فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «کز تو این خلد گشت منزل عیش» مصرع دوم یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ش» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱ - در عذر خواهی: ای سیدی که نور سیادت ز روی تو - رخشد چنان که از تتق صبح آفتاب
شماره ۲ - در تقاضای اسب: حبذا جوهری که چون غم دوست - نوشداروی جمله علتهاست
شماره ۳ - هجویه: ای آصف صبا به سلیمان غور گوی - نقل مجالس کرم افسانه شماست
شماره ۴: ای آصف جم قدر که حسن گهر تو - مشاطه دوشیزه هر معدن و کانست
شماره ۵ - در گلایه و پوزش: زهی فصیح زبانی که طبع نیر تو - فروغ پنجه خورشید فضل را نیروست
شماره ۶ - درستایش مشرقی و عذر‌خواهی از او: زهی ز مشرق طبع تو آفتاب خجل - که هر چه زاده این مشرق‌ست بهتر ازوست
شماره ۷ - توصیف غار جمشیدی: تعالی الله نه غارست این جهانیست - زمین او ز رفعت آسمانیست
شماره ۸ - اخوانیه: ترا ای نور چشم دشمن و دوست - ز چشم دوربین ما خبر نیست
شماره ۹ - فراقیه: ای حکیمی کز استقامت طبع - آسمان را بری خمی از پشت
شماره ۱۰ - در تقاضای هیزم: ای آنکه دست تربیت آفریدگار - نخلی چو نخل همت تو با ثمر نکشت
شماره ۱۱ - درستایش نامه دوست: قاصد آورد مرا نامه‌ای از حضرت دوست - گنج باد آورد آن نامه و آن باد مراد
شماره ۱۲ - ماده تاریخ بنای خواجه محمد میرک: در زمان شه والاگهر عرش سریر - شاه عباس شهنشاه سپهر استعداد
شماره ۱۳ - ماده تاریخ تولد: شب محمد مومن آن اخوالصفا - آنکه راه دوستی بی ما زمانی نسپرد
شماره ۱۴ - اخوانیه: رسید مژده که خورشید آسمان جلال - بر آن سرست کزین ذره آسمان سازد
شماره ۱۵ - مدح میرزا غیاث‌الدین: زمین عفو کسی بوسه میزند گنهم - که سیل سیل کرم زان تراب می‌جوشد
شماره ۱۶ - اخوانیه: خوشا وقت قلم کز دست فیضت - به خورشید معانی شد برومند
شماره ۱۷ - هجویه: خواجه را از زبان بنده بگو - زر امید خویش مس نکند
شماره ۱۸ - توصیف کتابی که سیفا فرستاده: رسید از حضرت سیفا کتابی - کتابی نه که بحری پرگهر بود
شماره ۱۹ - ماده تاریخ وفات شیخ حبیب‌الله: هزار حیف که شیخ زمان حبیب‌الله - همان که بود ز روحانیان قدس مرید
شماره ۲۰ - مدح حسین‌خان شاملو: دی در بهار صبح درون آمد از درم - بختم شکفته روی تر از صبح نو‌بهار
شماره ۲۱ - در ستایش طبع شانی تکلو: صبا به کوی دل آشفتگان عشق گذر - زمین ببوس اگر آسمان دهد دستور
شماره ۲۲ - گلایه: ای زبده دودمان دولت - جان زنده به تو چو مغز از هوش
شماره ۲۳ - ماده تاریخ: مرحبا ای مهین نشیمن قدس - کز تو این خلد گشت منزل عیش
شماره ۲۴ - در مذمت کوفته: دی کوفته نام طعمه‌ای ساخت - زیبا و لطیف شکل و مطبوع
شماره ۲۵ - ماده تاریخ بنای مسجد: منت ایزد را که مصر از جامعی زینت گرفت - کز شرافت مرجع خلد است چون بیت‌الحرام
شماره ۲۶ - حسب حال: ای نقش کف پای تو پیرایه امید - کی از تو پس زانوی حرمان ننشستم
شماره ۲۷ - نویسم: گفتم که بیاض دوستان را - طغرای سواد جان نویسم
شماره ۲۸ - در جواب هجویه نادم: واله جلوه مستانه حسرت نادم - یا‌رب از خلد تو مردود چو کوثر نشوم
شماره ۲۹ - ماده تاریخ وفات ابراهیم: داد از این چرخ حشوپرور دون - آه ازین دهر سفله‌طبع لئیم
شماره ۳۰ - ماده تاریخ قصر گازرگاه هرات: منت خدای را که سپهر کمال شد - گازرگه آن طراوت فردوس را ضمان
شماره ۳۱ - اخوانیه: ای صبا رو به سوی صاحب ما - یک جهانش دعا ز ما برسان
شماره ۳۲ - توصیف چشمه‌سار عقل و مدح ممدوح: چشمه‌ساری کرده جاری در قهستان دماغ - فیض ابداع خرد کردش لقب سحر آفرین
شماره ۳۳ - ماده تاریخ بنایی که حاجی جلال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الدین نهاده: در زمان مظفر لطف اله - آنکه آب عدل ازو آمد به جو
شماره ۳۴ - ماده تاریخ بنای قصر: به دور شاه عادل شاه عباس جهانگیری - که هفت اقلیم شد از صیت فتحش دولت‌آبادی
شماره ۳۵ - ماده تاریخ شهادت عرب: گل باغ وفاداری عرب آن - کزین گلشن بجز خاری نچیدی
شماره ۳۶ - در عذر خواهی: نتیجه خلف دهر میرزا قاسم - زهی به ذات تو زیبنده نغز کرداری
شماره ۳۷ - در تهنیت نوروز و مدح حسین‌خان شاملو: مقدم شاهد نوروز مبارک بادا - راست چون غره سال شهی و خاقانی
شماره ۳۸ - اخوانیه: ای صبا در شمیم سنبل و گل - غوطه زن چون بهار روحانی
شماره ۳۹ - ماده تاریخ دیگر: ای نسخه کارگاه مانی - فهرست کتاب کامرانی
شماره ۴۰ - در تقاضا: ای آن که ز نور صبح چراغت - افروخته شد چو از حیا روی
شماره ۴۱ - تقاضا: ای آنکه ز نور حق چراغت - افروخته شد چو از حیا روی