آمد رمضان بخیر مقدم
دیشب بسلام خان اعظم
جمشید زمان سکندر وقت
مقصود وجود نسل آدم
ای امر تو چون نفاذ تقدیر
وی حکم تو چون قضای مبرم
از کلک تو کار مملکت راست
وز سهم تو قامت فلک خم
چون سدره مقام تو معلی
چون کعبه مکان تو مکرم
گرد ره تست مشک تاتار
خاک در تست آب زمزم
انفاس تو دلفریب و جان بخش
همچون نفس مسیح مریم
در رمح تو عزل و نصب مضمر
در تیغ تو فتح و کسر مد غم
پیش تو عیان و آشکارست
هر نکته که مشکلست و مبهم
اسرار امور کن فکان را
مرأت ضمیر تست محرم
جمشید برای نام کرده
نام تو سواد نقش خاتم
در نام بزرگ تست گویی
فی الجمله خواص اسم اعظم
هر چند نشد بر آدمیزاد
ملک ازل و ابد مسلم
بر ذات تو وقف کرده ایزد
مقصود و مراد هر دو عالم
افسون حسود با موالیت
افسانۀ روبهست وضیغم
در گردن خصم روز هیجا
پیچیده سنان تو چو ارقم
خاک در تست قصر قیصر
گرد ره تست رخش رستم
خر گاه رفیع مملکت را
بستی بطناب عدل محکم
ای خسرو روزگار ، عمریست
تا با ندمم ندیم و همدم
ما را ز متاع این جهان بود
آشفته دلی ، چو زلف پر خم
چون سنبل زلف مشکبویان
شوریده و بی قرار و در هم
یک لحظه نبود سینه بی آه
یک لحظه نبود دیده بی نم
از حادثه عندلیب طبعم
بی نطق بماند لال و ابکم
ناگاه بشست فیض جودت
گرد از رخ بخت من چو شبنم
بر داشت بکلی از دل من
اندیشۀ بیش و انده کم
شکرست که بر جراحت من
هم مرحمتت نهاد مرهم
گر چارۀ کار مان نکردی
کی کار رهی شدی فراهم ؟
خصم تو اگر چه از مصایب
پوشد چو فلک لباس ماتم
از دولت تو مدیح خوانت
در پای کشد قبای معلم
چون با همه کس ترا نظر هست
می کن نظری بسوی ما هم
تا در پس گریه هست خنده
تا در پی شادیست ماتم
بادا لبت از نشاط خندان
بادا دلت از سرور خرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به خیر مقدم رمضان و بزرگداشت ولی خدا اشاره می‌کند. او از جمشید، سکندر و مکانی که ولی خدا در آن قرار دارد، صحبت می‌کند و به تأثیرات مثبت وجود او بر زندگی انسان‌ها تأکید می‌ورزد. شاعر به نعمت‌های الهی و جودات ولی خدا اشاره می‌کند و از یاری او در مشکلات یاد می‌کند. همچنین، او به وضعیت انسان‌ها و دل‌های آشفته اشاره می‌کند و از نیاز به محبت و رحمت ولی خدا سخن می‌گوید. در نهایت، شاعر آرزو دارد که ولی خدا به او و دیگران نظری کند و به شادی و نشاط برساند.
هوش مصنوعی: ماه رمضان با خوش‌آمدگویی آغاز شد و دیشب به استقبال مقام بلندمرتبه‌ای رفتیم.
هوش مصنوعی: جنسید، نماد زمان و تاریخ، در دوران سکندر به عنوان نماینده هدف و معنا در زندگی انسان‌ها و نسل آدمی شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: تو فرمان می‌دهی و تقدیر به سادگی تحقق پیدا می‌کند و حکم تو مانند قضا و قدر قطعی و بدون تغییر است.
هوش مصنوعی: از مهارت و توانایی تو، امور کشور به درستی پیش می‌رود و به خاطر سهم تو، قامت آسمان به انحنا درآمده است.
هوش مصنوعی: به مانند درخت سدره که در مقام بلندی قرار دارد، شما نیز در مرتبه‌ای والا هستید، و مانند کعبه که مکانی محترم و مورد احترام است، جایگاه شما نیز بسیار گرامی و ارجمند است.
هوش مصنوعی: عطر و بوی تو مانند مشک تاتار در فضا پراکنده است و به همراه آن، خاکی که در آن وجود دارد، یادآور آب مقدس زمزم است.
هوش مصنوعی: نفس‌های تو به حدی دلفریب و زندگی‌بخش است که انگار همانند نفس مسیح برای مریم.
هوش مصنوعی: در زره تو قدرتی نهفته است که می‌تواند سرنوشت‌ها را تغییر دهد و در شمشیر تو توانایی پیروزی و شکست وجود دارد، بدون آنکه غم را احساس کنی.
هوش مصنوعی: در حضور تو، هر نکته‌ی پیچیده و مبهم به وضوح و روشنی نمایان است.
هوش مصنوعی: رازهای کارها در دست تو است و دل تو آینه‌ای است که این رازها را منعکس می‌کند، پس تو به آنها آگاهی و دسترسی داری.
هوش مصنوعی: جمشید نام تو را به عنوان نشان و نشانه‌ای بر روی انگشتر خود ثبت کرده است.
هوش مصنوعی: در نام بزرگ تو به نوعی ویژگی‌های اسم اعظم وجود دارد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه بر انسان، سلطنت و حکم ازلی و ابدی محرز نشد،
هوش مصنوعی: خداوند، هدف و آرزوی هر دو جهان را به ذات تو اختصاص داده است.
هوش مصنوعی: سحر و جادوگری حسود، شبیه به داستان فریبنده‌ای است که هم می‌تواند چون روباه باشد و هم چون شیر خشمگین.
هوش مصنوعی: در میدان جنگ، تیغ تو همچون ماری در حال پیچیدن به دور دشمن است.
هوش مصنوعی: خاکی که در آنجا پای قیصر نشسته است، هم اکنون در زیر پای توست و اسب رستم بر آن می‌تازد.
هوش مصنوعی: شما با قدرت و استحکام نیروی عدالت، پایه‌های کشور را محکم کرده‌اید.
هوش مصنوعی: ای پادشاه زمان، سال‌هاست که با نفس‌های خودم کسی را دوست و همراز نداشته‌ام.
هوش مصنوعی: ما به خاطر زینت‌های این دنیا دلی پر از آشفتگی داریم، مثل موی تاب‌خورده و در هم.
هوش مصنوعی: مانند گلی خوشبو که در میان گیاهان دیگر دیده می‌شود، در حالی که در هم ریخته و ناآرام است.
هوش مصنوعی: در هر لحظه، سینه از اندوه و حسرت خالی نبود و چشمان کسی همیشه بی‌اشک نماندند.
هوش مصنوعی: به خاطر حادثه‌ای که برای بلبل روح من اتفاق افتاده، در حیرت و شگفتی مانده‌ام و قادر به بیان احساساتم نیستم.
هوش مصنوعی: ناگهان نعمت سخاوت و generosity از چهره‌ی بخت من مانند شبنم پاک شد.
هوش مصنوعی: تمام افکار و دغدغه‌های سنگین از دل من رفته است و حالا فقط اندیشه‌های مثبت در آن مانده است.
هوش مصنوعی: خوشحالم که بر زخم‌های من توجه و مهربانی‌ات را قرار دادی.
هوش مصنوعی: اگر دردی را حل نکردی، چگونه می‌توانی انتظار داشته باشی که مسائل دیگر به راحتی حل شوند؟
هوش مصنوعی: دشمن تو اگرچه در برابر سختی‌ها مانند آسمان، لباس اندوه بپوشد، اما...
هوش مصنوعی: از فضل و نعمت تو، معلم در مقابل تو احترام می‌گذارد و با افتخار به ستایش تو می‌پردازد.
هوش مصنوعی: وقتی نظر تو به همه جا می‌رسد، نگاهی هم به ما بینداز.
هوش مصنوعی: در زندگی، زمانی که اندوهی وجود دارد، شادی نیز در پی آن خواهد آمد و این دو احساس همیشه در کنار هم هستند.
هوش مصنوعی: امیدوارم لب‌هایت از شادی بخندد و دلت از خوشحالی شاداب باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از بهر چه این کبود طارم
پر گرد شده است باز و مغتم؟
زیرا که درو خزان به زر آب
بر دشت نبشت سبز مبرم
گشت آب پر از تم و کدر صاف
[...]
مرداد مهست سخت خرم
می نوش پیاپی و دمادم
از گردون طبع خاک پر تف
وز باران چشم ابر پر نم
بر دشت لباسهای رو نیست
[...]
ای چهرهٔ تو چراغ عالم
با دیدن تو کجا بود غم
شد خلد به روی تو سرایم
بی روی تو خلد شد جهنم
ای شمسهٔ نیکوان به خوبی
[...]
ای زرین نعل آهنین سم
ای سوسن گوش خیزران دم
ای باد صبا گرفته در گل
با آتش تو چو ساق هیزم
سیر تو به گرد خط ناورد
[...]
ای محرم خانه محرم
وی محرم کعبه معظم
ای در همه چیزها موفق
وی در همه کارها مقدم
ای نهضت عزم مردوارت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.