قطعه شماره ۱: اگر مرد کاری در دوست باز است
قطعه شماره ۲: ای داوری که خاک درت دیده را جلاست
قطعه شماره ۳: امامانی کز ایشان زیب دین است
قطعه شماره ۴: داد از تظلم فلک حقه باز داد
قطعه شماره ۵: آنکه صد فضل بر روان دارد
قطعه شماره ۶: هزبر بیشه مردی سلیم بن محمود آنکه
قطعه شماره ۷: این چه خاک است کزو رایحه جان آمد
قطعه شماره ۸: برد گل رشک از روی محمد (صلعم)
قطعه شماره ۹: آرام رفت از دل و آرام جان ندید
قطعه شماره ۱۰ (در زیارت مرقد بایزید بسطامی): یارب به حق تربت سلطان بایزید
قطعه شماره ۱۱: موسم عید است و ما نومید از دیدار یار
قطعه شماره ۱۲: ای ملک شیوه فرخنده شعار
قطعه شماره ۱۳: ای سراسیمه قهر تو سپهر دوار
قطعه شماره ۱۴: دوشم خرد به طعنه بگفت ای تباه کار
قطعه شماره ۱۵: اندر ره عشق خسته جانی بهتر
قطعه شماره ۱۶: نبی صدیق و سلمان، قاسم است و جعفر و طیفور
قطعه شماره ۱۷: ای رام ترا ابلق چرخ سرکش
قطعه شماره ۱۸: ای گشته من فگار بی تو
قطعه شماره ۱۹ (هنگام عزیمت از مدینه و وداع با سرور کاینات): ای جلوه‌گاه ایزد دادار الوداع
قطعه شماره ۲۰: از روم تا به هند گرفتیم جان به کف
قطعه شماره ۲۱: ای خون فشرده در دل یاقوتت از رقم
قطعه شماره ۲۲: ای شده در دهر به دانش علم
قطعه شماره ۲۳: ز چنگ این سپهر چنگ پشت چنگ سان نالم
قطعه شماره ۲۴ (هنگام ترک مشهد مقدس و وداع با حضرت رضا علیه السلام): خالد بیا و عزم سفر زین مقام کن
قطعه شماره ۲۵ (ماده تاریخ در سوگ میرعثمان): داد از این گردون دون، فریاد ازین
قطعه شماره ۲۶ (هنگام اقامت در دهلی به یاد وطن سروده است): خون شد دلم، نسیم صبا غمگسار شد
قطعه شماره ۲۷: بحمدالله که از اقبال و بخت خسرو ثانی
قطعه شماره ۲۸: زهی شهنشه عالی و ظل یزدانی
قطعه شماره ۲۹: ای مه برج شرف سروری
قطعه شماره ۳۰: از وحی سخن نیست، دگر کیست که چون تو
قطعه شماره ۳۱: عبدالرحمن، شیرمردان، شاه گردون، جاودان
قطعه شماره ۳۲: بود پیش از کار حارث، نام دیو بد سرشت
قطعه شماره ۳۳: فرید دهر ملا صالح راد
قطعه شماره ۳۴: یا خیالت را بگو تا رو بگرداند ز من
قطعه شماره ۳۵: چار جنت بود در این دنیا
قطعه شماره ۳۶: ای از مژه ات غرقه به خون استادم
قطعه شماره ۳۷: بی روی تو رفت طاقت از دل
قطعه شماره ۳۸: مهجور و زبان بسته و سرگردانم
قطعه شماره ۳۹: ما هر علم و حاکم لولاک
قطعه شماره ۴۰: چیست بر آن کس که پوید خاک سالار عرب
قطعه شماره ۴۱: هر چند دل از محنت ایام داغ یافت
قطعه شماره ۴۲: نسیما گرفتند ره بر در آن سرو دلجویت
قطعه شماره ۴۳: خورد در نافه خون مشک ختن از رشک گیسویش
قطعه شماره ۴۴: واله شوق جمال دوستان
قطعه شماره ۴۵: سلامی جان‌فزا چون نشئه می
قطعه شماره ۴۶: قاضئی مانند ملا مصطفی در سرزمین