در محبت چون زدی گام نخست
قبض و بسط از گردش احوال تست
هر فتوحی کز بر جانان رسد
بی‌دلان را مژده درمان رسد
بشکفد گل‌ها ز باغ خوشدلی
روی دل گردد ز انده صیقلی
دل ز شادی چون شود مست و خراب
نفس را بویی رساند از شراب
شرط باشد هر که می‌گیرد به‌دست
خاک را از جرعه‌ای سازند مست
نفس را از جرعه آرد در خوشی
دست بردارد ز بهر سرکشی
عزت عشقش کشد در پیچ و خم
آن همه شادی بدل گردد به غم
قسم او گردد ز باغ روزگار
هر گلی را بر جگر صد گونه خار
نفس گل را باشد این معنی عیان
مرغ دل را برتر آمد آشیان
راست پرسی این همه هستی تست
این همه درد‌سر از مستی تست
این سر پر درد را گر آگهی
در گریبان‌ِ فنا کش تا رهی
نیستی جولان‌گه‌ِ اهل دل است
شاه راه عاشقان کامل است
جان عاشق دوست را طالب شود
نور حق با هستیش غالب شود
گفت مردی کاندرین ره کامل است
نیستی راهست و هستی منزل است
ره مخوف است ای غریب هر دری
جهد می‌کن تا ازین ره بگذری
چون فنا گردی فنا اندر فنا
از بقای حق رسی اندر بقا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع عشق و مراحل آن می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که در محبت، اولین قدم مهم است و تحولات و تغییرات حالتی ناشی از عشق هستند. هر پیروزی که انسان در مسیر عشق به دست آورد، به دل‌های بی‌دل امید و خبر خوشی می‌بخشد. شادی ناشی از عشق می‌تواند انسان را به حالت مستی برساند و احساس او را با بوی دلپذیر شراب خوشبو کند. در این مسیر عشق، دلایل مختلفی وجود دارد که شادی را به غم تبدیل می‌کند و زندگی را با چالش‌هایی مواجه می‌سازد.
شاعر اشاره می‌کند که انسان باید از این چالش‌ها عبور کند تا به حقیقتی بزرگتر دست یابد، به این معنا که عشق و فنا در این راه می‌تواند به انسان کمک کند تا به وجود حقیقی خود دست یابد. در نهایت، او تأکید می‌کند که عشق واقعی باعث می‌شود انسان به نور و حقیقت نزدیک‌تر شود و درک کند که عشق و فنای در آن، باعث رسیدن به بقای الهی می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی در عشق قدم اول را برمی‌داری، تحول و تغییر اوضاع به دست خودت است.
هوش مصنوعی: هر کامیابی که از سوی محبوب به دست آید، به دل‌های بی‌خبر خبر شادی و درمان می‌آورد.
هوش مصنوعی: گل‌ها در باغ خوشحالی شکوفا می‌شوند و دل انسان از اندوه صاف و شفاف می‌گردد.
هوش مصنوعی: دل وقتی شاد و خوشحال می‌شود، همچون کسی که مست و بی‌خود شده، به وجد می‌آید و در این حال، نسیمی از خوشی و شادی به جان انسان می‌رسد که شبیه بوی شراب است.
هوش مصنوعی: هر کس که گلابی از خاک به دست می‌گیرد، شرط است که او را از یک جرعه مست و سرخوش سازند.
هوش مصنوعی: انسان باید از لذت‌‌های زودگذر دل بکند و خودبه‌خود را از خواهشات نفس بیرون بکشد تا به سمت درک بالاتر و آرامش برود.
هوش مصنوعی: عزت عشق او انسان را در راه‌های پیچیده و دشوار قرار می‌دهد و تمام آن شادی‌ها تبدیل به غم می‌شود.
هوش مصنوعی: قسمتی از زندگی و سرنوشت انسان به مانند باغی است که در آن هر گل خوشبو ممکن است با مشکلات و سختی‌های بسیار همراه باشد. به بیان دیگر، هر زیبایی و خوشی در زندگی ممکن است با چالش‌ها و دردهایی نیز همراه شود.
هوش مصنوعی: خویشتن گل را درک می‌کند و این موضوع برایش روشن است، ولی مرغ دل به مکان و آشیانه‌ای بالاتر از آن فکر می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر راستش را بپرسی، تمام این وجود متعلق به توست و تمام این مشکلات نیز از سر نشئگی تو ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر از دردهای عمیقم باخبر شوی، این آگاهی را در دل خود نگه‌دار و به دنبال راهی برای رهایی باش.
هوش مصنوعی: عدم و نیستی، محل جولان و شادی دل‌باختگان است و راهی است که عاشقان واقعی در آن به کمال می‌رسند.
هوش مصنوعی: روح عاشق در جستجوی دوست است و نور حقیقت بر وجود او تسلط پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: مردی گفت که این راه به کمال می‌رسد؛ در واقع، عدم وجود راه است و وجود مقصدی برای رسیدن.
هوش مصنوعی: راهی که در پیش است، بسیار خطرناک و دشوار است. ای انسان دور از وطن، هر تلاشی که می‌توانی بکن تا از این مسیر عبور کنی.
هوش مصنوعی: زمانی که خود را در راه نابودی و فناء ببینی و از آن عبور کنی، به بقای حقیقی و ابدی دست پیدا می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.