گنجور » عبید زاکانی

عبید زاکانی »

موش و گربه

اگر داری تو عقل و دانش و هوش

بیا بشنو حدیث گربه و موش

بخوانم از برایت داستانی

که در معنای آن حیران بمانی

ای خردمند عاقل و دانا

قصهٔ موش و گربه برخوانا

قصهٔ موش و گربهٔ منظوم

گوش کن همچو در غلتانا

از قضای فلک یکی گربه

بود چون اژدها به کرمانا

شکمش طبل و سینه‌اش چو سپر

شیر دم و پلنگ چنگانا

از غریوش به وقت غریدن

شیر درنده شد هراسانا

سر هر سفره چون نهادی پای

شیر از وی شدی گریزانا

روزی اندر شرابخانه شدی

از برای شکار موشانا

در پس خم نموده بود کمین

همچو دزدی که در بیابانا

ناگهان موشکی ز دیواری

جست بر خم می خروشانا

سر به خم برنهاد و می نوشید

مست شد همچو شیر غرانا

گفت کو گربه تا سرش بکنم

پوستش پر کنم ز کاهانا

گربه در پیش من چو سگ باشد

که شود روبرو به میدانا

گربه این را شنید و دم نزدی

چنگ و دندان زدی به سوهانا

ناگهان جست و موش را بگرفت

چون پلنگی شکار کوهانا

موش گفتا که من غلام توام

عفو کن بر من این گناهانا

مست بودم اگر گُهی خوردم

گُه فراوان خورند مستانا

گربه گفتا دروغ کمتر گوی

نخورم من فریب و مکرانا

می‌شنیدم هرآنچه می‌گفتی

آروادی قحبهٔ مسلمانا

گربه آن موش را بکشت و بخورد

سوی مسجد شدی خرامانا

دست و رو را بشست و مسح کشید

ورد می‌خواند همچو ملانا

بار الها که توبه کردم من

ندرم موش را به دندانا

بهر این خون ناحق ای خلاق

من تصدق دهم دو من نانا

آنقدر لابه کرد و زاری کردی

تا به‌حدی که گشت گریانا

موشکی بود در پس منبر

زود برد این خبر به موشانا

مژدگانی که گربه تائب شد

زاهد و عابد و مسلمانا

بود در مسجد آن ستوده خصال

در نماز و نیاز و افغانا

این خبر چون رسید بر موشان

همه گشتند شاد و خندانا

هفت موش گزیده برجستند

هر یکی کدخدا و دهقانا

برگرفتند بهر گربه ز مهر

هر یکی تحفه‌های الوانا

آن یکی شیشهٔ شراب به کف

وان دگر بره‌های بریانا

آن یکی طشتکی پر از کشمش

وان دگر یک طبق ز خرمانا

آن یکی ظرفی از پنیر به دست

وان دگر ماست با کره نانا

آن یکی خوانچه پلو بر سر

افشره آب لیمو عمانا

نزد گربه شدند آن موشان

با سلام و درود و احسانا

عرض کردند با هزار ادب

کای فدای رهت همه جانا

لایق خدمت تو پیشکشی

کرده‌ایم ما قبول فرمانا

گربه چون موشکان بدید بخواند

رزقکم فی السماء حقانا

من گرسنه بسی به‌سر بردم

رزقم امروز شد فراوانا

روزه بودم به روزهای دگر

از برای رضای رحمانا

هرکه کار خدا کند به‌یقین

روزی‌اش می‌شود فراوانا

بعد از آن گفت پیش فرمایید

قدمی چند ای رفیقانا

موشکان جمله پیش می‌رفتند

تنشان همچو بید لرزانا

ناگهان گربه جست بر موشان

چون مبارز به روز میدانا

پنج موش گزیده را بگرفت

هر یکی کدخدا و ایلخانا

دو بدین چنگ و دو بدانچنگال

یک به دندان چو شیر غرانا

آن‌دو موش دگر که جان بردند

زود بردند خبر به موشانا

که چه بنشسته‌اید ای موشان

خاکتان بر سر ای جوانانا

پنج موش رئیس را بدرید

گربه با چنگ‌ها و دندانا

موشکان‌را از این مصیبت و غم

شد لباس همه سیاهانا

خاک بر سر کنان همی‌گفتند

ای دریغا رئیس موشانا

بعد از آن متفق شدند که ما

می‌رویم پای تخت سلطانا

تا به شه عرض حال خویش کنیم

از ستم‌های خیل گربانا

شاه موشان نشسته بود به تخت

دید از دور خیل موشانا

همه یکباره کردنش تعظیم

کای تو شاهنشهی به دورانا

گربه کرده است ظلم بر ماها

ای شهنشه اولوم به قربانا

سالی یک‌دانه می‌گرفت از ما

حال حرصش شده فراوانا

این زمان پنج پنج می‌گیرد

چون شده تائب و مسلمانا

درد دل چون به شاه خود گفتند

شاه فرمود که‌ای عزیزانا

من تلافی به گربه خواهم کرد

که شود داستان به دورانا

بعد یک‌هفته لشگری آراست

سیصد و سی هزار موشانا

همه با نیزه‌ها و تیر و کمان

همه با سیف‌های برانا

فوج‌های پیاده از یک‌سو

تیغ‌ها در میانه جولانا

چونکه جمع آوری لشگر شد

از خراسان و رشت و گیلانا

یکه موشی وزیر لشگر بود

هوشمند و دلیر و فطانا

گفت باید یکی ز ما برود

نزد گربه به شهر کرمانا

یا بیا پای تخت در خدمت

یا که آماده باش جنگانا

موشکی بود ایلچی ز قدیم

شد روانه به شهر کرمانا

نرم نرمک به گربه حالی کرد

که منم ایلچی ز شاهانا

خبر آورده‌ام برای شما

عزم جنگ کرده شاه موشانا

یا برو پای تخت در خدمت

یا که آماده باش جنگانا

گربه گفتا که شاه گُه خورده

من نیایم برون ز کرمانا

لیکن اندر خفا تدارک کرد

لشگر معظمی ز گربانا

گربه‌های براق شیر شکار

از صفاهان و یزد و کرمانا

لشگر گربه چون مهیا شد

داد فرمان به سوی میدانا

لشگر موشها ز راه کویر

لشگر گربه از کهستانا

در بیابان فارس هر دو سپاه

رزم دادند چون دلیرانا

جنگ مغلوبه شد در آن وادی

هر طرف رستمانه جنگانا

آنقدر موش و گربه کشته شدند

که نیاید حساب آسانا

حملهٔ سخت کرد گربه چو شیر

بعد از آن زد به قلب موشانا

موشکی اسب گربه را پی کرد

گربه شد سرنگون ز زینانا

الله الله فتاد در موشان

که بگیرید پهلوانانا

موشکان طبل شادیانه زدند

بهر فتح و ظفر فراوانا

شاه موشان بشد به فیل سوار

لشگر از پیش و پس خروشانا

گربه را هر دو دست بسته به‌هم

با کلاف و طناب و ریسمانا

شاه گفتا بدار آویزند

این سگ روسیاه نادانا

گربه چون دید شاه موشان‌را

غیرتش شد چو دیگ جوشانا

همچو شیری نشست بر زانو

کند آن ریسمان به دندانا

موشکان را گرفت و زد به‌زمین

که شدندی به خاک یکسانا

لشگر از یک‌طرف فراری شد

شاه از یک‌جهت گریزانا

از میان رفت فیل و فیل‌سوار

مخزن و تاج و تخت و ایوانا

هست این قصهٔ عجیب و غریب

یادگار عبید زاکانا

جان من پند گیر از این قصه

که شوی در زمانه شادانا

غرض از موش و گربه برخواندن

مدعا فهم کن پسر جانا

حاشیه‌ها

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن:	فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری:	چند بندی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

خلاصه

هوش مصنوعی: این متن داستانی درباره موش و گربه است که به صورت شعر روایت می‌شود. داستان از یک گربه بزرگ و قدرتمند شروع می‌شود که در جستجوی موش‌ها به شرابخانه می‌رود. در آنجا موشی مست و بی‌خبر از خطر در حال نوشیدن است. وقتی گربه متوجه موش می‌شود، به او حمله کرده و او را می‌کشد. گربه بعد از این عمل به مسجد می‌رود و توبه می‌کند و از خداوند می‌خواهد که او را ببخشد. موش‌ها از این ماجرا مطلع می‌شوند و با تحفه‌هایی به گربه نزدیک می‌شوند تا از او تشکر کنند.

اما گربه باز هم به موش‌ها حمله کرده و چند موش را می‌کشد. موش‌ها به شاه موش‌ها مراجعه می‌کنند و از ظلم گربه شکایت می‌کنند. شاه دستور می‌دهد تا لشکری از موش‌ها برای مقابله با گربه آماده شوند. در جنگی بزرگ، موش‌ها موفق به شکست گربه می‌شوند و او را دستگیر می‌کنند. در نهایت، شاه موش‌ها دستور می‌دهد که گربه را مجازات کنند.

این قصه علاوه بر داستانی سرگرم کننده، به خواننده پیامی در مورد عاقبت اعمال و تاثیرات کارهای نادرست می‌دهد و اهمیت توبه و پشیمانی را یادآوری می‌کند.

برگردان به زبان ساده

# اگر داری تو عقل و دانش و هوش

بیا بشنو حدیث گربه و موش

هوش مصنوعی: اگر فکر و دانش و ذکاوت داری، بیایید داستان گربه و موش را بشنوید.

# بخوانم از برایت داستانی

که در معنای آن حیران بمانی

هوش مصنوعی: می‌خواهم برایت داستانی را نقل کنم که تو را به تفکر وادار کند و حیرت‌زده‌ات کند.

# ای خردمند عاقل و دانا

قصهٔ موش و گربه برخوانا

هوش مصنوعی: ای فرد باهوش و دانا، داستان موش و گربه را برایم روایت کن.

# قصهٔ موش و گربهٔ منظوم

گوش کن همچو در غلتانا

هوش مصنوعی: داستان موش و گربه را با دقت بشنو، مانند موجودی که در تلو تلو خوردن است.

# از قضای فلک یکی گربه

بود چون اژدها به کرمانا

هوش مصنوعی: در نتیجه ی تقدیر آسمانی، یک گربه در کرمان به اندازه ی یک اژدها بزرگ و formidable شده بود.

# شکمش طبل و سینه‌اش چو سپر

شیر دم و پلنگ چنگانا

هوش مصنوعی: شکم او مانند طبل است و سینه‌اش همچون سپر شیر، دمش و پنجه‌هایش مانند چنگال پلنگ است.

# از غریوش به وقت غریدن

شیر درنده شد هراسانا

هوش مصنوعی: صدای غرش شیر وحشی باعث ترس و هراس می‌شود.

# سر هر سفره چون نهادی پای

شیر از وی شدی گریزانا

هوش مصنوعی: وقتی بر سر هر سفره پای شیر را قرار می‌دهی، از او دور می‌شوی و فرار می‌کنی.

# روزی اندر شرابخانه شدی

از برای شکار موشانا

هوش مصنوعی: روزی به میخانه رفتی تا موش‌ها را شکار کنی.

# در پس خم نموده بود کمین

همچو دزدی که در بیابانا

هوش مصنوعی: در پشت یک خم، به طور مخفیانه کمین کرده بود، مانند دزدی که در بیابان‌ها منتظر فرصت است.

# ناگهان موشکی ز دیواری

جست بر خم می خروشانا

هوش مصنوعی: ناگهان موشکی از دیواری به سمت بالا پرتاب شد و به طرز مهیجی صدا کرد.

# سر به خم برنهاد و می نوشید

مست شد همچو شیر غرانا

هوش مصنوعی: او سرش را به خم خم کرده و شراب می‌نوشید و مانند شیر نر غران، به شدت مست و شاداب شده بود.

# گفت کو گربه تا سرش بکنم

پوستش پر کنم ز کاهانا

هوش مصنوعی: گفت کجاست گربه تا سرش را جدا کنم و پوستش را با کاه پر کنم.

# گربه در پیش من چو سگ باشد

که شود روبرو به میدانا

هوش مصنوعی: گربه در مقابل من مانند سگی است که در میدان می‌ایستد.

# گربه این را شنید و دم نزدی

چنگ و دندان زدی به سوهانا

هوش مصنوعی: گربه این حرف را شنید و سکوت کرد، اما به جای آنکه خود را نشان دهد، با قهر و خشم آماده‌ی جنگ شد.

# ناگهان جست و موش را بگرفت

چون پلنگی شکار کوهانا

هوش مصنوعی: ناگهان، موش را شکار کرد مانند پلنگی که در حال شکار طعمه‌اش است.

# موش گفتا که من غلام توام

عفو کن بر من این گناهانا

هوش مصنوعی: موش گفت: من بنده تو هستم، لطفاً بر من ببخش این خطاها را.

# مست بودم اگر گُهی خوردم

گُه فراوان خورند مستانا

هوش مصنوعی: اگر من در حالت مستی مرتکب اشتباهی شدم، کسان دیگری هم به طور زیادی در حال مستی اشتباهات بیشتری انجام می‌دهند.

# گربه گفتا دروغ کمتر گوی

نخورم من فریب و مکرانا

هوش مصنوعی: گربه گفت: کمتر دروغ بگو، من دیگر فریب و نیرنگ نمی‌زنم.

# می‌شنیدم هرآنچه می‌گفتی

آروادی قحبهٔ مسلمانا

هوش مصنوعی: من هر چیزی را که می‌گفتی می‌شنیدم و به نوعی از آن ناراحت و بی‌صبر بودم.

# گربه آن موش را بکشت و بخورد

سوی مسجد شدی خرامانا

هوش مصنوعی: گربه موش را کشت و خورد و سپس با وقار به سمت مسجد رفت.

# دست و رو را بشست و مسح کشید

ورد می‌خواند همچو ملانا

هوش مصنوعی: دست و صورت خود را شست و با آرامش دعا می‌خواند، مانند مولانا.

# بار الها که توبه کردم من

ندرم موش را به دندانا

هوش مصنوعی: خدای بزرگ، من توبه کرده‌ام و نمی‌دانم که چه بر سر زندگی‌ام خواهد آمد.

# بهر این خون ناحق ای خلاق

من تصدق دهم دو من نانا

هوش مصنوعی: ای خالق من، به خاطر این خون ناحق، من حاضر هستم دو من نان را نذر کنم.

# آنقدر لابه کرد و زاری کردی

تا به‌حدی که گشت گریانا

هوش مصنوعی: او به قدری درخواست و ناله کرد که در نهایت به گریه افتاد.

# موشکی بود در پس منبر

زود برد این خبر به موشانا

هوش مصنوعی: موشکی وجود داشت که در پشت منبر بود و سریعاً این خبر را به موشانا رساند.

# مژدگانی که گربه تائب شد

زاهد و عابد و مسلمانا

هوش مصنوعی: خبر خوشی که گربه‌ای تغییر رفتار داده و به صف زاهدان، عابدان و مسلمانان پیوسته است.

# بود در مسجد آن ستوده خصال

در نماز و نیاز و افغانا

هوش مصنوعی: در مسجد فردی با ویژگی‌های پسندیده وجود داشت که در نماز و دعا و ناله‌اش درخشش خاصی داشت.

# این خبر چون رسید بر موشان

همه گشتند شاد و خندانا

هوش مصنوعی: وقتی این خبر به موش‌ها رسید، همه آنها خوشحال و خندان شدند.

# هفت موش گزیده برجستند

هر یکی کدخدا و دهقانا

هوش مصنوعی: هفت موشی که نیش زده شده‌اند، به طور برجسته‌ای هر کدام به مقام کدخدایان و دهقانان رسیده‌اند.

# برگرفتند بهر گربه ز مهر

هر یکی تحفه‌های الوانا

هوش مصنوعی: برای گربه‌ها به یاد محبت، هر یک هدیه‌های رنگارنگی را برداشتند.

# آن یکی شیشهٔ شراب به کف

وان دگر بره‌های بریانا

هوش مصنوعی: یک بطری شراب در دست دارم و در دست دیگر بره‌های زیبا و کوچکی هستند.

# آن یکی طشتکی پر از کشمش

وان دگر یک طبق ز خرمانا

هوش مصنوعی: یک دست ظرف پر از کشمش و دیگری یک سینی پر از خرما.

# آن یکی ظرفی از پنیر به دست

وان دگر ماست با کره نانا

هوش مصنوعی: یکی از آنها ظرفی پر از پنیر دارد و دیگری ظرفی از ماست که با کره تهیه شده است.

# آن یکی خوانچه پلو بر سر

افشره آب لیمو عمانا

هوش مصنوعی: یک ظرف برنج با آب لیمو عمانی بر روی آن قرار داده شده است.

# نزد گربه شدند آن موشان

با سلام و درود و احسانا

هوش مصنوعی: موش‌ها به دیدار گربه رفتند و با احترام و خوش‌آمدگویی خود را معرفی کردند، طوری که انگار در حال انجام کار نیکی هستند.

# عرض کردند با هزار ادب

کای فدای رهت همه جانا

هوش مصنوعی: با کمال احترام و ادب عرض می‌کنم که جانم فدای راه توست.

# لایق خدمت تو پیشکشی

کرده‌ایم ما قبول فرمانا

هوش مصنوعی: ما برای خدمت به تو پیشکش‌هایی آماده کرده‌ایم، لطفاً فرمانروایی کن و بپذیر.

# گربه چون موشکان بدید بخواند

رزقکم فی السماء حقانا

هوش مصنوعی: گربه وقتی که موش‌ها را دید، با خود گفت: روزی شما در آسمان‌ها است و این کاملاً صحیح است.

# من گرسنه بسی به‌سر بردم

رزقم امروز شد فراوانا

هوش مصنوعی: من مدت زیادی را در فقر و گرسنگی گذرانده‌ام، اما امروز روز خوشی است و روزی‌ام به اندازه کافی فراهم شده است.

# روزه بودم به روزهای دگر

از برای رضای رحمانا

هوش مصنوعی: در روزهای دیگر به خاطر خشنودی خداوند روزه می‌گرفتم.

# هرکه کار خدا کند به‌یقین

روزی‌اش می‌شود فراوانا

هوش مصنوعی: هر کس که در راه انجام وظایف و کارهای خدا تلاش کند، مطمئناً روزی و نعمت‌های زیادی به دست خواهد آورد.

# بعد از آن گفت پیش فرمایید

قدمی چند ای رفیقانا

هوش مصنوعی: سپس گفت: "لطفاً قدمی چند بردارید، ای دوستان!"

# موشکان جمله پیش می‌رفتند

تنشان همچو بید لرزانا

هوش مصنوعی: موش‌ها همه به جلو می‌رفتند و بدنشان مانند شاخه‌های بید می‌لرزید.

# ناگهان گربه جست بر موشان

چون مبارز به روز میدانا

هوش مصنوعی: ناگهان گربه به سمت موش‌ها حمله کرد، همان‌طور که یک مبارز در روز نبرد به میدان می‌آید.

# پنج موش گزیده را بگرفت

هر یکی کدخدا و ایلخانا

هوش مصنوعی: پنج موش گزیده را هر کدام یک کدخدا و ایلخان گرفتند.

# دو بدین چنگ و دو بدانچنگال

یک به دندان چو شیر غرانا

هوش مصنوعی: دو نفر با دستانی قوی، دو نفر با چنگال‌های تیز، و یکی از آن‌ها مانند شیر وحشی دندان‌هایش را به نمایش می‌گذارد.

# آن‌دو موش دگر که جان بردند

زود بردند خبر به موشانا

هوش مصنوعی: دو موش دیگر که به سرعت جان خود را از دست دادند، خبر این واقعه را به باقی موش‌ها رساندند.

# که چه بنشسته‌اید ای موشان

خاکتان بر سر ای جوانانا

هوش مصنوعی: ای موش‌ها، چه نشسته‌اید؟ خاک بر سرتان، ای جوانان!

# پنج موش رئیس را بدرید

گربه با چنگ‌ها و دندانا

هوش مصنوعی: گربه با چنگال‌ها و دندان‌هایش، پنج موش رئیس را تکه‌تکه کرد.

# موشکان‌را از این مصیبت و غم

شد لباس همه سیاهانا

هوش مصنوعی: موش‌ها به خاطر این درد و غم، لباس مشکی پوشیده‌اند.

# خاک بر سر کنان همی‌گفتند

ای دریغا رئیس موشانا

هوش مصنوعی: ناله و lament کردن عده‌ای که با ناامیدی و حسرت می‌گفتند ای کاش که رئیس موش‌ها وجود نداشت.

# بعد از آن متفق شدند که ما

می‌رویم پای تخت سلطانا

هوش مصنوعی: پس از آن، همگی تصمیم گرفتند که به سمت پایتخت سلطنت برویم.

# تا به شه عرض حال خویش کنیم

از ستم‌های خیل گربانا

هوش مصنوعی: ما می‌خواهیم در مورد ناملایمات و ظلم‌هایی که از سوی گروهی خاص متحمل شده‌ایم، به پادشاه شکایت کنیم.

# شاه موشان نشسته بود به تخت

دید از دور خیل موشانا

هوش مصنوعی: پادشاه موشان بر تخت نشسته بود و از دور گروهی از موش‌ها را مشاهده می‌کرد.

# همه یکباره کردنش تعظیم

کای تو شاهنشهی به دورانا

هوش مصنوعی: همه یکجا به خاطر تو تعظیم کردند، ای تو که حاکم بزرگی هستی در مقابل زمان.

# گربه کرده است ظلم بر ماها

ای شهنشه اولوم به قربانا

هوش مصنوعی: گربه به ما ظلم کرده است، ای شاه عالی مقام، برای من قربانی آماده کن.

# سالی یک‌دانه می‌گرفت از ما

حال حرصش شده فراوانا

هوش مصنوعی: هر سال فقط یک دانه از ما می‌گرفت، اما حالا به شدت حرص و طمعش افزایش یافته است.

# این زمان پنج پنج می‌گیرد

چون شده تائب و مسلمانا

هوش مصنوعی: در این زمان، او به حالتی جدید و متفاوت دست یافته است و به سمت ایمان و توبه حرکت کرده است.

# درد دل چون به شاه خود گفتند

شاه فرمود که‌ای عزیزانا

هوش مصنوعی: زمانی که درد دل شخصی را نزد شاه مطرح کردند، شاه فرمود که: ای عزیزان، این مورد را جدی بگیرید.

# من تلافی به گربه خواهم کرد

که شود داستان به دورانا

هوش مصنوعی: من قصد دارم انتقام چیزی را بگیرم که گربه‌ها را به داستانی در دوران‌های مختلف تبدیل کرده است.

# بعد یک‌هفته لشگری آراست

سیصد و سی هزار موشانا

هوش مصنوعی: پس از یک هفته، سپاهی به تعداد سیصد و سی هزار موش آماده شد.

# همه با نیزه‌ها و تیر و کمان

همه با سیف‌های برانا

هوش مصنوعی: همه با نیزه‌ها و تیر و کمان در میدان نبرد آماده‌اند و با شمشیرهای تیز و بران به هم حمله می‌کنند.

# فوج‌های پیاده از یک‌سو

تیغ‌ها در میانه جولانا

هوش مصنوعی: گروه‌های پیاده از یک سمت حرکت می‌کنند و شمشیرها در وسط میدان در حال درخشش هستند.

# چونکه جمع آوری لشگر شد

از خراسان و رشت و گیلانا

هوش مصنوعی: وقتی که نیروهای نظامی از خراسان و رشت و گیلان جمع شدند،

# یکه موشی وزیر لشگر بود

هوشمند و دلیر و فطانا

هوش مصنوعی: یک موش در مقام وزیر ارتش قرار داشت که هم باهوش بود و هم شجاع و دارای درک و فهم بالا.

# گفت باید یکی ز ما برود

نزد گربه به شهر کرمانا

هوش مصنوعی: گفت باید یکی از ما برود پیش گربه در شهر کرمان.

# یا بیا پای تخت در خدمت

یا که آماده باش جنگانا

هوش مصنوعی: یا بیا در خدمت ما باش و در کنار ما قرار بگیر، یا آماده جنگ و مبارزه باش.

# موشکی بود ایلچی ز قدیم

شد روانه به شهر کرمانا

هوش مصنوعی: یک نماینده از قوم قدیم، به سوی شهر کرمانا روانه شد.

# نرم نرمک به گربه حالی کرد

که منم ایلچی ز شاهانا

هوش مصنوعی: به آرامی به گربه گفت که من نماینده و فرستاده‌ی پادشاهان هستم.

# خبر آورده‌ام برای شما

عزم جنگ کرده شاه موشانا

هوش مصنوعی: برای شما خبری دارم، شاه موشانا تصمیم به جنگ گرفته است.

# یا برو پای تخت در خدمت

یا که آماده باش جنگانا

هوش مصنوعی: یا به پای تخت برو و در خدمت باش، یا اینکه برای جنگ آماده باش.

# گربه گفتا که شاه گُه خورده

من نیایم برون ز کرمانا

هوش مصنوعی: گربه گفت که من از آن شاهی که از گور برخاسته هراسی ندارم و از شهر کرمان بیرون نمی‌روم.

# لیکن اندر خفا تدارک کرد

لشگر معظمی ز گربانا

هوش مصنوعی: اما در خفا، گروهی بزرگ از گربه‌ها را آماده کرد.

# گربه‌های براق شیر شکار

از صفاهان و یزد و کرمانا

هوش مصنوعی: گربه‌های درخشان شیرهای شکار از اصفهان و یزد و کرمان هستند.

# لشگر گربه چون مهیا شد

داد فرمان به سوی میدانا

هوش مصنوعی: وقتی که سپاه گربه آماده شد، فرمانی به سمت میدان جنگ صادر کرد.

# لشگر موشها ز راه کویر

لشگر گربه از کهستانا

هوش مصنوعی: لشکر موش‌ها از سمت کویر می‌آید و لشکر گربه‌ها از سمت کوه‌ها.

# در بیابان فارس هر دو سپاه

رزم دادند چون دلیرانا

هوش مصنوعی: در بیابان فارس، دو سپاه به طور دلیرانه‌ای با هم به نبرد پرداختند.

# جنگ مغلوبه شد در آن وادی

هر طرف رستمانه جنگانا

هوش مصنوعی: جنگ در آن سرزمین به شدت در جریان بود و هر طرف به شدت در حال مبارزه بود.

# آنقدر موش و گربه کشته شدند

که نیاید حساب آسانا

هوش مصنوعی: آنقدر موش و گربه کشته شده‌اند که دیگر نمی‌توان به راحتی آن‌ها را شمرد یا محاسبه کرد.

# حملهٔ سخت کرد گربه چو شیر

بعد از آن زد به قلب موشانا

هوش مصنوعی: گربه به شدت به موش‌ها حمله‌ور شد، مانند یک شیر، و سپس به قلب آن‌ها ضربه زد.

# موشکی اسب گربه را پی کرد

گربه شد سرنگون ز زینانا

هوش مصنوعی: موشکی به سمت گربه حمله‌ور شد و گربه از روی زینی که بر رویش نشسته بود، به زمین افتاد.

# الله الله فتاد در موشان

که بگیرید پهلوانانا

هوش مصنوعی: وای بر حال آن مردان که در شرایط سخت و دشوار گرفتار شده‌اند.

# موشکان طبل شادیانه زدند

بهر فتح و ظفر فراوانا

هوش مصنوعی: موش‌ها به خاطر پیروزی و موفقیت‌های زیادشان به صدا درآمدند و جشن به پا کردند.

# شاه موشان بشد به فیل سوار

لشگر از پیش و پس خروشانا

هوش مصنوعی: پادشاه موش‌ها بر پشت فیل سوار شد و لشکر او از جلو و پشت، با سر و صدا به حرکت درآمدند.

# گربه را هر دو دست بسته به‌هم

با کلاف و طناب و ریسمانا

هوش مصنوعی: گربه با دستانش به همدیگر بسته شده و دورش را با کلاف، طناب و ریسمان پیچیده‌اند.

# شاه گفتا بدار آویزند

این سگ روسیاه نادانا

هوش مصنوعی: پادشاه فرمان می‌دهد که این سگ بی‌فایده و نادان را بگیرند و به دار آویزند.

# گربه چون دید شاه موشان‌را

غیرتش شد چو دیگ جوشانا

هوش مصنوعی: وقتی گربه شاه موش‌ها را دید، به شدت غیرت و هیجانش بالا گرفت مثل دیگی که در حال جوشیدن است.

# همچو شیری نشست بر زانو

کند آن ریسمان به دندانا

هوش مصنوعی: مانند یک شیر بر زانو نشسته و آن ریسمان را با دندانش می‌کشد.

# موشکان را گرفت و زد به‌زمین

که شدندی به خاک یکسانا

هوش مصنوعی: موش‌ها را گرفت و بر زمین کوبید تا به خاک تبدیل شوند.

# لشگر از یک‌طرف فراری شد

شاه از یک‌جهت گریزانا

هوش مصنوعی: لشکر از یک طرف در حال فرار بود و شاه از طرف دیگر در حال گریز بود.

# از میان رفت فیل و فیل‌سوار

مخزن و تاج و تخت و ایوانا

هوش مصنوعی: فیل و سوارش از بین رفتند، همراه با گنجینه‌ها و تاج و تخت و کاخ‌ها.

# هست این قصهٔ عجیب و غریب

یادگار عبید زاکانا

هوش مصنوعی: این داستان عجیب و غریب به یادگار عبید زاکانی باقی مانده است.

# جان من پند گیر از این قصه

که شوی در زمانه شادانا

هوش مصنوعی: روح من از این داستان عبرت بگیر، تا در زندگی شاد و خرم باشی.

# غرض از موش و گربه برخواندن

مدعا فهم کن پسر جانا

هوش مصنوعی: هدف از داستان موش و گربه این است که معنای اصلی را درک کنی، ای فرزند دوست داشتنی.

رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)

پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی

راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور

موش و گربه به خوانش اسماعیل فرازی کانال سکوت
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.

موش و گربه به خوانش رامین کریمی

موش و گربه به خوانش فرهاد بشیریان

فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم

پیشنهاد مشق شعر

سنایی » حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه » الباب الثّالث: اندر نعت پیامبر ما محمّد مصطفی علیه‌السّلام و فضیلت وی بر جمیع پیغمبران » بخش ۴۷ - التمثیل فی اَصحابِ الغَفلةِ والجُهّال

این چنین جاهلی سوی دانا

اینت رعنا و اینت نابینا

مشاهدهٔ ۳ مورد هم آهنگ دیگر از سنایی

سلطان ولد » ولدنامه » بخش ۴ - در بیان آنکه ظاهر آدم محسوس است و مجسم، مقامش هم لایق او باشد محسوس و مجسم و روح را که معنوی است و بیچون مقامش هم معنوی و بیچون باشد. آسمان و زمین خانۀ اجسام است و عالم بیچون که اصل هستیهاست مقام ارواح است پس این عالم آخر باشد و عالم آخرت سرا از آن جهت پیغامبر علیه السلام جسم را مرکب خواند که نفسک مطیتک فارفق بها پس عیسی علیه السلام بر این صورت نرفته باشد بر آسمانی رفته باشد که آن بر این حاکم است و آن آسمان انوار و صفات خداست. و در تقریر آنکه شرط است دوبار زائیدن آدمی را یکی از مادر و بار دیگر از تن و هستی خود. تن مثال بیضه است گوهر آدمی باید که در این بیضه مرغی شود از گرمی عشق و از تن بیرون آید و در جهان جاویدان جان که عالم لامکان است پران شود که اگر مرغ ایمان او از هستی او نزاید حکم سقط گرفته باشد از او کاری نیاید و ابداً محجوب ماند که و من کان فی هذه اعمی فهو فی الاخرة اعمی.

پس بر آن آسمان رود دانا

نی بر این چرخ گنبد مینا

مشاهدهٔ ۷ مورد هم آهنگ دیگر از سلطان ولد

اوحدی » جام جم » بخش ۶۷ - درنکوهش فقهای دون

کی موافق بود بر دانا؟

در یکی خیمه بیست مولانا

عبید زاکانی » موش و گربه

گوش کن همچو در غلطانا

[...]

جامی » هفت اورنگ » سلسلةالذهب » دفتر اول » بخش ۶۹ - در ذکر اصحاب تفرقه علی طبقاتهم

آید از طعن عامه احیانا

سوی مسجد جناب مولانا

مشاهدهٔ ۲ مورد هم آهنگ دیگر از جامی

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه

معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است

تا به حال ۱۳۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

خباز در ‫۱۶ سال و ۱۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۵:۱۲ نوشته:

خدارا صدبار شکر که پس از سال ها کسی یا کسانی به فکر میراث گرانبهای این مرز و بوم افتادند. موش و گربه با طنز گزنده و نیشدار و در عین حال سادگی شاهکاری است از این گونه ادبیات .کاش کاوشگران ودانشگاهیان وقت بیشتری را به شناساندن این گونه اثار پارسی به جوانان صرف میکردند و افتخارشان فقط معرفی اثر فلان طنز نویس انگلیسی نبود.

reply flag link

Mina در ‫۱۶ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۷، ساعت ۱۰:۰۵ نوشته:

بهتر است این متون به انگلیسی برگردانده شود تا دنیا متوجه شود موش گربه اثری ایرانی است .

sara در ‫۱۶ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۷ خرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۶:۱۴ نوشته:

بهتر است قبل از نوشتن شعر موش و گربه برای مقدمه حداقل یک بند درباره ی عبید زاکانی نوشته شود که انسان با دید نسبتا" کاملی از او شعر را بخواند

ناشناس در ‫۱۶ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۷:۲۸ نوشته:

1-جادارد در مقدمه آثار همه شعرا اقلا در چند سطر شاعر معرفی شودکه مثلا در چه تاریخی میزیسته است
2- ذکرنام مآخذی که اشعار ازآنها اشتنساخ شده ضروریست آثار غالب شعرا تصحیح شده ونام مصحح باید معلوم باشد مثلا ابیاتی به مولوی یا خیام نسبت میدهند که در بعضی نسخه ها نیست
ولذا ذکر نام مآخذ ومصححان معتبر لازم میشود تااز انتساب شعر به شاعر اطمینان حاصل شود واین سایت بتواند به عنوان یک مرجع مورد استفاده محققان قرار گیرد
3-اگر بعضی استادن مشهور ادبیات براین سایت دیباچه وتقریظ بنویسند و پشتیبانی نمایندومردم را تشویق به استفاده کنند بر اعتبار آن افزوده میشود

شهریار در ‫۱۶ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۴ شهریور ۱۳۸۷، ساعت ۲۰:۱۳ نوشته:

این قصه همان قصه حق مسلم ماست است
منظورم چنگ ودندان نشان دادن دولت احمدی نژاد به دنیا است

حسین سهند در ‫۱۶ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۴ مهر ۱۳۸۷، ساعت ۲۳:۵۷ نوشته:

الحق که دست مریزاد.
امیدوارم در ادامه راهی که در پیش گرفته اید موفق باشید دوستان.

ک. خراسانی در ‫۱۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۵ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۱۳:۲۱ نوشته:

در نسخه چاپی که پیش روی من است، با این مشخصات: "از نشریات کتابفروشی ادبیه، تهران خیابان ناصر خسرو، آبانماه 1332"، بین بیت شماره 15: "موش گفتا که من غلام توام / عفو کن بر من این کناهانا" و بیت شماره 16: "گربه گفتا دروع کمتر گوی / نخورم من فریب و مکرانا" این بیت هم از زبان موش آمده که: "مست بودم اگر گهی خوردم / گه فراوان خورند مستانا"
---
پاسخ: ضمن تشکر از شما، بیت جا افتاده در محل اشاره شده اضافه شد.

محسن فولادپور در ‫۱۵ سال و ۱۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۸۷، ساعت ۰۰:۴۳ نوشته:

با سلام.
الف. نقل از المنجد:
نظام الدین عبید الله (1300-1371 میلادی) متولد قزوین، شاعر ایرانی که در شیراز میزیست.
از او کتاب « اخلاق الاشراف» در هجو و نقد اجتماعی به جای مانده است.
ب. در مجموعه ی امثال و حکم علی اکبر خان دهخدا، حتی نام این همشهری به نامش را نیافتم.
پ. در کتاب «ایران-کمبریج ( جی.آ.بویل)، او را شاعری معروف از اشراف زاکانی نامیده اند.
ت.در این کتابخانه حقیر و فقیر خود، دیگر مکتوبی نیافتم.
یقین دارم که او نویسنده و منتقدی سرسخت بوده و آثار دیگری نیز داشته است... . اما نیسان، مانع از یادآوری است. آنچه بدون تردید قابل تحریر است، آنکه:
او نویسنده ای توانا بوده که با زبان طنز و به شعر عامیانه، جنبه ابزاری دین را به عرصه سیاست و حکومت، آنچنان بیان کرده تا به تلیش قبای حکام زمان خودش بر نخورد. در عین حال، جان کلام را بیان کرده تا آنکس که در بند فهم مدّعا باشد مطلب را به سادگی در یابد.
محسن فولادپور

پیام بهرامیان در ‫۱۵ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۸۷، ساعت ۰۵:۰۲ نوشته:

داستان موش و گـربه اشاره به مسئله ی حاکم کرمان و یزد ( امیرمبارزالدین مظفر) که به سفاکی شهرت دارد و بارها تائب شده بود دارد که در هیبت گربه آمده و از سوی دیگر موش هم حاکم شیراز و تبریز و عراق یعنی شیخ ابو اسحاق اینجو بود که به ادیب نوازی شهرت داشت.
در نهایت در جنگی در حوالی کرمان ابو اسحاق حاکم مورد علاقه ی حافظ شکست خورد و پس از چندی اورا بدستور امیر مبارز الدین مظفر سر بریدند.
به این ابیات دقت کنید :
ناگهان گربه جست بر موشان
چون مبارز به روز میدانا

حافظ هم تاثیرپذیری از عبید هم عصر خود داشته :
ای کبک خوشخرام کجا می روی بایست!
غـره مشو که گربه ی زاهد نماز کرد

محسن فولاد پور در ‫۱۵ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۲۱:۰۱ نوشته:

درود بر شما.
در سفری که سال گذشته به ایران دا شتم ، پس از جستجوی فراوان کتا ب کلیات مولا نانظام الّدین عبیدالله را به تصحیح و تحقیق آقای پر ویز اتا بکی مزّین به مقدمه استاد فقید : عباس اقبال یا فتم . کاری بسیار ارزنده و بی بدیل به نظرم آمد.
نصیحتی از عبید!
مرو به عشوه زاهد زره که او دائم
فریب مردم نا دان بدین فسانه دهد

احمد در ‫۱۴ سال و ۱۲ ماه قبل، جمعه ۱۴ اسفند ۱۳۸۸، ساعت ۱۲:۱۸ نوشته:

در بیت زیر:
گربه گفتا که موش گه خورده
من نیایم برون ز کرمانا
اشتباه شده است. مصرع اول چنین است:
گربه گفتا که شاه گه خورده.

نوکر تمام شاعران ایران سربلند و سر فراز در ‫۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۸۹، ساعت ۱۹:۲۹ نوشته:

خواهشمند است مرا مطلع سازید در این فصه موش کیست و گربه چه کسی؟
من کنکور دارم و در کنکور آزمایشی که دادم سیوال شده بود و من بلد نبودم

حسن در ‫۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۱۹ تیر ۱۳۸۹، ساعت ۱۸:۵۳ نوشته:

مست بودم اگر گهی خوردم
گه فراوان خورند مستانا
گربه گفتا که موش گه خورده
می گم چه «ادبیات» غنی ای داشتیم ها. ایول عبید زاکانی!

ناشناس در ‫۱۴ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۰ تیر ۱۳۸۹، ساعت ۱۲:۰۵ نوشته:

معنی خلاصه این شعر را درج کنید

فاطمه الزهرا در ‫۱۴ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۰ تیر ۱۳۸۹، ساعت ۱۲:۳۴ نوشته:

علاوه بر شعر اصلی معنی شعر را هم بنویسید.

مصطفی از قزوین در ‫۱۴ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۰۷ نوشته:

باسلام خسته نباشید
قصه موش و گربه مظلوم که نوشته شده اشتباه است...مظلوم یعنی ستم دیده.جفاشده
قصه موش و گربه منظوم..یعنی به رشته کشیده شده و منظم شده درست میباشد
طبق کتابی که در دست من است
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

ناشناس در ‫۱۴ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۱:۵۳ نوشته:

این داستان واقعی زندگی ماست که هر روز تکرار می شود چه در سطوح فردی و خانوادگی و چه در سطوح اجتماعی این شاعر بزرگ با بیان بسیار شیوا و زیرکانه مثل یک آینه رفتار ما و نتایج آنرا به ما نشان می دهد

ناشناس در ‫۱۴ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۹ مهر ۱۳۸۹، ساعت ۲۱:۳۹ نوشته:

سعی کنیم این آموزه های غنی را در زندگی و مراودات اجتماعی خود به کار بگیریم. از همین لحظه شروع کنیم.
فکر کن!
لازم نیست همه جا ثابت کنی حق با تو است.

مسعود در ‫۱۴ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۵۴ نوشته:

سلام این شعر از معدود اشعار سیاسی ادبیات کلاسیک ایران است .منظور عبید از گربه همان امیر مبارزالدین است.امیر مبارز الدینی که حافظ از ریا کاری ها وستمگریهایش فغان بر آورده وآرزوی گشوده شدن در میخانه ها را مینماید.

rohola در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۴:۰۵ نوشته:

شعر بسیار زیبا ست و کار شما بسیار ارزنده امیدوارم موفق باشید

احسان‌الله شکراللهی در ‫۱۴ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۲۵ دی ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۴۳ نوشته:

باسلام و سپاس از همه تلاش‌هایتان در معرفی ادبیات غنی فارسی
در مورد موش و گربه که در نوع خود شاهکاری درخشان است باید عرض کنم که بسیاری از ادبای پس از عبید ار این اثر اقتبای کرده و الهام گرفته‌اند و با تأثیر پذیری از آن آثاری را پدید آورده اند از جمله داستان زاهد و گربه از سید محمدرضا عالی پیام است که به علاقمندان توصیه می‌کنم بخوانندش
البته تقلیدهای ضعیفی نیز از این شعر دیده می‌شود مثل خرها و گرگهااز حمزه اسداللهی (.shereno.com/)

‍‍یحقی در ‫۱۳ سال و ۱۲ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۸۹، ساعت ۲۲:۱۴ نوشته:

موش شیخ ابو اسحاق نبږده چرا ه اولاشم ګربه زور میګفته

majid در ‫۱۳ سال و ۱۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۵۹ نوشته:

درودفراوان به شماکه درلشگرادبیات ایران فرماندهان لایقی هستید.از هدیه شما بیش ازحد خیال لذت بردم.درپناه یزدان پرمهر نامتان به نیکی جاودان باد.

صبا در ‫۱۳ سال و ۱۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۳ اسفند ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۰۱ نوشته:

به نظر من بزرگترین پیام این شعر این است که زهد و تقوا چنانچه تذهیب نفس را به همراه نداشته باشد نه تنها باعث کمال انسانی نمیشود که حتی سرعت حرکت انسان را در شرارت بیشتر میکند.
این زمان پنج پنج میگیرد
چون شده تائب و مسلمانا
عبید میفرمایند نفسی که یک یک موش میگیرد چنانچه تنها در شریعت حرکت کند پنج پنج موش خواهد گرفت پس باید خیلی مراقب تذهیب نفس باشیم چرا که شریعت به تنهایی لغزشها را برای انسان بیشتر میکند.
گربه چون موشکان بدید بخواند ... رزقکم فی السماء حقانا
من گرسنه بسی بسر بردم ... رزقم امروز شد فراوانا
روزه بودم به روزهای دگر ... از برای رضای رحمانا
هرکه کار خدا کند بیقین ... روزیش میشود فراوانا

متد در ‫۱۳ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۹:۳۷ نوشته:

درودبرشما،ازاینگونه بازگشت به خویشتن مسروریم خدا قوت ادامه دهید ملت ایران هم سپاسگزار است!

علی در ‫۱۳ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۰، ساعت ۱۰:۰۷ نوشته:

ای کپک خوش خرام که خوش می روی به بام
قَره مشو! که گربه عابد نماز کرد

صفیه در ‫۱۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۷:۲۷ نوشته:

خیلی با مزه بود با دخترام کلی لذت بردیم!

کاف کاف در ‫۱۳ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۶ آذر ۱۳۹۰، ساعت ۱۳:۵۷ نوشته:

ما از ظلم یک مدیری به مدیر دیگری شکایت بردیم مدیر دوم از اولی کلی تعریف کرد و به تدین او پافشاری میکرد.بعدا فهمیدیم این دو همکارند و به هم نون قرض میدهند. یاد این بیت عبید افتادم:
این زمان پنج پنج میگیرد
چون شده تائب و مسلمانا
روحش شاد

صدرا در ‫۱۳ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۰، ساعت ۰۳:۱۱ نوشته:

با سلام
یادش بخیر
این اولین شعری بود که در زمان کودکی پدرم کتاب مصورش را واسم خرید
اون موقع 5 ساله بودم و تنها عکسهای اون کتاب را ورق میزدم ولی همون موقع داستانش تو ذهنم حک شد

م- حقیقی در ‫۱۳ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۰، ساعت ۲۳:۰۱ نوشته:

با سپاس فراوان از جمع آوری اشعار وتشکر فراوان به شماها عزیزان ایرانی وطن پرست که به فکر روشنایی این چراغ پرفروز ادبیات هستید و این ادبیات فردوسی و دیگر شاعران این مرز و بوم است که تا به حال اصالت ایران و ایرانی را نگه داشته است موفق باشید

علی در ‫۱۳ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ آذر ۱۳۹۰، ساعت ۱۵:۱۲ نوشته:

دیگه حال و حوصله شعر خوندنم را ازمون گرفتن.خدا رحمتش کنه واقعا عالی بود

عارف و عرفان و مسعود و لیلا اشرف زاده در ‫۱۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ دی ۱۳۹۰، ساعت ۱۱:۵۳ نوشته:

با سلام چندین بار با همه خانواده این شعر را خواندیم و لذت بردیم . باعث تاسف است چنین داستان های زیبا داریم اما کارتون موش و گربه دیگران می سازند. چرا انیمیشن از این داستانها ساخته نمی شود .؟؟؟

حسام در ‫۱۳ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۵ دی ۱۳۹۰، ساعت ۱۱:۴۶ نوشته:

مژدگانی که گربه تائب شد
زاهد و عابد و مسلمانا
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

حسین از مشهد در ‫۱۲ سال و ۱۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۰، ساعت ۲۰:۴۲ نوشته:

سلام
من متاسفم که اشتباه چاپی ای را که یکبار هم توسط دوست دیگری یادآوری شده است هنوز به چه علتی درست نشده است.
در بیت زیر:
گربه گفتا که موش گه خورده
من نیایم برون ز کرمانا

اشتباه شده است. مصرع اول چنین است:
گربه گفتا که شاه گه خورده.
دلیلش هم مشخص است:
خبر آورده‌ام برای شما
عزم جنگ کرده شاه موشانا

یا برو پای تخت در خدمت
یا که آماده باش جنگانا

bahaneh در ‫۱۲ سال و ۱۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۱۸:۰۰ نوشته:

دریغا هنگامی که باید پند آنرا در نیافتیم و ای بس موشکانی که سالهاست به دست گربه ی فریبکار دریده میشوند

۳/۵ حلی در ‫۱۲ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۱۲ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۲۲:۱۵ نوشته:

این شعر را در کلاس ادبیات برایمان خواندند و تازه متوجه طنز ایرانی شدیم...

علی اکبر در ‫۱۲ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۴ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۱۸ نوشته:

عبید زاکانی ازعلماء وروحانی انقلابی بوده وزمان خودش رارست می شناخته .
عبید نشان داد که ندای دین باید ازحلقوم متخصصان دین براید نه هرکه تسبیح آب کشید مردم فریبش رابخورند
دروجه امروز اسلام ناب محمدی در مصاف بااسلام آمریکایی صف آرایی کرده اند .
تامادرکدام صف باشیم

کمال در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۳۳ نوشته:

باسلام و درود
متاسفانه بنده نتوانستم نتیجه گیری کنم و درنیافتم البته شاید بهتر است بگویم نتوانستم مصداقی که سایر دوستان توانسته بودند پیدا کنند پیدا کنم , اولین باری بود که این اثر رو میخوندم
تشکر خواهم کرد اگر از عزیزان بنده را افاضه دهند
تشکر

H.KH در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۶:۳۶ نوشته:

چامعه شناسی در ادبیات فارسی راهی برای تصویر آنچه گذشته است می باشد.از مفاهیم بسیار بکار رفته در این شعر که پیوستگی میان مشکلات اجتماعی امروز و گذشته را نشان میدهد میتوان به گرفتار شدن موش سرکش در چنگ گربه در میخانه/توبه/ زهد/ریا/ زود باوری/سلحشوری /ضعف و در نهایت شکست رابرشمرد برای نمونه در مورد سلحشوری در دوره های بعد هم اتفاق میافتد مثلا جنگهای ایران و روس...که با وجود عزم عمومی برای جنگ با روسیه این جنگها به علت ضعف عمومی هزینه های سنگین تاریخی و سیاسی و اقتصادی برای کشور به بار می آورد.و به عبارتی تکرار وقایع تاریخی...و باز نیاموختن از آن!!!!!

حمید در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۱۷ نوشته:

واقعا دستتون درد نکنه
هیچ گنجی نمیتونه یک ایرانی رو به اندازه ی داشتن این گنج گرانبها خوشحال کنه
از دست و زبان که برآید
کز عهده شکرش به در آید

بیوک در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۵۵ نوشته:

چیزیکه میتوانم به کامنت جالب صبای عزیز(31) اضافه کنم اینستکه منظوراز:این زمان پنج پنج میگیرد-چون شده تائب ومسلمانا ،میتواند داستان خمس گرفتن حضرات باشد که بقول استاد مرحومم:به تسبیح ونمازوختم قران - ندیدم مسلمان شد اهل ایمان. سورۀ حجرات49/14. باتشکر

مصطفی در ‫۱۲ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۵ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۰۴ نوشته:

با سلام به همه دوستداران فرهنگ اصیل ایرانی.
علاقه دوستان قابل تحسین است ولی در برداشت دوستان ضعف عجیبی می بینم.
عزیران در فرهنگ ما گربه و موش هر دو دزدند و فاسد اتفاقاً موش ظاهر الصلاح تر است . موش دزد ریا کار بی خیری است که گربه دشمن آن است ولی " گربه محض رضای خدا موش نمی گیرد" خودش را از نوادگان شیر شجاع معرفی می کند و به شیردل معروف است در حالیکه خودش هم می داند چقدر ترسو ، بی وفا و فرصت طلب است و نهایتا برای غلبه بر ارتش موشها به سلاح خود موشها متوسل می شود: ریا .ولی از آنجا که تقدس موشها از پیش زبانزد همه عوام است گربه در این جدال اقبالی نمی یابد و سرانجام عرق ملی و نژادی اش موجب غلبه بر موشها می شود و دوران طولانی سلطنت موشها به پایان رسیده و عصر این شیر ها !! شروع می شود.
در تفسیر باید گفت داستان انحصار به یک محدوده خاص زمانی و مکانی ندارد و به نحوی اشاره به تاریخ بشر است مثلا می بینیم در تاریخ غرب چگونه موشهای مقدس صومعه که شاه مطلق قرون وسطی بودند نهایتا مغلوب گربه های بی حیا و شیرنمای تمدن جدید می شوند . و این داستان ادامه دارد ...

البرز در ‫۱۲ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۲۰ نوشته:

تام و جری محصول هالیوود است نه والت دیزنی .

Dr. Abrahamian در ‫۱۲ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۵۰ نوشته:

بسیار زیبا بود. فکرش هم نمیکردم که روی ایترنت باشد. دست شما درد نکند.
این داستان را وقتی 7-8 ساله بودم خواندم و پدرم مرا یاری داد تا انرا بخوانم. هنوز هم برخی مصرع هایش به خاطر دارم.
یکی دوتا اشتباه نوشتاری هم در متن هست که فکر میکنم به شما یادآور شوم بهتر است البته به قول عبید زاکانی بهر است ایراد گیری نکنیم تا دشمن تراشی نشود!
در شعر هشتم
در پس خم مینود کمین از نظر وزن یک هجا کم دار و بایستی به شکل زیر باشد:
"در پس خمره مینمود کمین"

mahsa در ‫۱۲ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۰۶ نوشته:

عالی بود

مهدی در ‫۱۲ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۴۳ نوشته:

به نظر من بهترین پیامی که میتوان از این شعر گرفت انست که : با بزرگتر از خودت نه دوستی کن نه دشمنی

ناشناس در ‫۱۲ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۱۱ نوشته:

کارتن بسیار زیبایی می شود از این قصه ساخت.

سعید سعدآبادی در ‫۱۲ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۳۳ نوشته:

سایت بسیار مفیدی دارید متشکرم

زهرا شایسته در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۲۹ نوشته:

خیلی کار جالبیه حالا هرکس انجام داده و ممنونم از عممم که این ایمیل رو برام ارسال کرد.

زهرا شایسته در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۳۲ نوشته:

سلام کار بسییار جالبیه به خصوص برای آشنایی با شعرای ناشناخته و موش و گربه که جای خود دارد.
بای.

ناشناس در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۲۶ نوشته:

کلا این شعر به حدی تحریف شده که پیغام اصلی شاعر از دست رفته است بعنوان مثال:
آنقدر لابه کرد و زاری کردی
تا بحدی که گشت گریانا
صحیح این بیت چنین است :
در مکر وفریب باز نمود
تا بحدی که گشت گریانا
این تحریف باعث از دست رفتن کلید درک پیغام شاعر شده است لطفا تصحیح فرمایید .

ناشناس در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۲۵ نوشته:

چرا مثنوی موش و گربه را کامل ننوشته اید؟ لااقل بنویسید که این صرفا بخشی از شعر است نه همه آن !

محمد رضا حبیبی در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۴۶ نوشته:

سلام.خاطرم هست سالها پیش در دوران جوانی این شعر طنز گونه و پر معنا را بارها خواندم و خیلی دوست داشتم یک بار دیگر بتوانم آن را بخوانم و داشته باشم.
وستان گرانقدر دیگر نیز با حاشیه های جالب خود معنای ان را برای همگان تا حد امکان روشن کرده اند.از عزیزان دست اندر کار این سایت صمیمانه سپاسگزاری نموده و امیدوارم در راه گسترشفرهنگ این مزر و بوم گهر خیز بیشاز پیشموفق باشند.با درود فراوان.

محمد رضا حبیبی در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۲ نوشته:

با نظر دوستانی که فرموده اند در مورد شعر و شاعر و معنای آن شرحی در ابتدا یا انتهای مطلب نوشته شود موافقم.هرچند دشواری کار از آغاز روشن است.صرف خواندن سروده های اندیشمندان ایران زمین یک چیز و درک و فهم آن چیز دیگری است که لذت آن را صد چندان میکند.با سپاس دوباره

محمد علی در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۳۰ نوشته:

لطفا" متن کامل موش و گربه را در این جا قرار دهید.

اکبر در ‫۱۲ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۳۶ نوشته:

حیفم اومد بدون تشکر و قدردانی از زحماتتون خارج بشم دمتان گرم نفستان شفا وقدمتان پویا و استوار

سعید در ‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۱ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۵۶ نوشته:

بسیار عالی بود ممنون بابت تلاشی که در جهت شناساندن فرهنگ این مرزوبوم به جهانیان می کشید

فرزانه در ‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۰۳ نوشته:

از دست اندر کاران سایت سپاسگزارم ولی کاش منبع و مرجع اشعار برای کارهای پژوهشی نوشته می شد (از کدام نسخه کدام چاپ چه سالی چه صفحه ای و...)

محمد در ‫۱۱ سال و ۱۲ ماه قبل، دوشنبه ۹ بهمن ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۱۴ نوشته:

حرف نداره این سایت
دیگه واقعا حیف بود که نظری ندم

محمدرضا اسد پور در ‫۱۱ سال و ۱۲ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ بهمن ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۱۷ نوشته:

دستتان درد نکند واقعا عالی است

علیرضا در ‫۱۱ سال و ۱۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۱، ساعت ۰۷:۴۴ نوشته:

عالی بود مرسی

شهلا در ‫۱۱ سال و ۱۲ ماه قبل، جمعه ۲۷ بهمن ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۱۹ نوشته:

باورم نمیشه کاری به این زیبایی انجام بشه من از این شعر خاطره دارم کلاس دوم دبستان در نمایشنامه موش وگربه نقش یکی از گربه هارو داشتم در یک شهر کوچک ایران مثل شوشتر واین باعث شد من با این اثر واین شاعر در سنین خیلی پایین اشنا بشم توجه کنید به سیاست گذاری یک مدرسه ابتدایی در یک شهر کوچک در انزمان

علی احمدپور در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۱۳ نوشته:

واقعا سایت عالی هستش .ممنون از نرم افزار ساغرتون هم.

حسین در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۰۲ نوشته:

درمتنی که من دارم این طور آمده است : گربه گفتا که « شــاه » گُه خورده ** گه فراوان خورند « شاهانا»

می در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۲ نوشته:

میشنیدم هرآنچه میگفتی...آروادین قحبهٔ مسلمانا
مصراع دوم این بیت یعنی چی اگه ترکی باشه یعنی " زن تو بد کاره ای مسلمان است" ؟ راهنمایی کنید لطفا

عزیزاله شاکر در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۳۴ نوشته:

کلمه فطانا به نظرمن غلط است واز ریشه فتنه می باشد که باید به اینگونه نوشته شود فتانا.

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۵۳ نوشته:

شعر را بخواندیمی نیکانا!

عبدالرسول عرب زاده در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۱۶ نوشته:

من کتاب موش وگربه راداشتم زمان جنگ تحمیلی براثرجابحایی خیلی ازکتابهایم راازدست دادم ولی متن آن بیادم مونده.درقصه قبل ازآنکه موشها صف آرایی کنندوبه گربه حمله کنند آمده بودکه قرارموشهابرآن شدکه زنگوله ای بگردن گربه بیندازندتاازحرکات ورفت وآمدگربه باخبرشوند که این قضایابرداستان میافزودوآنجاکه ایلچی پیام شاه موشهارابه گربه میرسانددرمتن گربه درجواب میگوید. گربه گفتاکه موش گه خورده . من نیایم برون زکرمانا .صحیح اینست. گربه گفتاکه شاه گه خورده.وبهمین علت کتاب موش وگربه درزمان شاه ممنوع بود.

مهدی در ‫۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۱ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۰ نوشته:

درود خدا بر عبید زاکانا

کیانا خزاعی در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۰۱ نوشته:

نکته هائی درباره موش و گربه (عبید زاکانی)
الهام عبید از نظر مفهوم این شعر حافظ است (که چند بیت آن در پائین است).
ریتم و فرم و صحنه پردازی داستان [spoofs (مسخره بازی) عبید از شاهنامه فردوسی است. "بیژن و منیژه" داستان عشقبازی های دختر تین ایجر پادشاه توران است با یک پهلوان ایرانی هم سالش. فردوسی در بعضی جاها ریتم و قافیه این شعر را مطابق با صحنه عشق بازی آنها که زیاد جدی نیست کرده است.
عبید برای اینکه مسخره بازی را کامل کند این ریتم و قافیه را از شاهنامه برداشته و با تمام شعر که spoof غزل حافظ است قاطی کرده است. یعنی پایان هر بیت را هم قافیه کرده.
در اینجا، مصرع هر بیت یک جمله کامل نثر است که با اضافه کردن "ا" در پایان مصرع شعر حالت موزون (ریتمیک) پیدا میکند. بنابراین بیت موزون شده و با بقیه ابیات شاهنامه هم وزن میشود.
اینک چند نمونه از شاهنامه و سپس از موش و گربه
(نثر) بپیچید بر خویشتن بیژن (مصرع) بپیچید بر خویشتن بیژنا
(نثر) منیژه بماندش بی چادر برهنه دو پای و گشاده سر (شعر) منیژه بماندش ابی چادرا برهنه دو پای و گشاده سرا
ز بیژن مگر آگهی یابم زبیژن مگر آگهی یابما
و حالا چند مثال از موش و گربه
قصهٔ موش و گربه برخوانا قصهٔ موش و گربه برخوان
از قضای فلک یکی گربه بود چون اژدها به کرمانا بود چون اژدها به کرمان
از غریوش به وقت غریدن شیر درنده شد هراسانا شیر درنده شد هراسان
سر هر سفره چون نهادی پای شیر از وی شدی گریزانا شیر از وی شدی گریزان
از نظر علم شعر، این الف (به طور کلی، هر واژه ای که تکرار شود) در آخر هر بیت (در غزل و قصیده و قطعه) "ردیف" نام دارد که پس از قافیه میاید. قافیه ها در بالا خوان، کرمان، هراسان، گریزان است.
تصویر سازی موش و گربه از همین شروع داستان با مسخره سازی قهرمانان شاهنامه آغاز میشود. یه ویژه در لشکرکشی ها و جنگ های موشها و گربه ها این spoofs از شاهنامه به اوج خود میرسد که .
answer the following questions:
What kind of poem is it (satire, social satire)
موش و گربه بهترین نمونه از "هزلیات" اجتماعی محسوب میشود. اگر این یک داستان جِدّی بود بهترین مقایسه برای من در شاهکارهای انگلیسی فیلم "اسپارتاکوس" ساخته استانلی کوبریک است.
Why is this significant?
(یک درس من در ادبیات فارسی در دانشگاه مریلند "شعر ماندگار" نام داشت که بهترین ها از رودکی تا امروز را بررسی میکردیم.) در نهایت شعر ماندگار دارای یک تعداد خصیصه است که برخی شناخته شده اند مانند موضوع و ریتم و قافیه و واژه ها. ولی آنچه که یک شعر (و به طور کلی یک اثر ادبی در هر زبان و فرهنگی) را جاودان میکند خصیصه هائی هستند مرموز که به گونه ای ناشناخته بر دل مردمی که فرهنگ مشترکی دارند نسل از پشت نسل مینشنند و به نظر میرسد که پایانی هم برای این محیوبیت وجود ندارد. موش و گربه عبید زاکانی آشکارا در بین اشعار ماندگار رتبه بالائی دارد.
موش و گربه، مانند شعر حافظ و سعدی است که هر کس نسبت به فهم و سواد و سنش به یک نوع از آن لذت میبرد.
What message is the poem trying to get across?
برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.
پیام: در دنیا دو گروه مردم وجود دارد: یکی قوی دستان و دیگری ضعیفان. قوی هم به طور واقعی و هم مجازی از راه مکیدن خون ضعیف است که میتواند به زندگی راحت خود ادامه دهد. برای این کار قوی شیوه های مختلفی دارد. با کلک و حقه بازی و فریب کاری شروع میکند.وانمود میکند که این نظم و قانون دنیاست. خدا هم این کار را درست میداند. چون برای اینکه قوی ازین کارش (استثمار ضعیف) هیچ گاه احساس بدی نکند و عذاب نکشد برای خودشان راه مسجد و نماز و روزه و توبه (ابزار دین) باز گذاشته اند. با این کار، خداوند قوی دستان کاری کرده که علاوه براینکه آنها احساس بدی نکنند، ضعیف را، که او هم گذارش به مسجد میافتد، برای استثمار کردن در آینده با دیدن لابه و نماز و روزه و توبه قوی (که از ریشه همه کلک و فریب است) آماده سازد. تا (قوی=گربه) بتواند "این زمان پنج پنج (از ضعیف=موش) میگیرد چون شده تائب و مسلمانا".
یک شیوه فریب (که برای منحرف کردن بحث استثمار موثر است) اینست که ضعیف احساس کند که خود او هم در این جریان چندان بی گناه نیست. قوی شخص آبرومند و خانواده دار در جامعه است و برای او حفظ شرف و نامش بسیار مهم است. حالا این ضعیف بی پدر و مادر و بی ریشه میاید و با این فحش های زشت تمام شرافت و شخصیت او را لکه دار میکند. این بی سروپا نمیداند که انسان فقط به خاطر نام و شرف زندگی میکند و برای انسان دفاع از نام و شرف تمام زندگی است. من حتا یک قوی دیگر را بخاطر نام و شرف در دوئل میکشم، توی بی سر و پا که جای خود دارد!
(اینکه گربه (=قوی) فقط و فقط بخاطر گرفتن موش (=ضعیف) وارد شرابخانه شده بود با این گونه صحبت گربه و گریه و زاری و پوزش خواهی موش به تمامی کنار میرود. ضعیف ها (موشان) باید باید این بحث را فراموش کنند.)
Who is the cat?
گربه نمونه یک فرد بسیار قدرتمند جامعه است. از نظر قدرت بدنی ( خود یا نگهبانان یا مریدان) و موقعیت اجتماعی کسی مثل "رستم" فقط اینکه رستم خوب بود و این گربه شرور.
Who are the mice?
ضعیفان جامعه که با دسترنج (خون و گوشت) خود باعث میشوند که قدرت داران زندگی مرفه خود را داشته باشند.
Was the killing of the first mouse justifiable since it occurred in the tavern?
این موضوع در بالا بحث شد. گربه فقط با هدف گرفتن و خوردن موش به شرابخانه رفته بود. اتفاقات بعدی تمام بهانه بود. حمله به و خوردن 5 نماینده موشها هم بهترین دلیل دیگر است.
In your opinion, was the cat’s repentance in the mosque genuine or was it deliberate?”
در بالا آمد. هیچ کار گربه در مسجد از دل نبود و تمام صحنه سازی بود. عبید این را آشکارا با لحن مصنوعی که گربه "روزه" داشتن خود را بیان میکند نشان میدهد. کشتن نمایندگان هم بهترین دلیل دیگر است.
• * * *
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند
گوییا باور نمی‌دارند روز داوری کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند
یا رب این نودولتان را بآ خُر خودشان نشان کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند
حسن بی‌پایان او چندان که عاشق می‌کشد زمره دیگر به عشق از غیب سر بر می‌کنند
بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی کاندر آن جا طینت آدم مخمر می‌کنند
• * * *
عبید در نهایت استادی هر بلائی را بر سر این شعر خواجه آورده. مثلا واژۀ ظریف "میخانه" که حافظ در این شعر بکار برده، عبید تبدیل کرده به لغت همه جائی "شرابخانه".
برای مثال اگر قرار شود که از این دید، یعنی الهام عبید از این شعر حافظ، به پرسش های بالا نگاه کنیم یک چنین چیزی به دستمان میاید.

معنی سردستی شعر حافظ
{آخوند ها در مسجد که هستند و روی منبر که میروند یک چهره روحانی از خودشان درست میکنند. ولی در خلوت (که کسی متوجه کارشان نیست) هر نوع کار پَست و کثیفی را که مردم را از آنها منع میکنند انجام میدهند
سوال من (حافظ) ازمردمی که دارای فهم و شعور هستند اینست که: اینهائی که مدام به مردم میگویند که باید ازین کار و از آن کار خود که همه پیش خدا گناه است باید توبه کنی (که "صدقه دادن" یعنی پول دادن به منِ یا از طریق من آخوند جزء اصلی آنست)، چرا خودشان هیچوقت ازین کارهای کثیف (آن کار دیگر!!) خودشان توبه نمیکنند؟
آیا اینها واقعا فکر میکنند که بهشت و جهنم و روز محشری وجود ندارد، و خدائی نیست که در قیامت از آنها بازخواست بکند؟
خدایا، این تازه بدوران رسیده ها و تازه قدرتمند و پولدار شده ها را همه پس بفرست به آخُر (اصطبل) هایشان تا در اینجا این همه به خدمتکار ترک و به قاطر (کنایه از موجودات زیر دستشان) مدام فخر نفروشند.
در هنگام ورود به میخانه عشق، ای فرشته، سُجده کن زیرا در آنجا در حال ساختن سرشت و طبیعت آدمی (آدم شدن = آدمیت) از ابتدا هستند.}
× ÷ ×÷
در این "میخانه عشق" گربه (قوی- مرد) بایستی عاشق و موش (ضعیف - زن) معشوق باشد. در شعر های جدی این عاشق است که با معشوق راز و نیاز کرده و سرانجام خود را فدای معشوق میکند (مثال 1: شیرین و فرهاد. فرهاد = عاشق خود را از کوه پائین میاندازد و فدای معشوق = شیرین میکند. 2. پروانه = عاشق آنقدر دور شمع = معشوق میگردد تا بال هایش میسوزد و میمیرد ). در اینجا گربه =عاشق دلش هوای موش = معشوق را کرده و برای دیدن او به "خانه عشق" میرود.
ولی در این شاهکار هزل، که هیچ چیز جای خودش قرار ندارد و همه چیز قاطی پاطی است و در راز و نیاز عاشقانه این دو!! این معشوق است که با تمام وجود از عاشق عذر خواهی میکند و مرتب ببخشید و غلط کردم میگوید! بعد هم معشوق است که خودش را فدای عاشق میکند یا این عاشق است که معشوق را فدای خودش میکند!
مسخره بازی های (spoofs) عبید ازینجا شروع میشود و بدون توقف تا آخر داستان ادامه پیدا میکند.

کیانا خزاعی در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۳۴ نوشته:

برای آنهائی که خواسته اند خلاصه موش و گربه به نثر ساده نوشته شود:
خلاصه داستان:
گربه این قصه از دیگر گربه ها قوی تر و خشن تر و بی ترس تر، بی رحم تر و خودخواه تر است. روزی دلش هوای گوشت موش کرده بود. یک جائی که میدانست معمولا موش به آنجا میرود شراب خانه (Wine cellar ) بود.
موش در آنجا با شراب خانگی مست شده و در حال مستی (و راستی) شروع میکند به گربه (که بزرگترین استثمار کننده اش در دنیاست) بد و بیراه میگوید. البته گربه از ابتدا به قصد شکار موش در شرابخانه پنهان شده و موش هر کاری بکند کمترین تاثیری در این قصد گربه ندارد. ولی (مثل تمام استثمارکنندگان تاریخ) اگر بهانه ای بدستش بیاید که با آن وجدان خود را آرام کند و پیش دیگران و بخصوص موشها بتواند گناه را تا میشود به گردن استثمار شونده بدبخت بیاندازد چه بهتر. خلاصه موش بیچاره را – به بهانه اینکه به او دشنام داده - تا میتواند فحش میدهد، و علیرغم معذرت خواهی موش، به جرم توهین او را میکشد (و البته میخورد).
بعد، سیر (و احتمالا پاتیل) میرود مسجد تا از کار موش خوردن – در خانه خدا توبه کند. وضو میگیرد و با نماز و گریه و زاری از خدا میخواهد که او را این دفعه بخاطر خوردن موش ببخشد. به خدا قول میدهد که از موش خوردن برای همیشه توبه کرده و برای این دفعه هم قول میدهد که صدقه بدهد.
موشی در پشت منبر مسجد گریه و توبه گربه را میشنود. با خوشحالی این خبر را به بقیه موشها میرساند که گربه در پیش خدا از موش خوردن با گریه توبه کرده است. موش ها از این خبر بی اندازه خوشحال میشوند. برای قدردانی هفت نفر از بزرگان موش ها با هدیه های زیاد از خوردنی و شراب میروند پیش گربه.
گربه اینها را میبیند که دور ایستاده اند و از ترس جرئت اینکه جلو بیایند را ندارند و ممکن است که هر لحظه هدیه ها را بیاندازند زمین و فرار کنند. شروع میکند مثل یک مسلمان با ایمان با موشها حرف زدن. "من الان از نماز میایم و روزه دارم. خدا همیشه روزی یک مسلمان مثل من را میرساند." حتا مانند آخوند به زبان عربی هم یک حدیثی در این باره میگوید. "از آمدن شما خیلی خوشحالم. تشریف بیاورید." اینطوری میگوید و تشویق میکند که جلوتر بروند. خوب که موش ها جلو میروند و نزدیک میشوند ناگهان میپرد و پنج تا از هفت موش را با چنگ و دندان میگیرد. دو تا از موش ها که میتوانند فرار کنند خبر میبرند که بد بخت شده ایم. "اگر پیشتر در سال یکی از ما را میگرفت، «این زمان پنج پنج میگیرد چون شده تائب و مسلمان».
موش ها میروند و داستان را به شاه خود میگویند و از گربه شکایت میکنند. شاه میگوید نگران نباشید، من کار را درست میکنم. یک لشکر بزرگی از موش ها را برای جنگ آماده میکند. موشی را پیش گربه میفرستد که "یا بیا پایتخت خدمت ما یا آماده جنگ شو". گربه فرستاده را با فحش پس میفرستد و میگوید، "به شاه تان بگو غلط کرده، من هرگز از اینجا تکان نمیخورم". ولی یواشکی لشکر بزرگی از گربه ها را برای جنگ آماده میکند.
جنگ بزرگی بین این دو سپاه در میگیرد و تعداد زیادی از هر دو طرف کشته و زخمی میشوند. در هنگام جنگ، موشی اسب گربه را میکشد و گربه به زمین میافتد. موش ها میریزند و دست گربه را با نخ و ریسمان میبندند و با زدن طبل پیروزی او را کشان کشان پیش شاه میبرند. شاه دستور میدهد تا گربه را (به خاطر جنایت به موش ها) دار بزنند. گربه که این را میبیند چنان عصبانی میشود و به شرفش! بر میخورد که نخ های دست و پا یش را با دندان میجود، خود را آزاد کرده و به جان موش ها میاقتد. تعداد زیادی موش را کشته و زخمی میکند. شاه و بقیه موش ها فرار میکنند.

کیانا خزاعی در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۵۲ نوشته:

آقای عزیزاله شاکر عزیز
نوشته اید: کلمه فطانا به نظرمن غلط است واز ریشه فتنه می باشد که باید به اینگونه نوشته شود فتانا.
پاسخ:شاید بد نبود اگر به یکی دو فرهنگ معتیر چون دهخدا یا معین مراجعه میکردید.
فطانا از فطانت است. عین معنی آنرا از فرهنگ معین/دهخدا برای آگاهی شما کپی-چسبانی میکنم.
فطانت . [ ف َ ن َ ] (ع اِمص ) زیرکی و دانایی . (غیاث ). زیرکی و هوشیاری . || ( فطانت - مص ) درک کردن . دریافتن . (فرهنگ فارسی معین ). فهمیدن و ادراک کردن . || ماهر شدن در کاری . (از اقرب الموارد)

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۵۵ نوشته:

با درود به کیانای باریک بینمان
این نوشتار به زیبایی کار کسی تواند بود که بر کارنامه عبید و نیز شاهنامه فردوسی مهتری و چیرگی دارد .درود به شما . از نگاه دانشیک و ارزیاب شما خرمی ها کردیم باز بنویس سپاس چشم به راهیم .

کیانا خزاعی در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۱۱ نوشته:

بسیاری اشاره کرده اند که مصرع "گربه گفتا که شاه گُه خورده" درست است و واژه "موش" که بجای "شاه" در نسخه های گذشته آمده اشتباه است. .
پاسخ: دقیقا این گفته درست است. اول اینکه واضح است که واژه "موش" بیت را از استحکام و استواری میاندازد و از شاعری مانند عبید چنین اشتباهی امکان ندارد. ولی این کمترین اشکال است. اشکال در این جاست که سانسورچی های آن زمان (که یخاطر سنم فقط از طریق این جور نوشته ها از آن ها با خبر میشوم) در حماقت دست کمی از همکارانشان در این زمان نداشته اند.
گربه در این داستان یک موجودی است که دشمن افراد جامعه است. بزرگترین "ضعیف کُش" و خبیث ترین استثمار گر جامعه است. او فقط از خون و گوشت افراد ضعیف جامعه – که از خود قدرت دفاع چندانی ندارند - میتواند به زندگی زالو صفت خود ادامه دهد. او از هر نظر سربار جامعه بوده و افراد اجتماع بدون او بسیار خوشبخت تر میتوانند زندگی کنند.
این بزرگترین افتخار شاه مملکت است که چنین موجود کثیف و رذلی به او فحش میدهد. اگر حضرت مسیح یا حضرت زردشت یا گاندی یا مادر ترزا به شاه دشنام میدادند آنوقت جای نگرانی بود.
من در تحقیقانم یافتم که موش و گربه الهام از شعر حافظ " واعظان..." است که گربه معادل واعظ (آخوند) میباشد. حتا اگر این برداشت درست هم نباشد در اینکه گربه این داستان پست فطرت و رذل است حرفی نیست. چه افتخاری بالاتر برای شاه که یه خاطر دفاع از ضعیفان جامعه با استثمار کنند ه های آنان وارد جنگ بشود. سانسور چی های بیشعور (البته من مطمئن نیستم که افرادی که این اتهام را میگویند واقعا با تحقیق کافی است – چون اگر غیر از این باشد در پیش وجدانشان مسئولند. فعلا فرض میکنیم که درست میگویند) میبایستی این شاه بیت را در هر جا از دبستان تا دانشگاه بحث میکردند
. در اینجا هم اگر احیانا کسی از ما حاشیه نویسان از اینکه گربه دشمن بشریت به شاه گفته گه خورده احساس خوشحالی کرده، بهتر است دوباره قکر کند. شاید سواد او هم مانند سانسور چی آن موقع نیاز به یک سرویس کامل و تون آپ مفصل دارد. (شاید هم باید در تنهائی و در پیش وجدانش بخود بگوید که چرا من از این که گربه اسثمار کننده فرموده که "شاه گه خورده" خوشحال شدم. کجای سیستم وجدانی-شرافتی من بازنگری میخواهد که مهم نیست کدام اهریمنی به شاه فحش بدهد، همینکه دشنام بدهد من چاکرش هستم.)

مینا در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۴ نوشته:

کیانا جان سپاس .خیلی جامع و کامل توضیح فرمودید که واقعا نشان از چیرگی شما بر موضوع دارد .ان شا الله باز شاهد متن های زیبایتان باشیم

عباس در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۰ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۹ نوشته:

خدمت دوستان عرض سلام دارم
پیش از هر نوشتنی از گردانندگان سایت گنجور صمیمانه سپاسگزارم
بنده نظرات بسیاری از دوستان را خواندم اما واقعاً به نظرم داستان مبهم است در داستان طرف خوب نداریم موش در شرابخانه مستی میکند و گربه زیرکی میکند و به وقتش شکارش میکند یعنی آنکه بیهوده میگوید زود به گه خوری می افتد مثل موش.
گربه تائب می شود اما موش سخن چینی میکند و خبر را به موشها میرساند موشها تعجیل می کنند و به ظاهر باور میکنند و می روند پنج موش قربانی سخن چینی و خوش باوری می شوند.
گربه توبه می کند هیچ از راست و دروغش مشخص نیست چون گربه از کجا می دانست که موش در پس منبر نهان است؟! اما چون امتحان پیش می آید توبه می شکند.
عبید ظاهراً طرفدار گربه است چون گربه تسلیم نمی شود و چون به اسیری در آمد در اثر توهین موش چنان غیرتی شد که همه موشها را نابود کرد که در فرهنگ ما غیرتی شدن در مقابل اهانت بسی تحسین بر انگیزست.

تفکر در ‫۱۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۲۷ نوشته:

البته این شعر یا سروده ای که در پائین آورده شده، بر وزن و قافیه های شعر قدیمی نیست، ولی چون در مورد موش و گربه است و بنظرم جالب آمد که در این جا به نظر برسد:
موش با هوش
..
آورده اند که موشی ز گربه ای ترسید
ز ترس ِ گربه ، به گوشه ای نهان به دوید
گربه گفتا به موش ، چرا ز ِ من هراسانی
مگر محبت من را به ضعیفان ، نمی دانی؟
گفت گربه را موش ، ای وجودت تا ابد تهدید
کدام موش ز چنگ تو ، به مهر تو به رهید؟
.
عمّ و خال و پسر عمو ، خاله
همه دارند ز دست ِ جور تو ناله
ز ِ هرکدام پسری ، پدری ، برادر را
به چنگال تیز ، شکمت داده ای ماوا
ما به خانه ، به انبار ، یا به گندم زار
ز ِ دست ِ تو و باز و شاهین ، مانده ایم نزار
.
ز ِ صاحب خانه ، گندم و گردو وُ پنیر
به نهان خورده ایم ، کرده ایم شکم را سیر
چون پرده ای از گوشت به ما نمایان شد
نگاه ِ طمع تو و باز ، بما دوباره تابان شد
.
ما به چنگ و دندان ، دیواره ها خراشیدیم
راه های ورود و خروج ، به انبار تراشیدیم
ز ِ هر کدام از اتاقهای این خانه
نقبی زده ایم ، که می رود به کاشانه
چو بانوی خانه ، به گوشه ای ، یکی مان دید
ز ِ ترس ِ زنانه ، جیغ صغیری به کشید
هراسان شدند مرد ِ خانه ، پسر ، دختر
سوی مادر به جیغ صغیر ، حاضرند در بَر
یکی جاروو ، دگر لنگه کفش ، به دنبالند
که خانم خانه ، به مرگ ما بیاسایند
اگر ز ِ دست آنان ، به کوششی رها گشتیم
تازه به فکر ِ چنگ و دندانِ تو ، مبتلا گشتیم
.
تو به آسایش و رفاه ، بجای ِ گرم و نرم مقام داری
نگه به چپ و راست ، که چه سان ما را به چنگ آری
وجود ِ ما ز ِ سعی و تلاش است و مورد ِ تهدید
مفت خوری و بیکاری یه ترا ، چه می توان نامید؟
ز ِ صبح تا به شب به گوشه ای در لَم
پاس نداری ز ِ صاحب ِ خانه ، به بیش یا کم
سگ بیچاره ، شب تا به صبح بیدار
به عوعو و گوش و نگاه ، خانه را پاسدار
به احترام ِ صاحب خانه به پا خیزد
به نزدیک شد ِ آنها ، توّجه اش بیامیزد
به وفاداری اش ، چپ و راست دُم تکان داده
اگر چه استخوانی بدون گوشت ، پیش بنهاده
.
تو چه کردی به صاحب ِ خانه به جز پرخاش
چنگ زدی به دست ِ همگان و ، دادی تو خراش
بَر مخدّه و مبل ِ نرم و راحتی یه او
لَم داده ای و چو جای ِ خود به خواهد ، می کشی ابرو
چو ز ِ بد عهدی و گربه صفتی یه تو خبر دارند
ز ِ بی مهری یه تو ، کنار رفته و خود نیازارند
.
محبت و مهر ِ تو ، به من از آن باشد
که خون ز ِ سینه و گردنم برون پاشد
نقش تو ، به سان ِ آخوند محل به مردم بود
کزایشان هدیه گرفت و دروغشان به نمود
تمام ِ عمر به نمایش ، کرده قیام و سجود
اندکی سخن و کار ِ او به کسان ، ندارد سود
ز حق ِامام دادن و پاک کردن ِ مال ، گفته زیاد
ز سهم زکوة و دفع بلا به آن ، می کند ارشاد
.
صبح تا به شب ز کار مردم به گفت و شنود
که مال مردم ، بنام خدا ، چگونه توان به ربود
به گوشه ای به نشسته و مدام میوو گوید
به کنایه به این ، سخن از خدمت ِ دیگری گوید
چنان نگاه به مردم و هدیه شان کرده مدام
که می گذرم ز ِ کم بودن هدیه و ، می کنم اکرام
به لبخندی که این ، بزرگی ز ِ من است که می خندم
فقط ، این پوزخند ِ کریمانه را ، بر این گناه بندم
.
که شرم داری ز ِ من ِ والامقام و ، پیشکشی چنین کوچک
بار دیگر بیاد داری و نیاوری ، خمس مال ِ خود اندک
خانه و باغ و بچه و همسر و ماشین
ز ِ جیب دیگران و وقف و هدیه دارد او وُ ، همین
بر فریب ِ مردمان ، به باغ ِ بهشت و حوری اش کوشد
سخنگوی ِ خدا و ، رابط ِ بهشت شده ، مردمان دوشد
مثل ِ گربه ، که به گردش به دیگر خانه ها به رَوَد
به هر خانه برای ِ روضه و ، بدنبال صیغه و زن ِ بی آقا ، به رَوَد
.
راحت و امن ِ من ، به دووری ز ِ تو ، چو دووری یه مردم ز ِ ملّا بوود
آن که دوور ز ِ ملّا و آخوند به سَر آورده است ، نمودست سود
..
سوز
29 تیر 1389 - 21.07.2010

رضا در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۰۵ نوشته:

عالیه. من که تقریبا از حفظ شدم و به دوستام هم توصیه کردم بخونن.
ما باید قدرت بعضیا رو به رسمیت بشناسیم و باهاشون مدارا کنیم.

امید بابایی نژاد در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲ فروردین ۱۳۹۳، ساعت ۱۰:۲۰ نوشته:

نوشته پیام بهرامیان((یک کسی که برایتان نظر گذاشته)) را جایی پیدا نکردم لطفا آن را در قسمت اصلی بنویسید :
داستان موش و گـربه اشاره به مسئله ی حاکم کرمان و یزد ( امیرمبارزالدین مظفر) که به سفاکی شهرت دارد و بارها تائب شده بود دارد که در هیبت گربه آمده و از سوی دیگر موش هم حاکم شیراز و تبریز و عراق یعنی شیخ ابو اسحاق اینجو بود که به ادیب نوازی شهرت داشت.
در نهایت در جنگی در حوالی کرمان ابو اسحاق حاکم مورد علاقه ی حافظ شکست خورد و پس از چندی اورا بدستور امیر مبارز الدین مظفر سر بریدند.
به این ابیات دقت کنید :
ناگهان گربه جست بر موشان
چون مبارز به روز میدانا
حافظ هم تاثیرپذیری از عبید هم عصر خود داشته :
ای کبک خوشخرام کجا می روی بایست!
غـره مشو که گربه ی زاهد نماز کرد

علی مهدوی فر در ‫۱۰ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۹:۳۳ نوشته:

سلام
به نظر من بزرگترین عیب این سایت، تراز نکردن شعر هاست. واقعا شعر های تراز نکرده ظاهر زشتی دارد. لطفا شعر ها را تراز کنید.

مسعود هوشمندی در ‫۱۰ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۰۰:۲۵ نوشته:

سلام ضمن احترام به همه نظرات
داستان موش وگربه در ادبیات ما برگرفته از پنجه تنتره یا کلیله ودمنه است همه اشعر ما وادبیات ما مدیون این کتاب نفیس است همه حکمای ما هم در شعر ونظم به همان داستانها اشارتی دارند ومفهوما چیزی نیست که از آن کتاب برنگرفته باشند

ناشناس در ‫۱۰ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۳، ساعت ۱۰:۰۴ نوشته:

خیلی عالی بود مرسی یاد دوران بچگی افتادم کتابشو داشتم خیلی دنبالش گشتم ولی پیدا نکردم مهدی

فضل اله در ‫۱۰ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۳، ساعت ۰۸:۲۲ نوشته:

ممنون از کاری که کردید میدانم که این کار بدون عشق به ادبیات وشعر این سرزمین امکان پذیر نمی باشد

امیر هوشنگ در ‫۱۰ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۲۰ نوشته:

عبید زاکانی اصلا از اعراب بنی خفاجه بوده و به زاکان مهاجرت کرده بودند. عبید فریاد زمان خویش بود و وقتی می بیند که راهی بجز بیان درد ها به زبات طنز وجود ندارد می گوید
رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز
تا داد خود از مهتر و کهتر بستانی
استحکام شعر های او کم از شعرای بزرگ نداشته و اگر هم مدح گفته به زیرکی گفته و شاید چاره ای هم نداشته. هزلیات عبید در ادبیات فارسی بی نظیر است.

مقصودی در ‫۱۰ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۲۵ نوشته:

لینک داستان مصور کتاب
پیوند به وبگاه بیرونی/

مجتبی خراسانی در ‫۹ سال و ۱۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ بهمن ۱۳۹۳، ساعت ۰۹:۴۶ نوشته:

با سلام
این معرفی در هیچ یک از ترجمه ها و فهرست ها نام ان نیست و این کتابی است به زبان فارسی شیرین و روان که در مقدمه ی ان نام بهاالدین عاملی صریحا امده است و در مصر در 1346 چاپ شده نام ان
پند اهل دانش و هوش به زبان گربه و موش است .
حقیر را از دعای خیرتان محروم نفرمایید .
سرهایی دارم اندر زیرو بم
فاش اگر گویم جهان برهم زنم
حیف است حدیث عشق مختوم شود
حیف است که سر سر مکتوم شود
من العبد مجتبی خراسانی
غفرالله لی و لکم

...! در ‫۹ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲ اسفند ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۳۵ نوشته:

خواندم!
ابیاتی مثل
مست بودم اگر گهی خوردم
گه فراوان خورند مستانا
اصن داغونم کرد! خعلی خوب گفته!!

salivan در ‫۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۳، ساعت ۲۱:۲۴ نوشته:

هر شعری باید تاریخ ادبیات داشته باشه

young sun در ‫۹ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۲۲ نوشته:

phenomena this iranian poet is very beautiful

Majid در ‫۹ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۶ نوشته:

سلام دوستان به نظر من باید بیشتر به این شعر توجه کنید همانطورکه صبا گفت این شریعت است که باعث گناه درون ما میشود و در جمله بالا هم دوست عزیزی گفته که پنج پنج یعنی همان نماز و شریعت و ...حال بدانید دوستان ما یکلار به توسط مسیح از شریعت ازاد شدیم ولی دوباره توسط اسلام گیر شریعت افتادیم ایا این خواست خدا بود؟ تمام شعرای قدیمی ما از این مسایل مطلع بودن چون مطالعه در زمانهای گذشته جرم نبود اما حال اگر شما کتاب پیامبران گذشته خود را بخوانید جرم است کافرید .حافظ در غزل 86،143خود خوب به این مسایل اشاره دارد که خداوند عیسی را برای چه میان ما فرستاد و او تنها انسان بیگناه و پاک بود که کشته شد به خاطر گناه ادم و حوا که ما بر روی زمین گناه را همراه خود داریم.لطف کنید به خودتان و مطالعه کنید ممنون

ابراهیم در ‫۹ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۲۸ نوشته:

دوست گرامی آقای محسن پولادی حاشیه پایین لباس بزرگان تریج قبا خوانده میشده که شما مرقوم فرموده اید تیلیش قبا، البته بابت جسارتم پیشاپیش معذرت خواهی میکنم.

سیروس در ‫۹ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۹ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۰۹ نوشته:

میشنیدم هرآنچه میگفتی
آروادین قحبهٔ مسلمانا
سلام : متأسفانه آثار ادبی در هر تجدید چاپ چه عمدآ و چه در اثر کم دقتی آسیب هائی میبیند . مثلآ در این بیت بالا بجای کلمه ترکی آروادی به غلط آروادین نوشته که مصرع دوم را بیمعنی میکند . و مطمعنآ در چاپ های جدید این اشتباه را از روی تعصب انجام داده اند . یا مثلآ اگر به چاپ های جدید دیوان ایرج میرزا نگاه کنید کلآ زیر و رو شده است و اگر ایرج میرزا را دوباره زنده کنند و دیوان تجدید چاپ شده اش را به او نشان دهند کتاب خود را نمیتواند بشناسد .

ناشناس در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۲۷ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۷:۲۶ نوشته:

بیشک تام و جری برگرفته از اثر فاخر و شاهکار جناب زاکانی می باشد.

روفیا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۲۷ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۱۳ نوشته:

این بی شک که فرمودید خیلی جالب بود!

حمید وردیان در ‫۹ سال قبل، جمعه ۱۸ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۲۵ نوشته:

واقعا کار بزرگی انجام دادید که این میراث گرانبها رو به این صورت در دسترس قرار دادید. انشاءالله که ما قدر دان باشیم و استفاده کنیم. واقعا خسته نباشید. دوستون دارم. بدرود

نگار در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۲۹ نوشته:

برداشتی که من از این شعر میکنم اینست که دشمن ،دشمن است خواه بپذیریم یا نپذیریم .
آنجایی که گربه زاهد وعابد میشود وگربه ها طبق ها می برند براش به خیال اینکه توبه کرده حمله میکنه و چند تا از بزرگانشونو از بین می بره بنابراین هر اندازه در برابر دشمن خضوع وفروتنی نشان داده شود به همان اندازه دشمن جری تر شده و ظلم بیشتری میکنه حتی اگر به ظاهر کاری با ما نداشته باشد

عبوری در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۲۲ نوشته:

نگار خانم
فعلا برداشت شما خریدار ندارد و دولت کنونی این دست برداشت ها را به یک رسال هم نمی خرد.
چون دشمن دوست و دشمنی آسان شده!!!، تا باد چنین بادا!!!

ج.قدمی در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۲۵ نوشته:

ای کبک خوش مرام کجا می روی بایست
غره مشو که گربه زاهد نماز کرد
هیچ موجودی را از ذات خود گریز نیست .نباید از دشمن خود فریب خورد
...

حسام در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۴۰ نوشته:

سلام
آروادین به چه معنیست؟

میلاد در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۲ نوشته:

به قول حافظ -هم دوره عبید- که میفرماید:
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت، با دشمنان مدارا
مدارا نه به معنای کوتاه آمدن در برابر دشمن بلکه به معنای کناره گیری از او و نادیده گرفتنش و دفع هر ضرر او و ضرر نرساندن به او
کاش پند بگیریم که اگر موشیم، ما را نیازی به ارتباط با گربه های جهان نیست

بهمن شایان فر در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۱۸ نوشته:

دوست گرامی
درود بر شما٬
دربیت 23 "آنقدر لابه کرد و زاری کردی" از نظر وزن شعر ضعیف و نادرست به نظر میاید! حتما خطای تایپسیت٬ درست آن باید "آنقدر لابه کرد و زاری کرد" باشد.
پیروز باشید

اکبر در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۳۶ نوشته:

من هم موافقم که بیت 23 مشکل تایپی داره و بجای(آنقدر گریه کرد و زاری کرد) نوشته شده (آنقدر گریه کرد و زاری کردی) که وزن شعر رو خراب کرده , لطفاً تصحیح کنید

اکبر در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۱ نوشته:

ببخشید لابه کرد و زاری کرد

شاه خاج در ‫۸ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۱۳ نوشته:

باسلام وسپاس
درلاای حاشیه ها ، مطلبی توجهم رو جلب کرد
یکی از دوستان،با استناد به بیتی که تا کنون هرسال یکی میگرفت و حالا پنج پنج میگیرد!!
فرموده بودند
کنایه به مشکلاتی است که بر اثر روی اوردن به شریعت بدون تذهیب نفس دامنگیرمان خواهدشد.!!
گمان نمیکنم، چنین تعبیر ی مناسبتی بااین حکایت داشته باشه.
بهتربود میفرمودند
کنایه به مشکلات ومعضلاتیست که براثر به حکومت رسیدن وبرمسند قدرت نشستن اهل شریعت (به هم آمیختن دین وسیاست)توسط اهالی دین بر آحاد جامعه تحمیل خواهد شد،
به همین دلیل هم دربیت امده تا کنون هرسال یکی رامیگرفت وحالا پنج پنج میگیرد !
منظور شاعر اشاره به خمس سالانه بوده ، که در صورت به قدرت
رسیدن اهالی دین ، تمام درامد سالا نه را از مردم خواهند گرفت 11

نوروز فولادی در ‫۸ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲ دی ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۳۷ نوشته:

با سپاس از همه دوستان که در این باره نظر داده اند. هر چند که شعر برای مورد یا موارد خاص زمان نوشته شده است ولی گر ما به پیرامون خود نظر اندازیم موش ها و گربه های فراوانی را خواهیم داد. شاعر با زیرکی خاص خود ما را به خرد گرایی دعوت کرده است همچنان که در اولین بیت خود می نویسد. یادداشت های زیرین را از نقد این متن برگرفته ام که می تواند این دعوت به خرد گرایی را به خوبی تشریح کند:
و بیت آغازین این قصه، در وزن و بحری پر ضرب و کوبنده و اخطار دهنده «مفاعیل مفاعیل مفاعیل» است تا شاعر عقل وهوش و دانش خواننده را گرو کشد؛ «به شرط داشتن» مگر بشنود و در «معنای آن حیران بماند»؛ باین شرح:
«اگر داری توعقل و دانش و هوش __ بیا بشنو حدیث گربه و موش
بخوانم از برایت داستانی __ که در معنای آن حیران بمانی»
چه می‌خواهد بگوید که لازمه فهم آن عقل است و دانش و هوش؟ و کدام موضوع است در امور اجتماعی به جز «سیاست» که به این سه نیاز دارد؟ و کدام سیاست بهتر از این که نیت به زبانی ساده و در نهایت روانی در سطح عامه ادا شود؟ اینست که خواننده نخست دست و پای خود را جمع می کند تا برسد به اینکه خود را واجد هر سه شرط بداند، پس مجهز به عقل و دانش و هوش انگاری آماده استماع یا ورود به داستان شود.
بعد از این مقدمه رسا، شاعر لحن خود را در بحر و وزنی دیگر می نهد که با تشویق همراه است بطوری که خواننده ای که در دو بیت اول داستان متعهد و ملزم به شرط و شروطی از باب داشتن «عقل ودانش وهوش» بود، ناگهان تبدیل می شود به مردی خردمند و عاقل و دانا که به او صمیمانه پیشنهاد می شود قصه موش و گربه را بخواند ـ به این شرح:
«ای خردمند عاقل و دانا __ قصهٌ موش و گربه برخوانا»
و در توضیح قصه شاعر تصریح می کند «منظوم» بودن آن را، و همین می رساند که احتمالاً «موش و گربه منثور» هم پیش از آن وجود داشته است که در غیر این صورت آن توضیح ضرور نبود. بخصوص که شاعر به منظوم بودن قصه اکتفا نمی کند و اضافه می کند که نظمی است همچون در غلطان؛ یعنی روشن و روان، به این شرح:
«قصه موش و گربه منظوم __ گوش کن همچو در غلطانا»
در بیت دوم شاعر وعده می دهد خواننده را به این که: برایت قصه ای خواهم خواند تا در معنای آن «حیران» بمانی: به این شرح:
«بخوانم از برایت داستانی __ که در معنای آن «حیران» بمانی»
و در انتهای قصه می گوید «پند گیر از این قصه» که غرض من از موش و گربه آنست که تو «مدعا» یعنی نیت خواسته شده را فهم کنی، به این شرح:
«جان من پند گیر از این قصه __ که شوی در زمانه شادانا
غرض از موش و گربه بر خواندن __ مدعا فهم کن پسر جانا»
شاد باشید

رضا جباری در ‫۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۴۷ نوشته:

اولا شعر به احتمال بسیاز زیاد و طبق نظر محققان برجسته زندگی و آثار عبید زاکانی اصلا متعلق به عبید نیست. ثانیا نظر خانم کیانا خزاعی در بالا درباره این که شعر هجویه اشعار فردوسی و حافظ است قانع کننده نیست. به صرف این که متوجه شباهت در فرم یا محتوای دو اثر شویم نمیتوانیم حکم به تأثیر یا تقلید یا هجوسازی یکی از دیگری کنیم. استفاده از الف اضافه در انتهای جمله یا مصراع انحصار به شعر فردوسی ندارد. بدتر از آن درباره تأثیرپذیری عبید از حافظ. این دو شاعر هم عصر بوده اند، حتی حافظ بنا به تخمین ها بیست سالی متأخر بوده. بر فرض که عبید حافظ و شعر او را می شناخته و بر فرض که این مثنوی متعلق به عبید باشد خانم خزاعی مدارکشان برای این که این شعر خاص تأثیر پذیرفته از آن غزل خاص حافظ است بسیار ضعیف است. آیا فقط به استناد شباهت کلی مضمونی آنها به این نتیجه رسیده اند؟ مسأله تزویر و ریا و استفاده سیاسی از آن مسأله ای عمومی در تاریخ اجتماعی ایران به ویژه در آن دوره بوده و هر انسان باشعوری در آن زمان می توانسته آن را درک کند. عبید نیازی نداشته که این مضمون را از حافظ بگیرد. آیا این مقدار ارتباط بین دو اثر کافی است که بگوییم موش و گربه spoof غزل حافظ است؟ البته ایشان در کشف روابط بین موش و گربه و غزل حافظ از این هم پبیشتر رفته اند و اعلام کرده اند که عبید هر بلایی خواسته سر غزل حافظ آورده و مثلا «میخانه» شعر حافظ را در شعر خود به «شرابخانه» تبدیل کرده. یعنی کلمه میخانه جز در شعر حافظ جایی به کار نرفته بوده؟ بقیه «بلا» هایی که عبید سر شعر حافظ آورده به نظر ایشان کدام است؟ برای نظریه پردازی ادبی مطالعات بیشتری لازم است. کار این قدرها ساده نیست که تا دو تا کلمه مشابه در دو تا شعر که تصادفی خوانده ایم پیدا کردیم بگوییم یکی از دیگری تأثیر گرفته یا spoof آن است. ضمنا اثر حافظ خود طنزآلود است. Spoof به معنی بازسازی یک اثر جدی در قالب هجوآلود و شوخی کردن با آن اثر است نه گرفتن مضمون یک اثر و تکرار آن در یک قالب کاملا مجزا

فرهاد در ‫۸ سال قبل، جمعه ۲۴ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۳۴ نوشته:

این بیت تحریف شده
مژدگانی که گربه تائب شد
زاهد و عابد و مسلمانا
درستش اینه
مژدگانی که گربه عابد شد
زاهد و عابد و مسلمانا

فرهاد در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۵ نوشته:

تحریف انجام شده متاسفانه باز . بیت مژدگانی که گربه تائب شد
درستش این است که (مژدگانی که گربه عابد شد) زاهد و عابد و مسلمانا
اشخاصی به عمد اشعر عرفا رو تحریف میکنند. ممنون از گنجور

شاه خاج در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۳۳ نوشته:

موردی در بین حاشیه نوشتها جلب توجه میکنه
که واقعا سوال برانگیزه
که به نوعی تاثیر گرفته از رفتارها وقوانین حاکم بر جامعه امروز ماست،
همونطور که همه ما شاهد هستیم مثلا پلیس درجامعه ما به خودش حق میده بدون هیچ مدرکی اقدام به بازداشت وبازجویی مابکنه و اتهاماتی رو که مایل باشه یکی پس از دیگری به ما بچسبانه ودرواقع تیر به تاریکی بندازه!!!
ومتاسفانه هیچکس هم به این مساله رسیدگی نمیکنه
این رفتار به فضای مجازی هم سرایت کرده وشاهد هستیم
که بعضی از دوستان، با کمال جسارت در حاشیه اشعار مینویسند که مثلا فلان بیت تحریف شده
وجای چند کلمه رو به سلیقه خودشون عوض میکنند
ومیفرمایند این که من میگم درسته و غیراز این اگر بود تحریف صورت گرفته
متاسفانه در این موارد هم کسی نیست که حاشیه نویسیها رو مورد بررسی قراربده
وحاشیه نویسیهایی رو که سندیت نداره وفقط براساس سلیقه اشخاص نوشته شده رو حذف کنه
مثلا از دوست عزیزی که در حاشیه نویسی بالا معتقدند در این بیت گربه تائب نشده بلکه عابد شده
باید توضیح خواسته بشه که به چه دلیل به فردی که توبه کرده اگر تایب گفته بشه تحریف صورت گرفته
و چرا اگرشخص توبه کننده رو عابد بنامیم تحریف نیست
خصوصا که یقینا شاعر فراموشی نداشته ،
ونیازی نبوده در دو مصرع بطور پیاپی به عابد شدن گربه اشاره کنه

سینا حلمی در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۰ نوشته:

در بیت هشتم احتمالا در اثر بی‌دقتی در تایپ، مصراع اول به صورت ناصحیح درج شده. نوشته‌اید: "در پس خم می‌نمود کمین" که اشتباه است و باید بین "می" و "نمود" یک فاصله وجود داشته باشد و صورت صحیح مصراع به شکل زیر است:
در پس خم می نمود کمین
دوست دیگری نوشته‌اند که "در پس خمره می‌نمود کمین" صحیح است که البته به این شکل غلط فاحش است و اگر هم در نسخه‌ای چاپی به این شکل درج شده باشد مسلما از روی ناآگاهی و عدم درک صحیح مصراع بوده و ناشر گمان کرده که عبید فعل "نمودن" را به شکل ماضی استمراری (می‌نمود) استفاده کرده و با این طرز خوانش (در پس خم می‌نمود کمین) چون وزن مصراع کامل نمی‌شده، گمان کرده که به جای خم می‌بایست خمره بنشیند تا وزن شعر کامل شود و مصراع را به این شکل دستکاری و چاپ کرده. در صورتی که به لحاظ فرم جمله استفاده از ساخت ماضی استمراری غلط فاحش است و می‌بایست از فعل "نمودن" در شکل ماضی ساده‌ی آن (نمود) استفاده شود که عبید هم آن را به همین شکل در شعر آورده و اما کنار هم بودن کلمات "می" (به معنی شراب) و "نمود" (ساخت ماضی ساده‌ی فعل نمودن) برخی را که سواد ادبی چندانی نداشته‌اند به این اشتباه انداخته که "می‌نمود" فعل جمله است و بنابراین وزن ناقص است و باید اصلاح شود و به همین خاطر "خم" (که در شعر عبید به لحاظ پر شدن وزن باید با تشدید میم خوانده شود) را به خمره تبدیل کرده‌اند و مصراع را از صورت صحیح و روان خود خارج ساخته و متکلف و مغلوط کرده‌اند!
در بیت 23ام "آنقدر لابه کرد و زاری کرد" صحیح است اما در متن یک "ی" اضافی در انتهای مصراع تایپ شده که وزن و معنی را مغشوش کرده.
در بیت 54ام در مصراع نخست نوشته‌اید: "همه یکباره کردنش تعظیم"! متاسفانه من در حال حاضر به نسخه‌ی قابل اعتمادی از موش و گربه‌ی عبید دسترسی ندارم تا بتوانم با اطمینان به شما بگویم که صورت صحیح این مصراع باید به چه شکلی باشد اما چیزی را که با اطمینان می‌توانم بگویم این است که این مصراع به شکلی که شما درج کرده‌اید بدون شک غلط است.
اولا که این مصراع سست و ضعیف است و فخامت کلام دیگر مصاریع را ندارد و همین‌طور از طنطنه و ریتم سبک مثنوی حماسی در خود نشانی ندارد. ثانیا وجود کلمه‌ی "یکباره" کاملا غیرضروری و مخل فصاحت است، چرا که "یکباره" در اینجا به معنی "ناگهان" یا "ناگهانی" کاملا بی‌ربط به معنی مصراع و بیت ماقبل خود است. "همه‌ی موش‌هایی که داشتند به نزد شاه می‌آمدند ناگهان به شاه تعظیم کردند"! می‌بینید که کاملا نازیبا و دور از زبان یک شاعر بزرگ است که چنین معنی سخیفی را وارد شعر خود کند.
از همه بدتر "کردنش" است که مصراع را در حد ادبیات چال‌میدان تنزل داده! یعنی واقعا تصور می‌کنید شاعر بزرگی مثل عبید نتونسته مصراع مورد نظرش را به شکلی که خالی از ایراد فاحش باشه در بیاره و مجبور شده که "کردندش" را به شکل عامیانه‌ی "کردنش" (که حتی مطمئن نیستیم در گویش عامیانه‌ی زمان عبید آیا استفاده از چنین اَشکالی از افعال رواج داشته یا نه) تبدیل کنه؟! حتی یک شاعر درجه‌ی سه هم بهتر از این شعر می‌گه!
من احتمال می‌دم که شاید صورت اصلی مصراع به شکل زیر بوده باشه:
همه کردند پیش او تعظیم
و یا
همه کردند پیش شه تعظیم
که هم هیچ‌کدام از ایراداتی که شرحش گفته شد رو نداره و هم با شیوه‌ی سرایش شعر که در سبک فخیم خراسانی سروده شده تطابق بیشتری داره.
در باب نکته‌ای که بعضی از دوستان به اون اشاره کرده‌اند و خانم کیانا خزاعی هم شرح مبسوط‌تری راجع بهش نوشته‌اند هم لازم می‌دونم که توضیحی بنویسم.
دوستان گفته‌اند که "گربه گفتا که موش گه خورده" صحیح نیست و باید "شاه" به جای موش بنشیند تا مصراع درست شود. به نظر بنده (که همون‌طور که قبلا هم گفتم، در حال حاضر دسترسی به نسخه‌ای قابل اعتماد از موش و گربه ندارم) احتمالا "موش" در اینجا بهتر است. اولا که خوانش مصراع با "موش" روان‌تر است. ثانیا گربه داره شاه موشان رو با فحش دادن تحقیر می‌کنه و به همین لحاظ نبردن نام شاه و استفاده از لفظ موش می‌تونه به نوعی خوار کردن بیشتر شاه موشان رو معنی بدهد. ثالثا آوردن کلمه‌ی موش در کنار کلمه‌ی گربه در ابتدای همین مصراع، نه تنها بر خلاف ادعای خانم خزاعی بیت را از استواری نمی‌اندازه بلکه به لحاظ فنون ادبی جزو صنایع لفظی شمرده می‌شه و در گروه مراعات‌النظیر و تناسب (یا تضاد که زعم برخی از ادبا زیرمجموعه‌ی مراعات‌النظیر و تناسب است) قرار می‌گیره. آوردن معانی یا کلماتی که ارتباطی (یا تضادی) با هم داشته باشند در یک مصراع یا یک بیت یکی از صنایع بدیع شمرده می‌شه و عبید با کنار هم نشاندن کلمات (اسامی) گربه و موش یک صنعت ادبی را در مصراع خود ایجاد کرده. مثالی از صنعت مراعات‌النظیر و تناسب و تضاد از شعر حافظ می‌زنم تا به بازتر شدن موضوع کمک کنه:
شهره‌ی شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
در بیت فوق بین کلمات شهر و کوه تضاد وجود داره، همین‌طور بین کلمات شور و شیرین. بین کلمات شیرین و فرهاد هم تناسب برقرار است و همین‌طور بین کلمات کوه و فرهاد. اوج اعجاز حافظ در این بیت در کنار هم نشاندن کلمات شور و شیرین است. شور در بیت حافظ در معنی وجد و هیجان به کار رفته اما با آمدن در کنار شیرین (معشوقه‌ی فرهاد) تداعی‌کننده‌ی دو مزه‌ی مختلف و ناسازگار با یکدیگر نیز هستند که از این لحاظ با یکدیگر تناسب معنایی (یا به تعبیری تضاد معنایی) دارند. حال اگر کسی عقیده داشته باشه که در این بیت به جای کلمه‌ی کلمه‌ی شور بهتر بود کلمه‌ی وجد می‌نشست (وجد شیرین منما...) یا مثلا کلمه‌ی ناز قرار می‌گرفت (ناز شیرین منما ...) در واقع داره تمام زیبایی بیت رو ازش می‌گیره و یکی از زیباترین صنایع ادبی بیت رو ازش بیرون می‌کشه. حال به همین دلیل هم تعویض کردن کلمه‌ی موش با شاه در واقع یکی از صنایع ادبی بیت عبید رو داره خراب می‌کنه.
به نظر من عبید در اصل شعر کلمه‌ی موش رو استفاده کرده چون از شاعر بزرگی مثل عبید خیلی بعیده که اگر مجالی برای وارد کردن فنون ادبی در شعر وجود داشته باشه عبید ازش غفلت کنه.
با تمام دلایل ذکر شده من معتقدم که این مصراع با کلمه‌ی "موش" زیباتر، روان‌تر و به زبان عبید نزدیک‌تر است.
در انتها هم یک یادآوری می‌کنم که استفاده از کلمات مهجور و منسوخ در نگارش، سطح سواد ادبی کسی رو نمایندگی نمی‌کنه و برعکس به گمان من بیشتر نشان‌دهنده‌ی اینه که نگارنده‌ی اون سطور با دنیای ادبیات بیگانه است و به زعم او ادیب کسی است که زبان مورد استفاده‌ی روزمره رو کنار بگذاره و با زبانی که فقط در نظر مردم کم‌سواد ادیبانه به نظر می‌رسه صحبت کنه! این لحن و گویش مسخره رو کنار بگذارید. شما از فروغ ادیب‌ترید؟! از شاملو ادیب‌ترید؟ از حسین منزوی و محمدعلی بهمنی و شفیعی کدکنی و قیصر امین‌پور و سهراب سپهری و ... شاعرتر و ادیب‌ترید؟! لااقل یه نگاه به شیوه‌ی نگارش این بزرگان بندازید تا ببینید که زبانی که این اساتید استفاده می‌کردند چه برای نگارش و چه برای حرف زدن دقیقا همون زبانیه که عامه‌ی مردم برای حرف زدن ازش استفاده می‌کنند، حالا شاید با مقداری مهارت بیشتر در جمله‌بندی و سلاست و .... "گفتار در این باره از رده من به در است" فقط مایه‌ی خنده و تفریح افرادی است که واقعا با ادبیات سر و کار دارند. شاعران و نویسندگان از مریخ یا از سده‌های گذشته به ایران قرن حاضر سفر نکرده‌اند که با چنین لحن مسخره‌ای (برای زمان ما) حرف بزنند. شاعر و نویسنده‌ی امروزی با زبان امروزی حرف می‌زنه و اگه نزنه اصلا ادبیات نمی‌فهمه! ادبیات هنره و هنر پویا است و باید پویا باشه تا زنده بمونه. هنری که از جامعه عقب بمونه خواه ناخواه از بین می‌ره. برای چی سبک‌های مختلف در هنر ظهور می‌کنند؟ لزوم همگام بودن با جامعه باعث پیدایش سبک‌های جدید می‌شه. در شعر فارسی از خراسانی به عراقی و سپس هندی رسیدیم. بعد از اون بعضی از شاعران که سلیقه‌شون مطابق با غزل عاشقانه‌ی عراقی بود در اواخر قرن گذشته و اوایل قرن حاضر سعی کردند که سبک شعر رو به سبک غزل عراقی برگردونند و بنابراین پایه‌گذار سبک بازگشت ادبی شدند. اما از اونجا که بازگشت و به قهقرا رفتن در هنر هرگز صحیح نیست، سبک بازگشت حتی به میانسالی هم نرسید و توسط شعر نو و پس از اون شعر آزاد به کلی از هم پاشید و نتونست مقبولیتی در جامعه پیدا کنه. حالا شما میایید با زبون 800 سال پیش حرف می‌زنید و فکر می‌کنید کلاس داره؟! فکر می‌کنید ادیب بودن‌تون رو نشون می‌ده؟ نه عزیزان من فقط نشون‌دهنده‌ی اینه که شما از ادبیات چیزی نمی‌فهمید و فقط قصد خودنمایی و افه گذاشتن دارید. شما مثل آدم حرف بزنی اما ادبیات حالیت بشه خیلی بهتره تا این که فقط افه‌ی کلمات "پارسی" بذاری و هیچی از ادبیات هم نفهمی که اتفاقا دقیقا همین افه گذاشتن‌هاست که فرق یک طرفدار جدی و پیگیر ادبیات و یک جوجه فکلی اینترنتی رو مشخص می‌کنه.
اما اگر کماکان فکر می‌کنید که با این لحن حرف زدن (من مطمئنم که شما خودتون هم می‌دونید که با این لحن حرف زدن مسخره است و هرگز در حرف زدن روزمره از این لحن کمیک استفاده نمی‌کنید و ازش فقط برای مثلا کلاس گذاشتن توی نت بهره می‌برید) شما رو ادیب نشون می‌ده، بذارید یه چند تا کلمه هم من یادتون بدهم که بتونید بیشتر کلاس بذارید!
وَسنا به معنی آرزو و خواهش
مرتییم به معنی انسان
آژفنداک به معنی رنگین‌کمان (این خیلی کلاس داره، حتما استفاده کنید!)
هنینایا به معنی دشمن
باژیم به معنی مالیات
آماتا به معنی اشراف‌زاده
دوشیارا به معنی خشکسالی
...
از این‌جور کلمات هم سعی کنید استفاده کنید تا به نظر بیاد خیلی بیشتر حالیتونه! هه!

جمال ناصر در ‫۷ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۵۱ نوشته:

بنده نمی خواهم راجع به سخن وری و گویندگی شاعر اظهار رای بکنم و لکن این کتاب دوم است که از عبید زاکانی مطالعه میکنم پیشتر ازین رساله ای دلکشا از مولف مذکور را خوانده بودم که شیوه گفتار و بیان ، لهجه شاعر و کیفیت زبان دری را در عصر شاعر به خوبی نشان داده بود .
و حالا هم رساله ای دوم است که از شاعر فوق الذکر میخوانم و بعضی از قطعات و غزلیات این شاعر را خوانده ام .
من تا حدودی با شعر و ادبیات کهن پارسی سر و کار دارم ولی یک چیزی را میخواهم بگویم طرز نوشتار ، لهجه و شیوه بیان عبید خیلی ناخوشایند ردی و خراب است این حرف را دری زبان های تاجیک خوب درک می کنند که همزبان شاعر هستن و برای فارسی زبانان غیر قابل عضم است ، استفاده از کلمات چندش آور گفتار های خیلی غلیظ عوام الناس تبلور دادن فرهنگ ناپسند عامه باعث تلخی و خشکی کلام شاعر شده از ارزش کیفیت زبان دری به شدت کاسته که برای خیلی ها غیر قابل محسوس است علی الخصوص بی باکی در تهیه و انتخاب قصص و لطیفه ها شاعر از کیفیت این زبان شیرین کاهیده !!!!!

فهیمه در ‫۷ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۵۷ نوشته:

توی یه کتاب صوتی ادامش این بود که بعد از پاره کردن بندها توسط گربه ،10 موش خود رو اتش زده به سمت گربه میروند و او هم اتش میگیره و بقیه گربه ها از ترس فرار میکنن و موشها پیروز میشن ، اینجا ادامش نیست ، چرا?

مهدی مرعشی در ‫۱ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۴۶ پاسخ داده:

اون نوار کاست نسخه‌ی صوتی داستان موش و گربه نیست، بلکه داستانی است که بخشهایی از داستان موش و گربه رو گرفته و چیزهای دیگری بهش اضافه کرده‌اند. مثنوی موش و گربه‌‌ی منسوب به عبید زاکانی همینه که اینجا می‌بینید و ناقص نیست.

شهرام در ‫۷ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۲ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۲۱ نوشته:

اولا" که طبق نظر کارشناسان و محققین در رابطه با مقایسه اشعار ذکر شده بنام موش و گربه با سایر اشعار زاکانی بنظر می آید که نویسنده شخص دیگری به غیر از زاکانی باشد که بهر صورت جای بحث بسیار داشته و از وقت و حوصله در این مقطع خارج است. بهر حال بنظر می آید که نویسنده این مقاله، خانم کیانا خزاعی اطلاعات چندانی نیز از شاهنامه فردوسی ندارد وگرنه هرگز داستان و سبک و تِم اشعار موش و گربه که در حقیقت شبیه یکی از سری کارتونهای "تام و جری" میباشد را با اثر عظیم حماسی حکیم طوس فردوسی بزرگ مقایسه نمی کرد تا جایی که ایشان گربه را به رستم پهلوان تشبیه میکند و بیژن را به پسربچه ای سرخورده که در راه عشق بچه گانه ای دل از کف وی برون شده!!! در جایی که ایشان میگوید؛ ‌داستان بیژن و منیژه شاهنامه درباره منیژه دختر تی نیجر؟!!! یکی از شاهان با پسری همسال خود بیژن میباشد!!! آیا خانم خزائی مطمئن هستند که داستان عاشقانه بیژن و منیژه که اتفاقا" بر خلاف نظر ایشان خالی از هرگونه طنز میباشد را با فیلم هالیوودی موزیکال "داستان وست ساید" اشتباه نگرفته اند...در ضمن اضافه کردن حرف الف در انتهای هر مصراع از اشعار موش و گربه آن را واجد شرایط برای مقایسه با اشعار داستان بیژن و منیژه شاهنامه مقدس نمی کند. نقد و برسی آثار ادبی و فرهنگی به همین سادگی و با این درجه از سطحی نگری به هیچ نوع امکان پذیر نمی باشد. خانم خزایی بهتر است قبل از نوشتن هر مقاله بیشتر مطالعه و از هر لحاظ جوانب هر مبحث را در نظر بگیرند.

شهرام در ‫۷ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۲ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۳ نوشته:

در جواب آقای سینا حلمی در رابطه با زبان دری تنها همین را میتوانم بگویم که زبان دری همان زبان پارسی است و نه بیشتر از یک لهجه از زبان پارسی. مردم افغانستان هم به پارسی صحبت می کنند، و دری یکی از انواع آن است.
پژوهشگران زبان پارسی همگی بر این عقیده هستند که می توان نسخه ای از زبان پارسی را که در ایران صحبت می شود پارس غربی نامید در حالی که دری، زبانی که در افغانستان صحبت می شود را می توان نوع شرقی پارسی به شمار آورد. جالب توجه است که یکی دیگر از گونه های مختلف زبان پارسی وجود دارد که در تاجیکستان صحبت می شود. این زبان پارسی تاجیک نامیده می شود در حالی که آقای حلمی آن را به غلط زبان دری نامیدند

حمید در ‫۷ سال قبل، شنبه ۲۳ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۲۰ نوشته:

برای زیبا شدن می تونیم دو بیت اولی را گیومه بزارم تا متن قشنگ شود.

سید حسین محمدی روشن در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۴ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۲۲ نوشته:

سلام و خدا قوت
و تشکر فراوان از شما عزیزان ئ زحمت کشان گنجور .
خیلی خسته نباشید که واقعا گنجور یک گنج هست ....

راما در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۳۶ نوشته:

من چون در کودکی یک نسخه قدیمی از موش و گربه رو داشتیم و بهش علاقه داشتم این رو خوندم. امروز که روی اینترنت جستجو کردم متاسفانه متوجه شدم عده ای بدون اگاهی اقدام به نشر اثار ادبی میکنن و هر بیتی رو دوست دارن حذف و هر تغییری دوست دارن میدن. اینطوری اگر یک رفرنس معتبر و یکپارچه ای نداشته باشیم در سالیان اینده ادبیاتمون نابود میشه. متاسفانه در پنج نسخه مختلف یک اثر کوتاه مثل موش و گربه دو تا با هم برابر نبود. تمام اثار دیگه بیت (مست بودم اگر گهی خوردم) از زبان موش رو حذف کرده بودن. در این نسخه خوشبختانه دوستی اشاره کرده بودند و اصلاح شده بود.

ادریس فیروزیان در ‫۵ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۴۹ نوشته:

با سلام، بسیار خوشحالم از این که این وبگاه رو پیدا کردم، تبلیغ کنید مردم بدانند چنین وبگاهی هست. خیلی جذاب بود. قصد دارم این شعر رو برای برادر زاده ام تعریف کنم با همین وزن جالب شعر، مطمئنم خوشش میاد.

لئون در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۲۰ نوشته:

چون عبید مقام وزارت داشته است پی به یک اصطلاح سیاسی موش و گربه در آن دوره یعنی نزدیک به هشتسد سال پیش می بریم چون موش سنبل خیانت است.
فرهنگی قدیمی به نام فرهنگ عبید نزدیک به هشتهزار سال پیش رواج داشته که بر کاسه کوزه های یافته شده آن نیز مضمون های جنسی دیده شده است و گستردگی آن در داخل ایران امروزی هم بوده است. منظور اینکه نبوغ عبید به اصالت نام اوست. عقده های جنسی او انعکاس بخش پنهان ذهن هر ایرانی در شکل اخص و نوع انسان علی العموم است.

نجفی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۰۷ نوشته:

تا حالا 3-4 بار این داستان موش و گربه را مشترکا با دخترم که تازه خواندن را یاد گرفته خوانده و لذت برده ایم. خدایا ریشه مسئولان بی ریشه و فاسد را از این مملکت برکن تا جوانان ما بتوانند ازدواج کنند و ما هم بچه های بیشتری بیاوریم شبهای دراز پاییز و زمستان به یاد سنت قدیمی ایرانیان مسلمان، شعر و داستان و مثنوی و معراج السعاده و موش و گربه بخوانیم!

mazi در ‫۴ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۰۸ نوشته:

و چه بسیار گربه مسئولان این زمان باشدی فراوانا
که به گفتار جمله نهی کنند ز کراهات وز حرامانا
بد بشورند بر زن و به جوان که نباید بُوی خرامانا
فعل لذت بود حرام و گناه کام ملت مباد شادانا
لیک چون موسم عمل برسد نکنند آنچه گفته بودانا
حق مردم خورند و مال یتیم جمله سازند اختلاسانا
کاخ هاشان تمام قد و شکیل هر سرا هفت دارد الوانا
چون قضاوت شوند، قاضی را رشوه ده بنددی دهانانا
گر مرض رخنه کرد بر هریک جسته بیرون رود ز ایرانا
که ندارد به صُنع ملت خود اعتمادی اقل و ایمانا
چو به ایشان زنند مردم نق کارشان افتدی به زندانا
زآن که این کافران و جاسوسان بر محمد زنند بهتانا
که سیاست هماره اسلام است وین نظام از حق است و قرآنا
گفت «مظلوم» اگر بخوانیدی فکر کن چیست حکم او جانا؟

م. دهگان در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۱ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۴۲ نوشته:

درود به همه. بحث تاثیرپذیری عبید از حافظ در این شعر، اگر شعر مال عبید هم باشد، منتفی است. این داستان را ما در کلیله و دمنه هم می بینیم. یا اینکه شیخ بهایی در قرون بعدی به گونه ای دیگر این داستان را بازآفرینی کرده است. هنگامی که سخن از یک گفتگوی علمی می شود، باید پایه سخن محکم باشد. نه فقط دریافت های شخصی! خیلی از تحلیل ها که دوستمان در دانشگاهی خارج از ایران نوشته اند ، از نظر من درست نیست.

ایرج در ‫۴ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۳۸ نوشته:

بابت زحماتی که میکشید سپاسگزارم.

مظفر طاهری در ‫۴ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۴۰ نوشته:

به نظرم علاوه بر اشاره خاص به رویداد تاریخی زمان عبید این شعر روشهای حکام مستبد و خودکامه را شرح می دهد که در لباس دین و زهد به چپاول و کشتار ملت ها مشغولند و هر وقت که گند کار بالا می آید به جای اصلاح سیستم شروع به تعویض مهره ها و همدردی ظاهری با مردم میکنند تا چند صباحی بیشتر در مسند قدرت باشند

مجید در ‫۳ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۲۴ نوشته:

تفسیر سیاسی از این شعر: در مواجهه با دشمن
یک. فریب ظاهر آراسته و ادعاهای حقوق بشری و دلسوزی دشمنان را نباید خورد
دو. اگر قریب خوردی ضربه پذیری ات از دشمن بیشتر از گذشته می شود
سه. مواجهه با دشمن باید هوشمندانه و مدبرانه باشد نه از روی تهور و احساس
چهار. نبرد با دشمن فراز و فرودهای فراوانی دارد، نباید با ساده لوحی و به گمان پیروزی زودرس، دست از جنگ کشید که سرنوشتی شبیه موش ها رقم می خورد
جالب است در جنگ احد، پس از آشکار شدن نشانه های پیروزی، عده ای به گمان پایان یافتن جنگ، از مواضع خود خارج شدند و جنگ پیروز را مغلوبه ساختند.

آزادبخت در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۵۹ نوشته:

جمال ناصر برادر قابل عضم نیست هضم است وازگان عربی را نباید با گویش پهلوی ه و الف را دگرش دهیم - اما عبید زبانش بسیار خوب است اینکه در این شعر گاهی چیزکی را عوامانه می بینید برای اینست که این شعر بسیار دهان به دهان گشته و اصل ان در دست نیست -
-
موشان گمان میکردند گربه شد عابد و مسلمانا نمی دانستند ک
این زمان پنج پنج می گیرد
چون که عارف شده به عرفانا
عرفان هفت پله از قلتبانی بالاتر است

طاها در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۳ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۵۷ نوشته:

خیلی زیبا بود

هادی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۳۸ نوشته:

جناب ولی الله درودیان در مقدمه بهیئه اش بر شرح آثار عبید زاکانی از مجموعه فاخر ادب جوان گوید : موش و گربه و ترجیع بند عبید هردو در طعن و هجو شاه مبارز الدین مظفری بوده که وی شخصی سبک سر ، نادان و بی ادب دانسته اند و در سمط العلی لحضرة العلیا آمده وی دشنام هایی بر زبان می راند که اشتربانان هم از آن شرم دارند .
هجو مبارزالدین با عنوان گربه کاملا با تواریخ خوانا و هم گرای است و به نظر می رسد در ابیات نخستین موش و گربه نظر به جنگ با طوایف مسلمان شده مغول دارد که چون اجدادشان کافر بوده اند ، با تأیید مفتی های درباری ، خود را غازی الاسلام ملقب ساخت .

Elham در ‫۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۵۷ نوشته:

بسیارزیباوپندآموز.گربه، گربه است وموش طعمه......نقاب دوستی فریبی بیش نیست.سبک شعری خاصی داشت.ومن هم به این فکرمیکردم که آیاسازنده موش وگربه اطلاعی ازاین اثرداشته؟!

محمد علی نجیبی در ‫۲ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۳۸ نوشته:

سلام ، شعر موش و گربه عبید زاکانی توسط شاعر دیگری به صورت مخمس درامده که من فقط دو قسمت ان را حفظ هستم ، اگر دوستان کامل ان را دارند بیاورند:

شاه گفتا که یک دو موش زرنگ

زود بشتابد از پی سرهنگ

تا که حاضر کنند توپ و تفنگ

زان که دارم به گربه ها سر جنگ

تا نمایم تقاص موشانا

چون که فرمان شه به موشان شد

موشکی زان میانه جوشان شد

چون قضا و قدر خروشان شد

همچو جلاد سرخ پوشان شد

جمع کرد لشکر فراوانا

محمد محمدی در ‫۲ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۶ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۳۸ نوشته:

یکی از بهترین شعر هایی هست که تو عمرم شنیدم

من حفظش کردم

آشفته آنم در ‫۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۱ نوشته:

به قول خود عبید زاکانی
ما با خنده بر این شعرا مثل اینه که به گور پدر خودمون می خندیم
چه جای خنده است ؟

وحید روشن در ‫۲ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۱۰ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۲۵ نوشته:

اولین بار این قصه رو از نوار کاست «تیزچنگال ماهیچه‌دوست» شنیدم. قصهٔ کودکانه‌ای که برداشتی آزاد از داستان موش و گربه است.

رضا جهانگیری در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۳۸ نوشته:

سلام.بیت دوم منظوم بجای مظلوم نوشته شود

محمد ملکی در ‫۱۲ روز قبل، جمعه ۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۳۹ نوشته:

یکی از زیباترین و جالب ترین و جذاب ترین در عین حال آموزنده ترین حکایات ادب پارسی است. و قصه گویی عبید هم در این شعر، بسیار معرکه است. شیخ بهایی نیز یک موش و گربه به نثر دارند که اگرچه به این موش و گربه ارتباطی ندارد ولی آن هم بسیار زیبا و دلنشین و پند آموز است.

رضا از کرمان در ‫۱۲ روز قبل، شنبه ۱۵ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۴۱ نوشته:

دربارهٔ آنقدر لابه کرد و زاری کردی تا به‌حدی که گشت گریانا

آنقدر لابه کرد وزاری کرد درست است اصلاح بفرمایید

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	همرسانی متن شعر جاری در گنجور
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

ورود به گنجور

موش و گربه