محمد مهدی فتح اللهی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۱۴ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » عذر آوردن مرغان » پاسخ بایزید به نکیر و منکر:
بسیار ممنون میشوم از شما که عطار را هم در کنار شاعران پرطرفدار قرار دهید.
این حجم از معنا رو در تقریبا هیچ کتابی نمیتوان پیدا کرد
به قول نسیمی
آن کتابی که پر ز اسرار است
منطق الطیر شیخ عطار است
محمد مهدی فتح اللهی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۰۵ دربارهٔ مجد همگر » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۵:
حیف که به شاعرانی مثل همین آقای مجد ، کم لطفی شده
محمد مهدی فتح اللهی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۰۱ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » تورکون دیلی:
الله روحیوی شاد السین
بیزیم دیلیمیز دونیا دا تح دی. بیزیم سسیمیزی کسمک ایستییردیلر اما بیر آز دا شیشدیخ و حیدر بابا کیمین شعر وردیخ.
ا من گوزل تورکی دیلیمیزله چوخ حاشیه قویدوم اما سیلدیلر.
امیر صغیر در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۳۵ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۸:
فوق العاده است این رباعی
فریدون محبی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱۸:
ذبیح هدایت این قطعه را به سبک راک در استدیوی بربط اجرا کرده است. میتوانید آنرا با پیوند زیر ببینید و بشنوید:
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۲۳ در پاسخ به مجتبی خراسانی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:
شخصا خوانش سوم را میپسندم به دلیلی که عرض میکنم:
شعر باید به گونهای خوانده شود که خطاب به دوست باشد. خطاب به قامت یا سرو که نماد قامت است صحیح نیست. چون قامت فقط دلالت بر بلندی یار دارد و دارای شمایل (چهره) نمیباشد که بگوییم ای قامتِ بلند، چه چهرۀ نکویی داری! (این صحیح است: ای دارای قامتِ بلند، چه چهرۀ نکویی داری.)
در خوانش سوم این مشکل وجود ندارد. ابتدا یک ندا دارد که منادایش سروِ بلند قامت است که همان دوست باشد و سپس مستقیما خطاب به دوست است.
در واقع در هر دو مورد (ای سروِ بلند قامت، ای دوست) منادا، دوست است و کاملا صحیح میباشد که به دوست بگوید ای دوست که قامتت مانند سرو بلندبالاست، شمایلت چقدر نیکو و خوب است. در واقع هم قامت را ستوده است و هم شمایل را.
عباس احمدی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۱ دربارهٔ محیط قمی » هفت شهر عشق » شمارهٔ ۷۶ - در مدح حضرت اسدالله الغالب علی بن ابیطالب علیه السلام:
بیت دوم ایراد وزنی دارد
ظاهرا اینطور درست است: به همه عمر همین یک هنر آموخته ام
علی ایزدی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷:
باسلام
در این غزل مهم فهم بیت اول است که حافظ در ساحل رود ارس واقعا به چه معشوق معنوی بلند مرتبه نظر دارد . اینکه بگوییم شاه شجاع یا فلان پادشاه حرف خیلی سخیف است . شاه شجاع یا فلان پادشاه چه قدر و قیمتی دارد که حافظ چنین مطالب عالی را خطاب به او بیان کند .
برمک در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۱۳ در پاسخ به برمک دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۴ - گفتار اَندر آفرینشِ مَردُم:
این سروده ناصرخسرو هم یاداور سخن فردوسی است
خرد آغاز جهان بود و تو انجام جهان
باز گرد، ای سره انجام، بدان نیک آغاز
در برخی نسخه ها نیز چنین امده
نخستینت دانش پسینت شمار
امیرعلی داودپور در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۲۹ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۴:
جناب عطار نیشابوری در این غزل به چند مساله کلیدی زندگی خویش اشاره میفرماید، که نخست از دست رفتن معاش و کار خود بوده که در سلوک حب معشوق (خداوند) حاصل شده و آن اینگونه است که حب حق آنقدر درب ارتزاق را بر سالک تنگ میکند که از زندگی طبیعی ابنا البشر فاصله میگیرد، حرمت را در حلال و حلال را حرام میبیند و در این احوال تقدیر نیز بر او دگرگون میگردد. نمونه آن مساله در کار فلسطین (غزه) است که باید نان حق خویش را از معاند خویش بستاند و این مرحله ایست بس دشوار که عطار به سبب فضیلت سلوک (علم لدن و جستجوی آن) به آن دست یافته. کلمه کلیدی دوم رستاخیز است که از جمله در اشعار اقبال لاهوری و حافظ و عطار و مولوی (سهروردی و همه عرفا و جویندگان چشمه حیات و کیمیای سعادت) به واسطه نزدیکی به حضرت حق در زمان خویش از آن سخن رفته، شایسته است بدانیم که این اقطاب هیچیک همزمان نبوده اند. هر یک قطب زمان خویش بوده اند. برآوردن رستاخیز در نگاه اقطاب است که اهل تشیع مهدی، مسیحیان در عیسی و زردتشتیان در سوشیانت میبینند. مساله سوم میل حضرت عطار به غم است در راه معشوق، که سیره صوفیه است و سیره پیش از اسلام پهلوانیه یا مبارزه بوده است، پس اسلام و پیش از اسلام در تسلیم و مبارزه در راه کمال افتراق میابد. اینست که اقطاب فی النفسه بدون درک حال مغان به کمال نرسند که مغان پارسی نیز سلوک را به کمال رسانده اند. غم نردبان درک پهلوانیست ولی حماسه نیست، حماسه میسر نگردد جز به کمال تاریخ . امید آنکه اگر در بحث کوتاهی بوده، روان عطار از آن درگذرد که ایشان از جمله کمال جویندگان و معلمان بزرگ تصوف هستند.
افسانه چراغی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۵۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۲ - جنگ هوشنگ نوهٔ کیومرث با دیوان به کینخواهی پدرش سیامک:
دستور در متون کهن به معنی وزیر است.
دستور به معنی فرمان، در گذشته "دستوری" بوده است.
افسانه چراغی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۳۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۱ - پادشاهی کیومرث سی سال بود:
به گیتی درون: یکی از ویژگیهای سبک خراسانی، آوردن دو حرف اضافه برای یک متمم است (متمم واژهای است که بعد از حرف اضافه میآید) و در سراسر شاهنامه دیده میشود؛ بنابراین باید در خوانش آنها دقت کرد و حرف اضافه اول و متمم و حرف اضافه دوم را با هم خواند و بعد مکث کرد. مثالهای دیگر: به جانش بر، به رشک اندر.
افسانه چراغی در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۱ - پادشاهی کیومرث سی سال بود:
الف که در پایان واژههای دشمن و آهرمن آمده، الف اشباع یا اطلاق نامیده میشود. این شیوه در موش و گربه عبید زاکانی به کار گرفته شده.
محمدرضا زارعیان در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۰۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۲۴ - نکته گفتن آن شاعر جهت طعن شیعه حلب:
من از این شعر مولانا این را درمییابم : کسانی که فقط از عاشورا و راه حسین فقط عزاداری و سینه زنی بلدند درواقع دینشان خراب شده و خفتگان هستند چون حقیقت قیام امام حسین را نتوانستند دربیابند اگر درمیافتند به آن مرد شاعر توضیح میدادند نه اینکه او را توبیخ کنند که چرا حسین را نمیشناسد. درواقع استاد عرفان مولانا میگوید اگر نتوانید معنای حقیقی واقعه عاشورا را دریابید و راه حسین را بشناسید خفتگان در دین هستید لذا عزاداری شما نمایش خواهد بود و باید بر دین خرابتان عزاداری کنید نه حسین.
سارا در ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۰ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳:
تشکر برای شرح عزل ها
ماهان در ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۲۳ در پاسخ به مهدی رضائی دربارهٔ ایرج میرزا » قطعهها » شمارهٔ ۸۱ - انتقاد از قمهزنان:
خود را مخاطب این شعر بدانید
علی ایزدی در ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۱:
حریم عشق را درگه ....
شاید اشاره به خدایابی از راه عقل و حکمت و عرفان عملی داشته باشد که رفتن به سوی خدا از طریق سلوک عملی خیلی بالاتر از پرداختن به هستی شناسی از طریق عقل حکمت دارد
سامیه در ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۱ در پاسخ به امیر دربارهٔ شاه نعمتالله ولی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱ (مهدی نامه):
با این اوصاف امام زمان نیاد بهتر نیست؟
سیاوش قزلباش در ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:
زیباترین اجرا را بانو پریسا خواننده دوست داشتنی خوانده که نامی از ایشان در لیست بالا برده نشده
محمدرضا خوشدل در ۵ ماه قبل، سهشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۰ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۵۹: