علی دعوت الحق در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:

سلام خدمت مولانا دوستان.مولانا هفت مدار انرژی یا هفت آسمان یا هفت شهر عشق یا هفت چاکرای اصلی انسان را می‌شناختند. انسان هفت مدار مهم دارد .ترس و مادی‌گرایی وشهوت وخشم وکینه ودروغ وغیبت و قضاوت ودر لحظه نبودن و فکر ،هفت کارکرد غلط این مدارهاست.ایشان میفرمایند،سینه را از کینه همانند بقیه هفت سینه ( هفت مدار انسان)پاک کن.مدار سینه ارشد بر مدارهای پایینی و پاک نمودن آن راه اتصال ما به چاکرای گلو و چشم سوم وتاج است(انسان کامل).و ایشان نسبت به اهمیت این مدار و پاک کردن سینه از کدورت و کینه آگاهی داشته آمد
درود بنده و خداوند بر شما و ایشان

فرهاد در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۱:

دوستانی که با "میدهد" مشکل دارند و آن را بی سلیقگی و غلط میدانند، گوش بدن!
پیوند به وبگاه بیرونی

محمد در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۷:

سلام
مفهوم و منظور از سرافراز در مصرع سمند سرافراز بر دژ کشید چیست؟

محمد عسگری - وفا - در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۹:

حادی در
لغت‌نامه دهخدا
حادی . (ع ص ) آنکه شتران را حُدی خواند. آنکه برای اشتر خواند تا نیک رود. هزیز؛ بنشاط آوردن حادی شتران را بسرود. || راننده . سائق . ساربان .

شهریار در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۳۲ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۹:

به به عالی

آزادبخت در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۳۳ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۶۱:

گیسوی من به سوی من ندو ریحان است
گر به چشم تو همی تافته مار آید

علی در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۲۵ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد چهارم » حاصل عمر:

استاد گلپایگانی با صدای آسمانی خود همانند سایر آوازهایش چه زیبا این آواز را با سوز برای عاشقان دل خسته و عشق ازدست داده خوانده است حتماًًً گوش دهید و تلفیق شعروموسیقی ، فرازفرودها ، بیان زیبا و واضح اشعار ، اوج قدرت صدا ،سبک استاد و . . . را دراین آوازگوش دهید

طاهره در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۸۱ - متردد شدن در میان مذهبهای مخالف و بیرون‌شو و مخلص یافتن:

حاشیه هایی که نوشته شده در این صفحه خیلی خیلی جالب بود.
به نظرم مصداق بیت دوم و سوم همین صفحه است.
فلسفی از نوع دیگر کرده شرح
باحثی مر گفت او را کرده جرح
وآن دگر در هر دو طعنه می‌زند
وآن دگر از زرق جانی می‌کند

صبا مرادی در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:

با سلام. به نظر در مصرع دوم بیت ششم یک "و" جا افتاده است. خم می دیدم و خون در دل و.....

حدیث ۸۵ در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۵۱ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۵:

بیت آخر
که درآ درآ عراقی ک تو هم از آن مایی

محسنی در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۳۹ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۳۲:

تعجب دارم از عزیزی که غلط املایی و پرتکرارِ "ه" اضافی (به جای کسره برای دو کلمه که به یکدیگر ربط داده می شوند) را در این صفحه تکرار فرموده است. طبقه به جای طبقِ و باعث اشتباه در درک منظورشان می شود. احتمالا اشتباه تایپی ست.

nabavar در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۳۹ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۹:

این غزل از اوحدی مراغه ای ست،
غزل شمارهٔ 107
درد دلم را طبیب چاره ندانست
مرهم این ریش پاره پاره ندانست
راز دلم را به صبر، گفت: بپوشان
حال دل غرقه از کناره ندانست
طالع من خود چه شور بود؟ که هرگز
هیچ منجم در آن ستاره ندانست
یار به یک بار میل سوی جفا کرد
حق وفای هزار باره ندانست
برد گمانی که: ما به عشق اسیریم
این که چه نامیم یا چه کاره؟ ندانست
خال بنا گوش اوز گوشه نشینان
برد چنان دل، که گوشواره ندانست
قافلهٔ عقل را به ساعد سیمین
راه ز جایی بزد که باره ندانست
دوش به خونی گریستم، که ز موجش
عقل به اندیشها گذاره ندانست
سختی ازان دید، اوحدی، که به اول
قاعدهٔ آن دل چو خاره ندانست

شاهرخ در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۳:

ایشون میگه زرتشت شما میگی علی ! کجارفت پس بی مکانو بی زمانی تو؟

امیر کرمی در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۵۵ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۹:

درود
در مصرع اول بیت دوم یک 《را》 جا افتاده است
راز دلت را به صبر گفت بپوشان

شهداد در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۰۹ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۸۱:

روزی که نهالِ عمر من کنده ‌شود
عمر را به نهالی تشبیه کرده و مرگ را کنده شدن این نهال. یعنی روزی که مردم و از دنیا رفتم.
و اجزام ز یک‌دگر پراکنده شود
بعد از مرگ اجزای بدن آدم تجزیه می شود. و منظور دقیقا همین ایست.
گر زان‌ که صراحیی کُنند از گِل من،
گر زان = اگر از آن
صراحی = ظرف شیشه ای مخصوص شراب.
اگر از گل وجود من ظرفی مخصوص شراب بسازند
حالی که ز باده پُر کنی زنده شود.
باده = شراب
اگر ظرف ر ااز شراب پر کنی گویی که من زنده شده ام

امیر در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۵۳ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۴:

با احترام مصراع دوم بیت اول، «تو» دوم به نظر اضافه می‌آید و با حذف آن وزن شعر درست می‌شود.

حمیدحائری در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۴۵ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۲:

نظر و نگاه را نسبت به« مَی» یا همان شراب مورد نظر شما ، باید دیگرگونه و ژرفتر کنید.
ابتدا اینکه این «مَی» هیچ عیب و آسیبی نداره از نظر پزشکی. رجوع می‌دهم به جلد دوم کتاب «قانون» تألیف حجت الحق شیخ الاسلام حکیم ابوعلی سینا ، که دوازده صفحه به فواید و برکات شراب پرداختند.
دوم اینکه چه اصراری داریم که حکیمِ نیشابور را بزور آنگونه که خود دوست داریم قالب ببندیم و گفته‌هایشان را تفسیر و توصیف کنیم
حکیم نشابور، ریاضی دان و ستاره شناسی ورای درک بودند و حال اگر در باغ شخصی خویش چه می‌کردند و چه می‌خوردند و چه می‌شدند ، به ما مرتبط نیست.
دانشمندی بزرگ که همه در علم کوشید و هیچ تلاش و ادعایی بر تصوف و دین باوری و تبلیغ نداشت، هرچه از باور بوده در قلب و دل خویش داشتند
از میان رسائل و مکتوبات سراسر علمی و شگفت او ، تنها به دفتر دلنوشتهء ایشان که فقط و فقط در خلوت و برای خود می‌گفتند و میسرودند، دست یازیدیم و هرکس به جد و به سعی ، کوشش به تفسیر آن مطالب در حوزه باور شخصی خویش می‌کنیم.
شگفتا

سالار هارونی در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۴۱ دربارهٔ عارف قزوینی » تصنیف‌ها » شمارهٔ ۱۰ - از خون جوانان وطن لاله دمیده:

از ابر کرم خطه ری رشگ ختن شد
کلمه ری جا افتاده است

علی در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۰۸ دربارهٔ فردوسی » هجونامه (منتسب):

یکسری ابیات منسوب هست به همه ی شاعران کلی به زبان و کار کلی اونها نمیخوره حتی بیت:
که رستم یلی بود در سیستان
منش کرده ام رستم دستان
رو هم چون به زبان و طرز نوشتار فردوسی نمیخوره برای اون نمیدونن.

حامد در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۱۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۵۸ - بیان آنک بی‌کاران و افسانه‌جویان مثل آن ترک‌اند و عالم غرار غدار هم‌چو آن درزی و شهوات و زبان مضاحک گفتن این دنیاست و عمر هم‌چون آن اطلس پیش این درزی جهت قبای بقا و لباس تقوی ساختن:

در مصرع دوم از بیت سوم، واژه دلال را به وبال اصلاح کنید. وبال اصطلاح نجومی است و در این شعر از فنون نجوم آموزش استفاده شده.