گنجور

 
مشتاق اصفهانی

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «مرکز پرگار دانش قدوه ارباب علم» مصرع دوم یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «م» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
د
ر
س
ف
ل
م
ن
ه
ی

شماره ۱ - تاریخ وفات شیخ زین‌الدین: چراغ انجمن علم و فضل زین‌الدین - که قدوه علما بود و زبده فضلا

شماره ۲: دریغا ز حاجی محمدعلی - ثمین گوهر درج مجد و علا

شماره ۳ - تاریخ فوت شیخ المشایخ شیخ عبدالنبی: شیخ ستوده خصلت عبدالنبی که بودش - یکسر صفات نیکو جمله خصال زیبا

شماره ۴ - تاریخ رحلت میر عبدالغفار: حیف از میر فلک مرتبه عبدالغفار - ابروی گهر نسل شه او دانا

شماره ۵ - تاریخ دو طفل توام: تعالی‌الله از این دو طفل توام - که یکجانند گوئی در دو قالب

شماره ۶ - تاریخ فوت میرمعصوم: عالم فاضل جناب میرمعصوم آنکه بود - رأی او روشن‌تر از مرأت بود از آفتاب

شماره ۷ - تاریخ فوت میرمحمد: چون میرمحمد شد از این باغ خراب - یک خنده چو گل نکرده بیرون بشتاب

شماره ۸ - تاریخ فوت مریم: مریم خانم آن مه برج عصمت - چون رفت از این سراچه بر محنت

شماره ۹ - تاریخ فوت میرزاجعفر متخلص براهب: راهب که ز داغ رحلت او - خونابه ز چشم دوستان رفت

شماره ۱۰ - تاریخ نارنجستان اصفهان: آصف روشن‌دل صاحب ضمیر - سید نیکو سرشت پاک زاد

شماره ۱۱ - تاریخ فوت محمدجواد: چون جواد از حدیقه دنیا - رفت و پا در ریاض خلد نهاد

شماره ۱۲ - تاریخ عمارت: حضرت میرزا ابوطالب - ابروی سراچه ایجاد

شماره ۱۳ - تاریخ فوت آقانصیر: افغان ز دور چرخ که آقانصیر را - آخر مقام خانه تاریک گور شد

شماره ۱۴ - تاریخ فوت محمد ربیع: چون پر ز گردش فلک و دور روزگار - پیمانه حیات محمد ربیع شد

شماره ۱۵ - فرار اشراف از اصفهان: ز تیغ خسرو صاحب قرآن سلطان داراشأن - به گاه رزم چون اشرف گریزان روز میدان شد

شماره ۱۶ - تاریخ جلوس علی شاه: بما دوش این مژده روح‌پرور - ز فیض نسیم سحرگاه آمد

شماره ۱۷ - تاریخ فرار افغان از اصفهان: پریشان گشت چون جمعیت افغان ز اصفاهان - به تخت پادشاهی شاه دین طهماسب شاه آمد

شماره ۱۸ - فتح ایروان: بحمدالله که از نیروی بخت و قوت طالع - در آخر شامل احوال ما لطف‌الله آمد

شماره ۱۹ - تاریخ فوت میرزا احمد: دریغ و درد که از محفل جهان چون شمع - بچشم اشک‌فشان رفت میرزااحمد

شماره ۲۰ - تاریخ عمارت: فرید دهد مسیب که کوکب بختش - ز روشنی برخ ماه‌طلعتان ماند

شماره ۲۱ - فتح قندهار: چو تیغ نادر دوران شهنشه ایران - بدهر غلغله از فتح قندهار افکند

شماره ۲۲ - تاریخ فوت میرزا محمدشفیع: فروغ مشعله دودمان مرتضوی - که همچو مهر بر آفاق مدتی تابید

شماره ۲۳: غنچه گلبن مقصود زمان - رفت بر باد فنا تا خندید

شماره ۲۴ - تاریخ وفات آقا علی‌اکبر: هزارافسوس از آقا علی‌اکبر که دست او - فشاندی میوه دایم همچو شاخ نخل بارآور

شماره ۲۵: آه از آن کودک نورس که بود - از غم ایام خراشیده چهر

شماره ۲۶ - تاریخ قتل محمدنبی: گشته جور محمد نبی خسته جگر - که خورند از غم او بنده آزاد افسوس

شماره ۲۷: سیدمحمد آنکه فلک از وفات او - پنهان دریغ میخورد و آشکار حیف

شماره ۲۸ - تاریخ فوت شمس النساء: ازین محنت‌سرا گردید چون شمس‌النساء بیرون - ز الطاف الهی جنت المأوی شد منزل

شماره ۲۹ - تاریخ فوت میرزا اسمعیل: زین غمکده از لطف خداوند جلیل - چون رفت بخلد میرزااسماعیل

شماره ۳۰ - تاریخ زفاف: جوان جوان بخت و فیروز طالع - ثمین گوهر رشته نسل آدم

شماره ۳۱ - تاریخ فوت مریم: آه از چرخ جفاپیشه که دست - نکشد یکنفس از جور و ستم

شماره ۳۲ - تاریخ حمام: جناب حاجی نیکو خصال عبداله - که نام او به نکوئیست شهره ایام

شماره ۳۳ - تاریخ فوت سیدمحمد: حیف از سید محمد کامد از دور سپهر - پرتو خورشید رویش عاقبت برطرف بام

شماره ۳۴ - تاریخ فوت حاج میرمعصوم: آه کاخر رفت حاجی میرمعصوم از جهان - وز وفاتش تیره شد عالم بچشم خاص و عام

شماره ۳۵ - تاریخ بنای تکیه: زبده اهل کرم آقا نبی - صاحب عز و شرف و احتشام

شماره ۳۶ - تاریخ فوت آخوند ملاشفیع: صد دریغ از حضرت آخوند مولانا شفیع - مرکز پرگار دانش قدوه ارباب علم

شماره ۳۷ - ایضا تاریخ فوت میرمعصوم: افغان ز شیشه چرخ کاین واژگونه مینا - آخر می اجل ریخت در جام میرمعصوم

شماره ۳۸ - تاریخ شهادت میرزا رحیم: واحسرتا که غوطه زد آخر بخاک و خون - چون صید خورده تیر جفا میرزا رحیم

شماره ۳۹ - در فتح هندوستان: نادر دوران شه گیتی‌ستان کاورده است - در کمند حکمش ایزد گردن گردن کشان

شماره ۴۰ - تاریخ جلوس نادرشاه: هزار شکر که آمد بهار و رفت خزان - ز فیض مقدم گل شد جهان پیر جوان

شماره ۴۱ - فتح قلعه ایروان: شکرلله گشت از عون حق و امداد بخت - ایروان مفتوح از تیغ شه صاحب قران

شماره ۴۲ - تاریخ جلوس سلطان محمد: شکرلله سرور مهر افسر گردون سریر - وارث ملک سلیمان صاحب تخت کیان

شماره ۴۳: حیف از اسماعیل آن روشن دل صافی ضمیر - کامد او را سنگ بر مینای هستی ناگهان

شماره ۴۴ - تاریخ ولادت: هزار شکر که از نوشکفته گشت گلی - زابر لطف الهی ز بوستان حسن

شماره ۴۵ - تاریخ فوت سیداحمد: سیداحمد ز دور چرخ وارون - چو رفت برون ز غصه دینی دون

شماره ۴۶ - فتح قلعه بلخ: لشکر اسلام چون شد داخل بلخ وز بلخ - ازبک از افغان پست و بخت وارون شد برون

شماره ۴۷ - تاریخ فوت سیداحمد: صد دریغ از میرسیداحمد عالیجناب - کامد او را شیشه هستی ز گردون بر زمین

شماره ۴۸ - تاریخ فوت میرمحمدحسین: آه که آخر کسوف کرده ز جور فلک - مهر جهانتاب علم میرمحمدحسین

شماره ۴۹ - تاریخ طالار سعادت‌آباد شاه طهماسب صفوی: شکر کز لطف الهی کرد تسخیر جهان - همچو مهر از تیغ عالم‌گیر شاه دین‌پناه

شماره ۵۰ - تاریخ فوت خادم: خادم که از ترانه دلکش درین چمن - بودش چو غنچه گوش بر آواز هر گلی

شماره ۵۱: چه شد میرزا مهدی آن قطب دانش - که بود او بهر علم عالم کلاهی

شماره ۵۲ - تاریخ جلوس شاه طهماسب صفوی: طهماسب شاه آنکه ز بخت بلند او - رو کرد عمر و دولت دشمن به کوتهی

شماره ۵۳ - تاریخ تولد عباس میرزا: از مقدم نور چشم ظل اللهی - روشن چو شد آفاق ز مه تا ماهی