حرف آخر قافیه

شماره ۱ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود بن ناصر الدین سبکتگین غزنوی: بر آمد پیلگون ابری ز روی نیلگون دریا

شماره ۲ - مدح خواجه عمید ابومنصور سیداسعد گوید: نیگلون پرده برکشید هوا

شماره ۳ - در مدح امیر محمدبن محمود بن سبکتگین: دوست دارم کودک سیمین‌بر بیجاده لب

شماره ۴ - در مدح امیر ابواحمد محمد بن محمود بن ناصرالدین سبکتگین: تا ببردی از دل و از چشم من آرام و خواب

شماره ۵ - در تهنیت ولادت پسری از امیر ابویعقوب یوسف برادرسلطان محمود: سپیده دم که هوا بر درید پرده شب

شماره ۶ - در مدح امیرابویعقوب یوسف بن سبکتگین گوید: چو سیر گشت سر نرگس غنوده ز خواب

شماره ۷ - در مدح امیر ابویعقوب یوسف بن ناصرالدین سبکتگین: باغ دیبا رخ پرند سلب

شماره ۸ - در مدح عضد الدوله امیر یوسف برادر سلطان محمود: روزه از خیمه ما دوش همی شد بشتاب

شماره ۹ - در مدح خواجه جلیل عبدالرزاق بن احمدبن حسن میمندی: ز آفتاب جدا بود ماه چندین شب

شماره ۱۰ - در مدح یمین الدولة سلطان محمود بن سبکتگین گوید: ای ملک گیتی گیتی تر است

شماره ۱۱ - در صفت گوی بازی سلطان و مهمان شدنش بخانه یکی از فرزندان: ای فعل تو ستوده و گفتارهات راست

شماره ۱۲ - در مدح امیر ابویعقوب عضدالدوله یوسف بن ناصرالدین: گر چون تو بترکستان ای ترک نگاریست

شماره ۱۳ - در مدح خواجه بزرگ احمد بن حسن میمندی گوید: ای وعده تو چون سر زلفین تو نه راست

شماره ۱۴ - در مدح میر ابوالفتح فرزند سید الوزراء احمد بن حسن میمندی: من ندانم که عاشقی چه بلاست

شماره ۱۵ - در مدح ابوالحسن علی بن الفضل بن احمد معروف به حجاج: ترک من بر دل من کامروا گشت و رواست

شماره ۱۶ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری گوید: دل آن ترک نه اندر خور سیمین بر اوست

شماره ۱۷ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود غزنوی گوید: همی تا خسرو غازی خداوند جهان باشد

شماره ۱۸ - در ذکر مراجعت سلطان محمود از فتح سومنات گوید: یمین دولت شاه زمانه با دل شاد

شماره ۱۹ - در دعای به سلطان محمود غزنوی گوید: چندانکه جهانست ملک شاه جهان باد

شماره ۲۰ - در صفت شراب خوردن سلطان محمدبن محمود غزنوی: خسرو می خواست هم از بامداد

شماره ۲۱ - در تقاضا و مدح محمدبن محمودبن ناصر الدین گوید: ای همه ساله زخوی تو دل سلطان شاد

شماره ۲۲ - در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود: هر روز مرا عشق نگاری بسر آید

شماره ۲۳ - در تهنیت جلوس سلطان محمد پس از سلطان محمود گوید: هر که بود از یمین دولت شاد

شماره ۲۴ - در مدح خواجه عبد الرزاق بن احمد بن حسن میمندی گوید: ای دل من ترا بشارت داد

شماره ۲۵ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری ندیم سلطان محمود: عاشقان را خدای صبر دهاد

شماره ۲۶ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری: ای پسر گر دل من کرد همی خواهی شاد

شماره ۲۷ - در تهنیت خلعت وزارت گوید: ای دل میر اولیا بتو شاد

شماره ۲۸ - در مدح خواجه ابوعلی حسنک میکال نیشابوری: از باغ باد بوی گل آورد بامداد

شماره ۲۹ - در تهنیت جشن سده و مدح وزیر گوید: گر نه آیین جهان از سر همی دیگر شود

شماره ۳۰ - در ذکر مراجعت سلطان محمود از هندوستان و فتح ثانی: قوی کننده دین محمد مختار

شماره ۳۱ - در صفت باغ نو و کاخ ومجلس و دریاچه کاخ سلطان محمود گوید: بفرخنده فال و بفرخنده اختر

شماره ۳۲ - در صفت لشکر سلطان محمود و خلعت دادن بدانان: هر سپاهی را که چون محمود باشد شهریار

شماره ۳۳ - درمعنی عشق گوید: مرا، دی عاشقی گفت ای سخنور

شماره ۳۴ - درمدح یمین الدوله محمود بن ناصرالدین و ذکر غزوات و فتوحات او در گنگ: بهار تازه دمید ای بروی رشک بهار

شماره ۳۵ - در ذکر سفر سومنات و فتح آنجا و شکستن منات و رجعت سلطان گوید: فسانه گشت و کهن شد حدیث اسکندر

شماره ۳۶ - در مدح سلطان محمود و ذکر شکار او گوید: ای مبارک پی جهاندار و همایون شهریار

شماره ۳۷ - در ذکر شکار جرگه سلطان محمود پس از بازگشت از جنگ: ای ز کار آمده و روی نهاده به شکار

شماره ۳۸ - در شکر گزاری از اسبی که سلطان محمود داده است: ای آنکه همی قصه من پرسی هموار

شماره ۳۹ - در مدح سلطان محمود بن ناصر الدین گوید: بخندد همی باغ چون روی دلبر

شماره ۴۰ - درمدح یمین الدوله محمود بن ناصرالدین و ذکر فتوحات او گوید: سال و ماه نیک و روز خرم و فرخ بهار

شماره ۴۱ - این قصیده مصنوعه را در مدح سلطان محمود گفته است: پار آن اثر مشک نبوده‌ست پدیدار

شماره ۴۲ - در ذکر وفات سلطان محمود و رثاء آن پادشاه گوید: شهر غزنی نه همانست که من دیدم پار

شماره ۴۳ - در مدح سلطان محمد بن سلطان محمودبن ناصر الدین سبکتگین گوید: عشق خوشست ار مساعدت بود از یار

شماره ۴۴ - در مدح امیر محمد بن محمود بن ناصر الدین گوید: ای زینهار خوار بدین روز گار

شماره ۴۵ - در عذر لاغری معشوق و توصیف لاغری و مدح امیر محمد بن محمود گوید: دل من لاغر کی دارد شاهد کردار

شماره ۴۶ - در مدح امیر ابو احمد محمدبن محمود غزنوی: دی ز لشکر گه آمد آن دلبر

شماره ۴۷ - در مدح میر ابواحمد محمدبن محمود بن ناصر الدین و وصف شکارگاه: چهار چیز گزین بود خسروان را کار

شماره ۴۸ - در تهنیت عید فطر و مدح امیر محمد بن محمود گوید: رمضان رفت و رهی دور گرفت اندر بر

شماره ۴۹ - تجدید مطلع: ای دریغا دل من کان صنم سیمین بر

شماره ۵۰ - در وصف بهار و مدح ابواحمد محمدبن محمود بن سبکتگین: مرحبا ای بلخ بامی همره باد بهار

شماره ۵۱ - در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود غزنوی گوید: شبی گذاشته ام دوش خوش به روی نگار

شماره ۵۲ - در مدح امیر ابواحمد محمدبن محمود غزنوی گوید: ای دل تو چه گویی که زمن یاد کند یار

شماره ۵۳ - در مدح امیر محمد بن محمود بن ناصر الدین سبکتگین گوید: مرا چه وقت خزان و چه روزگار بهار

شماره ۵۴ - در صفت شکار جرگه میر ابواحمد محمدبن محمود گوید: با من امروز که بوده ست بدین دشت اندر

شماره ۵۵ - در مدح امیر ابواحمد محمد بن محمود گوید: نبود عاشقی امسال مر مرا در خور

شماره ۵۶ - در مدح امیر ابواحمد محمد بن محمود بن ناصر الدین سبکتگین گوید: ای از در دیدار پدید آی و پدید آر

شماره ۵۷ - در مدح امیر محمد فرزند سلطان محمود غزنوی گوید: ای سرا پای سرشته ز می و شیر وشکر

شماره ۵۸ - در مدح امیرابواحمد محمد بن محمود غزنوی گوید: ای دل نا شکیب مژده بیار

شماره ۵۹ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصرالدین سپاهسالار: دوش متواریک بوقت سحر

شماره ۶۰ - نیز در مدح امیر یوسف سپهسالار گوید: سروی گر سرو ماه دارد بر سر

شماره ۶۱ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف و تهنیت ولادت پسری از وی: مرا بپرسید از رنج راه و شغل سفر

شماره ۶۲ - در مدح عضدالدوله امیر یوسف سپهسالار برادر سلطان محمود: خیز تا هر دو بنظاره شویم ای دلبر

شماره ۶۳ - در مدح عضدالدوله امیر یوسف سپهسالار گوید: هر که را مهتریست اندر سر

شماره ۶۴ - درمدح عضدالدوله امیریوسف سپاهسالار برادر سلطان محمود: این هوای خوش و این دشت دلارام نگر

شماره ۶۵ - نیز در مدح عضدالدوله امیر یوسف سپاهسالار برادر سلطان محمود گوید: همی نسیم گل آرد بباغ بوی بهار

شماره ۶۶ - در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین گوید: کاشکی کردمی از عشق حذر

شماره ۶۷ - در مدح امیر یوسف سپاهسالار: ای پسر! جنگ بنه، بوسه بیار

شماره ۶۸ - در مدح سلطان مسعود ولیعهد سلطان محمود گوید: ترک مه روی من از خواب گران دارد سر

شماره ۶۹ - نیز درمدح سلطان مسعود بن سلطان محمود گوید: مرا با عاشقی خوش بود هموار

شماره ۷۰ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود غزنوی گوید: بدین خرمی جهان، بدین تازگی بهار

شماره ۷۱ - در مدح سلطان مسعود بن سلطان محمود گوید: ز بس پیچ و چین تاب و خم زلف دلبر

شماره ۷۲ - نیز در مدح سلطان مسعود بن سلطان محمود گوید: ماه دو هفته من برد مه روزه بسر

شماره ۷۳ - در ستایش سلطان مسعود غزنوی گوید: بدین خرمی و خوشی روزگار

شماره ۷۴ - در مدح شمس الکفاة خواجه ابوالقاسم احمد بن حسن میمندی: یکروز مانده باز زماه بزرگوار

شماره ۷۵ - نیز در مدح شمس الکفاة ابوالقاسم احمد بن حسن میمندی وزیر گوید: تاخم می را بگشاد مه دوشین سر

شماره ۷۶ - در مدح خواجه احمد بن حسن میمندی و وزارت یافتن او بعد از عزل ٦ ساله: ای ترک همی باز شود دل بسرکار

شماره ۷۷ - درمدح وزیر زاده جلیل ابوالفتح عبدالرزاق بن احمد بن حسن میمندی گوید: برفت یار من و من نژند و شیفته وار

شماره ۷۸ - در تهنیت عید فطر و مدح خواجه جلیل عبدالرزاق بن احمد بن حسن میمندی گوید: حدیث نوشدن مه شنیده ای به خبر

شماره ۷۹ - در مدح امیر ایاز اویماق منظور و محبوب سلطان محمود گوید: غم نادیدن آن ماه دیدار

شماره ۸۰ - در مدح خواجه عمیدابوالحسن منصور گوید: شمار روزه همی بر گفت روز شمار

شماره ۸۱ - در مدح خواجه سید منصور بن حسن میمندی: ای دل ز تو بیزارم واز خصم نه بیزار

شماره ۸۲ - در وصفت بهار و مدح وزیر زاده ابوالحسن حجاج علی بن فضل بن احمد گوید: امسال تازه روی تر آمد همی بهار

شماره ۸۳ - در مدح عارض سپاه محمودی ابوبکر عمید الملک قهستانی: پشت من بشکست همچون پر شکن زلفین یار

شماره ۸۴ - در مدح خواجه ابوبکر عبدالله بن یوسف حصیری ندیم سلطان محمود: ای بالب پر خنده و با شیرین گفتار

شماره ۸۵ - در مدح ابوبکر عبدالله بن یوسف حصیری ندیم سلطان محمود: ماه فروردین از گنج گهر یافت مگر

شماره ۸۶ - در مدح ابوبکر عبدالله بن یوسف حصیری سیستانی ندیم سلطان محمود گوید: بردم این ماه به تسبیح و تراویح بسر

شماره ۸۷ - در صفت داغگاه امیر ابو المظفر فخر الدوله احمدبن محمد والی چغانیان: چون پرند نیلگون بر روی پوشد مرغزار

شماره ۸۸ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری عبدالله بن یوسف سیستانی ندیم گوید: چند روزست که از دوست مرا نیست خبر

شماره ۸۹ - در مدح خواجه ابوالمظفر گوید: دلم در جنبش آمد بار دیگر

شماره ۹۰ - در مدح خواجه ابوسهل دبیر، عبدالله بن احمد بن لکشن گوید: دوش ناگاه بهنگام سحر

شماره ۹۱ - نیز در مدح خواجه ابوسهل دبیر، عبدلله بن احمد بن لکشن: بوستان سبز شد و مرغ در آمد به صفیر

شماره ۹۲ - در مدح خواجه عمید سید ابواحمد تمیمی گوید: آن کیست کاندر آمد بازی کنان ازین در

شماره ۹۳ - در مدح خواجه عمید اسعد کدخدای امیر ابوالمظفر والی چغانیان: بر گرفت از روی دریا ابر فروردین سفر

شماره ۹۴ - در وزارت یافتن وخلعت پوشیدن خواجه ابو علی حسنک وزیر گوید: نیک اختیار کرد خداوند ما وزیر

شماره ۹۵ - نیز در مدح خواجه ابو علی حسنک وزیر گوید: ای ترک دلفریب دل من نگاهدار

شماره ۹۶ - نیز در مدح سیدالکفاة خواجه ابوعلی حسنک وزیر گوید: باری ندانمت که چه خو داری ای پسر

شماره ۹۷ - نیز در مدح خواجه ابوعلی حسنک وزیر گوید: مهرگان امسال شغل روزه دارد پیش در

شماره ۹۸ - در مدح ابوبکر عمید الملک قهستانی عارض لشکر گوید: ای غالیه کشیده ترا دست روزگار

شماره ۹۹ - در مدح خواجه حسین بن علی گوید: دلم همی نشود بر فراق یار صبور

شماره ۱۰۰ - در مدح خواجه ابوسهل دبیر گوید: کوس فرو کوفت ماه روزه بیکبار

شماره ۱۰۱ - در مدح عضد الدوله امیر یوسف برادر سلطان محمود: یاد باد آن شب کان شمسه خوبان طراز

شماره ۱۰۲ - در مدح شمس الکفاة خواجه احمدبن حسن میمندی: سرو ساقی وماه رود نواز

شماره ۱۰۳ - در مدح سلطان مسعود بن سلطان محمود غزنوی: آشتی کردم با دوست پس از جنگ دراز

شماره ۱۰۴ - در مدح سلطان محمود و ذکر مراجعت او از رزم و فتح قلعه هزار اسب: بر کش ای ترک و بیکسو فکن این جامه جنگ

شماره ۱۰۵ - در ذکر شکارگاه و شکار کردن سلطان محمود غزنوی گوید: خدایگان جهان خسرو بزرگ اورنگ

شماره ۱۰۶ - در مدح سلطان محمدبن سلطان محمود گوید: مرا سلامت روی تو باد ای سرهنگ

شماره ۱۰۷ - در مدح محمد بن محمود بن ناصر الدین گوید: چه فسون ساختند و باز چه رنگ

شماره ۱۰۸ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصر الدین گوید: همی بنفشه دمد گرد روی آن سرهنگ

شماره ۱۰۹ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود غزنوی گوید: تا گرفتم صنما وصل تو فرخنده به فال

شماره ۱۱۰ - در مدح عضد الدوله امیر یوسف برادر سلطان محمود: همیشه گفتمی اندر جهان به حسن و جمال

شماره ۱۱۱ - در مدح عضدالدوله امیر یوسف بن ناصر الدین گوید: عشق نو و یار نوو نوروز و سر سال

شماره ۱۱۲ - در مدح امیر فخر الدوله ابوالمظفر احمدبن محمد والی چغانیان: تا خزان تاختن آورد سوی باد شمال

شماره ۱۱۳ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود بن ناصر الدین سبکتگین: بگذرانیدی سپاه از رود هایی کز قیاس

شماره ۱۱۴ - در مدح امیرابواحمد محمد بن سلطان محمود: مجلس بساز ای بهار پدرام

شماره ۱۱۵ - در مدح سلطان محمد بن محمود غزنوی: دوش تا اول سپیده بام

شماره ۱۱۶ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود غازی غزنوی: عید عرب گشادبه فرخندگی علم

شماره ۱۱۷ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف سپاهسالار گوید: گل بخندید و باغ شد پدرام

شماره ۱۱۸ - در مدح امیر ابویعقوب یوسف برادر سلطان محمود: همی روم سوی معشوق با بهار بهم

شماره ۱۱۹ - در مدح سلطان محمود غزنوی و تقاضا گوید: ای شهی کز همه شاهان چو همی در نگرم

شماره ۱۲۰ - در مدح میر ابو یعقوب عضدالدوله یوسف بن ناصر الدین: روز خوش گشت و هوا صافی وگیتی خرم

شماره ۱۲۱ - در مدح عضدالدوله امیر یوسف سپاهسالار گوید: ای ز سیمینه فکنده در بلورینه مدام

شماره ۱۲۲ - در مدح سلطان ابو سعید مسعود بن محمود غزنوی: جشن سده و سال نو و ماه محرم

شماره ۱۲۳ - در مدح خواجه احمد بن حسن میمندی گوید: بنفشه زلف من آن سرو قد سیم اندام

شماره ۱۲۴ - در مدح خواجه ابو سهل عراقی گوید: کی نشینیم نگارا من و تو هر دوبهم

شماره ۱۲۵ - در مدح خواجه ابواحمد تمیمی گوید: بفزوده ست بر من خطر قیمت سیم

شماره ۱۲۶ - در مدح خواجه سید ابوالطیب بن طاهر: بار بر بست مه روزه وبر کند خیم

شماره ۱۲۷ - در مدح خواجه ابوسهل عبدالله بن احمد بن لکشن دبیر گوید: بر بناگوش تو ای پاکتر از در یتیم

شماره ۱۲۸ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود بن ناصر الدین گوید: خداوند ما شاه کشورستان

شماره ۱۲۹ - در مدح یمین الدولة و امین الملة محمود بن ناصرالدین: بزرگی و شرف و قدر و جاه و بخت جوان

شماره ۱۳۰ - درمدح یمین الدوله ابوالقاسم محمود بن ناصر الدین گوید: بنفشه زلف من آن آفتاب ترکستان

شماره ۱۳۱ - در مدح سلطان محمود سبکتگین گوید: چه روز افزون و عالی دولتست این دولت سلطان

شماره ۱۳۲ - در مدح سلطان محمود غزنوی گوید: ای شهریار بیقرین ، ای پادشاه پاک دین

شماره ۱۳۳ - در تهنیت عید و مدح سلطان محمودغزنوی: عید فرخ باد بر شاه جهان

شماره ۱۳۴ - در مدح یمین الدوله محمود بن ناصرالدین: بگشاد مهرگان در اقبال بر جهان

شماره ۱۳۵ - در مدح سلطان محمود غزنوی: جاودان شاد باد شاه جهان

شماره ۱۳۶ - در حسب و حال و رنجش خاطر سلطان و طلب عفو گوید: ای ندیمان شهریار جهان

شماره ۱۳۷ - در مدح سلطان محمد بن محمود غزنوی: سوسن داری شکفته برمه روشن

شماره ۱۳۸ - نیز در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود گوید: گفتم مرا سه بوسه ده ای شمسه بتان

شماره ۱۳۹ - در مدح محمد بن محمود بن ناصرالدین: هم از سعادت و اقبال بود و بخت جوان

شماره ۱۴۰ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمود بن ناصر الدین: سرو دیدستم که باشد رسته اندر بوستان

شماره ۱۴۱ - نیز در مدح امیر ابواحمد محمد بن محمود غزنوی: نتوان کردازین بیش صبوری نتوان

شماره ۱۴۲ - نیز در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود گوید: همی کند به گل سرخ بر بنفشه کمین

شماره ۱۴۳ - درمدح عضدالدوله امیر ابویعقوب یوسف بن ناصرالدین: ای نیمشب گریخته ز رضوان

شماره ۱۴۴ - در حسب حال و ملال خاطر امیر یوسف و سه سال مهجور ماندن از خدمت او و شفاعت امیر محمد گوید: خوشا بهاران کز خرمی و بخت جوان

شماره ۱۴۵ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصر الدین غزنوی: مکن ای دوست به ما بد نتوان کرد چنین

شماره ۱۴۶ - در مدح عضدالدوله یوسف بن ناصر الدین: جشن فریدون خجسته باد و همایون

شماره ۱۴۷ - نیز در مدح امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصر الدین: آن کمر باز کن بتا ز میان

شماره ۱۴۸ - در مدح عضد الدوله امیر ابو یعقوب یوسف سپهسالار گوید: دی چو دیوانه بر آشفت و به زه کرد کمان

شماره ۱۴۹ - در مدح امیرابویعقوب یوسف برادر سلطان محمود گوید: همه گره گره است آن دو زلف چین بر چین

شماره ۱۵۰ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصر الدین: ای روی نکو! روی سوی من کن و بنشین

شماره ۱۵۱ - نیز در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین گوید: تا پرنیان سبز بورن کرد بوستان

شماره ۱۵۲ - در صفت خزان و مدح امیر ابوالمظفرنصر بن سبکتگین برادر سلطان محمود گوید: چو زر شدند رزان، از چه؟ از نهیب خزان

شماره ۱۵۳ - در تقاضای معاودت سلطان مسعود از اصفهان به غزنین پس از فوت محمود: ای برید شاه ایران از کجا رفتی چنین

شماره ۱۵۴ - در مدح سلطان مسعود و فتوحات او و کشتن او شیر را: بدان خوشی و بدان نیکویی لب و دندان

شماره ۱۵۵ - در وزارت یافتن خواجه احمد بن حسن میمندی بعد از عزل شش ساله: میغ بگشاد و دگرباره بیفروخت جهان

شماره ۱۵۶ - در مدح شمس الکفاة خواجه ابوالقاسم احمد بن حسن میمندی: مکن ای ترک مکن قدر چنین روز بدان

شماره ۱۵۷ - در مدح شمس الکفات خواجه ابوالقاسم احمد بن حسن میمندی: آمد آن نو بهار توبه‌شکن

شماره ۱۵۸ - در مدح خواجه احمد بن حسن میمندی وزیر گوید: نگار من آن لعبت سیمتن

شماره ۱۵۹ - در مدح شمس الکفات احمد بن الحسن میمندی: گفتم گلست یا سمنست آن رخ و ذقن

شماره ۱۶۰ - در مدح خواجه ابوالفتح فرزند وزیرگوید: سیه زلف آن سرو سیمین من

شماره ۱۶۱ - در مدح خواجه ابوسهل دبیر وزیرامیر یوسف: اندر آمد به باغ باد خزان

شماره ۱۶۲ - در مدح خواجه ابوالحسن حجاج، علی بن فضل بن احمد گوید: بت من آن به دو رخ چون شکفته لاله ستان

شماره ۱۶۳ - در مدح خواجه ابوالحسن حجاج علی بن فضل بن احمد گوید: پیچان درختی نام او نارون

شماره ۱۶۴ - در مدح عمیدالملک خواجه ابوبکر علی بن حسن قهستانی عارض سپاه: دی به سلام آمد نزدیک من

شماره ۱۶۵ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری ندیم سلطان محمود گوید: چند ازین تنگدلی ای صنم تنگ دهان

شماره ۱۶۶ - نیز در مدح خواجه فاضل ابوبکر حصیری ندیم سلطان گوید: ای پسر نیز مرا سنگدل و تند مخوان

شماره ۱۶۷ - نیز درمدح خواجه ابوبکر حصیری ندیم گوید: من پار دلی داشتم بسامان

شماره ۱۶۸ - در مدح خواجه عمید المک ابوبکرقهستانی عارض لشکر: بوستانیست روی کودک من

شماره ۱۶۹ - در مدح خواجه ابو سهل دبیر، عبدالله بن احمد بن لکشن وزیر ابویعقوب عضدالدوله یوسف بن سبکتگین: باغ پر گل شد و صحرا همه پر سوسن

شماره ۱۷۰ - در مدح ابو منصور دواتی قراتکین حاکم غرجستان: مرا دلیست که از چشم بد رسیده به جان

شماره ۱۷۱ - درمدح فخر الدوله ابو المظفر احمد بن محمد والی چغانیان و توصیف شعر گوید: با کاروان حله برفتم ز سیستان

شماره ۱۷۲ - در مدح خواجه ابو علی حسنک وزیر: ای عهد من شکسته بدان زلف پر شکن

شماره ۱۷۳ - در ذکر مسافرت از سیستان به بست و مدح خواجه منصور بن حسن میمندی: چون بسیج راه کردم سوی بست از سیستان

شماره ۱۷۴ - در توصیف شکار سلطان گوید: اندر این هفته شکاری کرد کز اخبار آن

شماره ۱۷۵ - در مدح ملک زاده مسعود بن محمود بن سبکتگین: ای خانه مبارک و باغ بآفرین

شماره ۱۷۶ - در دعای سلطان و تقاضای ملازمت سفر گوید: ای بر گذشته از ملکان پایگاه تو

شماره ۱۷۷ - در مدح خواجه ابوسهل احمد بن حسن حمدوی گوید: سروی شنیده ای که بود ماه بار او ؟

شماره ۱۷۸ - در تهنیت عید و مدح سلطان محمود غزنوی: ز بهر تهنیت عید بامداد پگاه

شماره ۱۷۹ - در مدح سلطان محمود بن سبکتگین غزنوی: با من به شابهار به سر برد چاشتگاه

شماره ۱۸۰ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود غزنوی: به فرخی و به شادی و شاهی ایران شاه

شماره ۱۸۱ - در مدح سلطان محمود بن ناصر الدین غزنوی: هر که خواهنده دین باشد و جوینده راه

شماره ۱۸۲ - در مدح امیر ابو یعقوب عضدالدوله یوسف بن ناصر الدین: زلف مشکین تو زان عارض تابنده چو ماه

شماره ۱۸۳ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمودبن ناصر الدین: عروس ماه نیسان را جهان سازد همی حجله

شماره ۱۸۴ - نیز در مدح امیر ابواحمد محمدبن محمد غزنوی: بامدادان پگاه آمد با روی چو ماه

شماره ۱۸۵ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصر الدین: عید خوبان سرای آمد و خورشید سپاه

شماره ۱۸۶ - نیز در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین: از پی تهنیت روز نو آمد برشاه

شماره ۱۸۷ - در مدح خواجه ابوالقاسم احمد بن حسین میمندی: زمانه رغم مرا ای به رخ ستیزه ماه

شماره ۱۸۸ - در مدح خواجه ابوالحسن علی بن فضل بن احمد معروف به حجاج: به جان تو که نیارم تمام کرد نگاه

شماره ۱۸۹ - در مدح خواجه بزرگ و عذر تفصیر خدمت: ای رسانیده مرا حشمت و جاه تو به جاه

شماره ۱۹۰ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری ندیم سلطان محمود گوید: آن سمن عارض من کرد بناگوش سیاه

شماره ۱۹۱ - در مدح یمین الدوله سلطان محمود غزنوی: ای صورت بهشتی در صدره بهایی

شماره ۱۹۲ - در لغز آتش سده و مدح سلطان محمود گوید: یکی گوهری چون گل بوستانی

شماره ۱۹۳ - در تحریض به حرکت هندو تسخیر کشمیر گوید: هنگام گلست ای به دو رخ چون گل خود روی

شماره ۱۹۴ - در مدح سلطان محمود غزنوی گوید: مهرگان آمد و سیمرغ بجنبید از جای

شماره ۱۹۵ - در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود: ای دوست به صدگونه بگردی به زمانی

شماره ۱۹۶ - در مدح ابو احمد محمدبن محمودبن ناصر الدین: به من باز گرد ای چو جان و جوانی

شماره ۱۹۷ - در مدح امیر ابواحمد محمدبن محمود غزنوی: همی سراید چنگ آن نگار چنگسرای

شماره ۱۹۸ - در مدح محمد بن محمود غزنوی گوید: دل من همی جست پیوسته یاری

شماره ۱۹۹ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمود گوید: ای باد بهاری خبر از یار چه داری؟

شماره ۲۰۰ - در مدح امیر ابواحمد محمد بن محمود غزنوی: دل من خواهی و اندوه دل من نبری

شماره ۲۰۱ - در مدح امیر محمد و تهنیت ولادت پسر وی گوید: گر مرا از تو به سه بوسه نباشد نظری

شماره ۲۰۲ - در مدح سلطان محمد بن سلطان محمود گوید: ای ابر بهمنی که به چشم من اندری

شماره ۲۰۳ - در مدح امیر محمد ولیعهد سلطان محمود: دلم مهربان گشت بر مهربانی

شماره ۲۰۴ - در مدح محمدبن محمودبن ناصرالدین گوید: مرا دلیست گروگان عشق چندین جای

شماره ۲۰۵ - در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین: دوش همه شب همی گریست به زاری

شماره ۲۰۶ - در تهنیت مهرگان و مدح عضد الدوله امیر یوسف: مهرگان رسم عجم داشت به پای

شماره ۲۰۷ - در بهبود یافتن امیر یوسف از مرض و مدح اوگوید: هزار منت بر ما فریضه کرد خدای

شماره ۲۰۸ - در توصیف باغ امیر یوسف سپهسالار گوید: باغیست دلفروز و سراییست دلگشای

شماره ۲۰۹ - در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین سپاهسالار: ای ترک دگر خیره غم روزه نداری

شماره ۲۱۰ - در مدح سلطان مسعود بن سلطان محمود گوید: خوشا عاشقی خاصه وقت جوانی

شماره ۲۱۱ - در مدح خواجه ابوالقاسم احمد بن حسن میمندی گوید: دل من همی داد گفتی گوایی

شماره ۲۱۲ - در مدح خواجه عمید حامد بن محمدالمهتدی گوید: تا دل من ز دست من بستدی

شماره ۲۱۳ - در مدح سلطان مسعود بن سلطان محمود گوید: زنخدانی چون سیم وبراو از شبه خالی

شماره ۲۱۴ - در مدح خواجه ابوسهل احمدبن حسن حمدوی گوید: ای پسر هیچ ندانم که چگونه پسری

شماره ۲۱۵ - نیز در مدح خواجه ابوسهل حمدوی گوید: ای قصد تو به دیدن ایوان کسروی

شماره ۲۱۶ - در مدح امیر ابو احمد محمد بن محمود غزنوی گوید: چون موی میان داری چون کوه کمر داری