رمضان رفت و رهی دور گرفت اندر بر
خنک آن کو رمضان را بسزا برد بسر
بس گرامی بود این ماه ولیکن چکنم
رفتنی رفته به و روی نهاده بسفر
سبکی کرد و بهنگام سفر کرد و برفت
تا نگویند فروهشت بر ما لنگر
رمضان پیری بس چابک و بس باخردست
کار بخرد همه زیبا بود و اندر خور
او شنیده ست که بسیار نشین را گویند
دیر بنشست برما و همی خورد جگر
چکنم قصه دراز، این بچه کارست مرا
سخنی باید گفتن که به ده دارد در
رمضان گر بشد از راه فراز آمد عید
عید فرخنده ز ماه رمضان فرخ تر
گاه آن آمد کز شادی پر گردد دل
وقت آن آمد کز باده گران گردد سر
مجلسی باید آراسته چون باغ بهشت
مطربی مدح امیرالامرا کرده زبر
باده صافی و پالوده و روشن چو گلاب
ساقی دلبر و شایسته و شیرین چو شکر
اثر غالیه عیدی نارفته هنوز
زان بنا گوش که با سیم زند رنگش بر
دست ها کرده برنگ نو و پاکرده ببند
زانکه چون چشم نگارست و چو زلف دلبر
هر نبیدی را بوسی ز لب ساقی نقل
فرخی تا بتوانی به جز این نقل مخور
این همه دارم و زین بیش به فر ملکی
که امام ملکانست به فضل و به هنر
پس چرا باشم غافل بنشینم بر خیر
ساقیا باده فراز آر و بنه شغل دگر
من و معشوق و می و رود و سرکوی سرود
بر سر کوی سرود است مرا گم شده خر
ای خوشا بامی ومعشوق سرودی که در آن
نعت آن قد بلند آید و آن سیمین بر
خوش بگوش آید شعری که در آن شعر بود
مدحت خسرو بانعت رخی همچو قمر
مطربا! آن غزل نغز دلاویز بیار
ور ندانی بشنو تا غزلی گویم تر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و فضلیت ماه رمضان اشاره کرده و با حس نوستالژیک از وداع با این ماه یاد میکند. او به وصف حالتی شاداب و سرخوش بعد از پایان رمضان میپردازد و میگوید که عید آمده و باید جشنی برپا کنند. در این جشن، باده و خوشی جاری است و دلها پر از شادمانی میشود. شاعر به توصیف مفاهیم عشق، خوشی و زیبایی میپردازد و میگوید که باید زمان را غنیمت شمرد و زندگی را با لذت و شادی جشن گرفت. او همچنین به یادآوری مقام و فضیلت امامان و خلفای عادل اشاره میکند و از باده و معشوق سخن میگوید که زندگی را سرشار از شادابی و شادی میکند.
هوش مصنوعی: ماه رمضان تمام شد و رهی به دور از آن نشان رفت. در حالی که خیلی خوب است که کسی که شایسته رمضان است، با روحی خنک و آرام به آن سفر کند.
هوش مصنوعی: این ماه بسیار ارزشمند و گرامی بود، اما چه کنم که رفت و به سفر رفت و دیگر نمیتوان آن را دید.
هوش مصنوعی: سبکی کرده و در زمان مناسب سفر را آغاز کرد و رفت تا کسی نگوید که او بار سنگینی دارد و نمیتواند حرکت کند.
هوش مصنوعی: ماه رمضان، پیرمردی چابک و باهوش است که تمام کارهایش با حکمت و زیبایی انجام میشود و برای همه مناسب است.
هوش مصنوعی: او شنیده است که به کسانی که مدت زیادی در یک مکان مینشینند، میگویند که خیلی دیر ایستادهاند و همچنان دلتنگی و غم را تحمل میکنند.
هوش مصنوعی: چگونه میتوانم داستان طولانی را بگویم؟ این کودک کارش مرا مشغول کرده و باید چیزی بگویم که به دهکده مربوط باشد.
هوش مصنوعی: وقتی ماه رمضان به پایان میرسد، عید به سراغ ما میآید. این عید، از خود ماه رمضان نیز خوشتر و مبارکتر است.
هوش مصنوعی: گاهی پیش میآید که دل از خوشحالی پر میشود و زمانی هم میرسد که سر از نوشیدن شراب سنگین میشود.
هوش مصنوعی: مجلس باید به زیبایی و دلنشینی باغ بهشت تزئین شود، جایی که یک هنرمند در حال تمجید و ستایش امیرالامرا است.
هوش مصنوعی: شراب خالص و زلال و روشن همانند گلاب است، و ساقی زیبا و دلپسند و شیرین مانند شکر میباشد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و تأثیر رنگ و زیبایی بر چهره یا وجود کسی میپردازد. شاعر در اینجا اشاره میکند که نیکی و زیبایی آن شخص هنوز هم باقی است و همچنان بر دل و جان دیگران تأثیر میگذارد، به طوری که با هر بار دیدن او، رنگ و روشنی خاصی به وجودش افزوده میشود. در واقع، زیبایی و تأثیر او همچنان روشن و زنده است.
هوش مصنوعی: دستها را به رنگ تازهای درآورده و زیبا بسته است، زیرا مانند چشم معشوق و موهای دلبر زیباست.
هوش مصنوعی: به هر نوشیدنی که میزنی، لبهای ساقی را ببوس و از آن لذت ببر تا چیزی جز این نوشیدنی نخورده باشی.
هوش مصنوعی: من داراییهای زیادی دارم، اما به خاطر مقام و فضیلتهایی که امام ملکها دارد، هیچکدام از آنها برایم مهمتر نیستند.
هوش مصنوعی: چرا باید بیخبر و بیعمل بمانم؟ ای ساقی، باده را بیاور و کار دیگری نکن!
هوش مصنوعی: من و محبوبم، جام می در دست و در کنار رود، شادمانی و آواز بر روی این راه عشق حاکم است، در حالی که من در این کشتزار عشق گم شدهام.
هوش مصنوعی: ای کاش که بر بالای بامم، معشوقم را بخوانم؛ در آنجا وصف آن قد بلند و آن چهره زیبا بیشتر جلوه میکند.
هوش مصنوعی: شعری که در آن از زیبایی و بزرگی شاه سخن گفته شده، به نیکی در گوش انسان مینشیند، به ویژه وقتی که توصیف صورت زیبایی همچون ماه در آن وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: ای موسیقیدان! آن شعر زیبا و دلکش را بیاور، و اگر نمیدانی، بشنو تا من شعری بگویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از خضاب من و از موی سیه کردن من
گر همی رنج خوری، بیش مخور، رنج مبر!
غرضم زو نه جوانی است؛ بترسم که زِ من
خردِ پیران جویند و نیابند مگر!
ای دریغا دل من کان صنم سیمین بر
دل من برد و مرا از دل او نیست خبر
او دلی داشت گرامی و دلی دیگر یافت
کاشکی من دلکی یافتمی نیز دگر
دلفروشان خراسان را بازار کجاست
[...]
عید شاداب درختیست که تا سال دگر
از گل و میوۀ او بوی همی یابی و بر
بوی آن گل بترازد چو خرد کار دماغ
بر آن میوه بتازد چو خرد سوی جگر
زین گل و میوه همان به که یکی گیرد بار
[...]
دستهها بسته به شادی بر ما آمدهای؟
تا نشان آری ما را ز دل افروز بهار؟
ای دلارام و دل آشوب و دلاویز پسر
عهد کرده بوفا با من و نابرده بسر
غم عشق تو روانم بلب آورده بلب
درد هجر تو توانم بسر آورده بسر
شمنان چون تو ندیدند و نبینند صنم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.