|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر نشان‌دهنده حالتی از درد و رنج است که با آن روبروست. شاعر می‌گوید که گردونه روزگار او را به سختی به تنگنای مشکلات کشانده و در اشک‌هایش غرق شده است. سپس به بخشش و نوسازی اشاره می‌کند که به نوعی او را آرام می‌کند و در نهایت، ذکر می‌کند که در زندان عواطف و مشکلات، به آرامش و خواب نرم رسیده است. به طور کلی، احساسات متضادی از رنج و آرامش در این ابیات به تصویر کشیده شده است.
هوش مصنوعی: در ابتدا، آسمان از رنج و زحمت برایم تیره و تار شد و در زیر این دریای غم، دو چشمانم پر از اشک شده‌اند.
هوش مصنوعی: پس از آنکه بخشش به من وسایل و امکاناتی تازه بخشید، در زندان به آرامش و ناز خوابم برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.