محمدحسین آیتی فرزند شیخ محمد باقر آیتی بیرجندی مجتهد، مورخ و شاعر بیرجندی در نیمه ماه ذی القعده سال ۱۳۱۰ قمری در روستای مهمویی از توابع بیرجند چشم به جهان گشود. وی پس از سپری نمودن دوره کودکی تا ۲۰ سالگی در محضر پدر و در مدرسه معصومیه بیرجند مقدمات علوم اسلامی را فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیلات حوزوی به مشهد مقدس رهسپار شدو در محضر میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری علوم ادبی را. وی در سال ۱۳۳۱ قمری از طریق قفقاز، ترکیه، سوریه و لبنان به مکه مکرمه و عتبات عالیات مشرف شد.

او پس از بازگشت به ایران به مدت دو سال در حوزه علمیه اصفهان به تحصیل پرداخت و به درجه اجتهاد رسید

آیت الله آیتی همچون پدرش به تحقیق و تألیف کتاب گرایش داشت و کتاب های بسیاری نگاشت که عبارتند از: بهارستان در تاریخ و تراجم رجال قهستان، شرح کفایه الاصول، دیوان شعر امام حسین علیه السلام، در الفرید فی ماروی عن السبط الشهید، تذکره شعرای قهستان، دیوان درّ غلطان، فوائد العقول (در مسائل فقه و اصول)، مقامات معنوی، مقامات الابرار(در پنج دفتر) و در المنظوم فی مقتل الامام المظلوم. همچنین «در غلطان» عنوان دیوان شیخ محمدحسین آیتی است که زیر نظر دکتر غلامحسین ریاحی منتشر شده است و شامل قصاید، غزلیات، مسمطات، رباعیات، مراثی، مثنوی گلشن حقایق، مثنوی های دیگر و قطعات و قصاید عربی میباشد . شیخ محمدحسین آیتی سرانجام در سال ۱۳۹۱ قمری مصادف با سال ۱۳۴۹ درگذشت.

آثار آیتی به همت آقای مصطفی علیزاده در گنجور در دسترس قرار گرفته است.