لطفاً توجه داشته باشید که حاشیهها برای ثبت نظرات شما راجع به همین شعر در نظر گرفته شدهاند. در صورتی که در متن ثبت شدهی شعر در گنجور غلط املایی مشاهده کردید، یا با مقابله با نسخهی چاپی در دسترستان اشتباهاتی یافتید، در مورد این شعر نظر یا احساس خاصی دارید یا مطلب خاصی در مورد آن میدانید یا دوست دارید دربارهی آن از دیگران چیزی بپرسید یک حاشیه برای آن بنویسید. لطفاً از درج مطالب غیرمرتبط با متن این شعر خاص خودداری فرمایید و حتیالامکان سعی کنید متن حاشیهی خود را با حروف فارسی درج کنید (حاشیهها بازبینی خواهند شد و موارد غیرمرتبط و ناقض این نکات حذف میشوند).
بحثهای مذهبی و اعتقادی و ارجاع توهینآمیز نسبت به بزرگان ادیان و همینطور بحثهای قومیتی و توهین به فرهنگها و قومیتها و زبانها از مصادیق حاشیههای نامناسب محسوب میشوند.
لطفاً در صورتی که اشتباهات را با استناد به نسخههای چاپی گزارش میکنید این مسئله را (حتیالامکان با ذکر نام مصحح) ذکر نمایید تا بتوانیم بین پیشنهادهای تصحیحی حدسی حاشیهگذاران و پیشنهادهای مستند تمایز قایل شویم.
حاشیه بگذارید
خوراک حاشیههای این شعر را با این نشانی به خبرخوان خود اضافه کنید.
با درود، من آرزویی داشتم و آن اینکه ایکاش ادیب و دانشمند بزرگواری از سرزمین آریان،، همچون برزویه طبیب،، دوباره پیدا میشد تا این کتاب ارزشمند را دگربار به زبان پارسی و زیبا ترجمه میکرد…
نسخه ی امروزی به اصطلاح فارسی (!!!)که هم اکنون در دست ما ایرانیان است ، عملاً و علنا عربی است و نه پارسی! بیشتر واژه های آن کاملاً عربی میباشدو این در حالی است که واژه ها و ضرب المثل ها و سروده های پارسی بسیار بسیار زیباتر و جذاب تری را میتوان بجای این نسخه ی کنونی ،، جایگزین کرد.( ادبیات و واژه گزینی و طرز گویش ملت ایران در دوران نصرالله منشی با دوران کنونی بسیاربسیار متفاوت تر است و امروزه مردم ایران پارسی تر و روانتر از آن دوران سخن میگویند.
Comment by مهسا پارسا — دی ۱۶, ۱۳۹۴ @ ۱:۰۹ ب.ظ