بخش ۱ - به نام ایزد بخشاینده: ای نام تو بهترین سرآغاز
بخش ۲ - نعت پیغمبر اکرم (ص): ای شاه‌سوار ملک هستی
بخش ۳ - برهان قاطع در حدوث آفرینش: در نوبت بار عام دادن
بخش ۴ - سبب نظم کتاب: روزی به مبارکی و شادی
بخش ۵ - در مدح شروانشاه اخستان بن منوچهر: سر خیل سپاه تاجدار‌ان
بخش ۶ - خطاب زمین بوس: ای عالم جان و جان عالم
بخش ۷ - سپردن فرزند خویش به فرزند شروانشاه: چون گوهر سرخ صبحگاهی
بخش ۸ - در شکایت حسودان و منکران: برجوش دلا که وقت جوش است
بخش ۹ - در نصیحت فرزند خود محمد نظامی: ای چارده ساله قرة‌العین
بخش ۱۰ - یاد کردن بعضی از گذشتگان خویش: ساقی به کجا که می پرستم
بخش ۱۱ - آغاز داستان: گوینده داستان چنین گفت
بخش ۱۲ - عاشق شدن لیلی و مجنون به یکدیگر: هر روز که صبح بردمیدی
بخش ۱۳ - در صفت عشق مجنون: سلطان سریر صبح‌خیزان
بخش ۱۴ - رفتن پدر مجنون به خواستاری لیلی: چون راه دیار دوست بستند
بخش ۱۵ - زاری کردن مجنون در عشق لیلی: مجنون چو شنید پند خویشان
بخش ۱۶ - بردن پدر مجنون را به خانه کعبه: چون رایت عشق آن جهان‌گیر
بخش ۱۷ - پند دادن پدر مجنون را: چون دید پدر به حال فرزند
بخش ۱۸ - حکایت: کبکی به دهن گرفت موری
بخش ۱۹ - در احوال لیلی: سر دفتر آیت نکویی
بخش ۲۰ - خواستاری ابن‌سلام لیلی را: فهرست‌کش نشاط این باغ
بخش ۲۱ - رسیدن نوفل به مجنون: لیلی پس پرده عماری
بخش ۲۲ - جنگ کردن نوفل با قبیله لیلی: نوفل ز چنین عتاب دلکش
بخش ۲۳ - عتاب کردن مجنون با نوفل: مجنون چو شنید بوی آزرم
بخش ۲۴ - مصاف کردن نوفل بار دوم: گنجینه‌گشای این خزینه
بخش ۲۵ - رهانیدن مجنون آهوان را: سازنده ارغنون این ساز
بخش ۲۶ - سخن گفتن مجنون با زاغ: شبگیر که چرخ لاجوردی
بخش ۲۷ - بردن پیرزن مجنون را در خرگاه لیلی: چون نور چراغ آسمان‌گرد
بخش ۲۸ - دادن پدر لیلی را به ابن‌سلام: غواص جواهر معانی
بخش ۲۹ - آگاهی مجنون از شوهر کردن لیلی: فرزانه سخن‌سرای بغداد
بخش ۳۰ - رفتن پدر مجنون به دیدن فرزند: دهقان فصیح پارسی زاد
بخش ۳۱ - وداع کردن پدر مجنون را: چون دید پدر که دردمند است
بخش ۳۲ - آگاهی مجنون از مرگ پدر: روزی ز قضا به وقت شبگیر
بخش ۳۳ - انس مجنون با وحوش و سباع: صاحب‌خبر فسانه‌پرداز
بخش ۳۴ - نیایش کردن مجنون به درگاه خدای تعالی: رخشنده شبی چو روز روشن
بخش ۳۵ - رسیدن نامه لیلی به مجنون: روزی و چه روز؟ عالم افروز
بخش ۳۶ - نامه مجنون در پاسخ لیلی: بود اول آن خجسته پرگار
بخش ۳۷ - آمدن سلیم عامری خال مجنون به دیدن او: صراف سخن به لفظ چون زر
بخش ۳۸ - دیدن مادر مجنون را: مادر چو ز دور در، پسر دید
بخش ۳۹ - آگاهی مجنون از وفات مادر: چون شاه‌سوار چرخ گردان
بخش ۴۰ - خواندن لیلی مجنون را: لیلی نه که لعبت حصاری
بخش ۴۱ - غزل خواندن مجنون نزد لیلی: آیا تو کجا و ما کجاییم
بخش ۴۲ - آشنا شدن سلام بغدادی با مجنون: دانای سخن چنین کند یاد
بخش ۴۳ - وفات یافتن ابن سلام شوهر لیلی: هر نکته که بر نشان کاریست
بخش ۴۴ - صفت رسیدن خزان و در گذشتن لیلی: شرط است که وقت برگ‌ریزان
بخش ۴۵ - وفات مجنون بر روضه لیلی: انگشت‌کش سخن‌سرایان
بخش ۴۶ - ختم کتاب به نام شروانشاه: شاها ملکا جهان پناها