بگرفت غمت باز گریبان دلم
تا خود چه شود حال پریشان دلم
در کوی تو هر شب به گدایی آمد
گر راه دهی به وصل سلطان دلم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بگرفت غمت باز گریبان دلم
تا خود چه شود حال پریشان دلم
در کوی تو هر شب به گدایی آمد
گر راه دهی به وصل سلطان دلم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از غم و پریشانی دلش سخن می‌گوید. او تحت تأثیر احساساتش قرار دارد و به یاد محبوبش شب‌ها در کوی او به دنبال وصل و نزدیکی می‌گردد. او امیدوار است که راهی به سوی دل‌خواستۀ خود پیدا کند.
هوش مصنوعی: غم تو دوباره دلم را سخت تحت تأثیر قرار داد و نمی‌دانم حال دل آشفته‌ام به کجا می‌رسد.
هوش مصنوعی: هر شب در کوی تو به امید رسیدن به تو و به عنوان گدا می‌آیم؛ اگر اجازه دهی به وصال محبوب دلم نزدیک شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جز خار نروید ز گلستان دلم
جان دست فروشسته ز درمان دلم
در کسوت یوسفم به ظاهر لیکن
گرگ آبادیست چاه ویران دلم
جز لعل لب تو نیست درمان دلم
جز مهر رخ تو نیست در جان دلم
دل وصل تو می خرد به جانی چه کنم
من چون نبرم بگو تو فرمان دلم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.