ای آصف صبا به سلیمان غور گوی
نقل مجالس کرم افسانه شماست
هرگز ندیده سفره‌اتان نان و طرفه آنک
مهمانسرای حاتم طی خانه شماست
جز هیچ هیچ نیست درین انجمن مگر
دروازه عدم در کاشانه شماست
امساک‌وش رعیت بخلست این زمان
همت که خانه‌زاد سیه‌خانه شماست
استغفر‌الله این سخنان هزل و مضحکه‌ست
رزاق جود همت مردانه شماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمجید از آصف صبا و صفات نیکوی او می‌پردازد. شاعر به سخاوتمندی و بزرگواری او اشاره می‌کند و می‌گوید که سفره‌اش همیشه پر از نعمت و کرم است. همچنین، هنرمندی او را در برگزاری مجالس ستایش می‌کند. در ادامه، به مشکلات و بخل زمانه اشاره می‌شود و این که در این انجمن جز عدم چیزی وجود ندارد. در نهایت، شاعر به تواضع و دوری از سخنان بیهوده پرداخته و به رزق و برکت ناشی از همت آصف صبا اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای آصف، ای باد، به سلیمان بگو که داستان‌های نرم و دلنشین شما در مجلس‌های بخشندگی مشهور است.
هوش مصنوعی: هرگز ندیده‌ام که سفره‌تان خالی باشد و به طور شگفت‌انگیزی، مهمان‌نوازی شما همانند مهمانسرای حاتم طائی است.
هوش مصنوعی: در این جمع چیزی جز هیچ وجود ندارد، فقط دروازه‌ای به سمت عدم در خانه شما قرار دارد.
هوش مصنوعی: در این زمان، قانونی که مانع از بخشش و دست‌رسی به نعمت‌ها شده، به مردم آسیب می‌زند؛ زیرا شما که در این وضعیت زندگی می‌کنید، باید بدانید که فردی که از خانواده‌ای محروم و تاریک به دنیا آمده، در واقع در وضعیت دشواری قرار دارد.
هوش مصنوعی: از گفتن این حرف‌های بی‌خود و مسخره استغفار می‌کنم، چون بخشش و روزی‌دادن به لطف و تلاش مردانه شما بستگی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.