گنجور » مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۸۰ - بیان سبب فصاحت و بسیارگویی آن فضول به خدمت رسول علیه‌السلام

علی در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۲۲ نوشته:

سلام
من به صورت اتفاقی این شعر رو دیدم و فکر می‌کنم درستش این باشه:
باده نی در هر سری شر می‌کند
آنچــنان را آنچــنان‌تــر مـــی‌کـــند
.
گر خـورد عـاقـل نکـو فر می‌شـود
ور خـورد بـد خـوی بـدتـر می‌شود
.
لیک چـون اغـلب بـدند و ناپـسـند
بـر هـمه مـی را مـحــرم کــرده‌اند
.
تا همین‌جا به یاد دارم و بی شک شما از من بهتر می‌دانید که این شعری که در سایت نوشته شده، مبهم است:
گر بود عاقل نکو فر می‌شود
.
ما در مورد می صحبت می‌کنیم پس از «بودن»نمی‌شود سخن گفت.

reply flag link

تاوتک در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۴۲ نوشته:

غبی کودن و سبک مغز است و خباط هم نوعی دیوانگی

reply flag link

تاوتک در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۴۴ نوشته:

میفرماید اگر کسی بی ادب باشد و این بی نزاکتی خود را پنهان نگاه دارد با می خوردن بی ادبی درونش آشکار میشود اما با ادب چیزی برای مخفی کردن ندارد

reply flag link

ایرج در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۲۱ نوشته:

باده نی در هر سری شر می کند
آنچنان را آنچنان تر می کند
گر بود عاقل ؛ نکوتر می شود
ور بود بد خوی ؛ بد تر می شود
چونکه اغلب بدند و بد پسند
بر همه می را محرم کرده اند
حکم غالب راست ؛ چونکه اغلب بدند
تیغ را از دست رهزن بستدند

reply flag link

محمد حسین کاوری در ‫۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۰۸ پاسخ داده:

این بخش از شعر خیلی سبکه و در شان مولانا نیست. نمیتونم باور کنم چنین چیزی رو مولانا سروده باشه

reply flag link

احمدعباسی در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۱ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۴۵ نوشته:

متن آورده شده دقیقا مطابق داستان 80ازمثنوی از روی نسخه نیکتلسون به تصحیح ناهید فرشادمهر بامقدمه دکترحسین محی الدین الهی قمشه ای چاپ زمستان 1378 نشرمحمد تهران می باشد

reply flag link

احمدعباسی در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۱ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۴۸ نوشته:

درحاشیه 80 داستان 80 ازدفترچهارم مثنوی چاپ ذکرشده می باشد.

reply flag link

خالد شهیم در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۰۷:۴۰ نوشته:

باده نه در هر سری شر میکند
بی حد دست کاری شده این نسخه مثنوی شریف....
شرم باد بر کسی که دست کاری کرده

reply flag link

امیرعلی داودپور در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۲۵ نوشته:

گر خدا را یک بجویی در کتاب
گم شوی با هر ندایی و خطاب
هر خطابی را کسی شایسته است
کاین بشر را هر کجا یک دسته است
می خوری و خون نریزی شد حرام
جای دیگر می خوری بودش مرام
یعنی از کردار اینان ره بخوان
نه به دین هر کسی در ره بمان

reply flag link

احمد لماس در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۲۷ نوشته:

اون ابیاتی که جناب ایرج ذکر کردن که از همین کتاب مساطاب هم اخذ شده در مواددی نادرست و ابتر است! مانند!
لیک چون اغلب بدند و ناپسند
که این مصرع به فرمی دیگر بیان شده.

reply flag link

احمد لماس در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۳۱ نوشته:

در بیت آخر این بخش تقدم و تاخر واژه های چون و اغلب به تناوب و تهاتر تکرار میشوند !
به گمانم‌پای سلیقه هم به میان آمده کم کم.

reply flag link

محمود غفاری در ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۵۶ نوشته:

مگه میشه آخه شعره مولانارو اینهمه تغییر بدید و بنویسید واقعا که از تاسف گذشته خاک تو سرتون .واقعا نمیشه اسم اینکارو اشتباه تایپی ام گذاشت نویسنده رفته می خورده که مولانارو بهتر درک کنه که زیادی ام خورده و حالش بد شده که این شعر هم مصداق هست هم تصحیح شعر :

باده نی در هر سری شر می‌کند

آنچنان را آنچنان تر میکند

گر خورد عاقل نکو فر میکند

ور خورد بد خوی بدتر می شود

لیک چون اغلب بدندو ناپسند

بر همه می را محرم کرده اند

نمیدونم واقعا چطوری منظورمو بیان کنم اخه مگه میشه یه اشتباه به این بزرگی کنید و دقیقا هم همون شعر شرح حالتون رو وصف کنه میگه اگه آدم عاقل بخوره نیکی فوران میکنه و اگه آدم نادان بخوره اینجور افتضاحی که نویسنده به بار آورده به بار میاد یاااحق

reply flag link

آینهٔ صفا در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۰۴ پاسخ داده:

آقای محمد علی موحد در سال ۱۳۹۶ تصحیح جدیدی از مثنوی معنوی با اتکا به نسخه‌های خطی کتابت شده در ۱۵ سال پس از فوت جلال‌الدین به چاپ رساندند. در این تصحیح جدید، بسیاری از ایرادات، حذفیات و اضافاتی را که در طول قرون به مثنوی وارد گشته تصحیح کرده‌ و نسخه‌ی حاضر را با عنوان «نزدیک‌ترین به آنچه مولوی سرود» در اختیار فارسی‌زبانان قرار داده‌اند.

مثنوی معنوی در سایت گنجور از روی این تصحیح نگاشته شده است. اگر علاقه‌مند هستید، میتوانید به مقدمه‌ی محمد علی موحد رجوع کرده و شیوه‌ی تحقیق وی را مطالعه کنید و از صحت آن مطمئن شوید. همچنین با نظر به گنجینه‌ی تصویری گنجور (در بالا) خواهید دید که در معتبر‌ترین نسخه‌ی دستنویس مثنوی (نسخه قونیه) نیز ابیات به همین شکل نگاشته شده‌اند.

آنچه شما نوشته‌اید احتمالا توسط دیگران برای تفهیم بیشتر و یا بنا به سلیقه‌ی شخصی و یا اشتباه در کتابت وارد نسخه‌ای گشته و سپس به عنوان اصل در نظر گرفته شده‌اند.

reply flag link

حسین موسوی در ‫۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۲۵ نوشته:

بنده اینطور خوانده بودم:

باده نی در هر سری شر می‌کند

آنچنان را آنچنان تر میکند

گر بود عاقل نکو تر می شود

ور بود بد خوی بدتر می شود

لیک چون اغلب بد اند و بد پسند

بر همه می را محرم کرده اند

reply flag link

صدرالدین باریک‌بین در ‫۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۱۹ نوشته:

منظور از «می» در مصراع دوم بیت سوم «مِی» هست؟

reply flag link

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۰۳ نوشته:

دربارهٔ نه همه جا بی‌خودی شر می‌کند ...

سلام جناب باریک بین عزیز

بلی منظور می یا همان مسکرات است مولانا میفرمایند خوردن مسکرات آدم بی نزاکت را بی ادب تر میکند ولی آدم با ادب وتربیت اگر باده بنوشد در حال مستی نیز مبادی آداب میماند. البته ناگفته نماند که آن شخص در حضور حضرت رسول مست باده نبوده وطبق معنی بیت اول چون پرتو یی از انوار باطنی وروحانی پیامبر بر جان او تابید آن سبک مغز مست وشادمان وپر گو شد ودر حضور حضرت بی ادبی کرد.

شاد باشید

reply flag link

مهدی در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۵۱ نوشته:

مولانا با بهره بردن از وقایع زمان محمد بدنبال اهدافیست که نشان بدهد زنده شدن واقعی چیست. شراب خدایی در افراد مختلف تاثیرات متفاوتی میگذارد در آنهاییکه کاملا از ذهنیت و الودگی ذهنی رها شده و خدایی شده باشند خدایی تر شده، ذهنهای کاملا رها نشده از الودگی که به غلط تصور میکنند به خدا زنده شده اند این تصورات غلط حالشان را بدتر، الودگی دیگری بر ذهنیاتشان اضافه شده ،فاصله اشان را از خدا بیشتر خواهد کرد. عارفانی بودند که به واقع به خدا زنده نشده ولی تصور میکردند که زنده شده اند. عرفان برای اینها شده بود وسیله ای برای فخر فروشی. حال انکه فخر فروشی خودش یکی از نشانه های زنده نشدن بوده، لاجرم بر الودگی ذهنی انها افزوده و موجب فاصله بیشتر از خدا خواهد شد.

reply flag link

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری:	مثنوی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

بخش ۸۰ - بیان سبب فصاحت و بسیارگویی آن فضول به خدمت رسول علیه‌السلام