حرف آخر قافیه

شماره ۱: بهار آمد کنون جانا قفس را خیز و در بگشا - چو بگشادی ترحم کن مرا هم بال و پر بگشا

شماره ۲: تاراج کنی تا چند ای مغبچه ایمان‌ها - کافر تو چه می‌خواهی از جان مسلمان‌ها

شماره ۳: ای باد صبا کاش رسانی خبر ما - گاهی به سوی ماه نهان از نظر ما

شماره ۴: خواب نوشین سحر لقمه چرب سرشب - دعوی عشق خدا اینت عجب اینت عجب

شماره ۵: دوش می رفت به صد ناز جوانی به رهی - زلف پرتاب به رخ، خنده مستانه به لب

شماره ۶: شیخ ما دیشب هوای خانه خمار داشت - هیچ دانید ای حریفان با که آنجا کار داشت

شماره ۷: یا رب ز بخت ماست که شد ناله بی اثر - یا هرگز آه و ناله و زاری اثر نداشت

شماره ۸: تا میکده باز و می به جام است - کار من خسته دل به کام است

شماره ۹: عاشق ار بر رخ معشوق نگاهی بکند - نه چنان است گمانم که گناهی بکند

شماره ۱۰: ای دل اگر این یار دمی یار تو باشد - شاهنشهی هردو جهان عار تو باشد

شماره ۱۱: دانی که یار حاجت ما کی روا کند - چون تیغ را به گردن ما آشنا کند

شماره ۱۲: عشاق تو جز دیده خونبار نخواهند - غیر از دل آزرده افکار نخواهند

شماره ۱۳: از راه وفا گاه ز ما یاد توان کرد - گاهی به نگاهی دل ما شاد توان کرد

شماره ۱۴: به این امید دادم جان، که روزی بلکه یار آید - که جان بهر نثار راهش آن روزم به کار آید

شماره ۱۵: ای کاش شب تیره ما را سحری بود - تا در سحر این ناله ما را اثری بود

شماره ۱۶: ترسم نشده غوره، انگور خزان آید - یا می نشده انگور ماه رمضان آید

شماره ۱۷: شد جوان دوران و سر زد سبزه و آمد بهار - وقت غم بگذشت ساقی خیز و ساغر را بیار

شماره ۱۸: این خانه ی دل خراب بهتر - وین سینه ز غم کباب بهتر

شماره ۱۹: در سر افتاده ست شوق باده ام - چون کنم در دام زهد افتاده ام

شماره ۲۰: همچو بلبل گر من بی دل زبانی داشتم - روز وصل از شام هجران داستانی داشتم

شماره ۲۱: عمری ست که اندر طلب دوست دویدیم - هم مدرسه هم میکده هم صومعه دیدیم

شماره ۲۲: در مدرسه دی با دو سه فرزانه نشستم - پیمان پی بشکستن پیمانه ببستم

شماره ۲۳: جز شیشه دل که من شکستم - از عشق بگو چه طرف بستم

شماره ۲۴: ای بر کفت تیغ جفا از قتل ما پروا مکن - بگذشته ایم از خون خویش اندیشه از فردا مکن

شماره ۲۵: گفتم ز دعای من شبخیز حذر کن - گفتا برو اظهار ورع جای دگر کن

شماره ۲۶: مژده ای دل خیمه بیرون از جهان خواهم زدن - خیمه بر بالای هفتم آسمان خواهم زدن

شماره ۲۷: دم درکش ای ناصح که من، دارم دل دیوانه‌ای - بگشا لب ای همدم بگو بهر خدا افسانه‌ای

شماره ۲۸: ساقی به یاد یار بده ساغری ز می - از آن گنه چه باک که باشد به یاد وی

شماره ۲۹: ساقیا امشب مرا زان آب رمانی بده - جامها پی در پی از آبی که می دانی بده

شماره ۳۰: ای خدا خواهم برون از هر دو عالم عالمی - تا ز رنج جسم و جان آنجا بیاسایم دمی

شماره ۳۱: راست گویم من اگر خود مرد دهقان بودمی - هر درختی غیر تاک از باغها بدرودمی

شماره ۳۲: ای کوکب امید شبی کاش برآیی - ای شام الم کاش که روزی به سرآیی