ - سبب نظم کتاب: فرخنده شبی نشسته بودم
بخش ۵ - در بیان عشق گوید: خواهم ورقی نوشتن از عشق
بخش ۶ - آغاز داستان: این طرفه حکایتی‌ست بشنو
بخش ۷ - در صورت حال گوید: بربود دلم به غمزه ماهی
بخش ۸ - نامۀ اول از زبان عاشق: گو ای مه آسمان خوبی
بخش ۹ - غزل: کای دل شده مبتلای عشقت
بخش ۱۰ - فرد: در عشق تو دل ز دست دادم
بخش ۱۱ - تمامی سخن: عشق تو گشود آبم از چشم
بخش ۱۲ - رفتن باد صبا و پیغام بردن: چون باد صبا از آن غم‌اندوز
بخش ۱۳ - نامۀ دوم از زبان معشوق: کای هرزه‌درای بادپیمای
بخش ۱۴ - غزل: در عشق به جز بلا ندیدند
بخش ۱۵ - فرد: این راه نکرد هیچ کس طی
بخش ۱۶ - تمامی سخن: این فکر مخالف از کجا خاست
بخش ۱۷ - آمدن صبا از نزد معشوق و خبر آوردن به عاشق: چون باد صبا از آن پری‌وش
بخش ۱۸ - نامۀ سوم از زبان عاشق: گو ای رخت اوج حسن را ماه
بخش ۱۹ - غزل: دردا که دلم اسیر غم شد
بخش ۲۰ - فرد: دارم ز غم تو ای پری‌وش
بخش ۲۱ - تمامی سخن: ای فکر محالت از کجا خاست
بخش ۲۲ - پیغام آوردن صبا از زبان عاشق: زو باز چو باد نوبهاری
بخش ۲۳ - نامۀ چهارم از زبان معشوق: گو ای شده از ره خرد دور
بخش ۲۴ - غزل: از ما طمع وصال داری *(منتسب به چند نفر)
بخش ۲۵ - فرد: وصلم نشود تو را میسر
بخش ۲۶ - تمامی سخن: ای گمره دل ز دست داده
بخش ۲۷ - با آمدن صبا از نزد معشوق: چون باد شنید این از آن ماه
بخش ۲۸ - نامۀ پنجم از زبان عاشق: گو ای بت مهوش دل‌آرام
بخش ۲۹ - غزل: در غصه هجر اگر بمیرم
بخش ۳۰ - فرد: برمن در وصل خویش بگشای
بخش ۳۱ - تمامی سخن: دردا که دل از غمت بفرسود
بخش ۳۲ - پیغام بردن صبا نزد معشوق: چون باد نسیم نوبهاری
بخش ۳۳ - نامۀ ششم از زبان معشوق: کای غم‌زده ترک این هوس کن
بخش ۳۴ - غزل: حقا که نیابی از لبم کام
بخش ۳۵ - فرد: هم قصه زلف ما فرو پیچ
بخش ۳۶ - تمامی سخن: رخسارم اگر چه دل فروزد
بخش ۳۷ - باز آمدن صبا از نزد معشوق: چون دید صبا که آن دل‌آزار
بخش ۳۸ - نامۀ هفتم از زبان عاشق: گو ای بت سرکش جفاکیش
بخش ۳۹ - غزل: چشمم ز غمت پرآب تا کی
بخش ۴۰ - فرد: بگذر ز جفا و ناز بگذار
بخش ۴۱ - تمامی سخن: از درد دلم خبر نداری
بخش ۴۲ - مثل: یک روز شنیده‌ام که بلبل
بخش ۴۳ - پیغام بردن صبا نزد معشوق: القصه چو این فغان و زاری
بخش ۴۴ - جواب دادن معشوق: در حال که این حدیث دل‌سوز
بخش ۴۵ - نامۀ هشتم از زبان معشوق: گو ای شده مست بادۀ عشق
بخش ۴۶ - غزل: خورشید وصال ما برآید
بخش ۴۷ - فرد: شبهای جدایی‌ات شود روز
بخش ۴۸ - تمامی سخن: ای غم‌زدۀ شکسته‌خاطر
بخش ۴۹ - پیغام آوردن صبا از معشوق: با پیک صبا چو این حکایت
بخش ۵۰ - جواب عاشق با باد: با باد زبان عذر بگشاد
بخش ۵۱ - نامۀ نهم از زبان عاشق: گو آن که گدای حضرت تست
بخش ۵۲ - غزل: هنگام وصال دلبر آمد
بخش ۵۳ - فرد: آمد شب محنتم به پایان
بخش ۵۴ - تمامی سخن: یارب چه دمی‌ست روح‌پرور
بخش ۵۵ - پیغام بردن صبا از عاشق: چون یافت نسیم بی‌شکیبش
بخش ۵۶ - نامۀ دهم از زبان معشوق: گو آنکه ترا انیس جان است
بخش ۵۷ - غزل: من زآن توام دگر چه خواهی
بخش ۵۸ - فرد: با من چو محبت تو جانی‌ست
بخش ۵۹ - تمامی سخن: بسیار جفا و رنج بردی
بخش ۶۰ - باز آمدن صبا از معشوق به عاشق: چون باد از آن نگار همدم
بخش ۶۱ - در خاتمت کتاب: چون گشت تمام کار عاشق
بخش ۶۲ - در نصیحت فرماید: رفت ابن عماد عمر برباد