فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «مرا درین تن و این دیدۀ چو لاله ستان» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ن» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱: چه جرمست اینکه هر ساعت ز روی نیلگون دریا
شماره ۲: بفرخی و سعادت بخواه جام شراب
شماره ۳: ای از کمال حسن تو جزوی در آفتاب
شماره ۴: بر سر دنیا فکند از نور چادر ماهتاب
شماره ۵: در قناعت و توفیق دین و مذهب راست
شماره ۶: رمضان موکب رفتن زره دور آراست
شماره ۷: یک نیمه عمر خویش ببیهودگی بباد
شماره ۸: عروس ماه نوروزی چه کرد آن دانۀ گوهر؟
شماره ۹: به فال همایون و فرخنده اختر
شماره ۱۰: ابر سیمابی اگر سیماب ریزد بر کمر
شماره ۱۱: عید شاداب درختیست که تا سال دگر
شماره ۱۲: بفال سعد و خجسته زمان و نیک اختر
شماره ۱۳: همایون جشن عید و ماه آذر
شماره ۱۴: چه روز بود که آن ، ماهروی سیمین بر
شماره ۱۵: از آن دو عارض سوسن نمای لاله اثر
شماره ۱۶: بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
شماره ۱۷: عید مبارک آمدو بر بست روزه بار
شماره ۱۸: چون چتر روز گوشه فرو زد بکوهسار
شماره ۱۹: خوش و نکو ز پی هم رسید عید و بهار
شماره ۲۰: دی در آمد ز در آن لعبت زیبا رخسار
شماره ۲۱: این بربطیست صنعت او سحر آشکار
شماره ۲۲: بوقت صبح یکی نامه ای نوشت بهار
شماره ۲۳: جشن و نوروز دلیلند بشادی بهار
شماره ۲۴: اکنون که تر و تازه بخندید نو بهار
شماره ۲۵: در روزگار کامروا باد و شاد خوار
شماره ۲۶: میرود سنجابگون بر چرخ از دریا بخار
شماره ۲۷: چون مساعد شد زمان و چون موافق گشت یار
شماره ۲۸: ای دست منت تو بمن بنده در دراز
شماره ۲۹: ای مبارک تر از ستارۀ روز
شماره ۳۰: شاه کرده است رای زی پوشنگ
شماره ۳۱: ز موج دریا این آبر آسمان آهنگ
شماره ۳۲: ایا بجود و بآزادگی بدهر مثل
شماره ۳۳: اهل گردون دوش چون دیدند بر گردون هلال
شماره ۳۴: ز نور قبۀ زرین آینه تمثال
شماره ۳۵: از هری گر سوی اوغان شوی، ای باد شمال
شماره ۳۶: ایا از ملک زادگان فخر عالم
شماره ۳۷: آمد رمضان بخیر مقدم
شماره ۳۸: دوش در گردن شب عقد ثریا دیدم
شماره ۳۹: باز بر طرف مه از غالیه طغرا دیدم
شماره ۴۰: ایا بفضل و کرم یاد کرده از کارم
شماره ۴۱: بر آن صحیفة سیمین مسای مشک مقیم
شماره ۴۲: ای گلبن روان و روان را بجای تن
شماره ۴۳: ز تاب عنبر با تاب بر سهیل یمن
شماره ۴۴: رخسار و قد و زلف و بناگوش یار من
شماره ۴۵: سوسن و سنبل نمود از زلف و عارض یار من
شماره ۴۶: گویی که ماه و مشتری از جرم آسمان
شماره ۴۷: المنه لله که خورشید خراسان
شماره ۴۸: دوش تا روز فراخ آن صنم تنگ دهان
شماره ۴۹: بهار تازه ز سر تازه کرد لاله ستان
شماره ۵۰: مهرگان نو در‌آمد، بس مبارک مهرگان
شماره ۵۱: در سپهر دولت آمد کامجوی و کامران
شماره ۵۲: بمژده خواستی آن نور چشم و راحت جان
شماره ۵۳: ای بزمین بر ، بزرگ سایۀ یزدان
شماره ۵۴: آسمان گون قرطه پوشید،آن چو ماه آسمان
شماره ۵۵: ای مر ابدان بزرگی را بپیروزی روان
شماره ۵۶: بگداخت آبگینۀ شامی در آبدان
شماره ۵۷: مرا درین تن و این دیدۀ چو لاله ستان
شماره ۵۸: ای سخن زیر دست خامۀ تو
شماره ۵۹: مگر که زهره و ما هست نعت آن دلخواه
شماره ۶۰: مبارکی و سعادت نمود روی بشاه
شماره ۶۱: ز روی و قد تو بی شک صنوبر آید و ماه
شماره ۶۲: چو کوس عید ز درگه بکوفتند پگاه
شماره ۶۳: چو آفتاب شد از اوج خود بخانۀ ماه
شماره ۶۴: ای شکسته تیره شب بر روی ، روشن مشتری
شماره ۶۵: طالع پیروز بختی ، مایۀ نیک اختری
شماره ۶۶: پریرخی که ز شرمش نهان شدست پری