بما دوش این مژده روح‌پرور
ز فیض نسیم سحرگاه آمد
که از کعبتین مه و مهر ما را
همه نقش امید دلخواه آمد
ز دور فلک کوکب ما ز پستی
چو یوسف برون از ته چاه آمد
سرش بود آخر همه سربلندی
بما آنچه از بخت کوتاه آمد
نخواهیم چون شمع ما تیره‌روزان
بجان بعد ازین ز آتش و آه آمد
که از روشنی کوکب طالع ما
شب‌افروز چون مشغل ماه آمد
جهان شد تهی از غم و پر ز عشرت
که بدخواه رفت و نکوخواه آمد
برای چه در پرده سنجم نوائی
که عشرت فزا و الم کاه آمد
ز اقلیم شاهنشهی رفت نادر
برون و خدیو ملک جاه آمد
برازنده تخت و دیهیم یعنی
علی آن شه عرش در گاه آمد
پس از رفتن آن جفا پیشه خسرو
چو این عدل پرور شهنشاه آمد
بگوشم ز مرغان گلزار غیبی
بتاریخش این نغمه دلخواه آمد
که چون نادر از کشور پادشاهی
برون رفت سلطان علی شاه آمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با شوق و خوشحالی از مژده‌ای سخن می‌گوید که از نسیم صبحگاهی به او رسیده است. او به امید و آرزوهایش اشاره می‌کند که با حضور دو خورشید، یعنی ماه و خورشید، روشن شده‌اند. شاعر اظهار می‌کند که مانند یوسف که از چاه بیرون آمد، او نیز به سرانجامی خوش و موفقیت‌آمیز دست یافته است.
شاعر نسبت به تاریکی‌ها و مشکلات گذشته، که شبیه به شعله‌ای بی‌نور بوده، ابراز نارضایتی می‌کند و اعلام می‌کند که اکنون با طلوع ستاره‌اش، شب به روشنی و شادی تبدیل شده است.
او همچنین به تغییراتی در جهان اشاره دارد که دیگر غم و اندوهی وجود ندارد و انسان‌های نیکوخواه به جای بدخواه‌ها در حال ظهور هستند.
شاعر از سفر نادرشاه و آمدن علیشاه به عنوان پادشاه واقعی سخن می‌گوید و نشانه‌هایی از عدالت و فرمانروایی صحیح را با آمدنش تبلیغ می‌کند. در نهایت، امید و شادی در دل او با آهنگ پرندگان گلزار تجلی می‌یابد.
هوش مصنوعی: دیروز صبح نسیم لطیفی فرارسید که روح را شاداب کرد و مژده‌ای خوش برای ما به همراه داشت.
هوش مصنوعی: از دو معبد ماه و خورشید، همه امیدها و آرزوهای دلخواه ما شکل گرفته و به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: از دور دست ستاره ما، همچون یوسف که از عمق چاه خارج شد، به مکان بالاتر و بهتری آمده‌ایم.
هوش مصنوعی: او در نهایت بر بلندای موفقیت قرار گرفت، هر آنچه که قسمت و سرنوشتش بود.
هوش مصنوعی: نمی‌خواهیم که مانند شمع، در میان روزگاران تاریک، پس از این، تنها با آتش و ناله زندگی کنیم.
هوش مصنوعی: از درخشش ستاره‌های خوشبختی ما، شب روشن و پرنور می‌شود، مانند نوری که از ماه می‌تابد.
هوش مصنوعی: دنیا از غم خالی و پر از شادی شده است، زیرا دشمنان رفته و نیکان آمده‌اند.
هوش مصنوعی: چرا برای من که در کنار خود شادی و خوشی را تجربه می‌کنم، نغمه‌ای از اندوه و غم بیاوری؟
هوش مصنوعی: از سرزمین پادشاهی نادر بیرون رفت و فرمانروای قدرت و شکوه وارد شد.
هوش مصنوعی: علی، آن بزرگوار، سزاوار حکومت و تاج و تخت است و او مانند یک پادشاه آسمانی در این زمان به میان ما آمده است.
هوش مصنوعی: پس از رفتن آن خسرو بی‌وفا، شهنشاهی که به عدل و انصاف مشهور است، ظهور کرد.
هوش مصنوعی: صدای دلنشینی از پرندگان گلزار به گوشم رسید که به خاطر زیبایی آن، احساس خوشحالی کردم.
هوش مصنوعی: زمانی که نادرشاه از کشور خارج شد، علیشاه به جای او آمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.