تا همبر من نشسته خاموشم
چون یاد آرم فراق تو بخروشم
از من نرهی که هست چندان هوشم
کان را که بدل خرم بجان نفروشم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
تا همبر من نشسته خاموشم
چون یاد آرم فراق تو بخروشم
از من نرهی که هست چندان هوشم
کان را که بدل خرم بجان نفروشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان میکند که در کنار محبوبش خاموش و ساکت نشسته است. اما به محض یادآوری جدایی و فراق او، احساس غم و اندوه میکند. او به محبوب میگوید که هرگز از او رها نمیشود، زیرا عاشقش با تمام وجود است و نمیتواند عشقش را به راحتی از دست بدهد.
هوش مصنوعی: وقتی که در کنارم نشستهای و ساکت هستی، هر بار که یاد فراق تو به سراغم میآید، دلم میشکند و ناراحت میشوم.
هوش مصنوعی: از کنار من نرو، چون من آنقدر هوش و ذکاوت دارم که برای خوشحالی و رفاه خودم جانم را فدای آن نمیکنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من نای توام از لب تو مینوشم
تا نخروشی هر آینه نخروشم
این لحظه که خامشم از آن خاموشم
تا نیشکرت بهر خسی نفروشم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.