1. چنان غریو برآورده بودم از غم عشق
   که بر موافقتم زهره نوحه گر می‌گشت

   از غم عشق چنان فریادی برآوردم و گریستم که زهره=ناهید که نماد شادی و طرب است با من به سوگ نشست

   Comment by 7 — خرداد ۵, ۱۳۹۵ @ ۱۲:۵۷ ب.ظ

2. همای شخص من از آشیان شادی دور
   چو مرغ حلق بریده به خاک بر می‌گشت

   چو مرغ حلق بریده به خاک (در) می‌گشت
   همای شخص من=جان کالبد من
   چنان وجودم از شادی دور افتاده بود که همچون مرغ گلو بریده ای که در خاک می غلتد در حال جان کندن بودم

   Comment by 7 — خرداد ۵, ۱۳۹۵ @ ۱:۰۷ ب.ظ

3. همای شخص من از آشیان شادی دور
   چو مرغ حلق بریده به خاک بر می‌گشت
   همای=مرغ خوب،مرغ فرخنده
   هوماک
   هو=خو=خوب(هوتن،هوتخش)
   ماک=مرغ ماکیان=مرغان

   Comment by 7 — مرداد ۵, ۱۳۹۶ @ ۲:۱۱ ق.ظ

4. چنان غریو برآورده بودم از غم عشق
   که بر موافقتم زهره نوحه گر می‌گشت
   آوای غم عشقم چنان بود که زهره نیز (خدای شادی) با من همنوا شده بود.

   Comment by 7 — اردیبهشت ۱۳, ۱۳۹۷ @ ۱۱:۰۶ ب.ظ

حاشیه بنویسید

خوراک حاشیه‌های این شعر را با این نشانی به خبرخوان خود اضافه کنید.