عالم فاضل جناب میرمعصوم آنکه بود

رأی او روشن‌تر از مرأت بود از آفتاب

آنکه بودند اهل دانش از محیط علم او

گوهرافشان بر تهی‌دستان معنی چون سحاب

ناگه آورد آفتاب عمر او رو در غروب

وز غروبش تیره شد عالم بچشم شیخ و شاب

رفت از این محفل برون و از غم جانسوز او

شد چو شمع آتش‌فشان احباب را چشم پرآب

الغرض چون رفت ازین بستان سر او ز رحلتش

شد چو داغ لاله دل در سینه یاران کباب

کلک مشتاق از پی تاریخ فوتش زد رقم

سوی جنت شد ز دنیا سید عالی‌جناب