چون گوهر سرخ صبحگاهی
بنمود سپیدی از سیاهی
آن گوهر کان گشادهٔ من
پشت من و پشت زادهٔ من
گوهر به کلاه کآن برافشاند
وز گوهر کان شه سخن راند
کاین بی‌کس را به عقد و پیوند
درکش به پناه آن خداوند
بسپار مرا به عهدش امروز
کو نو قلم است و من نوآموز
تا چون کرمش کمال گیرد
اندرز تو را به فال گیرد
کآن تخت‌نشین که اوج سای است
خرد است ولی بزرگ رای است
سیارهٔ آسمان ملک است
جسم مَلک است و جان مُلک است
آن یوسف هفت بزم و نه مهد
هم والی عهد و هم ولیعهد
نومجلس و نونشاط و نومهر
دُر صدف ملک منوچهر
فخر دو جهان به سر بلندی
مغز ملکان به هوش‌مندی
میراث‌ستان ماه و خورشید
منصوبه‌گشای بیم و امید
نور بصر بزرگواران
محراب نماز تاجداران
پیرایهٔ تخت و مفخر تاج
کاقبال به روی اوست محتاج
ای از شرف تو شاهزاده
چشم ملک اختسان گشاده
ممزوج دو مملکت به شاهی
چون سیب دو رنگ صبحگاهی
یک تخم به خسروی نشانده
از تخمهٔ کیقباد مانده
در مرکز خط هفت پرگار
یک نقطهٔ نو نشسته بر کار
ایزد به خودت پناه دارد
وز چشم بدت نگاه دارد
دارم به خدا امیدواری
کز غایت ذهن و هوشیاری
آنجات رساند از عنایت
کآماده شوی به هر کفایت
هم نامهٔ خسروان بخوانی
هم گفتهٔ بخردان بدانی
این گنج نهفته را در این درج
بینی چو مه دو هفته در برج
دانی که چنین عروس مهدی
ناید ز قران هیچ عهدی
گر در پدرش نظر نیاری
تیمار برادرش بداری
از راه نوازش تمامش
رسمی ابدی کنی به نامش
تا حاجتمند کس نباشد
سر پیش و نظر ز پس نباشد
این گفتم و قصه گشت کوتاه
اقبال تو باد و دولت شاه
آن چشم گشاده باد از این نور
وین سرو مباد از آن چمن دور
روی تو به شاه پشت بسته
پشت و دل دشمنان شکسته
زنده به تو شاه جاودانی
چون خضر به آب زندگانی
اجرام سپهر اوج منظر
افروخته باد از این دو پیکر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره‌ی صبح و روشنایی آن است که نماد امید و شروعی تازه می‌باشد. شاعر به ستایش یک شخصیت شاهزاده می‌پردازد و از او به عنوان پناهی در برابر مشکلات یاد می‌کند. این شخصیت به نوعی نماینده‌ی دو سرزمین است و میراثی از بزرگان گذشته دارد. انتظارات و آرزوهایی از او مطرح می‌شود، از جمله اینکه باید به علم و خرد توجه کند و از تجربیات گذشتگان بهره‌برداری نماید. در نهایت، شاعر برای او آرزوی موفقیت و برکت می‌کند و از روشنایی که به دیگران می‌بخشد یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: زمانی که نور سرخ صبحگاهی به نمایش درآمد، روشنی را از تاریکی نشان داد.
هوش مصنوعی: آن گوهری که در روزهای سخت و دشوار، به من و فرزندم کمک می‌کند.
هوش مصنوعی: جواهرات را به کلاهی که بر سر دارد می‌پاشد و از جواهری که در دل دارد، سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: این متن به معنای این است که کسی را که تنها و بی‌کس است، در آغوش محبت و حمایت خداوند درآورید و به او پناه دهید. این شخص نیاز به ارتباط و پیوندی دارد که او را از تنهایی نجات دهد و در کنار او باشد.
هوش مصنوعی: من را به وعده‌اش بسپار، امروز زمانی است که من همچون قلم نو و تازه‌ای هستم و در حال یادگیری.
هوش مصنوعی: زمانی که کرم به کمال و زیبایی خود برسد، آن گاه نصیحت و توصیه تو را به فال نیک خواهد گرفت.
هوش مصنوعی: شخصی که در مقام بالایی نشسته است ممکن است از نظر عقل و خرد بزرگ باشد، اما در واقع بزرگ‌منش و دارای اندیشه‌های عمیق است.
هوش مصنوعی: آسمان مانند یک سلطنت است، جسم و جان این سلطنت هم با هم در ارتباط هستند و هر کدام نقش خاصی دارند.
هوش مصنوعی: آن یوسف در اوج زیبایی و کمال، نه تنها در جمع هفت‌گانه در جشن‌ها، بلکه در مهد کودک نیز بزرگ شده و همزمان هم وزیر کشور است و هم ولیعهد.
هوش مصنوعی: در این شعر، به توصیف جذابیت و زیبایی‌های زندگی در دربار منوچهر اشاره شده است. به طور خاص، از حال و هوای شاد و نشاط‌آور مراسم‌های جمعی و همچنین زیبایی‌هایی مانند مهربانی و محبت صحبت می‌شود که همچون دُر (مروارید) در دل صدف وجود دارد. این تصویرها به خوبی احساس سرزندگی و خوشی را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: افتخار دو دنیای این عالم به اعتبار والای انسانی است که از نظر فکری و دانایی بر دیگران برتری دارد.
هوش مصنوعی: ماه و خورشید به عنوان نمادهایی از امید و ترس، به ما ارث می‌گذارند.
هوش مصنوعی: نور چشم بزرگان، همانند محراب نماز برای فرمانروایان و تاجداران است.
هوش مصنوعی: تزیینات تخت و شکوه تاج به خاطر اوست و او به این چیزها نیازی ندارد.
هوش مصنوعی: ای شاهزاده‌ای که به خاطر عظمت و شرافت تو، چشم‌های ملک در برابر تو باز شده است.
هوش مصنوعی: دو کشور که به یک فرمانروا پیوسته‌اند، همانند سیب دو رنگی هستند که در صبحگاه می‌درخشد.
هوش مصنوعی: یک دانه که از نسلی با شکوه و بزرگ نشأت گرفته، حالا به نمادی از رهبری و عظمت تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: در وسط خطی که با پرگار کشیده شده، یک نقطهٔ جدید قرار دارد که بر روی آن کار می‌شود.
هوش مصنوعی: خداوند تو را در پناه خود می‌گیرد و از آسیب چشم بد دور نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: من به خدا امیدوارم که به خاطر عمق تفکر و هوشیاری‌ام، به نتیجه مطلوبی برسم.
هوش مصنوعی: او با لطف و محبتش تو را به جایی می‌رساند که برای هر موقعیتی آماده باشی.
هوش مصنوعی: اگر نامه‌های پادشاهان را بخوانی و سخنان حکیمان را بشناسی، به دانش و آگاهی بزرگی دست خواهی یافت.
هوش مصنوعی: این گنج پنهان را مانند ماهی که دو هفته در آسمان قرار دارد، در این مکان مشاهده خواهی کرد.
هوش مصنوعی: می‌دانی که چنین عروسی برای مهدی در قرآن هیچ وعده‌ای وجود ندارد؟
هوش مصنوعی: اگر به پدرش توجه نکنی، باید به برادرش رسیدگی کنی.
هوش مصنوعی: از طریق محبت و در آغوش کشیدن، می‌توانی او را به گونه‌ای ابدی مورد احترام قرار دهی.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نیازی به کسی نداشته باشم، خود را پایین نمی‌آورم و توجهی به دیگران نخواهم داشت.
هوش مصنوعی: پس از گفتن این جمله، داستان به پایان رسید. امیدوارم نصیب و روزگار تو به خوشی باشد و موقعیت پادشاهی نصیب تو شود.
هوش مصنوعی: چشم‌های باز و روشن از این نور بهره‌مند باشند و این سرو زیبای قد بلند از آن باغ و دشت دور نماند.
هوش مصنوعی: چهره‌ات به پادشاهی پشت کرده و دل دشمنان را شکسته‌ای.
هوش مصنوعی: تو به مانند خضر که از آب زندگی بهره‌مند است، زنده‌ای و جاودانه، به برکت وجود تو.
هوش مصنوعی: ستاره‌ها و آسمان در بلندای خود روشن و درخشان هستند و این درخشندگی به دلیل وجود این دو جسم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.