گنجور

 
مشتاق اصفهانی

هزار شکر که از نوشکفته گشت گلی

زابر لطف الهی ز بوستان حسن

عطا نموده باو کودکی خدا که چو شمع

زپرتو رخش افروخت دودمان حسن

زآفت این ثمر نارسیده ایمن باد

که هست قوت دل و قوت روان حسن

جناب ایزدی از لطف نام او احمد

ز تخت عرش رسانیده بر زبان حسن

چو این نهال برآمد ز باغ رعنائی

که جلوه‌اش بود آرام‌بخش جان حسن

نوشت خامه مشتاق بهر تاریخش

دمید گلبنی از طرف گلستان حسن

 
sunny dark_mode