حرف آخر قافیه

شماره ۱: ای وصل و هوای مهر تو بس ما را

شماره ۲: چون بنوازد به پیش من زیر کیا

شماره ۳: با روی تو دی ماه بهار است مرا

شماره ۴: بسپرد بپای ناکسان دهر مرا

شماره ۵: من خفته بدم دوش دل از یار جدا

شماره ۶: مادر چو بزاد آن بدعا خواسته را

شماره ۷: ای شاه چو کردگار بگشاد ترا

شماره ۸: ای نوش لب و لاله رخ و سیم قفا

شماره ۹: یک نیم دلم کلبچه یک نیم کباب

شماره ۱۰: تافتنه دلم بر آن لب میگونست

شماره ۱۱: ای گشته خجل ماه فلک از نظرت

شماره ۱۲: روی تو بشبهای سیه روز منست

شماره ۱۳: تا کی باشم صبور در محنت دوست

شماره ۱۴: چون دیده من دید ترا روز نخست

شماره ۱۵: آنی که وفا نباید از مهر تو جست

شماره ۱۶: چون جان و روان خویشتن داشتمت

شماره ۱۷: تا من بودم بود مرا دولت جفت

شماره ۱۸: بالات بود بسان سروان بهشت

شماره ۱۹: دارنده داد و دین ملک مملانست

شماره ۲۰: آرام دل ولی ملک مملانست

شماره ۲۱: تابنده چو خورشید ملک مملانست

شماره ۲۲: دلدار مرا بر دل من رحمت نیست

شماره ۲۳: از هجر تو ابر چشم باران ریز است

شماره ۲۴: هنگام سخا و جامه و جام تراست

شماره ۲۵: یک نیمه جهان سر او باغ شاه است

شماره ۲۶: ماننده شیر نر شمس الدین است

شماره ۲۷: بر ملک فکنده برخ شمس الامراست

شماره ۲۸: تا پرده روی ماه من عنبر گشت

شماره ۲۹: با آنکه دلم از غم هجرت خونست

شماره ۳۰: چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت

شماره ۳۱: نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج

شماره ۳۲: تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج

شماره ۳۳: صد بار بدل پند بکردم نشنید

شماره ۳۴: هر کان رخ و آن زلف و لب دید

شماره ۳۵: گویند به هر درد بود صابر مرد

شماره ۳۶: آنی که دل من از تو خرم گردد

شماره ۳۷: از دوستی تو جز ندامت ناید

شماره ۳۸: تا کی ز فراق بر دلم بند بود

شماره ۳۹: بیداد گرا بگرد بیداد مگرد

شماره ۴۰: نیمی ز دلم باد شد و نیمی گرد

شماره ۴۱: از چشم و دل من آب و آتش خیزد

شماره ۴۲: با دام تو گاه غمزه لشگر شکند

شماره ۴۳: از دست و سنانت آب و آذر خیزد

شماره ۴۴: بر شاخ گل دولت تو خار نماند

شماره ۴۵: خون جگر ما بقمی بیش نبود

شماره ۴۶: ای شاه نخستین سفرت میمون باد

شماره ۴۷: هرچند ترا زمان بجان رنجان کرد

شماره ۴۸: ایزد چو بزرگ شهریاری نکند

شماره ۴۹: آن را که چو من زبان گهربار بود

شماره ۵۰: نوروز مهین جم همایون آورد

شماره ۵۱: شاپور عدیل مجد گردونی باد

شماره ۵۲: ایزد همه دولت جهانی بتو داد

شماره ۵۳: ایزد همه ساله هست با مردم راد

شماره ۵۴: تا مهر فکند بر من آن سرو بلند

شماره ۵۵: آنرا که چنو نگار دلکش باشد

شماره ۵۶: هان تشنه جگر مجوی زین باغ ثمر

شماره ۵۷: بسیار شنیدم من و دیدم بسیار

شماره ۵۸: تا تو نکنی بدشمن و دوست نظر

شماره ۵۹: با من ز قضای بد برآشفت دیار

شماره ۶۰: ای زلف تو از رخان من پرچین تر

شماره ۶۱: ای گشته بیداد و بدی کردن چیر

شماره ۶۲: نیمی ز تنم کمان شد و نیمی تیر

شماره ۶۳: چون کشته ببینم دو لب کرده فراز

شماره ۶۴: بنگر که چه گفت با دلم چشم براز

شماره ۶۵: تب خاله مرا نمود معشوقه ز ناز

شماره ۶۶: گر روز قضا خدا ترا پرسد باز

شماره ۶۷: نیمی ز دلم کبک شد و نیمی باز

شماره ۶۸: خاموش بوم تا نکند چندین ناز

شماره ۶۹: گر خیزد هیچ دیبه از هیچ طراز

شماره ۷۰: آن بت که بهین لفظ بود دشنامش

شماره ۷۱: تا غایب شد بت از کنار شمنش

شماره ۷۲: ای گشته ببیداد و بدی کردن فاش

شماره ۷۳: دندان تو و لب تو ای شهره رفیق

شماره ۷۴: چون چشمه آفتاب بر چرخ فلک

شماره ۷۵: دیدار بتان بیغش و دلشان غشناک

شماره ۷۶: سه چیز ترا سه چیز داده است جمال

شماره ۷۷: نسگالیده وصال آن مه نیک سگال

شماره ۷۸: گویند مرا بهجر آن ماه چگل

شماره ۷۹: چون ماه بود میان زین میر اجل

شماره ۸۰: تا کرد جهان زیر قلم میر اجل

شماره ۸۱: تا با تو شدم ز گردش دهر همال

شماره ۸۲: دیدم صنمی ز نور باری نه ز گل

شماره ۸۳: از طعنه و قول دشمن ای مهر گسل

شماره ۸۴: هم هست مرا هوای آن زلف بخم

شماره ۸۵: هر چند که بی بهانه دوری ز برم

شماره ۸۶: زان قد چو شمشاد بفریاد دلم

شماره ۸۷: تا کی ز فراق دوست فریاد کنم

شماره ۸۸: ما شاخ هوای تو ز دل برکندیم

شماره ۸۹: ما نامه عزل مهر تو بنوشتیم

شماره ۹۰: ما دل ز هوای مهر تو ببریدیم

شماره ۹۱: یکباره دل از هوای تو بگسستیم

شماره ۹۲: هندو بچه ای ببرد از راه دلم

شماره ۹۳: کوشم که بپوشم انده و نخروشم

شماره ۹۴: از بهر تو گنج خویشتن پالودم

شماره ۹۵: با چشم و لبت شرنگ و شکر بینم

شماره ۹۶: گویند مرا ز عشق آن تازه صنم

شماره ۹۷: تا دور شدی تو از من ای سرو روان

شماره ۹۸: ای کرده ببند دوستی بسته دلم

شماره ۹۹: چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم

شماره ۱۰۰: خواهم که همیشه با تو پیوسته بوم

شماره ۱۰۱: از بسکه ز ناکسان رسید آزارم

شماره ۱۰۲: ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم

شماره ۱۰۳: یوسف روئی کز او فغان کرد دلم

شماره ۱۰۴: ما دل ز وفا و مهر تو برداریم

شماره ۱۰۵: تا همبر من نشسته خاموشم

شماره ۱۰۶: تا بنده آن رخان تابنده شدم

شماره ۱۰۷: روی تو گل و بوی تو نسرین دارم

شماره ۱۰۸: افتادم در دام بتی سیم اندام

شماره ۱۰۹: بیمارم و ناردان لبت پندارم

شماره ۱۱۰: هر گه که ترا بطبع پاک انگارم

شماره ۱۱۱: یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون

شماره ۱۱۲: آن زلف سیه بلای جانست ای جان

شماره ۱۱۳: از کبر دلا دست بعیوق مزن

شماره ۱۱۴: ای کام دل من و بلای حوران

شماره ۱۱۵: بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن

شماره ۱۱۶: در کار جهانیان گشاد است از تو

شماره ۱۱۷: ای دوست مرا بدشمنان دادی تو

شماره ۱۱۸: خورشید بچهر و سرو بالائی تو

شماره ۱۱۹: ای مایه نیکوئی مقام دل تو

شماره ۱۲۰: سرگشته و زار و بیقرارم بی تو

شماره ۱۲۱: از دیده میان رود خونم بی تو

شماره ۱۲۲: پیوسته چو شمع در گدازم بی تو

شماره ۱۲۳: ای دل صنمی بده برده قرار من و تو

شماره ۱۲۴: آن چشم نگر بناز و خواب آلوده

شماره ۱۲۵: گر بنده بدم کنون شدم یکره شاه

شماره ۱۲۶: تا دست من از دامن تو شد کوتاه

شماره ۱۲۷: برداشت بت من از سر آن چتر سیاه

شماره ۱۲۸: ای طره تو ز مشگ و از عنبر به

شماره ۱۲۹: گر سوی هوا دلم همی جوید راه

شماره ۱۳۰: دوش آمد دست سوده و آسوده

شماره ۱۳۱: ای عالم علم جاودان از درگاه

شماره ۱۳۲: ای زهره جبین نیست چو رخسار تو ماه

شماره ۱۳۳: ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی

شماره ۱۳۴: تا از بر من تو دوست دور افتادی

شماره ۱۳۵: گر برده دلم بر تو حاصل نبدی

شماره ۱۳۶: تا جامه مدح تو بپوشید رهی

شماره ۱۳۷: اقبال و مراد و کامرانی داری

شماره ۱۳۸: هرگه که کنی مصاف لشکر شکنی

شماره ۱۳۹: چندین سخن تلخ شنودن تا کی

شماره ۱۴۰: زانگه که مرا بیافریده است خدای

شماره ۱۴۱: صد بوسه بدادمش بزیر کف پای

شماره ۱۴۲: راز دل ازین و آن نهفتن تا کی

شماره ۱۴۳: ای ترک بگنجه از کجا افتادی

شماره ۱۴۴: افکنده و کنده است آن شمع سرای

شماره ۱۴۵: گر دل بوفای تو هبا داشتمی

شماره ۱۴۶: عناب لبا چو برگ عناب شدی

شماره ۱۴۷: هرچند تو در کنار من بیشتری

شماره ۱۴۸: بیجاده لب و یاسمن اندام منی

شماره ۱۴۹: ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای

شماره ۱۵۰: ای ترک ستمکاره و بیدادگری

شماره ۱۵۱: ای آنکه بروی قبله خوبانی