|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق به محبوب خود سخن می‌گوید و خودش را به شمعی تشبیه می‌کند که برای پروانه‌اش می‌سوزد. او از احساس دل‌باختگی و دیوانگی‌اش در اثر عشق به معشوق صحبت می‌کند و بیان می‌کند که امروز به خاطر این عشق، هیچ گونه وابستگی به خود یا دیگران ندارد و تنها در پی محبوبش است. همچنین، او خود را به رشته‌ای که به تن محبوبش بافته شده تشبیه می‌کند که نشان‌دهنده‌ی نزدیکی و وابستگی عمیق او به معشوق است.
هوش مصنوعی: من به خاطر عشق تو مثل شمعی شدم که همه مرا به نام پروانه‌ات می‌شناسند و به هر جا می‌روم، انگار در دیوانگی تو رفته‌ام.
هوش مصنوعی: امروز من از خودم و از دیگران جدا هستم، مانند یک رشته که فقط به تو وابسته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مستیم و خراب کنج میخانه تو
سرخوش همه از شراب پیمانه تو
گیرند اگر چه عاقلان خرده به ما
شادیم که خود شدیم دیوانه تو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.