فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «تا آرزوی روی نگارم باشد» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱: در دیده خیال تست ما را همه جا
شماره ۲: اسرار تو در سینه نهانست مرا
شماره ۳: یارب تو روا مدار دل تنگ مرا
شماره ۴: من روی تو را سمن نگویم حاشا
شماره ۵: تا کی کشم انتظار رویت صنما
شماره ۶: ای سرو قد تو رسته در دیده ما
شماره ۷: عشاق به درگهت اسیرند بیا
شماره ۸: عمریست که تا از تو جداییم بیا
شماره ۹: خواهم شبکی روی تو اندر مهتاب
شماره ۱۰: یارب به درت شب نیازست امشب
شماره ۱۱: بر ما در عیش و ناز بازست امشب
شماره ۱۲: گلروی من از غرور در ورد آویخت
شماره ۱۳: برخیز و به باغ آی که گل در جوش است
شماره ۱۴: امروز به بستان چو گل اندر جوش است
شماره ۱۵: ای دل گل روی یار دیدن چه خوش است
شماره ۱۶: رفتم به چمن که گل به جوش آمده است
شماره ۱۷: صبحی به چمن سوسن آزاد بخاست
شماره ۱۸: از روشنی روی تو مه در کم و کاست
شماره ۱۹: مسکین دل من که بوته تیر بلاست
شماره ۲۰: چرخ از حسد رای بلندم پستست
شماره ۲۱: دل دیده به دولت وصالت بستست
شماره ۲۲: تدبیر و صواب از دل خوش باید جست
شماره ۲۳: جان داده ام و به نزد جانان هیچست
شماره ۲۴: اندر خور همتم جهانی هیچست
شماره ۲۵: بی یاد تو گردمی زنم بر بادست
شماره ۲۶: ما را غم عشق تو به جان آوردست
شماره ۲۷: تا روی چو گل به بوستان آوردست
شماره ۲۸: هستم من سرگشته به عشقت سرمست
شماره ۲۹: مستیم چو چشم مست شهلای تو مست
شماره ۳۰: سرو چمن از عجب برآورده دو دست
شماره ۳۱: در دیده دلم خیال رویش می بست
شماره ۳۲: نقاش ازل چه لطفها فرمودست
شماره ۳۳: از درد بمردیم دوایی بفرست
شماره ۳۴: چون چشم تو نرگسی ندیدم سرمست
شماره ۳۵: نقش رخ خوب تو خیال انگیزست
شماره ۳۶: از جور زمانه بر دلم بار بسیست
شماره ۳۷: ای دل ستم از یار جفاپیشه بسیست
شماره ۳۸: در زلف کجت خسته دلی بسته دلست
شماره ۳۹: از شام سر زلف تو صبحم شام است
شماره ۴۰: ما را ز جهان وصل نگاری کام است
شماره ۴۱: بیچاره دلم که بود از عشق تو مست
شماره ۴۲: دوران فلک نگر که چون گردانست
شماره ۴۳: گل گفت چو من گلی کجا در چمنست
شماره ۴۴: زیبا رخ تو ماه درفشان منست
شماره ۴۵: ای دوست دل از دست فراقت خونست
شماره ۴۶: ما را دل و دیده در فراقت خونست
شماره ۴۷: خالی به میان ابروان دارد دوست
شماره ۴۸: از بس که بیازرد دل دشمن و دوست
شماره ۴۹: فریاد ز جور دشمن و فرقت دوست
شماره ۵۰: بر ذکر تو دایما زبانم جاریست
شماره ۵۱: این گردش گردون که چو لعبت بازیست
شماره ۵۲: ایام بهار و گل و خرم روزیست
شماره ۵۳: تا یک سر موی در تو هستی باقیست
شماره ۵۴: دردیست به دل که هیچ بهبودش نیست
شماره ۵۵: رنجور غم عشق تو بهبودش نیست
شماره ۵۶: بی روی تو ای نگار آرامم نیست
شماره ۵۷: مشکل که به درد عشق درمانم نیست
شماره ۵۸: تا بر درت ای دوست مرا باری نیست
شماره ۵۹: هرگز دل من ز غم دمی خالی نیست
شماره ۶۰: بیداد فلک بر دلم از حد بگذشت
شماره ۶۱: چشمم به کرشمه دوش با جانان گفت
شماره ۶۲: در بندگیت طاقم و با درد تو جفت
شماره ۶۳: دردیست مرا نهان نمی یارم گفت
شماره ۶۴: در دیده خال روی تو جا بگرفت
شماره ۶۵: مرغ دل من هوای یاری نگرفت
شماره ۶۶: هرگز دل من بی تو قراری نگرفت
شماره ۶۷: یارب نظری کن به جهان از کرمت
شماره ۶۸: شب تا به سحر میان خونم ز غمت
شماره ۶۹: زین بیش روا مدار بر من ستمت
شماره ۷۰: جز وصل توأم هیچ نمی باید هیچ
شماره ۷۱: درد دل من لعل تو درمانش باد
شماره ۷۲: بر خاطرت از خاک رهی گرد مباد
شماره ۷۳: ما را غم عشق روی تو رای افتاد
شماره ۷۴: دیدم صنمی به قد چو سرو آزاد
شماره ۷۵: آن کیست که او از لب جانان طلبد
شماره ۷۶: مسکین دل من چو وصل جانان طلبد
شماره ۷۷: یک بوسه دلم ز لعل جانان طلبد
شماره ۷۸: با درد تو دل چگونه درمان طلبد
شماره ۷۹: بربود دل از من صنمی سیمین خد
شماره ۸۰: دل بس نکند ز دوست تا سر دارد
شماره ۸۱: سرو قد تو هزار دستان دارد
شماره ۸۲: زلفت چو بنفشه پیچ و تابی دارد
شماره ۸۳: لعل لبت ای دوست زلالی دارد
شماره ۸۴: ابروی کجت شکل هلالی دارد
شماره ۸۵: دل با سر زلفین تو حالی دارد
شماره ۸۶: مرغ دل سرگشته هوایی دارد
شماره ۸۷: رخ را ز من خسته نهان می دارد
شماره ۸۸: در هجر خودم نعره زنان می دارد
شماره ۸۹: ما را غم هجرت نگران می دارد
شماره ۹۰: ما را غم عشق تو زبون می دارد
شماره ۹۱: رنگ رخ تو از رخ گل رنگ ببرد
شماره ۹۲: کس عهد وفا چنانکه پروانه خرد
شماره ۹۳: در باغ شدم سحر که از غایت درد
شماره ۹۴: ای روی من از فراق تو چون گل زرد
شماره ۹۵: گل می رود و وداع گل باید کرد
شماره ۹۶: گفتم که جهان مگر وفا خواهد کرد
شماره ۹۷: گل رفت وداع گل ز جان باید کرد
شماره ۹۸: ای سرو چمن چیده ز بالای تو درد
شماره ۹۹: عشق تو که در جهان همه بازی کرد
شماره ۱۰۰: دستار چه گر بوی تو را برگیرد
شماره ۱۰۱: گفتم که دلم همچو تو یاری گیرد
شماره ۱۰۲: در باغ بدیدم صنمی سیمین خد
شماره ۱۰۳: چشمت به کرشمه خون دلها ریزد
شماره ۱۰۴: دل تنگ مشو که جان به جانان برسد
شماره ۱۰۵: این درد مرا مگر دوایی برسد
شماره ۱۰۶: آن دوست که آرام دل ما باشد
شماره ۱۰۷: تا آرزوی روی نگارم باشد
شماره ۱۰۸: تا کی دلم از هجر تو پر خون باشد
شماره ۱۰۹: بیچاره دلم زبون گردون باشد
شماره ۱۱۰: چون چشم خوشت مست و خرابی باشد
شماره ۱۱۱: با دل گفتم اگر مجالی باشد
شماره ۱۱۲: چشمت به کرشمه بین که جان میبخشد
شماره ۱۱۳: تا سرو قدش ز چشم ما پنهان شد
شماره ۱۱۴: خورشید رخ تو را ز جان خواسته شد
شماره ۱۱۵: چون ماه رخش تمام پیراسته شد
شماره ۱۱۶: تا شاهد حسن گل به بازار آمد
شماره ۱۱۷: از لطف خدا حسن تو آراستهاند
شماره ۱۱۸: ای چرخ فلک به خیرگی دیده مبند
شماره ۱۱۹: ای همت من درخور بالات بلند
شماره ۱۲۰: دل داد به دست باد پیغامی چند
شماره ۱۲۱: مپسند که دل بی تو دهد جان مپسند
شماره ۱۲۲: دل حلقه عشق دوست در گوش کند
شماره ۱۲۳: دلبر چو نظر بر من مسکین افکند
شماره ۱۲۴: حسن تو حسد بر مه و پروین افکند
شماره ۱۲۵: فریاد ز دست جور این چرخ بلند
شماره ۱۲۶: این درد مرا طبیب درمان نکند
شماره ۱۲۷: چون قد تو سرو سرفرازی نکند
شماره ۱۲۸: دل میل به جز تو سوی کس مینکند
شماره ۱۲۹: با روی تو میل دل به رویی نکند
شماره ۱۳۰: تا در دل من پیام تو خواهد بود
شماره ۱۳۱: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود
شماره ۱۳۲: امشب مه ده چار بیاراسته بود
شماره ۱۳۳: ای آنکه تو را نظیر و همتا نبود
شماره ۱۳۴: بیچاره کسی که محرمش کس نبود
شماره ۱۳۵: روزیت هوای من درویش نبود
شماره ۱۳۶: فریاد ز دست جور این چرخ کبود
شماره ۱۳۷: بیچاره کسی که از وطن دور شود
شماره ۱۳۸: بر درد دلم طبیب ار آگاه شود
شماره ۱۳۹: ای روی تو سرخ چون گل شفتالود
شماره ۱۴۰: تا چرخ دگر روی به کار که نهد
شماره ۱۴۱: از چرخ بجز جفا چه دربار آید
شماره ۱۴۲: مشاطه چو حسن دوست آراسته دید
شماره ۱۴۳: بستان دلم همیشه نار آرد بار
شماره ۱۴۴: زین بیش مرا خسته و دل ریش مدار
شماره ۱۴۵: ای دوست مرا به کام دشمن مگذار
شماره ۱۴۶: بلبل دیدم به باغ با ناله زار
شماره ۱۴۷: شیراز خوش است خاصه در فصل بهار
شماره ۱۴۸: آمد گه بلبل و گل و فصل بهار
شماره ۱۴۹: ای حال دلم ز چرخ سرگردان تر
شماره ۱۵۰: آن لعل لب تو می پرست اولیتر
شماره ۱۵۱: دل بی تو چرا جهان ببیند آخر
شماره ۱۵۲: بر روی توأم خسته ولی بسته جگر
شماره ۱۵۳: رنگ رخ تو گلست و لعل تو شکر
شماره ۱۵۴: آن باد بهار بین که برخاست دگر
شماره ۱۵۵: آن روی چو گل ببین چه رعناست دگر
شماره ۱۵۶: سرگشته و شوریده دل ماست دگر
شماره ۱۵۷: دل نیست دل تو سنگ خاراست مگر
شماره ۱۵۸: از دام سر زلف شکاری کم گیر
شماره ۱۵۹: از آتش دل چو شمع در سوز و گداز
شماره ۱۶۰: ای دل بنشین و با غم یار بساز
شماره ۱۶۱: ای سرو قد تو راست پرورده به ناز
شماره ۱۶۲: ای دل به جهانت ار بود راز و نیاز
شماره ۱۶۳: در دیده خیال تست ما را شب و روز
شماره ۱۶۴: ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز
شماره ۱۶۵: در دیده خیال تست ما را شب و روز
شماره ۱۶۶: دل بسته آن پسته دهانست هنوز
شماره ۱۶۷: جانا دل من بر سر عهدست هنوز
شماره ۱۶۸: ما را به رخ دوست نیازست هنوز
شماره ۱۶۹: از من غم روزگار ای یار مپرس
شماره ۱۷۰: ای چرخ فلک چرا نسازی با کس
شماره ۱۷۱: من دل به تو داده ام نکو می دارش
شماره ۱۷۲: ای دل تو به درد یار هجران می کش
شماره ۱۷۳: گل کیست به نزد عارض چون سمنش
شماره ۱۷۴: گر لایق خدمتم ندانی بر خویش
شماره ۱۷۵: ای دیده بختم شده گریان چون شمع
شماره ۱۷۶: من سوخته در فراق یارم چون شمع
شماره ۱۷۷: زردم ز فراق روی دلدار چو شمع
شماره ۱۷۸: بر روی دلم نشسته بین گرد فراق
شماره ۱۷۹: از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق
شماره ۱۸۰: ای لاله روی نوبهاری نازک
شماره ۱۸۱: افتاده مرا دیده به یاری نازک
شماره ۱۸۲: در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ
شماره ۱۸۳: گفتم که چو ابرویت که دیدست هلال
شماره ۱۸۴: پا بسته ابروت شدم همچو هلال
شماره ۱۸۵: گل گفت به خنده صبحدم با بلبل
شماره ۱۸۶: از عکس رخ تو گل و گلزار خجل
شماره ۱۸۷: در صبح رخ دوست نیاز آرد دل
شماره ۱۸۸: با غصه روزگار می ساز ای دل
شماره ۱۸۹: تا کی به غم زمانه سازیم ای دل
شماره ۱۹۰: هرچند که تو دشمن جانی ای دل
شماره ۱۹۱: زنهار بکوش تا توانی ای دل
شماره ۱۹۲: در صبحدمی که خوش سراید بلبل
شماره ۱۹۳: ای جان و جهان کرده من اندر سر دل
شماره ۱۹۴: وقتست که باغ را به بار آید گل
شماره ۱۹۵: بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل
شماره ۱۹۶: وقتست که بر سرم کنی باران گل
شماره ۱۹۷: دلدار ز شوق رفت در گلشن گل
شماره ۱۹۸: آمد گه آن که خوش بود دامن گل
شماره ۱۹۹: ای بر رخ زیبات شده مجنون گل
شماره ۲۰۰: تخت چمن جهان که آراست چو گل
شماره ۲۰۱: در صبح صبا چمن بیاراست ز گل
شماره ۲۰۲: در پای گل و سرو دلم کرد مقام
شماره ۲۰۳: در باغ رخ تو گل به بار است مدام
شماره ۲۰۴: رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام
شماره ۲۰۵: دل را به سر زلف تو آویخته ام
شماره ۲۰۶: چون شمع به هجران رخت سوخته ام
شماره ۲۰۷: بیمارم و کس نیست که آبی دهدم
شماره ۲۰۸: بر یاد لبت شبی به روز آوردم
شماره ۲۰۹: از روی چو خورشید تو مهجور شدم
شماره ۲۱۰: بس زهر که از دست غمت نوشیدم
شماره ۲۱۱: ای بر دل و جان ز هجر او صد بارم
شماره ۲۱۲: شبهای دراز بیشتر بیدارم
شماره ۲۱۳: امروز هوای باغ و بستان دارم
شماره ۲۱۴: با دل گفتم که با تو رازی دارم
شماره ۲۱۵: دل گفت برو سوی گلستان ارم
شماره ۲۱۶: خورشید رخا من به کمند تو درم
شماره ۲۱۷: تا کی غم این جهان فرسوده خورم
شماره ۲۱۸: یارب گنهم تو عفو گردان به کرم
شماره ۲۱۹: گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم
شماره ۲۲۰: گفتم که هوای یار سرکش گیرم
شماره ۲۲۱: من پیش دو چشم نیمه مستت میرم
شماره ۲۲۲: پروانه صفت پیش تو در پروازم
شماره ۲۲۳: می سوزم و با عشق رخت می سازم
شماره ۲۲۴: بر آتش عشق تو کبابی ارزم
شماره ۲۲۵: چون شمع ز سر تا به قدم می سوزم
شماره ۲۲۶: یارب ز گل رخت به خاری برسم
شماره ۲۲۷: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم
شماره ۲۲۸: ای عشق رخت برده مرا خواب از چشم
شماره ۲۲۹: تا روی چو ماه تو نهانست ز چشم
شماره ۲۳۰: رخسار توأم ماه تمامست به چشم
شماره ۲۳۱: چشمش به کرشمه گفت جان می بخشم
شماره ۲۳۲: بنگر به گل دو رنگ ای ماه عجم
شماره ۲۳۳: در آتش روی دوست بگداخت دلم
شماره ۲۳۴: در عشق رخت ز من رمیدست دلم
شماره ۲۳۵: از دست غمت به جان رسیدست دلم
شماره ۲۳۶: از دست غم تو تا توانست دلم
شماره ۲۳۷: زین بیش بتا مجوی آزار دلم
شماره ۲۳۸: بگرفت غمت باز گریبان دلم
شماره ۲۳۹: جز لعل لب تو نیست درمان دلم
شماره ۲۴۰: چشم خوش تو ربود یکباره دلم
شماره ۲۴۱: بر روی مه تو کرد نظاره دلم
شماره ۲۴۲: در دست جفای توست همواره دلم
شماره ۲۴۳: در هجر رخت شمع صفت گریانم
شماره ۲۴۴: گر من ز غمت جامه دل چاک زنم
شماره ۲۴۵: چون من قد و بالای تو را یاد کنم
شماره ۲۴۶: با درد تو ای نگار درمان چه کنم
شماره ۲۴۷: گفتم که دگر چشم به دلبر نکنم
شماره ۲۴۸: شب نیست که من یاد تو از جان نکنم
شماره ۲۴۹: میآیی و لطف و کرمت میبینم
شماره ۲۵۰: ابروی تو پیوسته به خم می بینم
شماره ۲۵۱: تا چند ز هجر تو زبون بنشینم
شماره ۲۵۲: تا دیده شد از شب وصالت محروم
شماره ۲۵۳: ما دیده به زلف سرکشت دربستیم
شماره ۲۵۴: از رنگ رخ تو گل به رنگ آوردیم
شماره ۲۵۵: دایم به خم زلف بتان در بندیم
شماره ۲۵۶: ما داد دل دوست ازین پس ندهیم
شماره ۲۵۷: پیوسته ز گردش فلک می نرهیم
شماره ۲۵۸: تا چند کنی به عالمم سرگردان
شماره ۲۵۹: در هجر رخت دلم ملولست ز جان
شماره ۲۶۰: با زنده دلان نشین و صاحب نفسان
شماره ۲۶۱: ای با غم روی تست دلشاد جهان
شماره ۲۶۲: زنهار که دل منه تو بر حال جهان
شماره ۲۶۳: آن کس که بجز تو کس ندارد به جهان
شماره ۲۶۴: ذوقی دگرست وقت گل می خوردن
شماره ۲۶۵: ای دل دم عشق یار زین بیش مزن
شماره ۲۶۶: ای چشمه چشم ما به چشمت روشن
شماره ۲۶۷: ای دیده به دیدار جمالت روشن
شماره ۲۶۸: ای شخص ضعیف دیده را گریان کن
شماره ۲۶۹: جانا به شب وصال پیکار مکن
شماره ۲۷۰: با روی چو ماه و قد چون سرو چمن
شماره ۲۷۱: ببرید ز من نگار مسکین دل من
شماره ۲۷۲: درمانده به کار خویش مسکین دل من
شماره ۲۷۳: در عشق تو مبتلاست باز این دل من
شماره ۲۷۴: چشمت که کرشمه می کند با دل من
شماره ۲۷۵: تا کی بود از غمت بلا بر دل من
شماره ۲۷۶: حل می نشود به عشق تو مشکل من
شماره ۲۷۷: انصاف ندارد این بت دلبر من
شماره ۲۷۸: از غمزه مست دوست در خوابم من
شماره ۲۷۹: زنهار ز جور چرخ وارونه دون
شماره ۲۸۰: ای بر دل من عشق تو هر لحظه فزون
شماره ۲۸۱: با خصم بگو چند کنی مکر و فسون
شماره ۲۸۲: ای گشته دلم ز دست هجران پر خون
شماره ۲۸۳: گفتم چه کنی دوای دل گفتا به
شماره ۲۸۴: از شرم رخ تو گل ز کار افتاده
شماره ۲۸۵: گل با رخ دوست بی نسق افتاده
شماره ۲۸۶: از جور فلک خون به دلم افتاده
شماره ۲۸۷: مسکین دل من دور ز جان افتاده
شماره ۲۸۸: ای پیش قدت سرو سهی پست شده
شماره ۲۸۹: بیداد به من ز حد بشد دادم ده
شماره ۲۹۰: یارب تو مرا نخست ایمانم ده
شماره ۲۹۱: ای نوش لبت دلم به نیش افکنده
شماره ۲۹۲: لعلت نمکی در دل ریش افکنده
شماره ۲۹۳: از تهمت خصم نیستم آسوده
شماره ۲۹۴: دستارچه از غم جهان آسوده
شماره ۲۹۵: ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده
شماره ۲۹۶: بیچاره دلم کرد فغان از دیده
شماره ۲۹۷: دل دست جفا به سر زنان از دیده
شماره ۲۹۸: ای کرده روان فرات خون از دیده
شماره ۲۹۹: آه از دل بیقرار و آه از دیده
شماره ۳۰۰: تا گشت بتا رخت نهان از دیده
شماره ۳۰۱: در هجر توأم دجله روان از دیده
شماره ۳۰۲: اشکم شده از درد روان از دیده
شماره ۳۰۳: ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده
شماره ۳۰۴: بیچاره دلم ز هجر تو غم دیده
شماره ۳۰۵: خون گشت مرا از غم هجران دیده
شماره ۳۰۶: ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده
شماره ۳۰۷: یارب تو مرا دولت بینایی ده
شماره ۳۰۸: در عشق تو در هر دهنم افسانه
شماره ۳۰۹: پیش رخ چون شمع توأم پروانه
شماره ۳۱۰: تا چند بتا گذر کنم بر در تو
شماره ۳۱۱: جانا به کمال حسن مغرور مشو
شماره ۳۱۲: از عمر عزیز حاصلم چیست بگو
شماره ۳۱۳: یا هو یا هو یا الهی هو هو
شماره ۳۱۴: با عید وصال خویش آخر باز آی
شماره ۳۱۵: روزی دو سه شد که بنده ننواختهای
شماره ۳۱۶: چون شمع منم سوخته ساخته ای
شماره ۳۱۷: چون شمع منم سوخته ساخته ای
شماره ۳۱۸: شمع رخ خود در دلم افروخته ای
شماره ۳۱۹: در خاک درت آب رخم ریخته ای
شماره ۳۲۰: دلدار نمی دهد مرا کام شبی
شماره ۳۲۱: ای نام تو بر زبان جانم جاری
شماره ۳۲۲: تا چند مرا بی سر و سامان داری
شماره ۳۲۳: محروم مگر از کرمم نگذاری
شماره ۳۲۴: هر روز به شیوه ای و لطفی دگری
شماره ۳۲۵: یارب تو گشا بر من بیچاره دری
شماره ۳۲۶: گویند که دوش شحنگان تتری
شماره ۳۲۷: بیچاره دل از فلک جفا برده بسی
شماره ۳۲۸: سرگردانم چو گوی در دست کسی
شماره ۳۲۹: یاد تو ز دل دور نباشد نفسی
شماره ۳۳۰: افتاده مرا با سر زلفت هوسی
شماره ۳۳۱: ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی
شماره ۳۳۲: کردیم بسی جام لبالب خالی
شماره ۳۳۳: لیلی لیلی ز دست دل واویلی
شماره ۳۳۴: تا کرد دلم به عشق رویت میلی
شماره ۳۳۵: تا دید جمال تو به چشمم لیلی
شماره ۳۳۶: روزی ز دری گذشتم اندر خیلی
شماره ۳۳۷: مجنون نفسی بزد که لیلی لیلی
شماره ۳۳۸: رنجور غم عشق توأم تا دانی
شماره ۳۳۹: دادم به تو دل من ز سر نادانی
شماره ۳۴۰: چون لاله نزار خون جگر تا دانی
شماره ۳۴۱: دل چند کشد به عشق سرگردانی
شماره ۳۴۲: ای داده مرا به عشق سرگردانی
شماره ۳۴۳: تا چند دلا ناله و فریاد کنی
شماره ۳۴۴: تا چند دلم را به غمی رام کنی
شماره ۳۴۵: ای دوست چه شد چه شد که یادم نکنی
شماره ۳۴۶: دارم به امید یار خندان دهنی
شماره ۳۴۷: ای مایه درمان نفسی ننشینی
شماره ۳۴۸: آمد به مشامم از سر زلف تو بوی
شماره ۳۴۹: تا چند به کوی دوست سرگشته شوی
شماره ۳۵۰: ای دل تو به او تا نرسی هیچ مگوی
شماره ۳۵۱: گفتم بر ما خرام ای سرو سهی
شماره ۳۵۲: مانند فلک نیست جهان فرسایی
شماره ۳۵۳: ای آنکه به مجرمی تو می بخشایی
شماره ۳۵۴: چون رای بلند تو نباشد رایی
شماره ۳۵۵: دل بستدی از من که کنی دارایی
شماره ۳۵۶: از کلبه احزان چو برون فرمایی