حرف آخر قافیه

شماره ۱: گرچه فلک از پیش برانده ست مرا

شماره ۲: بر کار به جز زبان نمانده ست مرا

شماره ۳: گر بند کند رای بلند تو مرا

شماره ۴: گر زر گردیم می نجویی ما را

شماره ۵: تا دیده ام آن لب گهر بار تو را

شماره ۶: روزی بر من همی نیایی صنما

شماره ۷: افکند دلم زمانه در زاری‌ها

شماره ۸: ای مدحت تو فرض و دگر نافله‌ها

شماره ۹: خویش از پی من همی گریزد ملکا

شماره ۱۰: هر شیر که بود مرغزاری شاها

شماره ۱۱: عشق تو بلند و صبر من پست چرا

شماره ۱۲: در حبس مرنج با چنین آهن‌ها

شماره ۱۳: می دانستم چو روز روشن صنما

شماره ۱۴: قبله ست به دوستی ندای تو مرا

شماره ۱۵: از مهر نکرد سایه کوی تو مرا

شماره ۱۶: چون بار فلک بست به افسون ما را

شماره ۱۷: بر آب روان بخت روانت ملکا

شماره ۱۸: کس نتواند ز بد رهانید مرا

شماره ۱۹: ای دوست به امید خیالت هر شب

شماره ۲۰: دانی تو که با بند گرانم یارب

شماره ۲۱: دل در هوس تو بسته بودم همه شب

شماره ۲۲: تفت این دل گرم از دم سردم همه شب

شماره ۲۳: مهمان من آمد آن بت و کرد طرب

شماره ۲۴: دیبا به رخی بتا و زیبا به سلب

شماره ۲۵: ای روی تو و زلف تو روز اندر شب

شماره ۲۶: چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب

شماره ۲۷: تن در غم هجر داده بودم همه شب

شماره ۲۸: من غرقه ز خون دیده بودم همه شب

شماره ۲۹: تا روزه حرام کرد بر لب می ناب

شماره ۳۰: صالح تر و خشک شد ز تو دیده و لب

شماره ۳۱: ز آن سوزد چشم تو و زآن ریزد آب

شماره ۳۲: بودم صنما چو رفته هوشان همه شب

شماره ۳۳: ساقی که به دست من دهد جام شراب

شماره ۳۴: چون همت تو به حال من مقرونست

شماره ۳۵: اول ز پی وصال روح افزایت

شماره ۳۶: اشکم که زمین از نم او آغشتست

شماره ۳۷: مار دو سر چهار چشم است ای دوست

شماره ۳۸: امروز به شهر حسن همنام تو نیست

شماره ۳۹: بر روی دو زلفین بتابم زد دوست

شماره ۴۰: مسعود ملک ملک نگهبان چو تو نیست

شماره ۴۱: از وصلت آنکه همچو سوسنش تنست

شماره ۴۲: آن را که تو در دلی خرد در سر اوست

شماره ۴۳: در نعمت و مال اگر زبر دستی نیست

شماره ۴۴: چشم ابرست و اشک ازو ژاله شدست

شماره ۴۵: دوشم همه شب چنگ چو شمشیر بخست

شماره ۴۶: بر جان منت جان رهی فرمانست

شماره ۴۷: ای آنکه مرا قبله وثاق تو بسست

شماره ۴۸: وصلش شادیست وز پسش زود غم است

شماره ۴۹: آویخته در هوای جان آویزت

شماره ۵۰: رویم ز غمت گونه خال تو گرفت

شماره ۵۱: ای شاه ز بزم تو جهان را خبرست

شماره ۵۲: گر نور فلک چو طبع ما گردد راست

شماره ۵۳: طاهر که خطاب تو بر از نام تو نیست

شماره ۵۴: با ما ثقت الملک هم آوازی نیست

شماره ۵۵: چشم تو چو فتنه جهان سوزانست

شماره ۵۶: شد صالح و از همه قیامت برخاست

شماره ۵۷: اندر خور نعمت توام خدمت نیست

شماره ۵۸: آن شیر که او به صید جز شیر نکشت

شماره ۵۹: رنج دل  رنج دیده جز دیده نجست

شماره ۶۰: در ماه چه روشنی که در روی تو نیست

شماره ۶۱: در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست

شماره ۶۲: از چرخ چو بر تو مهر فرزندی نیست

شماره ۶۳: از حصن بلند دوزخ سرد مراست

شماره ۶۴: خوی تو چو رخسار نکوی تو نکوست

شماره ۶۵: آنی که زمان زمان مرا عشق تو بوست

شماره ۶۶: تا من سر آن روی چو مه خواهم داشت

شماره ۶۷: ای بازوی دولت آستینت ظفرست

شماره ۶۸: آن بت که هوای او بداندیش منست

شماره ۶۹: جویان وصال تو جدا از جانست

شماره ۷۰: هر چند گنهکار است آخر علوی است

شماره ۷۱: این طالع من یارب و این اختر چیست

شماره ۷۲: تا تن به غم هجر تو نابود شده است

شماره ۷۳: گر دورم از آن روی جهان آرایت

شماره ۷۴: اشک من و رخسار تو همرنگ شده است

شماره ۷۵: بادام دو چشم تو دلم زار بخست

شماره ۷۶: گر شاه به من چو شیر دندان خایست

شماره ۷۷: بر چرخ فتاده نور ایران ملکست

شماره ۷۸: امروز جهان بهار از ایران ملکست

شماره ۷۹: با من چو زمانه تیر در شست گرفت

شماره ۸۰: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست

شماره ۸۱: در بأس چو طاهر علی آهن نیست

شماره ۸۲: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست

شماره ۸۳: هر جای که عشوه ایست پرورده توست

شماره ۸۴: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است

شماره ۸۵: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد

شماره ۸۶: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد

شماره ۸۷: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود

شماره ۸۸: جان و دل و دین دست فراهم کردند

شماره ۸۹: گیتی و فلک به کشتن من یارند

شماره ۹۰: باز این تن مستمند زندانی شد

شماره ۹۱: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد

شماره ۹۲: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد

شماره ۹۳: احسان خداوند به من بنده رسید

شماره ۹۴: گر تو به سفر شدی نگارا شاید

شماره ۹۵: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد

شماره ۹۶: چون بند تو بنده را همی پند بود

شماره ۹۷: گر صبر کنم عمر همی باد شود

شماره ۹۸: گر باد هوای کوی سرایت سپرد

شماره ۹۹: تا این دل من تو را خریدار آمد

شماره ۱۰۰: تا دل به هوای تو گرفتار آمد

شماره ۱۰۱: سودای تو آتش دلم افزون کرد

شماره ۱۰۲: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود

شماره ۱۰۳: امید وصال چون مرا بفریبد

شماره ۱۰۴: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد

شماره ۱۰۵: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد

شماره ۱۰۶: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود

شماره ۱۰۷: از باغ طرب گشت گل وصل پدید

شماره ۱۰۸: با من در مهر گرم چون آتش بود

شماره ۱۰۹: چون باره فتح تو به میدان تازد

شماره ۱۱۰: بر عارض نو مشک همی افزاید

شماره ۱۱۱: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد

شماره ۱۱۲: در بند تو ای شاه ملکشه باید

شماره ۱۱۳: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود

شماره ۱۱۴: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود

شماره ۱۱۵: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد

شماره ۱۱۶: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد

شماره ۱۱۷: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد

شماره ۱۱۸: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد

شماره ۱۱۹: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود

شماره ۱۲۰: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد

شماره ۱۲۱: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود

شماره ۱۲۲: هر گه که فلک دل مرا ریش کند

شماره ۱۲۳: گردون همه در بند گرانم دارد

شماره ۱۲۴: شاها ملکا همه ثناگوی تواند

شماره ۱۲۵: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید

شماره ۱۲۶: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد

شماره ۱۲۷: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد

شماره ۱۲۸: بورشد رشید کز فلک ماه آورد

شماره ۱۲۹: آن کوه گذار آهوی دشت نورد

شماره ۱۳۰: چون موج سیاه روی هامون گیرد

شماره ۱۳۱: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود

شماره ۱۳۲: تا دعوت دولت تو در گوشم شد

شماره ۱۳۳: اول گردون ز رنج در تابم کرد

شماره ۱۳۴: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد

شماره ۱۳۵: من شاهم و شاعران سواران منند

شماره ۱۳۶: گر زر گردی جفا عیار تو بود

شماره ۱۳۷: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد

شماره ۱۳۸: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد

شماره ۱۳۹: چون روی هوا دوش به قیر اندودند

شماره ۱۴۰: گر خون نشود قوت جانم که دهد

شماره ۱۴۱: اندر ریشم همه خسک پاک برید

شماره ۱۴۲: ترسم ما را ستارگان چشم کنند

شماره ۱۴۳: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد

شماره ۱۴۴: در هند کمال جود موجود آمد

شماره ۱۴۵: چون بنشینند و مطربان بنشانند

شماره ۱۴۶: آن را که ز بخت دستیاری باشد

شماره ۱۴۷: در عشق تو جانم انده ناب خورد

شماره ۱۴۸: آنان که سر نشاط عالم دارند

شماره ۱۴۹: خون در تن من که اصل نیروست نماند

شماره ۱۵۰: تا خط چو دود تو دل از من بربود

شماره ۱۵۱: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد

شماره ۱۵۲: با من فلک از خشم همی دندان زد

شماره ۱۵۳: ای شاه فلک متابع کام تو باد

شماره ۱۵۴: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد

شماره ۱۵۵: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند

شماره ۱۵۶: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد

شماره ۱۵۷: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر

شماره ۱۵۸: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر

شماره ۱۵۹: ز اول به میان ما به هنگام کنار

شماره ۱۶۰: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر

شماره ۱۶۱: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر

شماره ۱۶۲: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر

شماره ۱۶۳: سلطان ملک است در دل سلطان نور

شماره ۱۶۴: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر

شماره ۱۶۵: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر

شماره ۱۶۶: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر

شماره ۱۶۷: آمد به وداعم آن نگار دلبر

شماره ۱۶۸: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار

شماره ۱۶۹: در عشق تو همچو ابر می گریم زار

شماره ۱۷۰: ای پیل سوار خسرو شیر شکار

شماره ۱۷۱: پیوست فلک با من پیکار دگر

شماره ۱۷۲: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر

شماره ۱۷۳: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار

شماره ۱۷۴: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار

شماره ۱۷۵: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر

شماره ۱۷۶: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور

شماره ۱۷۷: اندیشه مکن به کارها در بسیار

شماره ۱۷۸: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور

شماره ۱۷۹: اندک اثر آبله بر دو رخ یار

شماره ۱۸۰: در زندان تا کرد مرا گردون پیر

شماره ۱۸۱: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر

شماره ۱۸۲: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر

شماره ۱۸۳: از سنگم یا ز چیستم جان پدر

شماره ۱۸۴: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر

شماره ۱۸۵: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر

شماره ۱۸۶: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر

شماره ۱۸۷: گویی که هوا به زیر گردست امروز

شماره ۱۸۸: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز

شماره ۱۸۹: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز

شماره ۱۹۰: ای شاه علاء دولت ملک افروز

شماره ۱۹۱: چرخ از دم کون برنمی گردد باز

شماره ۱۹۲: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز

شماره ۱۹۳: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس

شماره ۱۹۴: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس

شماره ۱۹۵: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس

شماره ۱۹۶: مسعود که بود سعد سلمان پدرش

شماره ۱۹۷: مسعود که بود سعد سلمان پدرش

شماره ۱۹۸: تا از من می جهی چو دود از آتش

شماره ۱۹۹: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع

شماره ۲۰۰: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق

شماره ۲۰۱: ای چرخ مدور خسیس بی باک

شماره ۲۰۲: گردون نکشد کمال مسعود ملک

شماره ۲۰۳: من همت باز دارم و کبر پلنگ

شماره ۲۰۴: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به رنگ

شماره ۲۰۵: ای بدر شده من از غمان تو هلال

شماره ۲۰۶: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال

شماره ۲۰۷: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال

شماره ۲۰۸: دل می ندهد که از تو بردارم دل

شماره ۲۰۹: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل

شماره ۲۱۰: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل

شماره ۲۱۱: رویت بر من چنان که گل بر بلبل

شماره ۲۱۲: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال

شماره ۲۱۳: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل

شماره ۲۱۴: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل

شماره ۲۱۵: خامش نشود همی ز غلغل بلبل

شماره ۲۱۶: من ادهمم از خون دل ابرش گردم

شماره ۲۱۷: در دولت شاه چون قوی شد رایم

شماره ۲۱۸: غمهای تو از راندن خونها کارم

شماره ۲۱۹: هر چند که این بند ز پای افکندم

شماره ۲۲۰: من در عدم از جود تو موجود شدم

شماره ۲۲۱: ای طبع بده ور ندهی بستانم

شماره ۲۲۲: ای غمزه تو کآشفته بنیاد دلم

شماره ۲۲۳: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم

شماره ۲۲۴: گر من برم از مردم بد سازم برم

شماره ۲۲۵: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم

شماره ۲۲۶: ای زرین نام لعبت سیم اندام

شماره ۲۲۷: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم

شماره ۲۲۸: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم

شماره ۲۲۹: من دوش که از هجر تو در تاب شدم

شماره ۲۳۰: تا کی غم یار و درد فرزند کشم

شماره ۲۳۱: هر روز همی فلک به تیری زندم

شماره ۲۳۲: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم

شماره ۲۳۳: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم

شماره ۲۳۴: بر بسته شد از بستن ماتم دستم

شماره ۲۳۵: سروی خواهم ز چرخ داری زندم

شماره ۲۳۶: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم

شماره ۲۳۷: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم

شماره ۲۳۸: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم

شماره ۲۳۹: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام

شماره ۲۴۰: جستم از توبه بی زبانی جستم

شماره ۲۴۱: شب زار به جای بستر آتش ریزم

شماره ۲۴۲: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم

شماره ۲۴۳: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم

شماره ۲۴۴: وصف لب رنگین تو از دل جویم

شماره ۲۴۵: چون از گل روی تو بهاری رسدم

شماره ۲۴۶: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم

شماره ۲۴۷: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم

شماره ۲۴۸: کوهی که بر او بلا ببارند منم

شماره ۲۴۹: امروز ز هر دوست گزندی دارم

شماره ۲۵۰: از عشق تو در چشم خرد میل زدم

شماره ۲۵۱: بونصر من ار عاشق ایام توام

شماره ۲۵۲: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم

شماره ۲۵۳: جز در غم عشق تو سفر می نکنم

شماره ۲۵۴: من به الم ای صنم گرفتار نیم

شماره ۲۵۵: گر تیز به روی خوب تو درنگرم

شماره ۲۵۶: هر یک چندی به قلعه ای آرندم

شماره ۲۵۷: صالح دل اگر به جای جامه بدرم

شماره ۲۵۸: بر روی تو مهربان و دلسوز منم

شماره ۲۵۹: گنجی که ز پیش آن بجستند منم

شماره ۲۶۰: نه از همه خلق حق گزاری دارم

شماره ۲۶۱: گر حور بود بدان که نازش نکشم

شماره ۲۶۲: از آتش دل همیشه اندر تابم

شماره ۲۶۳: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم

شماره ۲۶۴: هرگه که به پیراهن تو درنگرم

شماره ۲۶۵: دلخسته چشم ناوک انداز توام

شماره ۲۶۶: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم

شماره ۲۶۷: شب ز انده تو همی نیاید خوابم

شماره ۲۶۸: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم

شماره ۲۶۹: من دوش که از هجر تو در تاب شدم

شماره ۲۷۰: از بند رحم ببند مهد افتادم

شماره ۲۷۱: شه پندارد که ما خردمندانیم

شماره ۲۷۲: در آرزوی بوی گل نوروزم

شماره ۲۷۳: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم

شماره ۲۷۴: تا روز همه شب از هوس بیدارم

شماره ۲۷۵: بر دیده خیال دوست بنگاشته‌ام

شماره ۲۷۶: امروز در این حبس من آن ممتحنم

شماره ۲۷۷: از دل بدم آتشی برانگیخته‌ام

شماره ۲۷۸: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم

شماره ۲۷۹: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم

شماره ۲۸۰: آن مرد که در سخن جهانیست منم

شماره ۲۸۱: هر جای که آتش نبردیست منم

شماره ۲۸۲: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم

شماره ۲۸۳: با ناله همی چو ابر بهمن گریم

شماره ۲۸۴: از بلبل نالنده تر و زارترم

شماره ۲۸۵: روزان و شبان در آن غم و تیمارم

شماره ۲۸۶: ای جان جهان تا خبرت یافته ام

شماره ۲۸۷: از خود به تو من بتا گمان‌ها دارم

شماره ۲۸۸: سیراب گلابی تو بر آتش خارم

شماره ۲۸۹: از هر چه بگفته اند پندی دارم

شماره ۲۹۰: من بستر برف و بالش یخ دارم

شماره ۲۹۱: در تاریکی ز بس که می بنشینم

شماره ۲۹۲: آنم که اگر به خلد جایی سازم

شماره ۲۹۳: هر گه که تو را به رهگذاری بینم

شماره ۲۹۴: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم

شماره ۲۹۵: با خود گفتم که من عیال تو شدم

شماره ۲۹۶: آنکو گوید هست قضا تیشه من

شماره ۲۹۷: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن

شماره ۲۹۸: در سمجی چون توانم آرامیدن

شماره ۲۹۹: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن

شماره ۳۰۰: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن

شماره ۳۰۱: سر کردمت ای نگار چون تو سر من

شماره ۳۰۲: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن

شماره ۳۰۳: چون دانش بود مهربان دایه من

شماره ۳۰۴: چشم و دهن آن صنم لاله رخان

شماره ۳۰۵: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم

شماره ۳۰۶: این دیبه دو روی به کلک دو زبان

شماره ۳۰۷: تا نسبت کرد اخوت شعر به من

شماره ۳۰۸: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن

شماره ۳۰۹: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن

شماره ۳۱۰: از کفر کشد زریر شیبانی کین

شماره ۳۱۱: ای برتر من کرده هزاران احسان

شماره ۳۱۲: در خدمت طاهر علی بارم جان

شماره ۳۱۳: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان

شماره ۳۱۴: ای پای برنجن من ای بند گران

شماره ۳۱۵: چون قمری زار زار می نالم من

شماره ۳۱۶: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن

شماره ۳۱۷: زنده به تو مانده ام من ای جان جهان

شماره ۳۱۸: انده چه خورم چراست اندر خوردن

شماره ۳۱۹: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان

شماره ۳۲۰: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من

شماره ۳۲۱: نه روزم هیزم است و نه شب روغن

شماره ۳۲۲: ای روز مرا جز شب دیجور مدان

شماره ۳۲۳: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من

شماره ۳۲۴: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن

شماره ۳۲۵: گردنده چو روز نوبهاری با من

شماره ۳۲۶: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن

شماره ۳۲۷: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان

شماره ۳۲۸: امروز منم تفته دل و رفته روان

شماره ۳۲۹: بگشای چو گل به وعده راست دهن

شماره ۳۳۰: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین

شماره ۳۳۱: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن

شماره ۳۳۲: دیدی که غلام داشتم چندان من

شماره ۳۳۳: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو

شماره ۳۳۴: دل بست شود چو سرفرازد با تو

شماره ۳۳۵: آنی که بری دست نیازد با تو

شماره ۳۳۶: هر جان که بود برتر از آن باشی تو

شماره ۳۳۷: نورست ای ماه حسن سرمایه تو

شماره ۳۳۸: ای نای تو را نقل و می روشن کو

شماره ۳۳۹: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو

شماره ۳۴۰: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو

شماره ۳۴۱: صالح پس ازین طرب نباید بی تو

شماره ۳۴۲: ای شمع شدم به عشق پروانه تو

شماره ۳۴۳: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو

شماره ۳۴۴: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو

شماره ۳۴۵: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو

شماره ۳۴۶: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو

شماره ۳۴۷: روی و بر من تا بشدم از بر تو

شماره ۳۴۸: از کوفتن پای تو و گشتن تو

شماره ۳۴۹: با من به میان رسول باید با تو

شماره ۳۵۰: ای ملک به دولت تو دارا گشته

شماره ۳۵۱: آنی که ز فالها همه فال تو به

شماره ۳۵۲: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه

شماره ۳۵۳: چندان داری ز حسن و خوبی مایه

شماره ۳۵۴: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه

شماره ۳۵۵: آمد بر من به چشمکان خواب زده

شماره ۳۵۶: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه

شماره ۳۵۷: این خوشرویان که ایستادند همه

شماره ۳۵۸: امروز منم چو ماری اندر سله ای

شماره ۳۵۹: دانم که وفا ز دل برانداخته ای

شماره ۳۶۰: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای

شماره ۳۶۱: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای

شماره ۳۶۲: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی

شماره ۳۶۳: روزی که چو باد پیش من برگذری

شماره ۳۶۴: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی

شماره ۳۶۵: مرهم گفتم تو با دل ریش همی

شماره ۳۶۶: دولت ز علاء دولت عالی رای

شماره ۳۶۷: از شیرینی چون به سخن بنشینی

شماره ۳۶۸: با هر تاری ساخته چون پود شوی

شماره ۳۶۹: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی

شماره ۳۷۰: آخر نگذاردم فلک چون زاری

شماره ۳۷۱: ای دولت هند را جمالی دادی

شماره ۳۷۲: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی

شماره ۳۷۳: عشق آتشی افروخت که از بسیاری

شماره ۳۷۴: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی

شماره ۳۷۵: در پیش گل وصال ما را بویی

شماره ۳۷۶: گرچه کندت مساعدت روز بهی

شماره ۳۷۷: فر ابدی و نعمت جاویدی

شماره ۳۷۸: ای حورا زاده لعبت نوشادی

شماره ۳۷۹: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی

شماره ۳۸۰: ای نای هوا بریدم از نای دمی

شماره ۳۸۱: عشوه دهیم همی سرابی گویی

شماره ۳۸۲: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی

شماره ۳۸۳: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای

شماره ۳۸۴: چون بلبل داریم برای رازی

شماره ۳۸۵: امید به زندگانیم نیست بسی

شماره ۳۸۶: مسعود چو دربند گرفتار شدی

شماره ۳۸۷: نالنده تر از نایم در قلعه نای

شماره ۳۸۸: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی

شماره ۳۸۹: بر شاهان جمله پادشاهی داری

شماره ۳۹۰: آمد بر من خیال زیبا یاری

شماره ۳۹۱: ای چرخ همه کار به پرگار زدی

شماره ۳۹۲: از غنچه ناشکفته مستورتری

شماره ۳۹۳: از بلبل بر سرو طربناک تری

شماره ۳۹۴: ای قلعه نای مادر ملک تویی

شماره ۳۹۵: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی

شماره ۳۹۶: چون موی شدم رنج هر بیدادی

شماره ۳۹۷: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی

شماره ۳۹۸: چون دید که بر عزم سفر دارم رای

شماره ۳۹۹: این چرخ بسی بدل کند نوها را