حرف آخر قافیه

شماره ۱: من و دیدن رقیبان هوسناک تو را - رو که تا دم زده‌ام سوخته‌ام پاک تو را

شماره ۲: ای فلک خوش کن به مرگ من دل یار مرا - دلگران از هستیم مپسند دلدار مرا

شماره ۳: من نه آن صیدم که بودم پاسدار اکنون مرا - ورنه شهبازی ز چنگت می‌کشد بیرون مرا

شماره ۴: عشقت زهم برآورد یاران مهربان را - از همچو مرگ بگسست پیوند جسم و جان را

شماره ۵: چون پیش یار قید و رهائی برابر است - آن جا اگر روی و گر آئی برابر است

شماره ۶: دلم که بی‌تو لگدکوب محنت و الم است - خمیرمایه چندین هزار درد و غم است

شماره ۷: در عین وصل جز من راضی به مرگ خود کیست - صد رشک تا سبب نیست با خود درین صدد کیست

شماره ۸: به عزت نامزد شد هرکه نامد مدتی سویت - به این امید من هم چند روزی رفتم از کویت

شماره ۹: نمی‌گفتم که خواهد دوخت غیرت چشمم از رویت - نمی‌گفتم که خواهد بست همت رختم از کویت

شماره ۱۰: آن که چشمت را ز خواب ناز بیداری نداد - دلبری دادت بقدر ناز ودلداری نداد

شماره ۱۱: یارب چه مهر خوبان حسن از جهان برافتد - گیرد بلا کناری عشق از میان برافتد

شماره ۱۲: بخت چون بر نقد دولت سکه اقبال زد - هم شب شاهی در درویش فرخ فال زد

شماره ۱۳: الهی تا ز حسن و عشق در عالم نشان باشد - به کام عشق بازان شاه حسنت کامران باشد

شماره ۱۴: مهی برفت ازین شهر و شور شهر دگر شد - که از غروب و طلوعش دو شهر زیر و زبر شد

شماره ۱۵: ساربانا پرشتابان بار ازین منزل مبند - بس خرابم من یک امروز دگر محمل مبند

شماره ۱۶: تبارک الله ازین پادشاه وش صنمی - که مردمش ز بت خود عزیزتر دانند

شماره ۱۷: حسن تو چند زینت هر انجمن بود - روی تو چند آینه مرد و زن بود

شماره ۱۸: آزرده‌ام به شکوه دل دلستان خود - کو تیغ که انتقام کشم از زبان خود

شماره ۱۹: دل می‌شود هر روز خون تا او ز دل بیرون شود - امروز هم شد اندکی فردا ندانم چون شود

شماره ۲۰: شعله حسن تو بالاتر ازین می‌باید - برق این شعله هویداتر ازین می‌باید

شماره ۲۱: روی ناشسته چو ماهش نگرید - چشم بی‌سرمه سیاهش نگرید

شماره ۲۲: بهر تسخیر دلم پادشهی تازه رسید - فکر خود کن که سپه بر در دروازه رسید

شماره ۲۳: باز جائی رفته‌ام کز روی یارم شرمسار - روی برگشتن ندارم شرمسارم شرمسار

شماره ۲۴: ما به یارانیم مشغول و رقیب ما به یار - یا به یاران می‌توان مشغول بودن یا به یار

شماره ۲۵: هان ای دل هجران گزین در جلوه است آن مه دگر - تشریف استغنا مکن بر قد من کوته دگر

شماره ۲۶: بترس از آن که درآرد سر از دهان من آتش - به جانب تو کشد شعله از زبان من آتش

شماره ۲۷: سخن درست بگویم اگرچه می‌ترسم - که آتش از دهنم سر برآرد از اعراض

شماره ۲۸: داردم در زیر تیغ امروز جلاد فراق - تا چه آید بر سرم فردا زبیداد فراق

شماره ۲۹: وصل چون شد عام از هجران بود ناخوشترک - خاک هجران بر سر وصلی که باشد مشترک

شماره ۳۰: چون من کجاست بوالعجبی در بسیط خاک - آب حیات بر لب و از تشنگی هلاک

شماره ۳۱: این منم کز عصمت دل در دلت جا کرده‌ام - این منم کز عشق پاک این رتبه پیدا کرده‌ام

شماره ۳۲: هرگز از زلف کجت بی‌پیچ و تابی نیستم - صید این دامم از آن بی‌اضطرابی نیستم

شماره ۳۳: منم شکسته نهال ریاض عشق و گلی - ز دهر می‌کند امسال غالبا بی‌خم

شماره ۳۴: به خوبی ذره‌ای بودی چه در کوی تو جا کردم - به دامن گرم آتشپاره‌ای اما خطا کردم

شماره ۳۵: منم کز دل وداع کشور امن و امان کردم - ز ملک وصل اسباب اقامت را روان کردم

شماره ۳۶: به دعوی آمده ترکی که صید خود کندم - دل از تو می‌کنم ای بت خدا مدد کندم

شماره ۳۷: نخست آنکس که شد در بند انکار تو من بودم - ولی آن کس که گشت اول گرفتار تو من بودم

شماره ۳۸: دو روزی شد که با هجران جانان صحبتی دارم - درین کار آزمودم خویش را خوش طاقتی دارم

شماره ۳۹: دانسته باش ای دل کزان نامهربانت می‌برم - گر باز نامش می‌بری بی‌شک زبانت می‌برم

شماره ۴۰: چراغ خود دگر در بزم او بی‌نور می‌بینم - بهشتی دارم اما دوزخی از دور می‌بینم

شماره ۴۱: بود دی در چمن ای قبله حاجتمندان - دل ز هجر تو و وصل دگران در زندان

شماره ۴۲: بیرون شدم از بزمت ای شمع صراحی گردنان - هم دشمنی کردم به خود هم دوستی با دشمنان

شماره ۴۳: کسی هم بوده کز شوخی بزور یک نظر کردن - تواند صد هزاران خانه را زیر و زبر کردن

شماره ۴۴: چند چشمت بسته بیند چشم سرگردان من - چشم بگشا ای بلاگردان چشمت جان من

شماره ۴۵: گدای شهر را دانسته خلقی پادشاه من - وزین شهرم سیه‌رو کرده چشم روسیاه من

شماره ۴۶: اگر خواهی دعای من کنی بر مدعای من - بگو بیمار عشق من شود یارب فدای من

شماره ۴۷: دلم آزاد از دامش نمی‌گردد چه دامست این - زبانم کوته از نامش نمی‌گردد چه نام است این

شماره ۴۸: در حلقه بتان است سر حلقه آن پری رو - در گوش حلقه زر بر دوش حلقه مو

شماره ۴۹: آن که شد تا حشر لازم صبر در هجران او - مرگ بر من کرد آسان درد بی درمان او

شماره ۵۰: گشت دیگر پای تمکینم سبک در راه او - صبر بی لنگر شد از شوق تحمل گاه او

شماره ۵۱: قیاس خوبی آن مه ازین کن کز جفای او - به جان هرچند رنجم بیشتر میرم برای او

شماره ۵۲: چون جلوه‌گر گردد بلا از قامت فتان تو - صد ره کنم در زیر لب خود را بلاگردان تو

شماره ۵۳: شدم از گریه نابینا چراغ دیده من کو - سیه گردید بزمم شمع مجلس دیده من کو

شماره ۵۴: گرچه دیدم بر عذار عصمتت خال گناه - چشم از رویت نبستم روی چشم من سیاه

شماره ۵۵: چون نیست دلت با من از وصل تو هجران به - این لطف زبانی هم مخصوص رقیبان به

شماره ۵۶: شده خلقت چو گریبان کش دلهای همه - چون روان بر سر کویت نبود پای همه

شماره ۵۷: دارم از دست تو بر سر افسر بی‌غیرتی - می‌برم آخر سر خود با سر بی‌غیرتی

شماره ۵۸: یزک سپاه هجران که نمود پیش‌دستی - عجب ار نگون نسازد علم سپاه هستی

شماره ۵۹: برای خاطر غیرم به صد جفا کشتی - ببین برای که ای بی‌وفا کرا کشتی

شماره ۶۰: به مهر غیر در اخلاص من خلل کردی - ببین کرا به که در دوستی بدل کردی

شماره ۶۱: به بازی آفتاب را چه گفتم ماه رنجیدی - دلیرم کردی اول در سخن آنگاه رنجیدی

شماره ۶۲: چو دلگشای رقیبان شوی به لطف نهانی - زبان بنده ببندی به التفات زبانی

شماره ۶۳: دگر از بهر من زد دار عبرت سرو بالائی - حریفان می‌کنید امروز یا فردا تماشائی

شماره ۶۴: هر کجا حیرانم اندر چشم گریانم توئی - روی در هرکس که دارم قبله جانم توئی