هرکه بر نطع محبت راه یافت
همچو فرزین دستبوس شاه یافت
مایه داری کاین گهر را معدنست
آب حیوانش بزیر دامنست
این سعادت هر کرا در برگرفت
خاک پایش را فلک بر سر گرفت
بلبلی کاو لاف مطلق میزند
روز و شب بانگ انا الحق میزند
اول از اول برآمد گفتگوی
ورنه خاکی را که دادی آبروی
هر که او از خود بکلی وا نرست
نامدش دری ازین دریا به دست
گرنه این نوبت ز اول وی زدی
پور عمران طبل ارنی کی زدی
در محبت جستجوی خود خطاست
زانکه این وحدت بیابان فناست
چون محبت تیغ وحدت برکشید
سر نبیند هرکه اینجا سرکشید
خود محبت فارغ از ما و منی است
هر که او را دولت خود روشنی ست
دوستی با بودن ایثار تست
در عبارت آن نمی آید درست
هر کرا تیغ محبت سر برید
در فضای قرب او ادنی رسید
خونبهای او بجز دیدار نیست
هر دو عالم را در این ره کار نیست
از محبت بر در محبوب شو
بی طلب دیوانه مطلوب شو
بیخیال دوستی برخور ز دوست
دوستی را غیر دان آنجا که اوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان مفاهیم عشق و محبت و اهمیت آنها در زندگی انسان می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که ورود به عرصه محبت، انسان را به مقامات بالا و نزدیک به عشق الهی می‌رساند. عشق حقیقی انسان را از خودخواهی رهایی می‌بخشد و او را به وحدت و خلوص می‌کشاند. فردی که به محبت واقعی دست یابد، باید از جستجوی خود پرهیز کند و تنها به درک و دیدار محبوب فکر کند. در این مسیر، هرگونه درخواست و طلب باید کنار گذاشته شود تا به وحدت و نزدیکی با دوست واقعی دست یابد. در نهایت، عشق را ه‌ای بی‌انتها و منبعی برای تعالی می‌داند که خارج از خواسته‌های فردی است.
هوش مصنوعی: هر کسی که در مسیر محبت قرار گیرد، مثل فرزین که به خدمت شاه می‌رفت و دست او را می‌بوسید، مورد توجه و احترام قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: شخصی که دارای یک گوهری با ارزش است، منبع آن گوهردر زیر دامن آب حیات قرار دارد.
هوش مصنوعی: این خوشبختی نصیب کسی می‌شود که در کنار او پای کسی را بوسه زنند، که در این صورت آسمان او را بر دوش می‌کشد.
هوش مصنوعی: بلبلی که همیشه خود را بزرگ می‌داند و به همه اعلام می‌کند که حقیقت را شناخته است، در روز و شب با صدای بلند این ادعا را تکرار می‌کند.
هوش مصنوعی: در ابتدا چیزی مطرح شد که اگر این صحبت صورت نمی‌گرفت، ارزشی که به خاکی داده بودی از بین می‌رفت.
هوش مصنوعی: هر کسی که تماماً از خود و دلخواه‌هایش فاصله نگیرد، نمی‌تواند به درهای جدیدی که این دریا بر رویش می‌گشاید، دست یابد.
هوش مصنوعی: اگر به یاد داشته باشی، اولین بار که این کار را کردی، مانند صدای طبل است که در پشت آن یک زندگی مشخص وجود دارد.
هوش مصنوعی: در عشق و محبت دنبال خود بودن اشتباه است، زیرا این نوع اتحاد تنها در دنیای فنا و زوال وجود دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که محبت مانند تیغی بران از وحدت و اتحاد سربرکشد، کسی که به اینجا می‌آید و سرکشی می‌کند، نمی‌تواند سر خود را بلند کند.
هوش مصنوعی: محبت واقعی فراتر از خودخواهی و تعلقات فردی است. هر کسی که به این نوع محبت دست یابد، نور و روشنی خاصی دارد که زندگی‌اش را پر می‌کند.
هوش مصنوعی: دوستی واقعی زمانی نشان داده می‌شود که فردی بخواهد برای دیگران فداکاری کند، حتی اگر این فداکاری در کلمات بیان نشود.
هوش مصنوعی: هر کسی که محبت و عشق را به حدی عمیق تجربه کند که درد و رنج ناشی از آن را تحمل کند، به نزدیک‌ترین مقام و حالت نزدیکی به خداوند می‌رسد.
هوش مصنوعی: خونبهای او تنها با دیدار تأمین می‌شود و هیچ کار دیگری در این دو جهان در این مسیر مؤثر نیست.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به دوست، با عشق و بی‌پروا اقدام کن و خود را به محبت او بسپار.
هوش مصنوعی: به دوستی فکر نکن و از دوستی با دوست لذت ببر، زیرا آنجا که او هست، هیچ چیز دیگری معنی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.