سعید در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۲۱ در پاسخ به منصور پویان دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱ - حکایت بقال و طوطی و روغن ریختن طوطی در دکان:
قیاس مع الفارق.
افشین بلالایی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۰ در پاسخ به Roya دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۷:
همون عبارت «بگه» درست و به معنی پگاه و صبح زود هستش
بگاه
لغت‌نامه دهخدا
بگاه . [ ب ِ ] (ق مرکب ) پگاه . بوقت . (ناظم الاطباء). بوقت و زود.(رشیدی ). معنی ترکیبی آن بروقت است زود و شتاب . (آنندراج ). و بگ
مهتاب در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۵۴ دربارهٔ قاسم انوار » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۸:
سلام. نمیدونم بیت چهارم چه جوری خونده میشه:
اصل این جمله...
محمد سلماسی زاده در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۲:
در ابیات :
ای ساقی روشن دلان بردار سغراق کرم
کز بهر این آورده‌ای ما را ز صحرای عدم
تا جان ز فکرت بگذرد وین پرده‌ها را بردرد
زیرا که فکرت جان خورد جان را کند هر لحظه کم
سغراق به معنای پیاله شراب است
خداوند به کرم خویش ما را زصحرای عدم بهر آن آورد که از می حضورش مست گردیم ، پرده های اوهام بردریم و از فکرت ( افکار ناخواسته ) بگذریم زیرا که فکرت جان خورد ، جان را کند هرلحظه کم
کوروش در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۵:۱۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۷ - مناجات:
دیدهٔ دل کو به گردون بنگریست
دید که اینجا هر دمی میناگریست
قلب اعیانست و اکسیری محیط
ایتلاف خرقهٔ تن بی‌مخیط
یعنی چه ؟
سفید در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۰۱ دربارهٔ حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۱۷۰:
بار غمی که می‌شکند کوه را کمر
قربان دل شوم که به مردانگی کشید
سفید در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۰۰ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » فصل بیست وپنجم - فرمود لطف‌های شما و سعی‌های شما و تربیت‌ها که می‌کنید:
«چون کار دنیا بی رنج میسر نمی‌شود و کار آخرت همچنین، باری این رنج را سوی آخرت صرف کن تا ضایع نباشد.»
ابوتراب. عبودی در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۸ دربارهٔ حزین لاهیجی » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۷:
با سلام و عرض ادب.
به لطف حضرت حق فرّ و جاهی کرده ام پیدا
نهان انــدر دل خود جایگاهــی کــــرده ام پیدابسوزد عالمـــــی گـر از دل تنگم کشم آهی
من از غمهای دل در سینه آهی کرده ام پیدااگر چه آسمان دل ز دود آه تاریک است
در آن تاریکــــی انبوه ماهــــی کرده ام پیدادر این ویرانسرای دل که سرشارِِغم عشق است
میان خیل غم ،خوش دیدگاهی کرده ام پیدابـــــــرای سیـــر انفس در ورای عالم امکان
من از دروازهٔ دل شاهـراهی کرده ام پیدااز آن ره سوی مقصد طرفة العینی گذر کردم
وز آن سیر و سفر بیچون نگاهی کرده ام پیداچه غم دارم(عبودی)زین همه غمهای بی پایان
که بین آن همه غم پادشاهــی کـــرده ام پیـدابا احترام
دیوان ابوتراب عبودی،چاپ دوم.
افشین آرامش در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷:
اخیرا روایتی شندیم که این غزل در وصف ابوالفضل العباس سروده شده ست .
Bijan G بیژن در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:
هوش مصنوعی در این بیت اشتباه کرده و من توضیح پا ئین را نوشتم در آن قسمت ولی ذخیره نشد.
هر چند بردی آبم روی از درت نتابم جور از حبیب خوشتر کز مدّعی رعایتاگرچه آبرویم را لگدمال کردی و حیثیتم را خدشه‌دار نمودی، امّا هنوز هم از درگاهت دست نمی‌کشم و راه وفاداری را ترک نخواهم گفت. چرا که ستم دوست، هر چند جانکاه، از مهربانی دشمن برایم شیرین‌تر است.
جعفر عسکری در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۵۶ دربارهٔ کلیم » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳۷:
دعا اثر نکند گر بر آسمان رفته
و
مزاج فهم به مسند ز آستان رفته
جعفر عسکری در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۴۳ دربارهٔ کلیم » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳۵:
زاشُفتگیّ حالم، ربط از سخن رمیده
از هم فتاده حرفم، چون نامه‌ی دریده
در وادی محبّت، شاید رسد به آبی
رفته‌ست تا به چشمم، خارِ به پا خلیده
سامان دل‌ربایی، لطف است و مهربانی
نه چشم نیم مست و نه ابروی کشیده
سرسبز باد یارب! بستان عشق، کانجا
غلتیده است بر گل، مرغ به خون تپیده
قدرت چو نیست، مُردن از زندگی ست خوشتر
صد بار سر بریده، بهتر ز پر بریده
هم طالع نصیحت درد دلی ست ما را
در پیش هر که گفتی، نشنیده و شنیده
در چین طرّه‌ی او، از حال دل چه پرسی؟
یک سینه زخم دارد، چون شانه بو رسیده
گردد ز حرف سردی، پرحوصله، تُنُک ظرف
آشوبد از نسیمی، دریای آرمیده
شد عمرها که نگرفت، یک مست جای منصور
آری! کمان حلاج مانده‌ست ناکشیده
بیدار گر نگردد، بخت کلیم، شاید!
زیرا که کام دل را دائم به خواب دیده
عاطفه یانپی در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۲۴ دربارهٔ محیط قمی » هفت شهر عشق » شمارهٔ ۷۵ - مزیّن به اسم مبارک نبی و وصیّ صلی الله علیه و آله و سلم:
این زمستان را نبین ما هم بهاری داشتیم زمستان ۴۰۳
nacm S در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:
شعر سعدی یطوریه تو هر مرحله از زندگی یکی ازونها رو کامل درک میکنی و ناخودگاه تو ذهنت میاد...
ب دلارام در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۱ - آئین آینه:
با سلام، متاسفانه هردو خواننده بیت آخررا غلط می خوانند، درست آن به صورت زیر است:
پروین نشان دوست درستی و راستیست
وگرنه وزن به هم ریخته تبدیل به نثر می شود
Mahmood Shams در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۴۴ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۸۰ - زن در ایران:
متاسفم برای عوامل سایت خوب گنجور که بارها و بارها حاشیه های بنده رو که نقد بود و بدون بی ادبی و توهین به شاعر و حاشیه نویسان ولی به درخواست مخالفان یا سلیقه شخصی این سایت حذف شد که زمان های زیادی صرف این موضوع شد تا دیگران بخوانند و استفاه کنند چرا در ایران تحمل نظر مخالف بدون از فحاشی و بی ادبی سخت و حتی مدعیان اهل فرهنگ و هنر و مطالعه فاقد این ارزش هستند !!
چرا اجازه آزادی بیان با هر دیدگاه و عقیده و نظری وجود نداره
وقتی شاعر شعر اجتماعی و منتقدانه ای سروده و در
امور اجتماعی و سیاسی وارد شده نباید نقد شود
تا دیگران هم به نتایج بهتری برسند !!!؟؟؟
برمک در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۱۴ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۱۴۱ - پند دادن گرشاسب نریمان را:
نکوکار با چهره زشت و تار
فراوان به از نیکوی زشتکار
محمدرضا خوشدل در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۱۹ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۷:
سلام لطفا تکلیف غزل ۱۲۷ جناب وحشی رو روشن کنید از بابت اینکه در خوانش ها آقای جراح زاده حدود ۷ بیت اضافه بدون تخلص در ادامه بیت آخر خیلی هم زیبا خوانش میکنند و در حاشیه ها دوستانی این غزل را عرفی شیرازی یا حکیم سبزواری یا دیگری نسبت داده اند و حتی در قسمت تصاویر هم بجای تصویر غزل ۱۲۷ تصویر غزل ۱۳۷ نمایش داده شده.
با سپاس
کوروش در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۶ - صفت کشتن خلیل علیه‌السلام زاغ را کی آن اشارت به قمع کدام صفت بود از صفات مذمومهٔ مهلکه در مرید:
خاصه عمری غرق در بیگانگی
در حضور شیر روبه‌شانگی
روبه شانگی یعنی چه
سعید در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۵۶ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۲۰: