ای مقصد هر امیدواری
بخشندۀ هر گناهکاری
گر جرم ز بندگان نیاید
عفو تو جمال کی گشاید
گر بار گناه ما گران است
لطف و کرم تو بی‌کران است
یارب به صفای صبح‌خیزان
یارب به دعای اشک‌ریزان
یارب به دل نیازمندان
یارب به نیاز مستمندان
کز سر محبتم کن آگاه
در خاطرم این و آن مده راه
بفروز دلم به نور ایمان
بر من بگشا دری ز عرفان
بیدارکنم ز خواب غفلت
مستم مکن از شراب غفلت
برابن عماد بی سروپای
رحمت کن و از کرم ببخشای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به خداوند متوجه می‌شود و از او می‌خواهد که با رحمت و بخشایشش، گناهان بندگانش را ببخشد. او به بزرگی و لطف الهی اشاره می‌کند و می‌خواهد که خداوند به دل نیازمندان و دلسوختگان توجه کند. شاعر از خداوند می‌خواهد که او را از غفلت بیدار کند و به او نور ایمان و درک عرفانی عطا نماید. در نهایت، او از خداوند درخواست رحمت و بخشش می‌کند.
هوش مصنوعی: ای هدف هر آرزویی و بخشنده‌ی هر گناهکاری
هوش مصنوعی: اگر گناهان بندگان مورد بخشش تو قرار نگیرد، چهرهٔ زیبای رحمت و گشایش تو چگونه نمایان خواهد شد؟
هوش مصنوعی: اگر بار گناه ما سنگین است، البته رحمت و لطف تو بی‌پایان و فراوان است.
هوش مصنوعی: ای خدای من، به طراوت و پاکی صبح‌گاهان توجه کن و به دعای کسانی که با اشک‌هایشان دعا می‌کنند، پاسخ بده.
هوش مصنوعی: خدایا، به دل‌های نیازمندان رحم کن و به نیازهای بی‌چشم‌داشت مستمندان رسیدگی کن.
هوش مصنوعی: از روی محبت من را آگاه کن، در یادم به کسی دیگر توجه نکن.
هوش مصنوعی: مرا به نور ایمان روشنی بخش و درهای آگاهی و شناخت را به روی من باز کن.
هوش مصنوعی: بیدارم کن از خواب بی‌خبری، اما نکن که از شراب ناآگاهی مست شوم.
هوش مصنوعی: ای خداوند بی‌نهایت، به عماد که در دلتنگی و بی‌نوا به سر می‌برد، رحمت کن و از لطف و کرم خود او را ببخش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.