در این بخش شعرهایی را فهرست کردهایم که در آنها فیض کاشانی مصرع یا بیتی از کمالالدین اسماعیل را عیناً نقل قول کرده است:
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۱ :: کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۱
فیض کاشانی (بیت ۶): «گر برکنم دل از تو و بردارم از تو مهر - آن مهر بر که افکنم آن دل کجا برم»
کمالالدین اسماعیل (بیت ۱۱): گر بر کنم دل از تو و بردارم از تو مهر - آن مهر بر که افکنم؟ آن دل کجا برم؟
در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروههای مجزا فهرست کردهایم:
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:عشق گسترده است خوانی بهر خاصان خدا - میزند هر دم صلائی سارعوا نحواللقا
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:هر دمم نیشی ز خویشی میرسد با آشنا - عمر شد در آشنائیها و خویشی ها هبا
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲ - وله ایضا:دی چو بشنیدم که کرد از ناگهان اسبت خطا - شد دل من کوفته چون پهلویت زین ماجرا
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱:در محافل شعر میخوانم گهی با آب و تاب - گاه بهر خویش خوانم بی لب از روی کتاب
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۶ - و قال ایضاًَ یمدح الّصدر الّسعید رکن الدّین صامد و یصف الشّمس:چیست این جرم منوّر سال و ماه اندر شتاب؟ - شهسواری پر دل پیروز جنگ کامیاب
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:از عتاب تو پناهم خوی تست - وزعقاب تو مفرم سوی تست
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۵ - وله ایضا:ای که با الفاظ گوهر بار تو - سعی ضایع در جهان کان کندنست
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲:چو دل قرار در آن زلف بیقرار گرفت - جنون عشق زدست دل اختیار گرفت
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۲۵ - و قال ایضآ یمدحه:طراوتی که جهان از دم بهار گرفت - شریعت از نفس صدر کامکار گرفت
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۷:اهتدوا بالعشق طلاب الرشد - گم شود آنکو ره دیگر رود
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۳۶:اهل تو بازار گوهر بشکند - زلف تو ناموس عنبر بشکند
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۸:آن شوخ که داد دلبری داد - در فن ستمگریست استاد
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۰:غم کشت مرا ز دست غم داد - فریاد ز غم هزار فریاد
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱:داد از غم عشقت ای صنم داد - فریاد ز تو هزار فریاد
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۸۱ - ایضا؛ له:زان پس که هزار غصّه خورم - در بندگیت سه سال آزاد
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۷:در سرم عشق تو غوفا دارد - عشق تو قصد سر ما دارد
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۴۷:زلف تو کان همه سرها دارد - گوییا هیچ سرما دارد
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۱:ز شراب وصل جانان سر من خمار دارد - سر خود گرفته دل هم سر آن دیار دارد
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۴۸:رخ و زلفت از شگرفی، صفت بهار دارد - خنک آنکه سر و قدّی ، چو تو در کنار دارد
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰:کسی از عمر برخوردار باشد - که از عشق نگاری زار باشد
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - وله ایضا:بنزد خواجه رفتم بهر کاری - کزانم باز گفتن عار باشد
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۱:هر کجا داغ و درد و غم باشد - کاش بر جان من رقم باشد
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۲۳ - ایضاً له:دست آن به که خود قلم باشد - کش سر و کار باقلم باشد
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۴:خوش آنکه کشتگان غمش را ندا کنند - تا وعدههای وفا را وفا کنند
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۵۹:آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند - آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۵۶ - وله ایضا:ای پیشوای شرع که ایناء روزگار - از بهر دفع ظلم بتو النجا کنند
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۱:سر چو بی عشقست ننک جان بود - دل که بی دردست نام آن بود
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۷۰ - ایضا له:هر کرا جای این نگارستان بود - دایم اندر روضۀ رضوان بود
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۵:علی الصباح نوید هو الغفور رسید - شراب در تن مخمور جان تازه دمید
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۶:بیا بیا که نوید از جناب دوست رسید - که عید تو منم و عود مینماید عید
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۷۶ - و له ایضاً و یهنئه بولادة ابنه جلال الاسلام:مرا ز خواب برانگیخت دوش وقت سحر - نسیم باد صبا چون زگلستان بوزید
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۰:خدای عزوجل گر ببخشدم شاید - سزای بندگیش چون ز من نمیآید
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۷۷ - و قال ایضاً یمدحه:بزرگوارا! صدرا ! مرا چنان باید - که خاک پای تو بر اوج چرخ بفزاید
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۸۱ - وله ایضا:امام ملّت و مفتیّ مشرق و مغرب - بیان کند که شریعت چه حکم فرماید
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۸۲ - ایضا له:اگر به کم ز منی داد شغل من خواجه - روا بود که مرا صد امید بفزاید
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۳:زاهدم گفت زهد میباید - از من این کارها نمیآید
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۴:زهد و تقوی ز من نمیآید - میکنم آنچه عشق فرماید
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۸۳ - وله ایضا:نیم مستست چشم دلبر من - خوابش از هیچگونه می ناید
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۰:گشتم به بحر و بر پی یار بی سیر - تا پای سعی آبله شد ماندم از سفر
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۸۴ - وقال ایضا یمدحه:ای صاحل معظّم و دستور بی نظیر - وی اهل فضل را بهمه حال دستگیر
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۱:ای بهار جان و ای جان بهار - ز ابر رحمت جان ما را تازه دار
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۹۸ - ایضا له:حسن رایت دانم ار آگه شود - زینچ من کردم درین وقت اختیار
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۴:بکوش ساقی از آن باده ساغری دست آر - که بوی ان کند ارواح مست را هشیار
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۵:فروغ نور جمال تو در دل بیدار - ز دود ز آینه کون ظلمت اغیار
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۸۵ - ایضاًله ویمدح السّلطان غیاث الدّین بیرشاه بن محمّد و یصف الفرس:خدای داد بملک زمانه دیگر بار - طراوتی نه باندازۀ قیاس وشمار
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۸۶ - سوگند نامه:امید لذّت عیش از مدار چرخ مدار - که در دیار کرم نیست زآدمی دیّار
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۹۰ - و له ایضا فی مذمة الشعراء:بچشم عقل نگه می کنم یمین و یسار - ز شاعری بتر اندر جهان ندیدم کار
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۶:ساقی قدحی بیار سرشار - تا هر دو کشیم می بیکبار
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۷:ما را پیوسته بسته بر کار - دارد با ما عنایتی یار
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۹۷ - وله ایضا:ای رتبت تو ورای مقدار - وی همّت تو ستاره آثار
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۰۱ - وله ایضا:ای دل سیه لطیف دیدار - وی سیم تن خجسته آثار
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۷:تجلی حسنه من معدن النور - فدّک القلب منی دکه الطور
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۹۹:زهی در حسرت آن چشم مخمور - فتاده نرگس سرمست رنجور
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶۱:ای دل ار بگذری ز عشق مجاز - بر تو گردد در حقیقت باز
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۱۵ - وله ایضا:ای ترا جمع گشته در ره آز - همّت کوته و امید دراز
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:بتی از دور اگر بینی مرو پیش - که من دیدم سزای خویش از خویش
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۴:مکن بر من ستم جانا از ین بیش - بکارت می نیاید به بیندیش
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۱۹ - ایضا له:مرا گفتند مولانا چنین گفت - که جزو شعر خادم دید در پیش
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۳:از آن ز صحبت یاران کشیده دامانم - که صحبت دیگری میکشد گریبانم
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۴۲ - و قال ایضاً:بعهدهای گذشته امین من آن بود - که شعر خوانم بر آنکه سیم بستانم
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۶:ای برون از سرای کون و مکان - برتر از هرچه میدهند نشان
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۷:باغ روی تو روضه رضوان - داغ عشق تو مالک نیران
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۹:بر دل تنگ ما فضای جهان - تیره شد از کشاکش تن و جان
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۰:ای که درد مرا توئی درمان - ای که راه مرا توئی پایان
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۶۱ - این قطعه در مدح صدر جمال الدّین گوید و او را وسیلت بخدمت شمس الدّین خوارزمی کند:مجلس محترم جما الدّین - ای هنر او شمایل تو بیان
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۶۴ - وله ایضا:گشت یکباره حضرت خواجه - مجمع ناکسان و بی هنران
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳۸:خوشا دلی که ز غیر خداست آسوده - ضمیر خویش ز وسواس دیو پالوده
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۷۰ - وقال ایضاً فی الموعظة:ایا بگام هوس راه عمر پیموده - هنوز سیر نگشتی ز کار بیهوده
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۵۸:اگر کنی تو بجان طاعت خدای علی - شود ز یمن اطاعت تو را خدای ولی
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۳۰۷ - ایضاً له:کریم عرصۀ عالم جهان لطف و کرم - زهی خجل ز سخایت روان حاتم طی
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۳۰۸ - ایضا له:منم آن چشمۀ خورشید گاه نظم سخن - زشرم آتش طبعم غرق شود در خوی
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲۵:جدا شد از بر من آن انسی روحانی - شدم اسیر بلای فراق جسمانی
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۸۵ - و قال ایضاً یمدحه:بگویم و نکند رخنه در مسلمانی - تویی که نیست ترا در همه جهان ثانی
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۳۳۴ - وله ایضا:جهان فضل و فضایل امام ربّانی - که قایمست بتو قوّت مسلمانی
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۵:ای نسخهٔ اصل خوبی و رعنائی - سر چشمهٔ آبروی هر زیبائی
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۹:ای زلف تو مسکن دل شیدائی - وی روی تو مجموع همه زیبائی
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۰:گل از رخ تو وام کند زیبائی - سرو از قد تو کسب کند رعنائی
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴:ای نسخهٔ اصل خوبی و یکتائی - سرچشمه آبروی هر زیبائی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۳:من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی - عشق آمد و داد از توام بر نایی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۴:ای سرو که سر بر آسمان می سایی - وز قدّ بلند لاف می پیمایی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۵:مانند گل دو رنگی ای بینایی - بی زر رخ گلگون بکسی ننمایی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۶:مشتاق توام ، روی بمن ننمایی - بیمار توان، بپرسشم نگرایی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۷:گل گرچه کند دعوی شهر آرایی - او چون رخ تو کجاست در زیبایی؟
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۸:یک روز بکوی عاشقان بر نایی - وز بهر تماشا نظری نگشایی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۹:کی بر کنم از تو من دل ای بینایی - کز عشق تو گشته ام بدین رسوایی؟
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۶:نگاه ار میکنی جان میفزائی - تغافل میکنی دل میربائی
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۱:بیا بیمار خود را ده شفائی - که جز تو نیست دردم را دوائی
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۳۴۵ - فی مدح ابن بدرالدّین باسمعیل:بنامیزد چنان فرّخ لقایی - که گویی سایۀ پرّ همایی
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۸:الا ای که دلها نهان میربائی - کجائی کجائی کجائی کجائی
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۸:سلامی چو بوی خوش آشنائی - بدان مردم دیده روشنائی
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۸:چنان خوب رویی بدان دلربایی - دریغت نیاید بهر کس نمایی؟
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۲:هم تو بیننده هم تو بینائی - هم تماشا و هم تماشائی
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۰:یا من اشتد فیک اهوائی - سیدی، سیدی و مولائی
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۷:تا کیام انتظار فرمایی؟ - وقت نامد که روی بنمایی؟
کمالالدین اسماعیل » ملحقات » شمارهٔ ۲۸ - ایضاً له:ای ز وصف مکارمت قاصر - هر فصیحی و مدحتآرایی
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۳:سحر ز هاتف غیبم رسید هیهائی - فتاد در سر من شورشی و غوغائی
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۹۰ - وقال ایضاً فی الموعظة والنصیحة:مرا دلیست ز انواع فکر سودایی - که هیچ گونه رهش نیست سوی دانایی
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۹۲ - و قال ایضاً:بزرگوارا در انتظار بخشش تو - نمانده است مرا بیش از این شکیبایی
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:این جان تو عاقبت ز تن خواهد جست - این جان تو عاقبت ز تن خواهد خست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۹:باور نکنی که از من عشوه پرست - بر بود دل شکسته آن نرگس مست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۰:ای عزم تو بر شکستن عهد درست - ز آمد شدن تو پای اومید سست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۱:دی توبت من ز آستین برزد دست - بشکست پیاله را و پنداشت که رست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۲:غمگین دل من که شادمان از غم تست - عمری گم کرد و جز رضای تو نجست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۳:ترکم سوی آماجگه آمد سرمست - چون غمزۀ خود تیر و کمان اندر دست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۴:این ساغر می که بر کف دست من است - دانی که چراست نازنینم پیوست؟
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۵:عید آمد و ساز پارسایی بشکست - گل نیز چو روزه رخت برخواهد بست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۶:تا هست ترا چراغ دانش در دست - از پای طلب همی نباید بنشست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۷:چون دید بگاه رفتن از عزم درست - بر رهگذر لب پی جانم شده سست
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۸:فرزند ترا اگر بکوهست نشست - از کان هرگز قیمت گوهر نشکست
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱:یا رب تو مرا بکردهٔ زشت مگیر - از معصیتم بگذر و طاعت بپذیر
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۷۲:شد بر دل من زلفک هندوی تو چیر - بر بودش و در زیر کله رفت دلیر
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲:گه در غزلم سخن کشد جانب راز - گاهی بقصیده میشود دور و دراز
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۷۸:در عشق تو گر زین سپس ای مایۀ ناز - چون گل بکفم چند درست آید باز
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۷۹:در مدح تو مر مرا پس از فکر دراز - کم می آمد معانی خوب فراز
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۸۰:کردیم دگر شیوۀ رندی آغاز - تکبیر زدیم چار بر پنج نماز
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸:در راه طلب تمام دردم دردم - در ورزش فهم راز مردم مردم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۸۰:من دوش بآرزوی رویت هر دم - در رنگ گل و باده نگه می کردم
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲:اینجا پاداش هر چه کردم دیدم - اینجا محصول هرچه کشتم دیدم
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳:دیدم دیدم که هرچه کردم کردم - دیدم دیدم که هرچه کشتم چیدم
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:یکچند بگرد خویشتن گردیدم - یکچند ز این و آن خبر پرسیدم
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:در بحث بسی بگفتگو پیچیدم - بس قشر سخن شنیدم و فهمیدم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۰:با زلف تو هر چند بسی کوشیدم - نامش ز کسی جز بکژی نشنیدم
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶:کی باشد و کی بحال خود پردازم - کی باشد و کی جهاز عقبی سازم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۲:د رعشق ز حیله ها که می پردازم - تات از همه کس نهفته ماند رازم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۳:شمعم که چو خود را بغمت پردازم - در پای تو سر خنده زنان اندازم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۴:چون کوس ز پرخاش بود آوازم - چون نیزه بسر بجنگ دشمن یازم
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸:حیران خودم که از کجا میآیم - از بهر چه آمدم چرا میآیم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۴۶:از ضعف اگر کام ز هم بگشایم - بنشینم و یکچند همی آسایم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۴۷:دور از تو اگر لب بنفس بگشایم - از بی زوری با دم خود برنایم
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰:از شرم گناه شاید از خون گریم - از ابر بهار بر خود افزون گریم
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۵۳:در هجر تو من ز شمع افزون گریم - وانگه چو صراحی اشک گلگون گریم
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰:یا رب جان را غذای دانش دادی - دل را دادی ز فیض دانش شادی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۷۸۹:آن آب کزو بود دلم را شادی - د رچشم خودش هیچ محل ننهادی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۷۹۰:پیوسته کنی تو از غم من شادی - چندانکه من از بندگیت آزادی
-
فیض کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲:نی اهل دلی که بشنوم زو رازی - نی هم نفسی که باشدم دمسازی
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۰۳:چشمت بکر شمه از سر طنازی - دی گفت شبی بوصل من پردازی
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۸۶:عید است روز جمعه و یاران در انتظار - یا رب امام را به مصلّی کن آشکار
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۸۷ - و قال ایضآ یمدح الصّدر السّعید رکن الدّین صاعد:منّت خدایرا که علی رغم روزگار - منصور گشت رایت صدر بزگوار
کمالالدین اسماعیل » ملحقات » شمارهٔ ۱۳ - و قال فی الشکایة:یا رب تو آگهی که درین اندر سال عمر - روزی بکام من نگذشتست روزگار
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۸۸:دلم فدای امام زمان شد و جان نیز - ببین که آتش شوق امام چون شد تیز
کمالالدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۱:دمید صبح، چه خسبی چو بخت من برخیز؟ - بساز چنگ و برآور خروش رستاخیز
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۸۹:شود به طلعت مهدی چو دیدگانم باز - چه شکر گویمت ای کارساز بندهنواز
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۹۰:خدای عزّوجل کارساز بندهنواز! - مهمّ ما به قدوم ولیّ خویش بساز!
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۰۱ - وقال ایضاٌ و یصف الشیب:رسول مرگ ز ناگه بمن رسید فراز - که کوس کوچ فروکوفتند، کار بساز
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۰۲ - وقال ایضاً یمدح الصّاحب الکبیر نظام الملک:چو بخت تیرۀ من روشنی نهاد آغاز - مرا به حضرت صدر جهان کشید نیاز
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۰۳ - و قال ایضاً یمدحه:هزار جان مقدّس غریق نعمت و ناز - نثار صدر قوی شوکت ضعیف نواز
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۶:خوش خبر باش ای نسیم شمال - که به ما میرسد شمیم وصال
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۲۵ - ایضا له:ای جبین تو مطلع اقبال - وی جناب تو مقصد آمال
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۲۶ - ایضا له:بنده ات بود گرسنه پیرار - پار زن کرد و بچّه زاد امسال
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۸:حاشا که من حدیث ثنای تو طی کنم - من لاف شوق میزنم این کار کی کنم
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۴۳ - و قال ایضاً:ای صدرِ روزگار، تو دانی که مدّتیست - تا انتظار خلعت خاص تو میکنم
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۹:من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم - لطفها میکنی ای خاک درت تاج سرم
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۳۶ - و قال ایضاً یمدح سلطان الشّریعهٔ رکن الدّین:ای بزرگی که چو من راه مدیحت سپرم - همه بر شارع اقبال بود رهگذرم
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۱:جوزا سحر نهاد حمایل برابرم - گو شیعه امامم و سوگند میخورم
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۳۵ - و قال ایضا ویرتی فیه والده:روزی وطاء کحلی شب در سر آوردم - بگریزم از جهان که جهان نیست در خورم
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۴:نامحرمان بسازید با جاهلی و پستی! - ای کوته آستینان تا کی دراز دستی
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۳۱۵ - وله ایضا:دریا دلا تو آنی، کز فیض طبع روشن - گرد سواد شبهت، از روی دین بشستی
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۵:ای قصه بهشت ز کویت حکایتی - شرح نعیم خلد ز وصلت روایتی
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۷۵ - در مدح رکن الدّین صاعد گوید:ای از بسیط جاه تو گردون ولایتی - وی از سپاه رای تو خورشید رایتی
-
فیض کاشانی » شوق مهدی » قصاید » قصیدهٔ ۲ - در قائم بودن جهان به وجود امام زمان علیه السلام:سماء و ارض و ملائک نجوم و شمس و قمر - سباع و وحش و بهائم طیور و جن و بشر
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۸۳ - و قال ایضآ یمدحه و یذکر فیها احتراق الببوت:شکست پشت امید و نبود کار هنر - که از وفا و مروّت نمی دهند خبر
کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۹۳ - وله ایضا:زهی زرفعت تو خورده آسمان تشویر - زهی ندیده ترا چشم روزگار نظیر