شماره ۱ - رسوای دل: هم چو نی می نالم از سودای دل - آتشی در سینه دارم جای دل

شماره ۲ - یاری عاشق: بخت نافرجام اگر با عاشقان، با عاشقان یاری کند - یار عاشق سوز ما «ترک دلارایی کند»

شماره ۳ - دامن عاشق: تا دامن از من کشیدی - ای سرو سیمین تن من

شماره ۴ - تو را خواهم: نه راحت از فلک جویم - نه دولت از خدا خواهم

شماره ۵ - رسم یاری: نداند نداند نداند رسم یاری بی وفا یاری (که من دارم که من دارم) - به آزار دلم کوشد دلازاری (که من دارم که من دارم)

شماره ۶ - گلبرگ: ز خون رنگین بود چون لاله دامانی که من دارم - بود صدپاره همچون گل گریبانی که من دارم

شماره ۷ - ندامت عاشق: دل زودباورم را به کرشمه ای ربودی - چو نیاز ما فزون شد تو نیاز خود فزودی

شماره ۸ - بوی عاشق: در پیش بی دردان چرا فریاد بی حاصل کنم - گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم

شماره ۹ - آتش جان: چون زلف توام جانا - در عین پریشانی

شماره ۱۰ - شکوه عاشق: گه شکایت از گلی، گه شکوه از خاری کنم - من نه آن رندم که غیر، غیر از عاشقی، کاری کنم کاری کنم کاری کنم کاری کنم

شماره ۱۱ - مستانه: ساقی بیا کز عقل و دین بیگانه‌ام بیگانه - وز نرگس مستانه‌ای دیوانه‌ام دیوانه

شماره ۱۲ - شب من: بشب نخفته چشم کس ز ناله زارم - که تا سحر چو مرغ شب فغان بود کارم

شماره ۱۳ - سیرم از زندگانی (ابوعطا): سیرم از زندگانی - در بهار جوانی

شماره ۱۴ - مرغ حق: مرغ حق خواند هر دم، در دل شب ای ماه، کز شب عاشق آه - چشم جهان خفته، عاشق خون گرید

شماره ۱۵ - دیدی ای مه (دشتی): دیدی ای مه که ناگه رمیدی و رفتی - پیوند الفت بریدی و رفتی

شماره ۱۶ - یار رمیده: ز ما ای گل چه دیدی؟ - که دامن در کشیدی

شماره ۱۷ - حاصل عشق: دارم شب و روز، از عشق ماهی - در دیده و دل، اشکی و آهی

شماره ۱۸ - آذربایجان: آرزوی ما تویی تو - قبله دل‌ها تویی تو

شماره ۱۹ - اشک و آه: دارم غم جانکاهی، شب های سیاهی، دور از رخ ماهی - نه یار و نه همراهی، جز قطره اشکی، جز شعله آهی

شماره ۲۰ - کاروان دشتی: همه شب نالم چون نی - که غمی دارم، که غمی دارم

شماره ۲۱ - صبح شادی (داغ جدایی): بیا بیا که صبح شادی گذرد - به نامرادی گذرد

شماره ۲۲ - راز نهفته (بیات اصفهان): ای بی خبر از بی نوایان - بیا، بیا، بیا

شماره ۲۳ - راز دل: راز دل نهفته بودم - با کسی نگفته بودم

شماره ۲۴ - دریای غم: با عاشقان ای گل سر یاری نداری - گویم اگر بوی وفاداری نداری

شماره ۲۵ - مست از شراب (دستگاه همایون): مست از شراب نوشین - جانا بیا و بنشین

شماره ۲۶ - شور: وفا با تو ای مه روا نبود، که سنگین دلان را وفا نبود - تا با تو بودم شادم نکردی، رفتم ز کویت یادم نکردی

شماره ۲۷ - من آن ناله بی اثرم: من آن ناله بی اثرم - که سوی دلی، ره نبرم

شماره ۲۸ - ناله بی اثر: ای ناله بی اثر جانم چه کاهی - وی شعله ناپدید از من چه خواهی

شماره ۲۹ - وای از شب من: من شمع لرزانم - از شب گریزانم

شماره ۳۰ - شب عاشق: ندانمت به که مانی؟ - که آفت دل و جانی

شماره ۳۱ - خزان عشق: شد خزان گلشن آشنایی - بازم آتش به جان زد جدایی

شماره ۳۲ - لاله خونین (افشاری): ای آتشین لاله، ای آتشین لاله، چون روی یاری - بر آن دل خونین، داغ که داری، داغ که داری

شماره ۳۳ - گل من کجایی (شور): آن دم که باتو باشم - محنت و غم سرآید

شماره ۳۴ - نغمه نوروزی: گل من بستان گشته رویت - چمن از گل شد، چون سر کویت

شماره ۳۵ - به کنارم بنشین: تا آساید دل زارم بنشین - بنشین ای گل به کنارم بنشین

شماره ۳۶ - امید زندگانی (ماهور): از بوسه ای زنده ام کن، ای امید زندگانی، وصلت جوانی فزاید، ای مایه جوانی - گرچه سپاه عتابت، راند از کنار خویشم، چشمان عاشق فریبت، خواند مرا نهانی

شماره ۳۷ - شب جوانی (همایون): تا به کی از این دل‌آزاری‌ها - کار بی‌دلان، بود زاری‌ها

شماره ۳۸ - نوای نی: چنانم بانگ نی آتش بر جان زد - که گویی کس آتش بر نیستان زد

شماره ۳۹ - من از روز ازل دیوانه بودم: من از روز ازل، دیوانه بودم - دیوانه روی تو، سرگشته کوی تو

شماره ۴۰ - شب جدایی: ای شب جدایی - که چون روزم سیاهی ای شب

شماره ۴۱ - بهار عاشق (اصفهان): برده صبرم از دل چشم مستی - ماه ساغر نوشی می پرستی

شماره ۴۲ - من بیدل (سه گاه): من بی دل ساقی به نگاهی مستم، تو به جامی دیگر چه بری از دستم - دو چشم فتنه انگیزت تا دیدم ای گل، قسم به نرگس مستت که از این می مستم

شماره ۴۳ - گل بی وفا (بیات ترک): دیدم مرغی در طرف چمن، نالد همچو من - هر دم کند به شورانگیزی، فغان حسرت خیزی

شماره ۴۴ - پیمان شکن (ابوعطا): شود آیا که نسیم بهاری - گوید آن خرمن گل را ز یاری؟

شماره ۴۵ - بهار شادی: سوی بستان شد ز نو وزان باد بهاری - بلبل با گل کرده تازه پیمان عشق و یاری

شماره ۴۶ - دیدی که رسوا شد دلم: دیدی که رسوا شد دلم - غرق تمنا شد دلم

شماره ۴۷ - آزاده: با آن که همچون اشک غم بر خاک ره افتاده ام من - با آن که هر شب ناله ها چون مرغ شب سر داده ام من

شماره ۴۸ - هستی: هستی ندارد بها بی عشق و مستی، مستی بود کار ما در بزم هستی - در میخانه عاشقی ساغرپرستم، ساقی چون تو شوی، خوشا ساغرپرستی

شماره ۴۹ - آرزو گم کرده: نه همزبانی، نه همنوایی تا به او بگویم ز عشقت حکایتی - نه مهربانی، نه چاره سازی، تا کنم از سوز پنهان شکایتی

شماره ۵۰ - داغ جدایی: ساقیا امشب کجایی - تا ز خود یابم رهایی

شماره ۵۱ - ای غم چه خواهی: از دیده بارم وز دل برآرم بی روی ماهی اشکی و آهی - دیگر ز جانم ای غم چه خواهی؟

شماره ۵۲ - برای سنگ مزارم سروده‌ام: الا ای رهگذر کز راه یاری - قدم بر تربت ما می‌گذاری