گنجور

 
خیام

هنگام سپیده‌دم خروس سحری،

دانی که چرا همی‌کند نوحه‌گری؟

یعنی که: نمودند در آیینهٔ صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری!

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode