1. از برای چه عارفان فاش گویی می کنند؟
   هر چه را در ذهن آید، آن می کنند؟
   این سخن را عارفی نشنیده است:
   “بی ادب محروم شد از لطف رب”؟
   خوب گفتن کی شود مانند این؟
   باید اول خوب اندیشید در سخن
   حرف خواهی گفت، باید اول شست و رفت
   از پی آن، پیش هر کس باز گفت
   پس تو ای “ملا”ی روم و ملک هود
   نیک آن بود این سخن بهتر نمود!
   (شعر کاملا بدیهه بود!)

   Comment by حامد رحمانی — آبان ۲۲, ۱۳۹۱ @ ۸:۵۴ ق.ظ

2. سوراگ یا سوراخ یک تبدیل از گ به خ است که کم یافت می شود در سیاگ هم سیاق شده و باز گویا خود ایرانیان به گرداندن گ های پایانی گرایش داشته اند و این در گویش مردم ایرانی جنوب بیشتر بوده است . سولا و یا سوله و نیز هوله یعنی سوراخ همه ولی هوله با hole یکیست

   Comment by امین کیخا — دی ۱۷, ۱۳۹۲ @ ۳:۰۱ ق.ظ

3. هوله را در لری هنوز برای پارگی مشک به کار می برند . ولی در فرهنگ جلالی هوله در فارسی هم به معنی سوراخ آمده است .

   Comment by امین کیخا — دی ۱۷, ۱۳۹۲ @ ۳:۰۲ ق.ظ

4. معنی برخی اصطلاحات دشوار:

   استنجاء: شستن موضع غائط و بول و سنگ و کلوخ مالیدن بدان جای را گویند.
   دُبُر: نشیمن گاه، ماتحت، اندام پشت

   عتل . [ ع ُ ت ُل ل ]: بسیارخوار سرکش
   خُلد: بهشت . فردوس .

   حذور. [ ح َ ] سخت پرهیزنده . بسیار حذرکننده . عظیم پرهیزنده .ترسنده

   Comment by محسن خادمی — اردیبهشت ۷, ۱۳۹۳ @ ۸:۳۰ ق.ظ

5. تمثیل زیبایی ھست و پند آموز

   Comment by محمدجدیدی — اسفند ۱۶, ۱۳۹۴ @ ۱۰:۲۲ ق.ظ

6. جناب حامد رحمانی. شما چه بداهه و چیز غیر آن شعر نگویی سنگین‌تری. نمی‌دانم تا کنون چند نفر همین را به تو گفته‌اند ولی یقین بدان که که همه یاران شفیق بوده‌اند و از این که خود را سوژه‌ی خنده کنی، ناراحت.

   Comment by حسین — آذر ۱۴, ۱۳۹۵ @ ۹:۲۹ ب.ظ

7. با سلام ، به نظر بنده در مصرع دوم بیت چهارم بهتر است به جای ” کم در ” رایحه جنت کم آید از دبر ” ، حرف ربط ” کی ” نوشته شود چون در این مصرع ” کم ” چندان معنی و موضوعیت پیدا نمی کند . البته نظر اساتید ادب و هنر کشور ثاقب است . اکر من در اشتباه هستم لطفأ با دانش خود مرا از سیر دز این واذی برهانید . با تشکر

   Comment by حمید — دی ۹, ۱۳۹۵ @ ۸:۱۲ ب.ظ

8. در باب مسئله هوله و سوله
   در زبان گیلکی به سوراخ (خوله) میگویند

   Comment by مهدی — خرداد ۶, ۱۳۹۷ @ ۳:۳۸ ق.ظ

9. اگرچه درک دقیق منظور هر شعاری از شعری که سرایده کار بسیار مشکل و در مواردی ناممکن به نظر می رسد اما در باره این شعر می توان گفت پیام اصلی آن مذمت کردن تقلید کورکورانه از رفتارها و برنامه های دیگران برای رفع مشکلات خود است . در سطح کلان هم بعضی ها تصور می کنند برنامه ریزی برای توسعه یک کشور الزاما قابل کپی برداری به منظور اجرای آن در کشور مورد نظر است. مولوی در اینجا هوشمندانه تذکر می دهد برای هر تمثیلی باید به جایگاه ، زمان و مکان توجه داشته باشیم . نمی شود از مکانی که برای تخلیه فضولات بدن است انتظار بوی ریحان و گل داشته باشیم

   Comment by بهشتی پور — مرداد ۲۵, ۱۳۹۷ @ ۲:۴۵ ب.ظ

حاشیه بنویسید

خوراک حاشیه‌های این شعر را با این نشانی به خبرخوان خود اضافه کنید.