یار در ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۱۸ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
دستم چو شد حمایل در گردن خیالت
پنهان کن از رقیبان دست حمایلم را
بینظیره این بیت، بنظرم شاه بیت این غزل همین بیت است، گرچه تمام ابیات این غزل بسیار زیباست.
احتمال دارد که حافظ تحت تاثیر این بیت قرار گرفته و بیت زیر رو گفته باشه
ای دوست دست حافظ تعویض چشم زخم است
یارب ببینم آن را در گردنت حمایل
سام در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۴۳ دربارهٔ جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۰ - استقبال از سعدی:
سعدی » غزل شمارهٔ ۴۳۷بگذار تا مقابل روی تو بگذریم
دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم
شوق است در جدایی و جُور است در نظر
هم جُور به که طاقت شوقت نیاوریم
روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست
بازآ که روی در قدمانت بگستریم
ما را سری‌ست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم
گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق من
از خاک بیشتر نه که از خاک کمتریم
ما با توایم و با تو نه‌ایم، اینت بلعجب
در حلقه‌ایم با تو و چون حلقه بر دریم
نه بوی مهر می‌شنویم از تو ای عجب
نه روی آن که مهر دگر کس بپروریم
از دشمنان برند شکایت به دوستان
چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم؟
ما خود نمی‌رویم دوان در قفای کس
آن می‌برد که ما به کمند وی اندریم
سعدی تو کیستی؟ که در این حلقهٔ کمند
چندان فتاده‌اند که ما صید لاغریم
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۴۶ دربارهٔ ملا احمد نراقی » مثنوی طاقدیس » بخش ۲۳۸ - روز عاشورا و حالات اصحاب آن حضرت:
1-وجود «بل» در مصرع دوم بیت شماره 10 مشخص میکند که این مصرع به شکل «این ندایی بل صدای آشنا» نادرست است. به استناد نسخه خطی مجلس به شماره ثبت 5379 این مصرع چنین است: «این ندا نی بل صدای آشنا»
2-در مصرع نخست بیت 24: «بَروها» = «ابروها»
سیدمحمد جهانشاهی در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۱۵ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴:
من چنان لاغری ، که پهلویِ من
سیدمحمد جهانشاهی در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۱۳ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴:
آبِ حیوان ، چنین گلاب نداشت
آوین در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۱۱ در پاسخ به صاف دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
سلام
الان که داشتم ابیات این غزل رو می خوندم دقیقا داشتم به همین فکر می کردم که هر بیت برای خودش دنیایی سخن داره
برگ بی برگی در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۸:۴۱ در پاسخ به فرشاد دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۵:
سلام و با تشکر از توجه شما، اصلاح شد
ابو سعید در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۸:۱۰ در پاسخ به ملیکا رضایی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۷:
با سلام و احترام و تشکر
عزیز مضمونی که بنده اشاره کردم مضمون عرفانی نبود بلکه یک معادله‌ی عیان و آشکار هست. حافظ چرا حافظ شده؟ چون حافظ قرآن هست و قرآن به اشاره نازل شده نه به صراحت. این جفای در حق حضرت حافظ هست که اشعارش رو از قرآن و مفاهیم دینی جدا بدونیم فقط چون صرفا خودمون به علت العللی از مفاهیم دینی گریزانیم
حمزه علیدادی در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۳۷ در پاسخ به علی سعیدی دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۴۷ - تتمهٔ اعتماد آن مغرور بر تملق خرس:
من چند وقت پیش تحقیق می‌کردم، بعضی از تاریخ پژوهان و محققان معتقدند که آذربایجان (آذربایجان خودمون و جمهوری آذربایجان که اونم مال خودمون بود) تقریبا ۱۰۰۰ سال پیش به زبون فارسی حرف میزدن. به خاطر مسایل سیاسی و کوچ کردن بعضی‌ها از آسیای میانه به مرور زمان زبونشون عوض شد.
خیلی از بزرگ شاعران فارسی زبون مال آذربایجان هستند.
نظامی گنجوی، خاقانی شروانی و ...
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۴۹ دربارهٔ ملا احمد نراقی » مثنوی طاقدیس » بخش ۲۳۴ - روانه شدن جناب امام حسین ع به سمت عراق:
1-بیت شماره 13 به شکل «توشه بردارید از دیدار او/خوان دعا در گوش گوهربار او» به جای «توشه بردارید از دیدارها/خوان دعا در گوش گوهر بارها» بسیار گویاتر است. نسخۀ خطی مجلس به شماره ثبت 5379 نیز آن را تایید میکند.
2-در مصرع نخست بیت 14 «آمد ز پی» (به جای «آید ز پی») درست است؛ هم برای سازگاری با «رسید» در مصرع دوم و هم به استناد نسخه خطی.
3-مصرع نخست بیت 16 به شکل «رُسته کوپا جای نسرین یاسمن» نادرست است (البته گذشته از اشتباه چاپی). شکل درست آن به استناد نسخه خطی عبارت است از «رُسته گویا جای نسرین و سمن»
صبا در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۲۳ دربارهٔ جلال عضد » دیوان اشعار » غزلیّات » شمارهٔ ۶:
چرا این غزل با غزل شماره‌ی ۲۷ از امیرخسرو دهلوی یکسان است؟
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۰۷ دربارهٔ ملا احمد نراقی » مثنوی طاقدیس » بخش ۲۳۲ - پیغام آوردن جبرئیل به حضرت رسول و شهادت امام حسین ع:
به استناد بخش 78 تذکرة‌الاولیای عطار، انسان می‌توان دارای جایگاه‌های زیر باشد:
زمین، آسمان، عرش، قابِ قوسیْن و نور
به همین خاطر عطار در این بخش می‌گوید: «کسی که از زمین تا نور برسد، مرد نیکی نخواهد بود اگر خود را از چند پشه فراتر ببیند.»
حسین یوسف در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۳۰:
درود
تمنا می کنم این معنی توسط هوش مصنوعی رو حذف کنید، واقعا خیلی جاها شعر رو به بدترین شکل ممکن معنی کرده!
احمد اسدی در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۸:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۱:
زبانت درکِش ای حافظ زمانی
حدیث بی‌زبانان بشنو از نی
به نظر میرسد حافظ با عبارت " بشنو از نی" به مثنوی مولانا و بیت آغازین آن اشاره میکند.
بشنو از نی چون حکایت می کند
وز جداییها شکایت می کند
و واژه "حدیث" نیز تناسبی با این بیت دیباچه مثنوی دارد:
نی حدیث راه پرخون می کند
قصه های عشق مجنون می کند.
اگر این برداشت صحیح باشد، اشاره و ارجاع حافظ در جایی که سخنش را در غزل تمام می کند به بیت سرآغاز مثنوی تلمیح بسیار پرمعنایی است، به خصوص که حافظ در مصراع اول این بیت خود را دعوت به سکوت و شنیدن حدیث از زبان نی می کند.
لاله نیکوسرشت در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۷:۵۶ دربارهٔ اقبال لاهوری » جاویدنامه » بخش ۴۱ - نوای طاهره:
کمپین مبارزه با نشر جعلیات که بررسی های ارزشمند و دقیقی از اشعار کهن و معاصر به عمل‌می‌آورد، این غزل را از علامه اقبال نمی‌داند (در زمره جعلیات اقبال آورده) و در پیامی از قول جناب استاد محیط طباطبایی، این غزل را از شاه طاهر داعی می‌داند.
نگارین گلشن در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۳۸ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۰:
عالی بود آقا رضا احسنت
دکتر حافظ رهنورد در ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۳۳ در پاسخ به مغبچه باده فروش دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲:
درود
بنده سال‌ها پیش در دوره دانشگاه پژوهش کرده‌ام و اکنون حضور ذهن ندارم که دقیق بگویم؛ اما از گفته‌ام مطمئنم. به‌خاطر دارم که جناب آهی در برنامه خود آن دو نسخه را معرفی کردند. می‌توانید آن برنامه را برداشت کنید و گوش دهید تا منبع دقیق را متوجه شوید.
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۴۱ دربارهٔ ملا احمد نراقی » مثنوی طاقدیس » بخش ۲۳۱ - رجوع به حکایت حضرت خلیل الرحمن:
1-مصرع دوم بیت 34 به شکل «ورنه بسپارم به خنجر من چه خر» کاملا نامفهوم است. به استناد نسخه خطی مجلس به شماره ثبت 5379، شکل درست آن عبارت است از «ورنه بسپارم به خنجر من خبر».
2-آخرین بیت، یعنی «بود روزی آن رسول سرفراز/در درون حجره خلوتگاه راز» متغلق است به آغاز بخش 232 مثنوی طاقدیس.
علیرضا بدیع در ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۲۰:۳۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۲۳:
وزن شعر اصلاح شود. رمل مثمن محذوف است و نه سالم
کوروش در ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۴۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۵۷ - تمثیل فکر هر روزینه کی اندر دل آید به مهمان نو کی از اول روز در خانه فرود آید و فضیلت مهمان‌نوازی و ناز مهمان کشیدن و تحکم و بدخویی کند به خداوند خانه: