خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲: چون عهده نمی‌شود کسی فردا را - حالی خوش دار این دل پر سودا را
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۴۴: چون عهده نمیکند کسی فردا را - یک امشب خوش کن دلِ پر سودا را
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳: قرآن که مهین کلام خوانند آن را - گهگاه نه بر دوام خوانند آن را
سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱: قرآن که بهین کلام خوانند آن را - جا جای، نه بر دوام خوانند آن را
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷: آن قصر که جمشید در او جام گرفت - آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
سدیدالدین اعور: آن قصد که جمشید در او جام گرفت - آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹: بر چهرۀ گل نسیم نوروز خوش است - در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۳۸: بر چهرهٔ گل شبنم نوروز خوشست - در باغ و چمن روی دل افروز خوشست
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳: ترکیب طبایع چو به کام تو دمی‌ست - رو شاد بزی اگرچه بر تو ستمی‌ست
فخر رازی: ترکیب طبایع چو به کام تو دمی‌ست - تو داد کن ارچه بر تو هر دم ستمی‌ست
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵: چون بلبل مست راه در بستان یافت - روی گل و جام باده را خندان یافت
کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۳: چون بلبل مست راه در بستان یافت - روی گل و جام باده را خندان یافت
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹: چون نیست ز هرچه هست جز باد به دست - چون هست به هرچه هست نقصان و شکست
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۳: چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست - چون هست ز هر چه نیست نقصان و شکست
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸: عمری‌ست مرا تیره و کاری‌ست نه راست - محنت همه افزوده و راحت کم و کاست
شهاب‌الدین ابوالحسن طلحه مروزی: عمری‌ست مرا تیره و کاری‌ست نه راست - محنت همه افزوده و راحت کم و کاست
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲: گویند مرا که دوزخی باشد مست - قولی‌ست خلاف ، دل در آن نتوان بست
پور خطیب گنجه: گویند بهشت را کجا یابد مست - وز دوزخ آزاد که بتواند جست
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴: مهتاب به نور دامن شب بشکافت - می نوش دمی بهتر از این نتوان یافت
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۴۳: مهتاب به نور دامن شب بشکافت - میخور که دمی خوشتر ازین نتوان یافت
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۹: بر چشم تو عالم ارچه می‌آرایند - مگرای بدان که عاقلان نگرایند
اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۷۸: گر عالم را زبهر تو آرایند - مگر ای که عاقلان بدو نگرایند
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷: در دهر هر آن‌که نیم‌نانی دارد - از بهر نشست آشیانی دارد
عزیز طغرایی: آن کو به سلامت است و نانی دارد - وز بهر نشست آشیانی دارد
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷: در دهر هر آن‌که نیم‌نانی دارد - از بهر نشست آشیانی دارد
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹۳: آن کس که ز چرخ نیم نانی دارد - وز بهر مقام آشیانی دارد
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹: روزی‌ست خوش و هوا نه گرم است و نه سرد - ابر از رخ گلزار همی‌شوید گرد
امیر معزی: روزی‌ست خوش و هوا نه گرم است و نه سرد - ابر از رخ گلزار همی‌شوید گرد
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵: گردون ز زمین هیچ گلی برنارد - کش نشکند و هم به زمین نسپارد
سنایی: گردون ز زمین هیچ گلی برنارد - که‌ش نسپرد و هم به زمین نسپارد
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷: گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک - چون عاقبت کار چنین خواهد بود
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۰۱: پس ما می و معشوق به کف میداریم - چون عاقبت کار همین خواهد بود
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲: ای دل غم این جهان فرسوده مخور - بیهوده نه‌ای غمان بیهوده مخور
امامی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳: ای دل غم این جهان بیهوده مخور - بیهوده نئی غمان بیهوده مخمور
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۴: این اهل قبور خاک گشتند و غبار - هر ذره ز هر ذره گرفتند کنار
عطار » مختارنامه » باب بیست و چهارم: در آنكه مرگ لازم و روی زمین خاك رفتگان است » شمارهٔ ۴۲: ای اهل قبور! خاک گشتید و غبار - هر ذرّه ز هر ذرّه گرفتید فرار
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۵: بر مفرش خاک خفتگان میبینم - در زیرزمین نهفتگان میبینم
عطار » مختارنامه » باب بیست و چهارم: در آنكه مرگ لازم و روی زمین خاك رفتگان است » شمارهٔ ۳۹: بر بستر خاک خفتگان میبینم - در زیر زمین نهفتگان میبینم
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۴: یک چند به کودکی باستاد شدیم - یک چند به استادی خود شاد شدیم
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۵: یک چند به کودکی به استاد شدیم - یک چند به روی دوستان شاد شدیم
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸: برخیز و مخور غم جهان گذران - بنشین و دمی به شادمانی گذران
کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۷۷: برخیز و مخور غم جهان گذران - بنشین و جهان بشادمانی گذران
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱: رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین - نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۹: رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین - نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۲: می خور که فلک بهر هلاک من و تو - قصدی دارد به جان پاک من و تو
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۵۹: می خور که فلک بهر هلاک من و تو - قصدی دارد به جان پاک من و تو
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴: بنگر ز صبا دامن گل چاک شده - بلبل ز جمال گل طربناک شده
عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد » شمارهٔ ۱: بنگر ز صبا دامنِ گل چاک شده - بلبل ز جمال گل طربناک شده
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹: چندان که نگاه میکنم هر سویی - در باغ روان است ز کوثر جویی
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۷۷: چندان که نگاه میکنم هر سوئی - از سبزه بهشت است و ز کوثر جویی
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴: گر آمدنم به خود بُدی، نامدمی - ور نیز شدن به من بُدی، کی شدمی
سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۵: گر آمدنم ز من بدی نامدمی - ور نیز شدن ز من بدی کی شدمی
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸: هنگام صبوح ای صنم فرخ پی - برساز ترانه‌ای و پیش‌آور می
ابوالعلاء گنجوی: هنگام صبوح ای صنم فرخ پی - برساز ترانه‌ای و پیش‌آور می
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » راز آفرینش [ ۱۵-۱] » رباعی ۷: اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من، - وین حرفِ معمّا نه تو خوانی و نه من؛
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۵۵: اسرار ازل را نه تو دانی و نه من - وین حرف معما نه تو خوانی و نه من
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » راز آفرینش [ ۱۵-۱] » رباعی ۷: اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من، - وین حرفِ معمّا نه تو خوانی و نه من؛
ناصر بخارایی » رباعیات » شمارهٔ ۲۰: اسرار ازل را نه تو دانی و نه من - وین حرف معما نه تو خوانی و نه من
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » درد زندگی [۲۵-۱۶] » رباعی ۱۶: امروز که نوبت جوانی من است، - می نوشم از آن‌که کامرانی من است؛
سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵: امروز که رونق جوانی من است - می خواهم ازان که شادمانی من است
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » درد زندگی [۲۵-۱۶] » رباعی ۱۷: گر آمدنم به من بُدی، نامَدَمی. - ور نیز شدن به من بدی، کی شدمی؟
سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۵: گر آمدنم ز من بدی نامدمی - ور نیز شدن ز من بدی کی شدمی
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » درد زندگی [۲۵-۱۶] » رباعی ۱۹: افسوس که بیفایده فرسوده شدیم، - وَز داسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم؛
عطار » مختارنامه » باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر » شمارهٔ ۴۵: افسوس که بی فایده فرسوده شدیم - وز آسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » درد زندگی [۲۵-۱۶] » رباعی ۲۰: * با یار چو آرمیده باشی همه عمر، - لذاتِ جهان چشیده باشی همه عمر،
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۳۱: لذات جهان چشیده باشی همه عمر - با یار خود آرمیده باشی همه عمر
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » درد زندگی [۲۵-۱۶] » رباعی ۲۰: * با یار چو آرمیده باشی همه عمر، - لذاتِ جهان چشیده باشی همه عمر،
اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳۳: با یار اگر آرمیده باشی همه عمر - لذات جهان چشیده باشی همه عمر
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » گردش دوران [۵۶-۳۵] » رباعی ۳۷: یک‌چند به کودکی به استاد شدیم؛ - یک‌چند ز استادی خود شاد شدیم؛
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۵: یک چند به کودکی به استاد شدیم - یک چند به روی دوستان شاد شدیم
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » گردش دوران [۵۶-۳۵] » رباعی ۴۲: * میپرسیدی که چیست این نقشِ مجاز، - گر برگویم حقیقتش هست دراز،
عطار » مختارنامه » باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد » شمارهٔ ۴۴: میپرسیدی که چیست این نقش مجاز - گر بر گویم حقیقتش هست دراز
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » گردش دوران [۵۶-۳۵] » رباعی ۵۲: بر مَفْرشِ خاک خفتگان میبینم، - در زیر زمین نهفتگان میبینم؛
عطار » مختارنامه » باب بیست و چهارم: در آنكه مرگ لازم و روی زمین خاك رفتگان است » شمارهٔ ۳۹: بر بستر خاک خفتگان میبینم - در زیر زمین نهفتگان میبینم
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » ذرات گردنده [۷۳-۵۷] » رباعی ۶۰: بنگر ز صبا دامن گل چاک شده، - بلبل ز جمال گُل طَرَبناک شده؛
عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد » شمارهٔ ۱: بنگر ز صبا دامنِ گل چاک شده - بلبل ز جمال گل طربناک شده
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » ذرات گردنده [۷۳-۵۷] » رباعی ۶۴: می خور که فلک بهر هلاک من و تو، - قصدی دارد به جانِ پاک من و تو؛
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۵۹: می خور که فلک بهر هلاک من و تو - قصدی دارد به جان پاک من و تو
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۴: * رندی دیدم نشسته بر خِنْگِ زمین، - نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین،
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۹: رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین - نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۶: چون نیست زِ هرچه هست جُز باد به دست، - چون هست زِ هرچه هست نُقصان و شکست،
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۳: چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست - چون هست ز هر چه نیست نقصان و شکست
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۷: بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ، - وَز حاصلِ عمر چیست در دستم؟ هیچ،
خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲: دانی ز جهان چه طرف بربستم هیچ - وز حاصل ایام چه در دستم هیچ
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۱۱: مهتاب به نور دامن شب بشکافت - می نوش، دمی خوشتر از این نتوان یافت
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۴۳: مهتاب به نور دامن شب بشکافت - میخور که دمی خوشتر ازین نتوان یافت
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۱۲: چون عهده نمی‌شود کسی فردا را، - حالی خوش کن تو این دلِ سودا را،
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۴۴: چون عهده نمیکند کسی فردا را - یک امشب خوش کن دلِ پر سودا را
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۱۴: هنگام سپیده‌دم خروس سحری، - دانی که چرا همی‌کند نوحه‌گری؟
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۵۰: هنگام سپیده دم خروس سحری - دانی که چرا همی کند نوحه گری
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۲۰: بر چهرهٔ گُل نسیمِ نوروز خوش است، - در صَحنِ چمن رویِ دل‌افروز خوش است،
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۳۸: بر چهرهٔ گل شبنم نوروز خوشست - در باغ و چمن روی دل افروز خوشست
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۲۹: زان پیش که نامِ تو ز عالَم برود - می خور، که چو می به دل رسد غم برود؛
عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۵۱: خواهی که غم از دل تو یک دم بشود - میخور که چو می به دل رسد غم بشود
خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۴۲: دوزخ شَرَری ز رنجِ بیهودهٔ ماست. - فردوس دمی زِ وقتِ آسودهٔ ماست.
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۵: دوزخ شرری ز رنج بیهودهٔ ماست - فردوس دمی ز وقت آسودهٔ ماست