ما را غم عشق روی تو رای افتاد
در جان هوس لعل شکرخای افتاد
زلف بت من که سرکشیها در اوست
در دست نمی آید و در پای افتاد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ما را غم عشق روی تو رای افتاد
در جان هوس لعل شکرخای افتاد
زلف بت من که سرکشیها در اوست
در دست نمی آید و در پای افتاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از غم عشق صحبت می‌کند که به دل او افتاده و زندگی‌اش را تحت تاثیر قرار داده است. او به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند و از سرکشی‌های زلف او می‌گوید که هم دست‌نیافتنی است و هم به نوعی درگیرش کرده. این احساسات نشان‌دهنده‌ی عمق عشق و دلتنگی شاعر است.
هوش مصنوعی: غم عشق تو در جان ما نشسته و هوس دیدن لب‌های شیرینت به سرمان زده است.
هوش مصنوعی: زلف معشوق من که پر از زیبایی و شورش است، در دسترس نیست و به زمین افتاده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ماهی که چو مهر عالم آرای افتاد
تا هر کس را به مهر او رای افتاد
دی میشد و میکشید موی اندر پای
و امروز چو موی گشت و از پای افتاد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.