گنجور

 
ملا احمد نراقی

ای خدا خواهم برون از هر دو عالم عالمی

تا ز رنج جسم و جان آنجا بیاسایم دمی

این خمار کهنه ی ما را کجا باشد علاج

از سبو تا خم دریغا گر ز می بودی یمی

زخم دل را مرهمی جستم طبیبی دید و گفت

زخم شست قاتلی هست این ندارد مرهمی

آدمی زادی که می گویند اگر این مردمند

ای خوشا جایی که در آنجا نباشد آدمی