حرف آخر قافیه

شماره ۱ - قطعه: خواستم از لعل او دو بوسه و گفتم - تربیتی کن به آب لطف خسی را

شماره ۲ - و او راست: همه نعیم سمرقند سربه‌سر دیدم - نظاره کردم در باغ و راغ و وادی و دشت

شماره ۳ - نیز او راست: به حق آن که مرا هیچ کس به جای تو نیست - جفا مکن که مرا طاقت جفای تو نیست

شماره ۴ - همو راست: سیاه چشما! مهر تو غمگسار منست - به روزگار خزان روی تو بهار منست

شماره ۵ - نیز او راست: چه کنم دل که همه درد و غم من زدلست - دل که خواهد ببرد، گو ببر، از من بحلست

شماره ۶ - همو راست: طرب کنم که مرا جای شادی و طربست - مرا بدین طرب، ای سیدی دوسه سببست

شماره ۷ - واو راست: باز یارب چونم از هجران دوست - باز چون گم گشته ام جویان دوست

شماره ۸ - نیز او راست: مرا گر چو من دوستداری نباید - مرا نیز همچون تویی کم نیاید

شماره ۹ - همو راست: همی روی و من از رفتن تو ناخشنود - نگر به روی منا تا مرا کنی پدرود

شماره ۱۰ - و او راست: نگار من چو ز من صلح دید و جنگ ندید - حدیث جنگ به یک سو نهاد و صلح گزید

شماره ۱۱ - نیز او راست: بوسه ای از دوست ببردم به نرد - نرد برافشاند و دو رخ سرخ کرد

شماره ۱۲ - همو راست: سر زلف تو نه مشکست و به مشک ناب ماند - رخ روشن تو ای دوست به آفتاب ماند

شماره ۱۳ - او راست: از بس شمار بوسه که دوش آن نگار کرد - با روزگار کار من اندر شمار کرد

شماره ۱۴ - او راست: این منم کز تو مرا حال بدین جای رسید - این تویی کز تو مرا روز چنین باید دید

شماره ۱۵ - همو راست: هندوی بد که ترا باشد و زان تو بود - بهتر از ترکی کان تو نباشد، صد بار

شماره ۱۶ - ازوست: شه زاولستان محمود غازی - سر گردنکشان هفت کشور

شماره ۱۷ - نیز او راست: بامدادان پگاه آمد بر بسته کمر - غالیه بر سر و رو  کرد  و برون رفت بدر

شماره ۱۸ - همو راست: بهشت روی منا گر همی روی به سفر - مرا ببر به سفر یا دل مرا تو مبر

شماره ۱۹ - او راست: عشق آتشیست کآب نیابد بر او ظفر - ای دل چرا نکردی زآتش همی حذر

شماره ۲۰ - همو راست: آزار داری ای یار زیرا که یک زمستان - بگذشت و کس نیامدروزی زمانه زین در

شماره ۲۱ - همو راست: تا کی بود این شوخی و تاکی بود این جنگ - زین شوخی و زین جنگ نگردد دل من تنگ

شماره ۲۲ - نیز او راست: ندهم دل به دست تو ندهم - گربه تو دل دهم ز تو نرهم

شماره ۲۳ - و او راست: ای رفته من از رفتن تو باغم ودردم - مردم زتو وزین قبل از شادی فردم

شماره ۲۴ - ازاوست: خدای داند بهتر که چیست در دل من - ز بس جفای توای بیوفای عهدشکن

شماره ۲۵ - همو راست: نوبهارآمدو بشکفت بیکبار جهان - بر سر افکندزمین هر چه گهر داشت نهان

شماره ۲۶ - نیز او راست: باغبان! زیر سرو بن منشین - نه کجا سرو نیست نیست زمین

شماره ۲۷ - همو راست: چو روی تو نبود لاله بهاری نه - چو قد تو نبود سرو جویباری نه

شماره ۲۸ - همو راست: ای دوستی نموده و پیوسته دشمنی - درشرط ما نبود که با من تو این کنی

شماره ۲۹ - و او راست: ای جهانی ز تو به آزادی - بر من از تو چراست بیدادی

شماره ۳۰ - و ازوست: ای ترک حق نعمت عاشق شناختی - رفتی و ساختی ز جفا هر چه ساختی

شماره ۳۱ - همو راست: گفتم چو به گرد سمنت سنبل کاری - دعوی ز دلم بگسلی ای ترک حصاری

شماره ۳۲ - و نیز اوراست: ای عاشقان گیتی یاری دهید یاری - کان سنگدل دلم را خواری نمود خواری

شماره ۳۳ - نیز ازاوست: من بدین بیدلی و دوست بدین سنگدلی - من بدین محتملی یار بدین مستحلی

شماره ۳۴ - همو راست: بر وعده مرا شکیب فرمایی - تا کی کنم ای صنم شکیبایی

شماره ۳۵ - ازوست: لطفی اگرکنی به نگاهی چه می شود - خشنود اگر شوم زتو گاهی چه می شود