ای گمره دل ز دست داده
در دام غم بلا فتاده
بس دل که زبون شده‌ست ازین غم
بس دیده که خون شده‌ست ازین غم
بیهوده به خون خود چه کوشی
وین زهر هلاهل از چه نوشی
آتش چه زنی به خرمن خویش
کس چون تو مباد دشمن خویش
جز درد دل و غمت چه حاصل
زین فکر کج و خیال باطل
با شاه گدا نگشت هم‌دوش
با سرو گیا نشد هم‌آغوش
هست آرزوی توای مهوس
اندیشۀ گنج و مرد مفلس
عنقا نشود به هر بهانه
با زاغ و زغن هم‌آشیانه
دور است ز راه آشنایی
طاووس و سرای روستایی
با دانۀ در و عقد گوهر
خرمهره کجا شود برابر
تو چون مگسی و ما هماییم
آیا تو کجا و ما کجاییم
هرچند پی وصال پویی
هرچند نوید وصل جویی
هرگز نرسد نویدی از مات
هیهات ازین امید هیهات
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به درد و غم دلنگرانی دل‌باختگان اشاره می‌کند و از بی‌فایده بودن تلاش‌هایشان برای رسیدن به محبوب صحبت می‌کند. او می‌گوید که با وجود تلاش‌های فراوان، نمی‌توانند به آرزوهای خود برسند و در نهایت تنها دچار درد و رنج می‌شوند. شاعر تأکید می‌کند که نباید خود را به خطر انداخت و به خیال‌های باطل پرداخته شود؛ زیرا که تفاوت‌ها و فاصله‌های زیادی میان آنها و محبوب وجود دارد. به عبارت دیگر، این سروده نشان‌دهنده‌ی یأس و ناامیدی از دستیابی به عشق واقعی است و این که در دنیایی که در آن احساسات غم‌انگیز غالب است، امید بی‌موردی است.
هوش مصنوعی: تو که دل گم کرده‌ای و در مشکلات و غم‌های زندگی گرفتار شده‌ای، در وضع دشواری قرار داری.
هوش مصنوعی: بسیاری از دل‌ها به خاطر این غم گویای حال خود شده‌اند و چشمان زیادی از شدت این درد، اشکبار گشته‌اند.
هوش مصنوعی: به خودت زحمت نده و بی‌دلیل خودت را عذاب نده، چون این زهر کشنده را چرا می‌نوشی؟
هوش مصنوعی: آتش را به کجا می‌فرستی که به خرمن خودت آسیب نرسانی، کسی مثل تو نباشد که دشمن خود را چنین بدبخت کند.
هوش مصنوعی: غیر از ناراحتی و غم تو، چه چیزی از این تفکر نامناسب و خیال‌های بی‌اساس به دست می‌آید؟
هوش مصنوعی: با پادشاه، گدا هم‌سطح نشد و به مانند درخت سرو، به هم آغوشی نرسید.
هوش مصنوعی: آرزو و خیال تو همچون گنجی ارزشمند است، اما من در شرایطی هستم که از نظر مالی در تنگنا هستم.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای چون عنقا به هیچ بهانه‌ای دوست نمی‌شود و در کنار زاغ و زغن نمی‌نشیند.
هوش مصنوعی: طاووس و خانه روستایی هرگز به هم نزدیک نیستند و ارتباطی با یکدیگر ندارند.
هوش مصنوعی: با دانه‌ی در و مهره‌ی زیبا و باارزش، هیچ‌گاه نمی‌توان به برابری و هم‌سطحی رسید.
هوش مصنوعی: تو مثل مگسی هستی و ما همچون هماییم. آیا می‌توانی جایگاه خود را در مقایسه با ما درک کنی؟
هوش مصنوعی: هرچند که در جستجوی ملاقات و وصال هستی، اما حتی اگر وعده‌ای از وصال به تو داده شود، باز هم در پی آن خواهی بود.
هوش مصنوعی: هرگز امیدی به نوید و خبر خوشی از این وضعیت و شرایط نامساعد نداشته باش. چنین انتظاری بیهوده و غیرممکن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.