فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «تن داد هر آن کو زغمت سوز و الم را» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ا» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱ - در نعت رسول صلی الله علیه و سلم: همچو بوی غنچه بگزینی شبی کز انزوا
شماره ۲ - درمدح خاتم انبیا محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلم: آه تا کی طاقت آرد درد حرمان ترا
شماره ۳ - در نعت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): کسی ندیده ندامت ز تارک دنیا
شماره ۴ - قصیده در نعت آنسرور صلی الله علیه و آله: تن داد هر آن کو زغمت سوز و الم را
شماره ۵ - در نعت امام علی ابن ابی طالب (ع): در بلند و پست دنیای اسیر انقلاب
شماره ۶ - در منقب امام مهدی (ع): اکنون که ز پیریم به عینک سر و کار است
شماره ۷ - غزل: آن کسوت نازک که بر اندام تو بار است
شماره ۸ - غزل: رنگین شده سرتاسر عالم ز بهار است
شماره ۹ - قصیده: چون لخت جگر بر مژه عاشق زار است
شماره ۱۰ - در منقبت حضرت امام موسی کاظم (ع): ز دامنی که دم صبح بر جهان افشاند
شماره ۱۱ - در مدح حضرت سیدة النساء العالمین فاطمه زهرا سلام الله علیها: خوبی تن ز فیض جان باشد
شماره ۱۲ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین اسد الله الغالب علی ابن ابی طالب: به حمدالله زبان نکته سنجم گوهر افشان شد
شماره ۱۳ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب: اشکم نه بی تو از مژه تر فرو چکد
شماره ۱۴ - در منقبت امام علی نقی (ع): زجوش سبزه و گل کرده ابر فصل بهار
شماره ۱۵ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین علی ابن طالب علیه الصلواة و السلام: هزار شکر که سرمستم از شراب طهور
شماره ۱۶ - در منقبت حضرت امام حسین (ع): ز همتم نبود احتیاج با گوهر
شماره ۱۷ - در منقبت حضرت امام زین العابدین صلوات الله علیه و آله: ز ابروی تو تفاوت بسی است تا شمشیر
شماره ۱۸ - در منقبت حضرت امام محمد باقر صلوات الله علیه و آله: شده است چشم تو همدست زلف در تسخیر
شماره ۱۹ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام: بی خرد را نبود بهره ز ارباب هنر
شماره ۲۰ - در منقبت امام مهدی (ع): در فصل دی شده است به زور سنان برف
شماره ۲۱ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه الصلوات والسلام: فصل آن شد که بی سیر جهان پیرفلک
شماره ۲۲ - تجدید مطلع: چون بلرزند ز بیعت چه زمین و چه فلک
شماره ۲۳ - در منقبت حضرت امام محمد تقی (ع): در برم حیرت روی تو ز بس دارد تنگ
شماره ۲۴ - در نعت پیامبر صلی الله علیه و آله: شده است بسکه گزیدم ز زشتی اعمال
شماره ۲۵ - در منقبت حضرت امیر علیه السلام: راز پنهان غنچه را کرد از لب اظهار گل
شماره ۲۶ - قصیده: ای ترا پروانه شد بر آتش رخسار گل
شماره ۲۷ - در منقبت حضرت امام جعفر صادق (ع): ندیدم خویش را تا جلوه حسن ترا دیدم
شماره ۲۸ - رباعی: «هر کس ز فلک به فضل فایق باشد
شماره ۲۹ - به خاک درگه او تا جبین آرزو سودم: به خاک درگه او تا جبین آرزو سودم
شماره ۳۰ - در منقبت حضرت امام حسین (ع): بود به نور ریاضت همیشه دل روشن
شماره ۳۱ - در نعت پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم): تا تواند شد نشان تیر آن ابرو کمان
شماره ۳۲ - تجدید مطلع: چون فتد سودای طوفش در سر روحانیان
شماره ۳۳ - در منقبت امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب (ع): شد زبانم مدح سنج سرور دنیا و دین
شماره ۳۴ - در منقبت حضرت امام موسی کاظم (ع): گشودن می توانستی گره از کار اگر ناخن
شماره ۳۵ - تجدید مطلع: فشرده سایه مژگان بر آن گلبرگ تر ناخن
شماره ۳۶ - در منقبت حضرت پیامبرصلوات الله علیه: نوبهار دردم و داغت گل سودای من
شماره ۳۷ - تجدید مطلع: بسکه شد لبریز مهر مصطفی اعضای من
شماره ۳۸ - تجدید مطلع: ای فدای مرقد پاک تو سر تا پای من
شماره ۳۹ - در منقبت حضرت امام رضا (ع): نیافت سوز من از چرب نرمیت تسکین
شماره ۴۰ - تجدید مطلع: چو خاستی پی رفتن زجا، کدام زمین
شماره ۴۱ - قصیده در توحید: مرا چه حد ثنا لااله الا الله
شماره ۴۲ - در منقبت حضرت امام حسن مجتبی (ع): به سینه ام نفس از جوش غم نیابد راه
شماره ۴۳ - در منقبت حضرت صادق (ع): هر کس که چو شبنم شده حیران جمیلی
شماره ۴۴ - در منقبت حضرت امام رضا (ع): ای که رنگ جلوه در گلزار امکان ریختی
شماره ۴۵ - تجدید مطلع: ای که صاف مغفرت در جام عصیان ریختی
شماره ۴۶ - در منقبت حضرت امام حسن عسکری (ع): زفیض گلشن دیدار و جوش حیرانی
شماره ۴۷ - در منقبت قایم آل محمد حضرت صاحب الزمان: تنگ عیشم دارد از بس دور چرخ چنبری