گنجور

 
قطران تبریزی

تافتنه دلم بر آن لب میگونست

صبرم کم و عشق هر زمان افزونست

گویند برون فتاد رازت چونست

چون راز درون بود که دل بیرونست

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode