مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر چهارم
»
بخش ۸۰ - بیان سبب فصاحت و بسیارگویی آن فضول به خدمت رسول علیه‌السلام
پرتو مستی بی‌حد نبی
چون بزد هم مست و خوش گشت آن غبی
لاجرم بسیارگو شد از نشاط
مست ادب بگذاشت آمد در خباط
نه همه جا بی‌خودی شر میکند
بی‌ادب را می چنان‌تر میکند
گر بود عاقل نکو فر میشود
ور بود بدخوی بتر میشود
لیک اغلب چون بدند و ناپسند
بر همه می را محرم کرده‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به تأثیرات پرتو مستی و شادی ناشی از آن اشاره دارد. شاعر می‌گوید که شخصی که در مستی به سر می‌برد، به طرز خوشایندی تغییر میکند و از آن حالت، نزدیک‌تر به ادب و نشاط میشود. اما در عین حال، همه بی‌خودها به رفتارهای ناپسند سوق نمی‌یابند و برخی از افراد ممکن است تحت تأثیر مستی، وخیم‌تر هم بشوند. در نهایت، عاقل‌ها می‌توانند از این حالت بهره ببرند، ولی افراد بدخوی به بدتر شدن می‌گرایند. بنابراین، در اکثر موارد عابران ناپسند به حالتی از مستی می‌رسند که باعث میشود به دیگران مشکوک شوند و آن را محرم نمی‌دانند.
وقتی که پرتو مستی بی حد ناشی از حضور نبی بر آن فرد گمراه افتاد، او هم مست شد.
این طور شد که نشاط مستی باعث شد او پرگویی کند، و آن مست ادب را فراموش کرد و بی‌عقلی کرد.
مستی همیشه مایهٔ شر نیست؛ بلکه بی‌ادب است که مستی بی‌ادب‌ترش میکند.
حین مستی، اگر انسان عاقل باشد، به رفتار خوب و نیکویی می‌رسد، اما اگر فردی بدخو باشد، وضعیتش بدتر میشود.
اما چون بیشتر افراد بدکردار هستند، می را بر همه حرام کرده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۱۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.