بخش ۱ - بسم الله الرحمن الرحیم: باز طبعم را هوای دیگر است
بخش ۲ - فی نعت النبی صلی الله علیه و آله: خواجه کونین ختم مرسلین
بخش ۳ - در بیان معرفت و نصیحت گوید: هان حسینی این همه سودا چراست
بخش ۴ - حکایت: قصه‌خوانی بر سر حرفم رسید
بخش ۵ - در بیان معرفت عشق و تحقیق آن: چون سمند فکرتم جولان نمود
بخش ۶ - در بیان معرفت اسلام و کیفیت آن: هان دهان این گوهر کان خرد
بخش ۷ - در بیان معرفت نماز و کیفیت آن: نفس تست آلوده حرص و هوا
بخش ۸ - در بیان معرفت زکوة و کیفیت آن: مالها داری تو ای صاحب نصاب
بخش ۹ - در بیان معرفت روزه: تا تو باشی بسته هر بیم و تاب
بخش ۱۰ - در بیان معرفت حج: زین گریبان هر که سر برمی زند
بخش ۱۱ - در بیان معرفت علم: ای گرامی گوهر عالی نسب
بخش ۱۲ - در بیان معرفت توحید: چون مسافر گشتی اندر راه دین
بخش ۱۳ - در بیان تعریف عارف: چون بوحدت درگذشتی از دوئی
بخش ۱۴ - در بیان معرفت نفس گوید: چون تو نفس خویش را بشناختی
بخش ۱۵ - در بیان نفس اماره گوید: از مقام سرکشی بیرون برش
بخش ۱۶ - در بیان معرفت دل گوید: دل چه باشد مخزن اسرار حق
بخش ۱۷ - در بیان معرفت روح میفرماید: شمع جان را در لگن پنهان نهاد
بخش ۱۸ - در بیان کیفیت عقل گوید: ای ز نور عقل گشته بهره مند
بخش ۱۹ - در بیان معرفت توکل میفرماید: چون تو رو از غیر حق برتافتی
بخش ۲۰ - حکایت ابراهیم علیه الرحمة باراهب: رفت ادهم در یکی دیر کهن
بخش ۲۱ - در بیان رضا و کیفیت آن میفرماید: از رضا خود نیست بهتر منزلی
بخش ۲۲ - حکایت در دریا شدن مرد صادق: عاشقی در موج دریایی فتاد
بخش ۲۳ - در بیان قرب و بعد و کیفیت آن: از حجاب نفس ظلمانی برآی
بخش ۲۴ - در بیان قبض و بسط میفرماید: در محبت چون زدی گام نخست
بخش ۲۵ - در بیان توفیق و شوق احوال میفرماید: مرحبا ای شهسوار تیز گام
بخش ۲۶ - در بیان محبت میفرماید: هرکه بر نطع محبت راه یافت
بخش ۲۷ - در بیان شوق محبت میفرماید: شوق، شهباز محبت را پرست
بخش ۲۸ - در بیان تفرید میفرماید: مرد فرد از نور وحدت بهره مند
بخش ۲۹ - در بیان تجرید میفرماید: چیست تجرید، از علایق پاک شو
بخش ۳۰ - در بیان تلوین و تمکین میفرماید: چون بیارایند بزم انس را
بخش ۳۱ - در بیان غیبت و حضور میفرماید: محو کن نقش خود از روی ورق
بخش ۳۲ - در علم الیقین و عین الیقین میفرماید: دیده باطن اگر بینا شود
بخش ۳۳ - در بیان قید در مقام تمکین: ای اسیر خود حجاب خود توئی
بخش ۳۴ - در بیان تجلی صفات میفرماید: بند راه تو، هم از اوصاف تست
بخش ۳۵ - در بیان تجلی ذات میفرماید: چون زدود آئینه، صافی شد زشک
بخش ۳۶ - حکایت بایزید علیه الرحمة: رهروی ناگه به نزد بایزید
بخش ۳۷ - در بیان سماع و کیفیت آن میفرماید: صبحدم بر کف نهادم جام عشق